LOGINShare
CHAPTER 14
Last Updated:
2024-10-29 19:42:56Sa isang silid sa pangalawang palapag ng mansyon kami nagtungo. At kagaya ng nais ko, kasama ko sila Nay Celeste sa pagpanhik patungo sa opisina ni Stephen.
"Sa dinami-rami nang makakapulot sa'yo, itong sila Celeste pa talaga." Panimula ni Stephen noong tuluyang nasa loob na kami ng opisina nito. Nakaupo na kami ngayon nina Nay Celeste sa sofa at nasa harapan namin si Stephen na prenteng nakaupo namna sa pang-isahang upuan. Sila Tay Manuel at Dawnson naman ay nakatayo at tahimik lamang sa may gilid namin. "That was a surprise to me. Hindi niyo ba naramdaman ang kapangyarihan nitong pamangkin ko?"
"Stop it already, Stephen. Stop wasting our time. Sabihin mo na ang nais mong sabihin kay Ice,” malamig na turan ni Nay Celeste sa lalaki.
"Ice? Is that your new name now?" Nakangising tanong nito habang nakatingin pa rin sa akin. "But Beatrice is much way better than Ice."
Napailing na lamang ako dito at humugot nang isang malalim na hininga. Gusto ko nang malaman kung ano ang pakay nito sa akin at kung hindi niya ito agad sasabihin ay talagang nagsasayang lang kami ng oras dito.
"Stephen," sambit ko sa pangalan nito at tiningnan ito sa mga mata niya.
I froze.
“Huwag na huwag kang tititig nang matagal sa mga mata ni Stephen.”
Natigilan ako noong maalala iyong sinabi ni Nay Celeste sa akin kanina. His eyes. May kung ano sa mga mata nito. At sa isang kurap lang nito ay biglang nagbago ang kulay nito. Natigilan ako at bahagyang napakunot ang noo. What is this? Bakit isang mata lang nito ang nagbago ang kulay?
Red.
A bloody red eye color.
"Stephen is not an ordinary Lunar. May kakayahan din ito kagaya ng iba pang miyembro ng pamilya niyo. He can easily defeat his enemy with his eyes. Kaya nitong ipagawa ang isang bagay na labag sa kalooban ng sino man,"
"Ice." I heard Nay Celeste called me. Hindi ko ito binigyan pansin at nakatingin lamang ako sa mga mata ni Stephen. I was hooked by his eyes. Ngayon lang ako nakakita ng ganito klaseng mga mata! I already saw Dawnson and Mavi changed their eye colors pero iba itong kay Stephen! Paanong isa lamang sa dalawang mata nito ang nagbago ng kulay?
"It's been years since Beatrice was gone, Stephen. Pabayaan niyo na lang itong mamuhay nang payapa," rinig kong sambit ni Tay Manuel sa likuran namin.
"She's a Lunar, Manuel. She can't live a normal life. Alam niyo iyan," anito habang hindi pa rin nito inaalis ang paningin sa akin.
"Beatrice, I want you to stay with me. The Lunars need you."
Napakunot ang noo ko sa narinig. Pasimple kong tiningnan ang silid na kinaroroonan namin at hinanap ang may-ari ng boses na narinig.
What was that?
"Nagawa na niyang mamuhay bilang isang normal na tao, Stephen, kaya naman ay pabayaan mo na ito," dagdag pa ni Tay Manuel sa isang malamig na tono.
"You'll stay here. Hindi ka na aalis dito."
Stephen? No way… That was his voice! Really? Ito ba ang sinasabi ni Nay Celeste sa akin? Is he using his eye ability to me? Sinusubukan ba nitong pasunurin ako sa nais niya?
Naipilig ko ang ulo pakanan at umaayos nang pagkakaupo. Muli kong tiningnan si Stephen at napa-arko na lamang ang isang kilay noong mamataan ang ekspresiyon nito sa mukha. Looks like he’s trying to control me. But I guess, hindi ito gumagana sa akin. I still owned my mind right now. Kahit anong bulong nito sa isipan ko ay hindi ito gumagana sa akin. Hindi nito kayang angkinin ang isipan ko.
A small smile escaped from my lips.
Kita kong natigilan si Stephen sa kinauupuan nito at mabilis na napaayos nang upo. Kumurap itong muli ng isang beses at mabilis na bumalik sa normal ang kulay ng isang mata nito.
"I want her to stay here, Manuel. Dito siya nararapat. She's still a Lunar, after all," ani Stephen at mabilis na nag-iwas nang tingin sa akin. Mayamaya pa’y may kinuha ito sa bulsa ng suot niyang itim na jacket.
Napakunot ang noo ko habang pinagmamasdan ang bagay na inilabas nito. Napaayos akong muli nang pagkakaupo at tiningnan nang mabuti ito ang kinuha nito sa bulsa niya.
What is that? A necklace?
"This is your necklace, Beatrice," muling sambit ni Stephen na siyang ikinatigil ko. Wala sa sarili akong napahawak ako suot kong bracelet at hindi inalis ang tingin sa kuwintas na inilabas niya. "You own this," dagdag pa nito habang matamang nakatingin na naman sa akin.
Wala sa sarili akong tumayo at lumapit sa puwesto ni Stephen. Hindi ko inalis ang paningin dito hanggang sa nasa tapat na ako ng tiyuhin ko. Maingat kong itinaas ang kamay ko at marahang hinawakan ito. The moment my fingers touched the necklace, biglang bumuhos ang iilang mga alaala na alam kong matagal nang wala sa akin. Natigilan ako at matamang tiningnan ang mga imahe sa isipan.
"Mommy. Daddy. I'm scared."
"I'm so sorry, Lady Beatrice, but I have to do this."
Napaawang ang labi ko sa mga nakikita.
Aki? No, Aki. Please!
"Die, Lady Beatrice, and after this, never come back. Forget about this. Forget about your parents, your family. You don't deserve to be involved in this war."
Damn it!
Agad kong binitawan ang kuwintas at umayos na nang pagkakatayo. Napahawak ako sa ulo ko at tiningnan ang kuwintas na ngayon ay nasa may sahig na. Napahugot ako ng isang malalim na hininga at ikinalma ang sarili. Maingat akong umatras at seryosong tiningnan si Stephen.
Never come back.
Forget about this.
Iyon ang mga sinabi ni Aki sa akin bago niya ako tuluyang barilin noon.
Forget.
Ito ang ibig sabihin nito noong bitawan nito ang mga katagang iyon. Damn it! I totally lost all my freaking memories because of what he did to me!
War.
War against the Blood Clan.
Iyon marahil ang tinutukoy nito!
"What's wrong, Beatrice?" tanong ni Stephen at dinampot ang kuwintas na binitawan ko. "You don't like your necklace? This one is yours, Beatrice. Lahat ng miyembro ng pamilya natin ay mayroon nito. Take it.”
Napalunok ako at muling napaatras palayo dito. I need to know more. Hindi sapat ang nakita ko noong mahawakan ko ang kwintas kanina! Kailangan ko ang ibang alaala ko para naman ay alam ko na ang mga susunod na gagawin ko sa lugar na ito!
"Bakit mo ako kailangang manatili sa lugar na ito?" mariing tanong ko sa kanya na siyang ikinatigil nito. "You're already the ruler of this organization, Stephen. So, what's the use of staying?"
Aki was a loyal servant of my father. Tiyak kong inutos ng ama ko ang ginawa ni Aki sa akin noon. He wanted me gone. He wanted me to stay away from all of this. Pero bakit? Anong dahilan nila para gawin iyon sa akin?
"I wanted you to stay because you deserve to be here. You are a Lunar, Beatrice. You belong here."
"But I am a de Falcon. You think I deserves to be in the Blood Clan, too? Huh?"
Kita kong nag-iba ang ekspresyon ng mukha ni Stephen sa mga binitawan kong mga salita. Kung kanina ay kalmado ito, ngayon ay tila nagalit na ito dahil sa mga katagang sinabi ko. Come on, Stephen. Ano ba talaga ang tunay na pakay mo sa akin?
"What do you think, Stephen?" tanong kong muli dito noong hindi ito kumibo sa kinauupuan nito.
"The Bloods are weaklings. You don't deserve to be there, Beatrice," mariing sambit nito na siyang lalong nagpakunot ng noo ko. "And for sure, Mavireck won't be glad if you stay around their clan. Mortal na kalaban nito ang mga de Falcon."
Mavireck? Mavi? Siya ba ang tinutukoy nito?
"And you're glad because Ice is here? I don't think so.” Singit naman ni Nay Celeste sa usapan at nilapitan ako. "We all know how much you wanted to be the ruler of this organization, Stephen. Take it. Owned it. Leave the child alone."
Bahagyang ngumisi si Stephen at umiling sa tinuran ni Nay Celeste. Tumayo na rin ito kaya naman ay naging alerto ako.
"I pretty knew the reason why Esmeralda wanted her child to be out of this war," ani Stephen at nilapitan ako. I stay still and tried my best to stay calm. Mas lumapit sa akin si Stephen kaya naman ay mas naging alerto kami nila Nay Celeste. "Alam at ramdam ko iyon. You have the abilities of both Blood and Lunar, Beatrice," dagdag pa niya at mas lumapit sa akin. Ikinuyom ko ang mga kamao ko at hindi na naka-alma pa noong marahang hinaplos nito ang pisngi ko. "You'll stay here, Beatrice. That's an order from me, the current leader of this organization." Ngumisi ito at ipinilig ang ulo pakanan.
Napangiwi ako.
Die, Lady Beatrice.
Never come back.
Never come back.
"Fine, I'll stay," mariing sambit ko dito na siyang lalong ikinangisi nito.
I get it now. May kung anong nais iwasan ang mga magulang ko at si Aki kaya naman ay nagawa nila iyon sa akin noon. But this my fate, my destiny. I am a Lunar. At kagaya nang sinabi nila Nay Celeste sa akin, I am the rightful heir of the Lunar Organization. Kung ito ang kapalaran ko, then I'll accept it. At ito na rin marahil ang tanging paraan ko para malaman ko ang lahat-lahat tungkol sa pagkatao ko.
"I'll stay, Stephen," seryosong saad kong muli dito.
"Ice! Ano ba yang sinasabi mo!" Bulalas ni Nay Celeste sa tabi ko. Bumaling ako dito at nginitian ito. Marahan akong umiling dito kaya naman ay natigilan ito sa kinatatayuan niya. Please trust me, Nay Celeste. Just this one.
Ibinalik ko ang tingin kay Stephen at seryosong tiningnan itong muli.
"I'll stay but I have a condition," wika ko na siyang ikinatigil naman ni Stephen. Maging sila Nay Celeste ay natigilan din sa naging pahayag ko. Mayamaya pa'y tumango si Stephen sa akin at bumalik na sa kinauupuan niya kanina. Nanatili akong nakatayo at naghintay ng tamang pagkakataon para sabihin ang kondisyong nasa isip ko.
"Go ahead. Tell me your condition, Beatrice."
"I want your position, Stephen," seryosong sambit ko na siyang ikinagulat nito. "I want to be the ruler of this organization. That's my condition."
Related chapters
The Cursed of Eternity CHAPTER 15
Katahimikan.Wala ni isa sa mga kasama ko ang kumibo pagkatapos kong sabihin ang kondisyon ko.Hindi ko inalis ang tingin kay Stephen at hinintay lamang ang magigin reaksiyon nito sa kondisyong inilahad sa kanya. Kita ko ang gulat sa mga mata nito kaya naman ay bahagya akong napataas ng isang kilay. Hindi niya marahil inaasahang ang kondisyong inilahad ko ngayon-ngayon. Marahil ay ibang kondisyon ang inaasahan nitong sasambitin ko. Too bad for him. Kahit wala akong alam sa mundong pinanggalingan ko, alam ko naman kung paano tumaya sa labang ito. At kung ang pagiging leader ng Lunar Organization ang magliligtas sa amin sa kaguluhang ito, then, I’ll do everything to have this organization."You want to be the leader of the Lunar Organization? Tama ba ako sa narinig ko mula sa’yo, Beatrice?" seryosong tanong nito sa akin na siyang lalong nagpa-arko ng kilay ko. "You want the position? My position?"
The Cursed of Eternity CHAPTER 16
Nasaan ako? Ipinalibot ko ang paningin ngunit tanging mga malalaking puno lamang ang nakikita ko. Napaupo ako dahil sa pagod at mariing ipinikit ang mga mata. Pinatalas ko ang aking pandinig at pinakiramdaman nang mabuti ang paligid. Mayamaya lang ay napaawang ang mga labi ko at mabilis na napahawak sa may dibdib ko. Napatingin ako dito at halos mawalan nang lakas noong makita ang bakas ng dugo roon. Bakit ako duguan? Saan ko ito nakuha? At talagang sa dibdib ko pa talaga? Anong nangyari sa akin? Bakit duguan ang suot kong damit? May… may nagtangkang pumatay ba sa akin? "S-sino ako?" mahinang tanong ko sabay hawak sa ulo. Mayamaya lang ay napailing-iling ako noong makaramdam ng kirot sa ulo ko. "Ahhh!" I cried when I felt a wave of pain inside my head. Damn! What's happeni
The Cursed of Eternity CHAPTER 17
Bata pa lang ako, alam ko ng mayroon akong kakaibang kapangyarihan. I discovered my first ability, my enhanced eyesight, when I was only five years old. Naglalaro ako noon sa hardin ng mansyon namin noong may nakita akong isang bulto ng tao ‘di kalayuan sa puwesto ko. A man wearing an all-black suit with a bloody red eye caught my attention. Hindi ko inalis ang paningin ko dito at naging alerto na lamang noong biglang ipinilig nito ang ulo pakanan. "Mommy!" I called my mom. Hindi ko inalis ang paningin sa lalaki. He's just standing there, staring at me intently. Ni pagkurap ay ‘di nito ginawa. "Mommy, there's a man over there and he’s looking at me," ani ko sabay turo sa kinaroroonan ng lalaking nakita kanina. "A man?" narinig kong tanong ni mommy sa akin noong tuluyang nakalapit ito sa puwesto ko. Tumango ako dito at binalingan ang ina. "Red eyes, mommy! His eye color is red! It's beautiful!"
The Cursed of Eternity CHAPTER 18
"Ice, I mean... Lady Beatrice-" "It's okay, Nay Celeste. Call me Ice, please. Ako pa rin po ito," mahinahong sambit ko dito noong mapansin ang pagkalito nito. We're now heading towards Stephen private room. Lahat nang nadaraanan naming tauhan nito ay inaatake nila Dawnson at Tay Manuel. Samantalang nasa unahan namin si Zachary at nasa tabi ko naman si Nay Celeste. Zachary. Oh, I remembered him too well. Siya ang unang taong nakikita sa akin noon. Sa kagubatan. Iyong taong inaakala kong isang halimaw. My eyes tricked me that time. Dahil na rin siguro sa takot kaya naman ang akala kong halimaw na umatake sa akin ay si Zachary pala! At talagang napaso ito dahil sa dugo kong napunta sa kanang kamay nito! My blood. It can be the death of anyone who will harm me. That's part of my cursed. A curse that was manipulated by my own mother, the great and former Lunar Organiza
The Cursed of Eternity CHAPTER 19
Wala ni isa sa mga kaharap ko ang nagsalita noong magpakilala ako bilang Beatrice Lunar de Falcon. Mataman lang silang nakatingin sa akin at tila hinihintay ang susunod kong sasabihin sa kanila. I sighed. Naupo ako sa bakanteng upuan sa harapan ko at seryosong pinagmasdan ang lima pang miyembro ng council Lunar Organization. Alam kong tapat ang mga ito sa kung sino ang lider ng organisasyon. At ngayong wala na si Stephen, wala na silang ibang pagpipilian pa kung hindi ang tanggapin ako bilang bagong lider ng organisasyong ito. "Stephen is dead," sambit ko na siyang ikinagulat ng lahat. Nagtaas ako ng isang kilay at pinagmasdan ang mga reaksiyon nila. "What? W-what happened to him?" tanong ng isa na siyang ikinaayos ko nang pagkakaupo. "I killed him," walang emosyong sambit ko habang hindi pa rin inalis ang paningin sa kanila. Ipinilig ko ang ulo pakanan at ‘di nakatakas
The Cursed of Eternity CHAPTER 20
This is not good! They're here! The Bloods are here! Paano sila nakapasok sa teritoryo ng Lunar Organization? Mabilis kong tinungo ang mesang pinaglagyan ng baril ko kanina at agad na dinampot iyon. Malalaking hakbang ang ginawa ko at nagtungo sa may pinto at halos magkagulatan pa kami ni Zachary noong tumambad ito sa harapan ko. "Zachary!" bulalas ko sa pangalan nito. Kita kong umayos ito nang pagkakatayo at bahagyang yumukod sa harapan ko. I sighed. "Stop being too formal," ani ko at humakbang na palabas ng silid ko. "I saw Bloods outside the headquarter. They dropped a body inside our premises!" "What?" gulat na tanong nito at sumunod na rin sa akin. "Call Nay Celeste and Tay Manuel. Tell them what I saw. And please, call the head of the tracers, too. May ipapagawa ako sa kanya," mabilisang utos ko dito at tumakbo na. Kai
The Cursed of Eternity CHAPTER 21
Blood Clan. Lunar Organization. It will be a good idea if a single leader ruled us. Mas magkakaisa ito pero kung kagaya lang din naman ni Mavireck ang mamumuno sa dalawang grupong ito, isang sakim at uhaw sa kapangyarihan, sa tingin ko’y hindi magandang ideya na iyon. Mawawalan ng halaga ang lahat nang sinakripisyong ginawa ng mga magulang ko at ng mga taong lumaban sa kanila. "But we all know na imposible ang gustong mangyari ni Mavireck," it was Zachary. "The Bloods and Lunars are mortal enemies. We can't act as one. Ilang dekada na rin ang lumipas simula noong maging magkaaway ang mga lahi natin. Imposible ang nais nito. Tanging kapangyarihan lang naman ang pinakamahalaga sa kanya." "At isa pa, Lady Beatrice, they killed Lady Esmeralda, the former leader of this organization. You don't expect us to do nothing, right?" wika pa ni Damian na siyang ikingiwi ko. "My parents.” Parang may bumara
The Cursed of Eternity CHAPTER 22
Hybrid. A combination of Blood and a Lunar. Kung tama ang sinasabi ng babaeng ito na isa siyang hybrid then her parents were a member of Blood Clan and Lunar Organization too. Just like my parents. "What's your name?" mahinang tanong ko dito na siyang ikinatigil niya. Suminghot muna ito at pinunasan ang mga luha sa mata bago sumagot sa naging tanong kong muli sa kanya. "They called me Claire," sagot nito at humugot nang isang malalim na hininga. "Am I safe here? Baka pati kayo ay madamay dahil sa pagtulong sa akin. Mas mabuti yatang umalis na ako bago pa nila ako mahanap dito." "You're safe here, Claire. You are at Lunar's Organization headquarter. Hindi sila maglalakas loob na bumalik dito para kunin ka." Kita ko ang pagkagulat nito at mabilis na tumayo mula sa kinauupuan nito. "Lunar!" sigaw nito habang gulat na nakatingin sa akin. "N-nasa headq
Latest chapter
The Cursed of Eternity SPECIAL CHAPTER 2
BREAKING THE CURSE "Lady Alexa, stop running!" "Lady Alexa, please, stop! Mapapagalitan ka na naman ng mommy mo kung ipagpapatuloy mo ito!" "Lady Alexa!" "Puwede ba!" Inis na sigaw ko sa dalawang taga-bantay ko. Tumigil ako sa pagtakbo at masamang tiningnan ang mga ito. "I know what I'm doing here. Huwag niyo na akong sundan pa. Go back to your headquarters and just do whatever you want to do! Leave me alone, please!" "We can't do that, Lady Alexa. Alam mo namang hindi ka namin maaring iwan na lang." seryosong sambit ng isa at umayos nang pagkakatayo sa harapan ko. Napairap ako at napatingin sa isa pang taga-bantay ko. "May sasabihin ka rin?" mataray na tanong ko dito at hinawi ang buhok sa balikat ko. "Alright, hahayaan ka namin ngayon, Lady Alexa, sa kung anong nais mong gawin-" "Div
The Cursed of Eternity SPECIAL CHAPTER
Maingat akong naupo noong bahagya akong makaramdam nang paghilo. Humugot muna ako ng isang malalim na hininga at dahan-dahang tumayong muli. I need to move and prepare. Hindi ako maaring manatili lamang dito sa silid ko. Kailangang may gawin din ako ngayong araw! Mabilis akong nagtango sa banyo at nag-ayos ng sarili. Maingat ang bawat galaw ko dahil hindi talaga maganda ang pakiramdam ko ngayong umaga. Damn! What's happening to me? May nakain ba akong masama kaya naman ay naging ganito ang pakiramdam ko? Napailing na lamang ako at nagpatuloy sa paglilinis ng sarili. Noong matapos na ako ay agad na lumabas ako sa silid ko. Tahimik akong naglalakad patungo sa silid ng aking ina na tiyak kong abala na rin sa paghahanda sa okasyon dito sa headquarters. Tipid ko namang nginingitian ang mga Lunar na nakakasalubong ko. Mukhang naglaan talaga sila ng oras nila para sa araw na ito!
The Cursed of Eternity EPILOGUE
Napakunot ang noo ko habang binabasa ang papel na hawak-hawak. Mayamaya pa'y kusang umawang ang labi ko noong mapagtanto ko kung ano iyon! Seriously? Bakit may ganito? "Mommy!" Mabilis kong binuksan ang pinto ng opisina ni mommy at mabibigat ang mga hakbang palapit sa puwesto niyo. Namewang ako sa harapan nito at inilapag ang hawak-hawak na envelope. "What's the meaning of this?" I asked her. Kita ko ang pagtaas ng isang kilay nito at binitawan ang binabasang libro. Dinampot niya ang inilapag kong envelope at ngumisi noong makita ang laman nito. "Oh, this is an invitation, darling," she said then waved the envelope in front of me. "Yes, an invitation, mommy. Obviously," I rolled my eyes. “At bakit may ganito?” Tumawa ito at tumayo mula sa kinauupuan. Naglakad ito papalapit sa akin at hinila ako patungo sa sofa ng opisina niya. Naupo kaming dalawa
The Cursed of Eternity CHAPTER 50
Nagising ako dahil sa kung anong kakaibang pakiramdam sa paligid ko. Marahan kong iminulat ang mga mata at nabungaran ko ang isang hindi pamilyar na silid. Ilang segundo akong nanatiling nakatitig sa kisame nito hanggang sa bumukas ang pinto ng silid na kinaroroonan ko. Isang magandang babae ang bumungad sa akin. Agad itong natigilan noong magtagpo ang mga paningin naming dalawa. Seconds passed, she smiled at me then walked towards my direction. "Mabuti at gising ka na," anito at naupo sa bakanteng upuan sa gilid ng kama. "Kumusta pakiramdam mo, hija?" "I feel nothing," walang emosyong sagot ko dito. "Wala akong maramdamang masakit o kahit ano sa katawan ko." "That's good to hear. I'm Celeste by the way.” Pagpapakilala nito sa akin at matamang tinitigan ako. "My husband found you in the middle of the forest, almost lifeless. Tell me, what happened to you, young lady? Ba
The Cursed of Eternity CHAPTER 49
Napapitlag ako noong may kung anong tumama sa bintana ng silid ko. Agad akong napaatras muli hanggang sa bumunggo na ako sa gilid ng kama ko. Mariin kong ikinuyom ang mga kamao at tiningnan ang nakasarang bintana. Nasundan pa ng isa pang putok ang ingay na narinig kanina kaya naman ay napako ako sa kinatatayuan ko. Oh my God! They're targeting my window! Mayamaya lang ay napabuntong-hininga na lang ako noong maalalang bullet proof ang mga salamin ng bintana ko. Bahagya kong ikinalma ang sarili at kinagat ang pang-ibabang labi. Ito marahil ang dahilan kung bakit dito ako nais manatili ng mga magulang ko sa silid kong ito. Dahil sa pagkakagawa sa silid na ito, tiyak kong magiging ligtas ako laban sa mga atake mula sa labas ng mansiyon namin. Naglakad akong muli patungo sa kabinet kung saan nakalagay ang mga baril ko at matamang tiningnan ang mga ito. Dumampot ako ng isa pang baril at mabilis na inilagay ito sa likura
The Cursed of Eternity CHAPTER 48
Bata pa lang ako ay alam ko na kung ano ang mga espesyal na kakayahan ko. I’m a hybrid, an offspring of a Lunar and Blood from Underworld. My mother is Esmeralda Lunar, the current leader of Lunar Organization. She’s fierce, talented and can use a special spell that makes her the best Lunar of her generation. Benjamin de Falco, a Ventrue, ruler of Blood Clan, is my father. My parents saved both Lunar Organization and Blood Clan, but in the end, they were both betrayed. Peace. That was all they wanted. They wanted to end the war between the Lunars and Blood. They wanted us to be civil with each other but… not everyone wanted that to happen. Napamulat ako ng mga mata ko noong makarinig ako ng ilang kaluskos sa paligid. Mabilis kong inilagay sa magkabilang tenga ang mga kamay at hindi binigyan pansin ang mga naririnig ngayon. Muli kong ipinikit ang mga mata at pinilit ang sariling matulog.
The Cursed of Eternity CHAPTER 47
Pilit akong gumalaw mula sa pagkakaupo upang pigilan si Mavireck. No! He can't kill Nay Celeste! Not on my fucking sight! Damn it! "Sige, ituloy mo ang binabalak mo at nang matapos na rin ang buhay mo," mapanganib na banta ni mommy at inilapat na ang dulo ng baril nito sa sintido ni Mavireck. "Let her go now, Mavireck. Hindi ko na uulitin pa ito. Bitawan mo na si Celeste,” dagdag pa ni mommy at humakbang ng isang beses palapit sa dalawa. “Don't test my patience, Mavireck. Alam mong kaya kong kalabitin ang gatilyong ito nang walang pagdadalawang-isip." Halakhak ni Mavireck ang namayani sa buong silid na kinaroroonan namin ngayon. Ilang saglit lang ay binitawan na nito si Nay Celeste at nagtaas ng dalawang kamay at humarap kay mommy. Agad namang hinila ni Zachary, na kanina pa sa likod ni mommy, si Nay Celeste at dinala sa likuran nito. Hindi ako kumibo sa kinauupuan at matamang tiningnan lamang ang dalawa. &
The Cursed of Eternity CHAPTER 46
Umayos ako nang pagkakatayo at matamang tinitigan si Mavireck sa harapan ko. Ramdam ko ang mas lalong pagtaas ng pressure sa loob ng silid na kinaroroonan namin. Sa kabilang bahagi ng silid, abala pa rin si Mavi at Johnson sa kanilang laban samantalang heto ako, pilit nag-iisip nang paraan kung paano matatalo si Mavireck. "Ice!" Napakurap ako noong marinig ang pagsigaw ni Mavi sa pangalan ko. Napamura na lamang ako at halos mapaatras noong mamataang nasa harapan ko na pala ang ama nito! Damn it! "You'll end up dying here, de Falcon. Ako ang kalaban mo kaya dapat ay nakatuon lang sa akin ang buong atensiyon mo," anito at mabilis na naman akong hinawakan sa may leeg ko. Damn! Pakiramdam ko ay namamaga na ito dahil sa pagsakal niya sa akin nang paulit-ulit! "Let her go!" rinig kong sigaw ni Mavi habang patuloy pa rin sa pakikipaglaban sa tauhan ng ama. Masama kong tiningna
The Cursed of Eternity CHAPTER 45
"Ice!"Natigil ako sa pagtakbo noong marating ko na ang silid kung saan ko nararamdaman ang malakas na presensiya ni Mavireck. Mabilis na nakalapit ang dalawa sa akin at tahimik na pinagmasdan na rin ang pinto na nasa harapan namin ngayon."This is not his office," ani Mavi at hinawakan ako sa braso ko. "Be careful, Ice. My father..." he sighed then let go of my arm. "He's cruel. Hindi kita pipigilan sa nais mong mangyari but please, be careful."Marahan akong napalunok at binalingan si Mavi sa tabi ko. Tinanguhan ko ito at muli kong hinarap ang pinto sa unahan ko at mabilis na binuksan ito. Agad kong itinaas at itinutok ang hawak kong baril noong mamataang prenteng nakaupo si Mavireck sa isang silya sa loob ng silid. Seryoso itong nakatingin sa akin at mayamaya lang ay tumayo na."Beatrice de Falcon," bigkas nito sa pangalan ko na siyang ikinataas ng mga balahibo ko. Damn! Naramdaman ko na ang ganit
