Nobela ni Livre

"WHY THE HECK IT'S HARD TO HANDLE THESE BUNCH OF OLD GEEZERS." Pikon na sambit ni Sofia pagkapasok sa opisina niya. Kasunod niya naman si Flora na tahimik lang nakasunod sa kaniyang likuran. The discussion in the conference room turned into a disaster. Wala siya sa mood para makipagplastikan kaya agad niyang tinapos ang meeting. The board of directors, which are most of them were Alisha's relatives, won't agree about the banishment of Rafael Wen. Actually, wala naman siyang pake kung anong mangyari dahil wala naman siyang kinalaman sa gulo ng pamilya ni Alisha pero dahil hindi pa tapos ang kontrata, kailangan niya pa rin ayusin ang mga bagay na may kinalaman kay Alisha. Hopefully, the contract will end very soon. Hindi niya na kasi kaya magpanggap na bilang Alisha. "Ms. Alisha, should you eat first before we proceed in the other appointments? We can be delay for about twenty minutes or so if we talked to them." Mababang tono na ani ni Flora. Sofia smiled, nakalimutang siya nga pal

DAHAN-DAHANG namulat ang mata ni Sofia. Unang bumungad sa kaniya ang sikat ng araw na galing sa bukas na binata. Ginalaw niya ang mga daliri, sinusubukan kung mararamdaman niya ba ito. Pagkatapos, umikot ang mata niya, tinitignan kung nasaan siya ngayon. She saw the white and clean wall. As expected, nakaratay siya sa ospital ngayon. Sa pagkakatanda niya, nasaksak lang naman siya ni Giselle dahil sa walang kwentang dahilan. Fuck, nasaktan siya dahil lang sa misunderstanding na hindi niya alam. Dapat talaga sinigaw niya kay Giselle na hindi naman siya si Alisha at baka na-agapan pa ang sitwasyon na ito.But kidding aside, bakit walang tao na nasa room niya? Wala ba talagang nagmamahal sa kaniya? She was stabbed because of Reus and he's nowhere to be seen in her room. Walang miski isang tao na sumalubong sa paggising niya. Sinubukan niya umupo ng dahan-dahan at pinindot ang button na malapit sa uluhan para tawagin ang nurse. Naghintay lang siya ng ilang minuto bago ito dumating at

"ALISHA!" Azur screamed as he watched Sofia's body slowly fall down. Narinig niya ang halakhak ni Giselle habang walang emosyon na tinititigan ang duguan na dalaga. Kakapasok niya lang sa loob ng room pero ang sugatan na Sofia ang nadatnan niya. Everyone froze on the spot, naputol naman ang pasensya ni Azur dahil dito. "Move your fucking body, people! May duguan dito, ano bang hinihintay niyo? Pasko?" Kuha niya sa atensyon ng mga tao na natuod sa kanilang kinatatayuan. He tried to calm himself and think rationale but his mind is starting to get blank. Lumapit siya kay Sofia, namumutla na ito at patuloy na umaagos ang dugo mula sa sugat. Natutuliro siya, pero alam niyang pag nagpadaloy sa takot at kaba, hindi siya makakapagisip ng tuwid. He started to gather his thoughts. Nakatawag na ng ambulansya ang pulis at iniintay na lang ang pagdating nito. Hindi naman mabuhat o mahawakan ni Azur si Sofia sa kadahilanang natatakot siya na baka may mangyari sa dalaga.Meanwhile, Conrad grabbe

"SO... HOW'S YOUR HUSBAND? Do you know? He was supposed to marry me before you married him." Nabura ang ngiti sa labi ni Sofia at napalitan iyon ng masamang timpla ng mukha pagkatapos marinig ang binitawang salita ni Giselle. "I don't think Ms. Giselle should worry about my husband. He's doing well by my side and is really happy being with me so refrain yourself from asking such pointless questions." Malamig na sambit niya. Subalit hindi pa rin tumitigil sa pagsasalita ang dalaga na animo'y sinasagad ang pasensya niya. "Kung hindi ka lang kasi dumating, ako na sana ang magiging Mrs. Montenegro ngayon, at ako sana ang nasa posisyon mo. You should have stayed in the hospital until you died, you sick bitch." Nangingit-ngit sa galit na sabi nito pero kalmado lang siyang tumingin dito. May onting awa na makikita sa mukha ni Alisha habang nakatingin kay Giselle. "I am so sorry... I didn’t really know 'my husband' had a fiancé before." Pagdidiin niya pero nasa mukha pa rin ang pagig

"NAG HINTAY KA BA NG MATAGAL?" Sambit ni Sofia kay Xij nang pagbuksan siya nito ng pintuan ng back seat ng sasakyan. Umiling ang binata bilang sagot saka pumasok na din sa driver's seat. "Ano sabi ni Reus dahil hiniram kita? Nagalit ba? Pag nagalit sabihin mo lang sa 'kin at akong bahala sa iyo." Pagbibiro niya at tumawa ng mahina pero wala man lang imik ang kausap niya. Napatahimik siya bigla saka na-awkward-an. Gumalaw na ang sasakyan at nagsimula na silang bumyahe. "Erm. How is Reus in the company? Okay ba? Cool pa din?" Patuloy na sambit niya. Tumango lang si Xij pero hindi pa rin sumagot. Tuluyan ng napahinto sa pagsasalita si Sofia at mas piniling manahimik na lamang. She stare at the cars beside them. Traffic kasi kaya mga limang minuto na sila nakahinto sa daan. Binuksan niya ng onti ang bintana nang bigla ding bumukas ang bintana ng katabing sasakyan. Doon bumungad sa kaniya ang isang magandang babae. May kaiklian ang buhok nito na hanggang balikat

NAKATULOG NG MAHIMBING si Sofia na may malaking ngiti sa labi. She was so happy at first that she forgot the fact that Reus was a gay to the bone. Akala niya kasi noong una, paghanga lang ang tingin niya sa binata na napunta sa pagtingin at ngayon nga ay nasa pagmamahal na. Ano bang magagawa niya kung ang puso niya mismo ang sumigaw na si Reus ang kaniyang gusto kahit pa naman sexuality ang unang makakalaban niya para makamit ito. Paggising niya ay agad naman siyang nag-ayos para maghanda ng almusal nilang dalawa dahil nga wala ang mga kasambahay ngayon. Pasikat pa lang ang araw pero sobrang liwanag na ng mukha niya. "Sobrang ganda ng araw ngayon, nakakagana magtrabaho." The breakfast was quickly done but Reus was nowhere to be found. Kadalasan kasi mas nauuna ang binata magising sa kaniya pero ngayon ay wala pa rin ito. Nagpasya na lamang si Sofia na gisingin ang lalaki dahil alam niyang marami pang gagawin ang binata sa kumpanya. Akmang kakatok sa kwarto ni Reus ng mapansin