Chapter 4

"THIS IS THE CONTRACT that you need to sign right now." Nabaling ang atensyon ni Sofia sa papel na pormal na iniabot sa kaniya ni Reuz.

Simpleng dinaanan ng mata niya ang mga reglamento na naka lagda doon. Sa katunayan, dalawa lang ang kailangan sundin dito pero isa sa naka lista ang dahilan ng pagdadalawang isip niya sa kontrata.

One rule state that she must change her face and undergo plastic surgery to imitate Alisha's.

When the day of the surgery finally arrived, biglang nagdalawang isip si Sofia kung talaga bang sapat ang pera na ipampalit niya ang mukha na hindi naman kaniya.

Nakita na niya ang mukha ni Alisha, at ito ay talagang napakaganda at kaaya-aya tignan. She has a pretty and small face with her flawless feauture, as if she was made to be a living angel. Pero kahit ganoon pa man, hindi basta-basta matanggap ni Sofia na kailangan pa baguhin ang itsura niya. Natutukso siyang tumakas sa sandaling iyon. Kailangan niyang maging mayaman, at the same time, hindi niya gustong gawin ang operasyon. Ngunit wala nang babalikan sa puntong ito, nabayaran at literal na nabili na ng lalaki ang buhay at pagkakakilanlan niya.

Kasalukuyan siyang nakaupo sa waiting lounge ng pribadong ospital, kung saan mangyayari ang operasyon niya. Sa paglipas ng bawat segundo, sumasabay din ang mabilis ng tibok ng kaniyang puso . As the time goes by, it seems like the clock had stopped ticking, the moment someone called out her name.

A startling voice jolted her out of her daydreams. "Are you ready to change your identity now?" the man in front of her asked, as if she was looking forward to trading her face for cash, but she isn't; she is beginning to feel like hell.  Is she furious at herself for being so greedy?

She pressed her lips together and decided to say exactly what she was thinking, hoping that the man would understand. "Can I just make a mask that looks like Alisha? I-I really don't want to have plastic surgery; I just want to keep my face and live with it for the rest of my life."

Dahan-dahang lumuhod ang lalaki sa harapan niya ngunit mas pinili niyang yumuko at titigan ang namamawis na kamay kaysa pag tuunan ito ng pansin. Hindi niya man kita ang mukha ng lalaki, pero takot siya sa magiging reaksiyon nito. Nag iisip din siya kung tama ba ang naging desisyon niya na sabihin dito ang totoong nararamdaman niya o hindi.

"Look at me." Isang marahang boses ang sumalubong sa limpak-limpak niyang alalahanin, at kailan ma'y hindi niya ito inaasahan lalo pa't nanggaling ito sa lalaki.

Dahan-dahang gumalaw ang kanyang ulo bilang tugon sa tawag nito, sa huli ay tuluyan siyang tumingin sa nag-aalalang mga mata ng lalaki. "Is that your decision?" he questioned, leaving it up to her.

Medyo nagulat siya, hindi niya inaasahan na hahayaan siya ng lalaki na magdesisyon para sa kaniyang sarili. "W–Would you hear my suggestion?" Alanganin at gulat na tanong niya.

Mahinang tumawa ang lalaki. "Silly, it's not like this is a slave contract. Of course, you can voice your decision." She can feel it in his gestures, he was really kind.

At that moment, she realized, "Accepting the contract wasn't bad at all".

"HEY, WAKE UP. We already arrived, sweetheart." She was awoked by Reuz in her deep slumber. She grimaced and stared like a dagger to the man who was innocently looking at her.

Now that she dreamed what happened before, she thought that accepting the contract wasn't bad at all, but that's full of bullshits. Sobrang hirap ng pinagdaanan niya simula ng lagdaan niya ang kontrata. Impersonating someone wasn't easy, lalong-lalo na kung ang ugali nito ay sobrang bait at mahinhin. Totally opposite from her real character.

Kinailangan niya maglaan ng napakaraming araw at buwan para lang makopya ang tunay na ugali at galaw ni Alisha. It took her exactly six months to fully impersonate her and to tell you the truth, it was a huge obstacle that is hard to accomplished.

But anyways, tapos na ang pagsasayang niya ng oras doon, at ngayon ay maginhawa na ang buhay niya. She's still very thankful na dumating si Reuz sa buhay niya dahil inihaon siya nito sa hirap.

"Why are you glaring at me?" Nagtatakang tanong ni Reuz habang nakakunot-noo.

Agad na umikot ang mata ni Sofia at hindi na lamang sumagot. She wants to blame the person in front of her pero ang inosenteng mukha nito ang laging pumipigil sa kaniya. "Nothing..."

Nagbago ang mood ni Samantha paglabas mismo ng eroplano na sinakyan nila. Bumungad lang naman sa kaniya ang bagong tanawin at mga mukha na wala sa Pilipinas. Sobrang init man dahil nasa kalagitnaan ng April ngayon, but nevertheless, she was looking forward to enjoy new things that she never experienced before.

Napangiti siya, at lumingon kay Reuz na ngayon ay naglalaway sa mga hot foreigners na kasabayan nila bumaba sa eroplano.

Mahina niya itong siniko para magising sa panaginip nito. "Huy, umayos ka. Wala pa tayo sa resort baka biglang may makakita jan sa totoo mong kasarian."

Mukha namang nagising niya ang lalaki kaya mabilis itong tumindig ng sobrang tayo saka swabeng umakbay sa kaniya na parang walang nangyari. "Thank you, sweetheart." Mahinang bulong nito.

"Always welcome."

Napahinto siya saglit saka napabuntong hininga ng mapagtanto niya kung gaano na siya nasanay sa endearments nila ni Reuz. She felt like it was normal to hear that now unlike before, pero sign din ito na close at mas komportable na sila sa isa't isa.

Hindi naman nasayang ang oras nila nang agad na makarating sa hotel resort na sila mismo ang pumili.

"Goodness... it's so beautiful here..." Sofia was speechless and surprised in the sight in front of her. 

Kita ang malawak na tanawin ng buong resort at mga madaming tourista sa room nila. Mala crystal din ang tubig dagat at white sand pa. Sobrang ganda din ng tanawin lalo pa't pagabi na kaya kita ang sunset na nag rereflect sa tubig na talagang nakakaakit sa mata. The view from their own room was really breathtaking.

"I know right," Reus spoke beside her and she just simply nodded her head as an answer, still speachless.

Hindi siya makapaniwala na sa tanang buhay niya ay makakapunta siya sa ganitong kalseng lugar.

Actually, they weren't supposed to go in this beach resort for their honeymoon. Reuz's family own a property and beach hotel here in Maldives pero napagdesisyunan nilang mag asawa na hindi na lamang doon magkaroon ng honeymoon. Mapilit ang mama ni Reuz pero tapos na ang desisyon nila kaya sa huli ay wala na itong magawa. Like hello? Paano sila makakalandi at makakahinga kung pati sa 'honeymoon' kuno nila may nagmamanman, 'di ba? At mas malayong location ang pinili nila para wala talagang magkakaroon ng hulihan.

Naramdaman niya ang yakap sa kaniyang likuran na galing kay Reuz. She was standing at the balcony, looking at the sunset at si Reuz naman ay kanina pa busy mag un-packed ng damit nila. Pero mukhang tapos na ito kaya may oras na para maging touchy sa kaniya.

"Looks like I can finally breath for about a week." Reuz solemnly whispered and placed his chin on her shoulder. Hindi niya ito nilingon at hinayaan lamang ito na sumandal sa kaniya ng mga oras na iyon.

"Don't worry and let's enjoy our time here, honey."

"Yes, just don't call me honey again."

Napahagikgik siya saka hinarap na ito. "Are you ready to meet hotties now?" Nangaakit niyang tanong saka tinitigan nito sa mata. Hindi man sila kadalasan magkaintindihan ni Reuz sa lahat ng bagay, may isang bagay naman na lagi nilang pinagkakasunduan at ito ay ang pagiging 'hottie hunter'.

Napangisi ang lalaki, halatang naintindihan ang ipinapahiwatig ng nangaakit niyang mata.

"More than ready."