“Ahhh,” I gasped, the sensation overwhelming as I felt the pain of his long manhood burying itself entirely within me. He drove deeper, leaving me shocked at the intensity of the moment as he completely filled me. My heart raced, caught between the agony and the undeniable reality of our connection."Argh. Aaaahhh. N-no." Napaluha na ako ng tuluyan. Dahil kakaiba ang sakit na naramdaman ko doon dahil sa pagpasok niya kaysa sa kagat niya na iniwan niya sa katawan ko.It was overwhelming, the way he started moving his hips against me, thrusting deeply inside.I felt like I was being torn apart, and the words to explain it eluded me. All I knew was that it hurt—so much that it consumed me. I struggled to breathe, his kisses relentless and fervent, stealing the air from my lungs with every movement."Uhmm. Fuck! You're so tight. Ahhhh," he moaned, his voice mingling with the chaos of my emotions. Tears filled my eyes as I begged him to stop, my sobs echoing in the room."Aaaaaaaaah, t-th
He made me step into the bathtub, and I felt a chilling wave of panic surge through me.My body was frozen, paralyzed by a mix of fear and embarrassment, as he began to peel off the white polo shirt he had insisted I wear.It was the only barrier between us, and with each passing second, I could feel my heart race.I avoided looking at him completely, ashamed and overwhelmed. There I stood, stripped of my clothes and dignity, feeling utterly exposed. He, however, seemed indifferent to my discomfort. Turning on the shower, he blended the water’s warmth with bites of cold, creating an uncomfortable mixture that lapped against my skin.“Are you going to move or not? I thought you were going to take a bath?” he asked, his tone almost mocking.His words twisted the knife of my embarrassment deeper, yet I couldn’t bring myself to respond. As soon as he drenched my body, I instinctively squeezed bath soap into my hands, a desperate attempt to reclaim some control in the situation.He lower
"Just stay here until you get better.” Nasa tono naman ni Nathan ang mapagmataas. “Dahil ayaw ko makasama ang may sakit sa kumpanya ko which mean nakakapagbigay ng malas." Dagdag pa niyang mga salita na nakapagpabingi sa tainga ko ng marinig ko ang katagang "Malas"Parang gusto ko tuloy siyang sagutin ng pabalang at ipaalala na hindi ako magkakasakit ng ganito kung hindi dahil sa kanya.Pero.. nanatili akong tahimik at hindi na lang ako komontra sa sinabi niya."Y-yes sir." Sagot ko na may kasamang pag tango. Kahit sa loob loob ko ay gustong gusto kong magreklamo."Good, mag order ka na lang ng pagkain mo mamaya, magpahinga ka ng mabuti para makasama ka na sa akin pagpasok sa trabaho bukas. Hindi kita binabayaran bilang PA ko para magkasakit lang."Gigil na lihim kong kinuyom ang palad ko ng itago ko iyon sa likuran ko."Y-yes Sir.""May darating din ngayon na magdadala ng inorder kong damit para sayo. Tignan mo na lang kung kasya ang mga iyon at pumili sa mga iyon. Kunin mo lahat ng
"Kumusta mama?" Tanong ko ng magpasya akong tawagan ang mama at kumustahin ang kalagayan nito."Ayos lang ako anak. Ikaw, hindi ka na nadalaw dito.""Pasensya na po mama. Kung makakapag paalam po ako bukas kay sir Nathan, ay dadalaw ako sa inyo.""Ganun ba anak. Pero huwag mo na akong alalahanin dito dahil may kasama naman ako dito sa bahay.""Okay mama. Basta kapag may kailangan kayo, tawagan niyo lang ako huh!""Oo anak. Salamat talaga at napakabuti mong anak sa akin.""Si mama talaga." Malungkot na gumuhit ng isang ngiti sa labi ko na para bang nasa harapan ko lang ang mama.Masaya ako na maayos na ang kalagayan ni mama kahit na ang kapalit ay ang kalayaan ko ng anim na buwan na kasama si Nathan. Konting tiis lang. Makakaya ko ito.Nagtagal ang pakikipag usap ko dito. Masaya ako at may kasama ang mama na mag aalaga sa kanya."Sige mama. Napapahaba na ang usapan natin. Magpahinga na kayo para mas mapabilis pa ang pag galing niyo." Maayos na paalam ko dito.Pagkababang pagkababa ko p
Madaling araw…Naalimpungatan ako bandang 4:30 ng madaling araw. Nakaset ang alarm ko ng 5o’clock.At tulad ng dati ay nagigising pa rin ako ng maaga kahit na late na ako nakatulog kagabi.Hindi ako dinalaw ng antok matapos kong makita si Ellise kagabi na lumabas sa silid niya.“Damn!”Hindi ko mapigilang magmura ng maalala ko ang suot niya kagabi.Nakasuot lamang siya ng manipis na nightgown. At wala ng kahit anong tumatabing sa katawan niya malipan sa panloob niya na kulay pink.Napalunok ako, kasali ba iyon sa mga ipinadala kahapon na sinabi kong dalhin nila dito sa bahay?Hindi ko akalain na ganun ang iba nilang dadalhin.Sinabi ko sa clothing shop na magdala ng damit sa bahay, dahil ayaw ko namang mag isip sila na may ibinabahay ako ay sinabi kong damit iyon ng asawa ko.Kaya siguro nagdagdag sila ng extra pa sa sinabi kong para sa asawa ko ang mga damit.At kahapon ay sinabi ko ng detalyado ang size ni Ellise. At kahit na hindi ko sukatin ng kahit na anong pang sukat ay masasabi
"Simula ngayon, doon ka na titira. Hindi ka lalabas ng hindi ako ang kasama mo."Panimula ko habang nasa kahabaan na kami ng daan pauwi ng Imperial Place."Bumili ako ng bago mong phone, at ihahatid mamaya doon. Ngunit hindi ibig sabihin na bibilhan kita ay muli mong ka chat ang Lancer na iyon. Maliban sa akin o sa lolo ko at ang mama mo lang ang dapat mong kausapin." Mahabang lintaya ko habang nasa daan kami. "Hindi ka na din sasama sa akin papasok sa opisina. Mananatili ka sa bahay hanggang sa matapos ang kontrata. At habang nasa ilalim ka ng kontrata na din ay dapat wala na akong mababalitaan na nakikipag usap ka pa sa Lancer na iyon. Naiintindihan mo ba?""Y-yes sir."Halos walang boses na lumabas sa kanya ngunit sapat na ang tugon niyang iyon na naintindihan niya ang ibig kong sabihin."I warned you Ellise! This is the last time na makikita ko na magrereply o mag cha-chat ka kay Lancer. Dahil kung hindi, sa anim na buwan na kasal tayo ay sisiguraduhin kong wala kang magiging con
Kusang bumukas ang gate ng bahay ng dumating ako galing sa Golden House Bar at nagpalipas ng ilang oras doon bago ako tuluyang umuwi.Wala akong balak sana na patirahin siya dito dahil wala akong gustong itira sa bahay na ito maliban sa kung maisipan ko ng mag asawa.At wala pa talaga akong planong mag asawa sa ngayon. But, Ellise is now my wife, indeed.No! She is not.She is just a contractual wife dahil siya ang napili ni lolo sa una pa lang.Oo, dahil hindi ko siya ituturing bilang tunay na asawa ko.And Damn that Lancer! He push me to lock up Ellise here dahil inaahas na niya si Ellise at harap harapan pa talaga na kinakalantari siya nito.At iyan ang ikinakagalit ko ngayon kaya naman narito ako at ngayon naiuwi ko pa talaga dito si Ellise.That fucking little lamb. I want to punish her.Lalo na ng makita ko ang ngiti niya kaninang madaling araw habang nakikipagpalitan ng chat sa bwesit na pinsan ko."M-magandang hapon po, sir."Awtomatikong pagbati niya sa akin ng makasakubong k
Naabutan ko si Ellise sa kusina na abala nga sa paghahanda ng hapunan.Natigilan pa siya ng mapansin niya akong palapit ngunit hindi naman niya ako sinulyapan.Ngunit napansin ko na namumula parin ang pisngi niya. Dahil ba sa ginawa kong pagbubully sa kanya kanina?Malamang. Dahil hindi siya makatingin sa akin ng diretso."K-kain na po tayo, sir." Nautal pa siya sa pag aya sa akin.Naupo ako. Tinikman ang niluto niya."Hmm, it's delicious."Pagpuri ko ng matikman ang luto niya. Natigilan naman siya sa pagsubo dahil sa sinabi ko at minsan lang ako magbigay ng papuri sa isang tao."T-thank you, sir." Muli niyang ibinalik ang pansin sa kinakain at hindi na siya nag angat pa ng mata sa akin."Kanino ka natutong magluto?" Tanong ko.Nakakabingi na kasi ang katahimikan.Sanay ako sa katahimikan at hindi ko ugaling ako ang unang magbukas ng usapan. Tanging mahinang kalansing na lang ng hawak naming kutsara, tinidor sa pinggan ang naririnig ko kaya mas nabibingi ako doon. So, I did."S-sa mam
"Lolo." Napatitig sa akin si Lolo Alejandro. Nakikita ko sa mga mata nito ang pagtutol sa nais kong pag alis nang hindi nagpapaalam kay Nathan. Kay lolo ako sinabi ang pag alis ko dahil alam kong kaya nitong itago kung saan man ako pupunta. "Ellise, apo. Hindi ka na ba mapipigilan? Anong nagawa sayo ng asawa mo at bakit ayaw mo siyang makausap? Bakit hindi niyo pag usapan muna kung ano ang hindi niya pagkakaunawaan." "Hindi na muna sa ngayon lolo. Alam kong nagsimula kami sa hindi maganda at hindi iyon magdudulot sa amin ng magandang wakas." "Pero.." "Lolo." umiling ako para pigilan itong magsalita pa na kumbinsihin akong huwag ituloy ang balak ko. "Kung talagang mahal na ako ni Nathan, kahit lumayo ako. Hindi siya titigil sa paghahanap sa akin. At kung darating ang araw na mahanap niya ako at hindi pa rin nagbago ang nararamdaman niya ngayon sa akin, ako na mismo ang bubuo ng relasyon namin. Kaya nakikiusap ako sayo lolo. Kaya ako nagsasabi sa inyo ngayon dahil alam kong
"What are you doing here, mama?" Walang emosyong tanong ko kay mama na nagpumilit paring pumasok ng opisina ko kahit pinigilan ito ni Nancy at sinabihan na hindi ako tumatanggap na kahit na sinong bisita. Lalo na si Mama dahil hindi pa rin humuhupa ang galit ko sa pangingialam nito sa relasyon namin ng asawa ko. Hindi ako tumingin dito. "Anong klaseng tanong iyan?" Galit rin na tanong ni mama at padabog pang ibinaba sa ibabaw ng lamesa ko ang bag nito. "Ganyan mo ako haharapin matapos kitang tulungang napalayas ang babaeng iyon?" Naging marahas ang pagbaling ko sa sinabi nito. Nagtitimpi ako ngayon na huwag itong masigawan pero kung magpapatuloy ito sa mga masasamang salita patungkol kay Ellise ay baka hindi na ako makapagpigil pa. "Umalis na kayo habang nakakapagpigil pa ako." "Ano? Anong klaseng pakikiharap yan sa akin. Huwag mo akong pakitaan ng ganyang kagaspangan ng ugali, tandaan mo, ako pa rin ang mama mo." Nagpakawala ako ng malalim at mahabang paghinga. Mariing pum
"Hindi ako magaling magpayo, pero sa mga sinabi ko ay sana magising ka na sa katotohanan. At ayusin mo ang sarili mo." "You talked to much." Pabalang na sabi ko sa kanya. Nahihilo man ako ay nagawa ko siyang itulak para umalis sa daraanan ko. Hindi na ako nagpilit na kumuha ng ibang inumin kundi tinungo ko na ang sala at doon na umupo. Halos hindi ko din ma irelax ang katawan ko dahil maraming nakakalat doon. "Tidy up yourself. Dahil kailangan ka ni lolo ngayon." Narinig kong sabi niya ng sundan ako na napapangiwi na naman dahil sa kung anu ano na lang ang naapakan niya na nakakalat sa sahig. "Wala akong ganang lumabas? Saka, bakit niya ako kailangan ngayon, nandyan naman kayo para sa kanya." Wala sa loob kong sagot sa kanya. Kahit papaano ay bahagyang nawala ang lungkot dahil may nakakausap ako. Unang beses na nanghimasok si Lancer sa bahay ko. "Tatlong araw ng nasa hospital si lolo, dahil inatake ng hypertension." Napatayo ako dahil doon pero agad din akong napaupo dahi
Isang linggo na ang lumilipas pero wala paring nakakalap na balita ang mga inutusan ko tungkol sa kanya. At isang linggo na rin akong hindi lumabas ng bahay. Ni hindi ko na alam kung ano ang nangyayari sa mga negosyo ko. But I don't care, wala akong pakialam ni isa man sa mga iyon o sa mga nakapaligid ngayon sa akin dahil mas nakatuon ang isip ko kay Ellise at sa paghahanap sa kanya. "Where are you mi esposa?" Halos pumiyok pa ako sa pagsasalita ko habang nakasubsub ang mukha ko sa counter table sa bahaging iyon ng bahay kung saan ako umiinum ng alak. Wala na akong ginawa maliban sa uminom ng alak habang naghihintay ako ng balita. Wala na din akong ibang sinasagot sa mga taong tumatawag sa akin kung hindi ang taong inutusan ko ang tatawag at iyon lang ang hinihintay ko, wala ng iba. Gustong gusto ko na ding sugurin si mama at ipakita at iparamdam ang galit ko sa kanya dahil sa ginawa niyang pangingialam pero nagpipigil pa rin ako dahil iniisip ko na siya pa rin ang nagsilang sa
"Anong ginagawa mo dito?" Tanong sa akin ni Geline ng hapong iyon dahil siya na ang una kung naisip na nakakaalam kung nasaan si Ellise.Hindi ko alam kung anong mararamdaman ko sa mga sandaling ito dahil nababalot ako ng iba't ibang emosyon.Isa na ang galit, dahil hindi ko na siya naabutan sa bahay pagkagaling ko sa bahay ng lolo kaninang umaga. At apat na oras lang akong nawala. Pero wala na siya pagbalik ko. Tanging si Celine na lang ang naiwan at nagsabi sa akin na umalis siya na may dala dalang maleta. Hindi pa nga ako naniwala at tinungo ko ang silid namin pero wala nga siya. Wala na din ang ilang damit niya sa closet.Hindi na ako nagdalawang isip na puntahan siya sa bahay ng mama niya, pero wala na din akong naabutan doon dahil tanging ang kasama na lang din sa bahay ang naiwan at nag iimpake na din ng gamit paalis.Kaya naman, ngayon si Geline ang sumunod na pinuntahan ko at nandito na ako mismo sa bahay nila dahil wala ito sa shop niya na una kong pinuntahan."Ilabas mo si
Tunog ng phone ko ang nakapagpagising sa akin.Ngunit bago ko iyon sinagot ay binalingan ko muna si Ellise na mahimbing sa pagkakatulog habang nakaunan siya sa braso ko.Padamping hinalikan ko muna siya sa noo saka ko maingat na inalis siya sa pagkakaunan sa akin at sinagot ang tawag."Yes, Hello?"Hindi ko na tinignan kung sino man ang tumawag na iyon."I need you here, right now. At gusto kong sabihin sayo ang ilan pang bagay tungkol sa asawa mo. Na dapat ay noon ko pa sinabi sayo.""Gaano ba kahalaga iyan lolo? Hindi ba pwedeng mamaya na lang o bukas? Masyado pang maaga." Sagot ko kay lolo dahil tinatamad pa akong lumabas ng bahay.Muli kong sinulyapan si Ellise bago binalingan ng tingin ang alarm clock sa gilid."Mag aalas sais pa lang ng umaga lolo.""Pumunta ka na lang dito. Kailan ka pa naging tamad pagdating sa mga bagay na makakatulong sayo." May galit na pagmamando na naman ni lolo sa akin. "Saka sabado ngayon, at alam kong wala kang mahalagang gagawin ngayon dahil naayos mo
"Me esphosho. Hek."Bulong niya sa tainga ko ng ibaon niya ang mukha doon habang karga ko siya papasok.Umakyat sa kwarto namin, dumiretso sa banyo para mapaliguan siya ng mahimasmasan kahit papanu sa kalasingan niya."Ano bang problema mo at bakit ka uminom?" Kunot ang noo ko na tanong kahit alam ko na wala na akong aasahan na matinong sagot mula sa kanya.At tulady ng inaasahan ko. Isang hagikgik lang na para bang nakikiliti lang ang naging sagot niya sa akin. Napapailing na nilagay ko siya sa bathtub at hinubaran."Hek, dho you whan tho mhake lhove weth mhe." Tanong pa niya, huli na para makasagot ng hilain niya ako pasampa sa bathtub kaya naman pareho na kaming nabasa ng tubig mula sa shower filter kaya napilitan na rin akong magtanggal ng damit at sinamahan na nga siyang maligo.Sabon dito, sabon doon, sa buong katawan."Mi esposa, umayos ka. Lasing na lasing ka."Pinigilan ko ang kamay niya ng maglikot iyon na humawak sa pagkalalaki ko. Lasing man siya ngayon, mapupungay man kun
"Tawagan mo na lang ako mamaya kapag uuwi ka na." Bilin ko sa kanya kinaumagahan nang maihatid ko siya sa bahay ng mama niya. Napapansin ko man na kahit ngumingiti siya ay wala akong nakikitang sa kanyang mga mata. Gusto ko man sana siya tanungin at usisain ay wala naman siyang ibang maisagot maliban sa gusto lang daw niya ako makasama. Simula kahapon matapos itawag sa akin ni Celine na namumutla siya ay hindi ko na siya nakitaan ng may ngiti talaga na umaabot sa kanyang mga mata. Ngunit sa kilos niya ay naging clingy niya at halos ayaw na yata niyang mahiwalay sa akin. Kung hindi lang siya pumunta dito sa bahay ng kanyang mama ay hindi rin sana ako papasok ngayon. Bagamat, nagpilit siya at sinabi na gusto lang niya masama at makabonding sandali ang mama niya na bihira na din niyang makasama dahil sa bahay lang siya at hindi na masyadong lumalabas. "Susunduin kita." "Sige, mag ingat ka." "Para sayo mi esposa. Mag iingat ako lagi. Kaya dapat ikaw din." Balik paalala ko sa kan
"The clothing department export thousand of garments and it delivered on time last week. And Mr. Gascon sent us 100% feedback for proper and timely delivery of the garments." Pagbabalita sa akin ng manager na humahawak sa clothing department.Nasa kalagitnaan kami ng meeting at nagpapasa na naman sila ng report sa akin sa mga nagawa at mga bagong balita para sa kani kanilang department na hinahawakan sa bawat sangay ng kumpanya ko.Sa ibang mga negosyo ko ay naging maayos ang takbo at kumikita iyon ng malaking halaga maliban sa clothing department na nakatanggap ng bomb threat nitong nakaraan araw lang kaya naman lagi akong abala at hindi na ako nakakauwi ng maaga sa bahay.Hindi na din ako nagkakaroon ng mahabang oras para kay Ellise. Sa tuwing uuwi na ako ay halos hatinggabi na dahil sa inaayos ang issue patungkol sa bomb threat na iyon na halos ikinabagsak ng 20% doon na naapektuhan na din ang ilan pang sangay nito. At iyon ang dahilan para mabawasan ang oras na nakakasama ko siya.