Bandang alas kuwatro ng hapon, nasa isang pagpupulong sina Dianne, Dexter, at ilang executives ng Missha nang biglang tumawag si Cassy.Agad niyang pinutol ang meeting at sinagot ang tawag."Ate Dianne, may masamang nangyari! Nawalan ng malay si Ate Ashley!" Halata ang pag-aalala sa tinig ni Cassy.Biglang bumilis ang tibok ng puso ni Dianne. "Anong nangyari? Kumusta sina Darian at Danica?""Ayos lang sina Darian at Danica," sagot ni Cassy. "Habang naglalaro kami, may lalaking nagngangalang Saavedra ang biglang humarang kay Ate Ashley. Nagkaroon sila ng sagutan, at sa hindi inaasahang pangyayari, natumba siya at nawalan ng malay.""Nasaan siya ngayon?" mabilis na tanong ni Dianne."Kasama namin siya ngayon at papunta na kami sa ospital," sagot ni Cassy."Nasaan si Kent Saavedra?" tanong ulit ni Dianne."Nandito rin siya."Nakahinga nang maluwag si Dianne, "Sige, huwag kang mag-alala, pupunta ako agad sa ospital."Matapos ibaba ang telepono, may sinabi si Dianne kay Dexter at agad na n
Nang marinig ito ni Kent Saavedra, biglang dumilim ang kanyang mukha at sinulyapan si Dexter nang may malamig na tingin.Sabik na si Dexter na subukan at nagbabalak na makipag-away sa kanya.Humakbang si Dianne para pigilan si Dexter at sinabi kay Kent Saavedra, "Boss, sa labas tayo at mag-usap?"Sinulyapan ni Kent Saavedra si Dianne. Kahit ayaw niyang umalis, kailangan pa rin niyang bigyan ng respeto si Dianne.Matapos niyang tingnan ulit si Ashley nang malalim, bumitaw siya, tumayo, tumalikod at lumabas.Tinapik ni Dianne si Dexter para pakalmahin siya at sumunod kay Kent Saavedra palabas.Naglakad si Kent Saavedra hanggang dulo ng hallway.Siguro dahil masyado siyang naiirita, nakaugalian niyang kumuha ng sigarilyo at humingi ng lighter.Pero bago niya ito sindihan, napansin niyang ospital ito, inalis niya ang sigarilyo sa sulok ng kanyang bibig, iginulong ito sa kanyang palad, at dinurog ito nang mariin."Mr. Saavedra, parang mahal na mahal niyo si Ashley?" lumapit si Dianne, pina
Mahigit isang oras nang nasa loob ng kwarto sina Darian at Danica. Sa panahong iyon, ipinaliwanag nina Alejandro at ng butler kay Tanya na ang dalawang bata ay kanyang mga apo.Hindi lang iyon—mukhang nag-enjoy din si Tanya kasama sina Darian at Danica."Mom, malubha ang sakit ni Lola, at hindi pa siya lubusang gumagaling. Maaari ba tayong manatili sandali para makasama siya?" hiling ni Darian habang nakatingala kay Dianne.Saglit na tumingin si Dianne kay Tyler, bago ibinaling ang kanyang tingin kay Darian.Personal na DistansyaNararamdaman lang ni Tyler ang banayad na lambing na agad ding nawala nang mahawakan niya ito. Habang pinagmamasdan ang susunod na kilos ni Dianne, hindi niya mapigilan ang biglaang lungkot na bumalot sa kanya.Mahigit isang oras nang nasa kwarto sina Darian at Danica. Sa panahong iyon, ipinaliwanag nina Alejandro at ng tagapangalaga kay Tanya na ang dalawang bata ay kanyang mga apo.Hindi lang iyon—halatang tuwang-tuwa rin si Tanya sa paglalaro kasama ang mg
"Hindi na kailangan," malamig na sagot ni Dianne. "Mr. Chavez, magpahinga ka na."Habang papalayo sina Dianne, nanatiling nakatayo si Tyler, at sa loob-loob niya, may kakaibang siglang pumuno sa puso niya.Alam niyang nag-aalala sa kanya si Dianne."Dianne!" bigla siyang napasigaw.Napahinto si Dianne at lumingon pabalik."May iba pa ba?"Nang marinig ni Tyler ang kanyang boses na mas lalong lumamig, napagtanto niya kung gaano kabata at katawa-tawa ang kanyang pag-uugali.Yumuko siya at mapait na ngumiti, "Sige, mag-ingat kayo sa daan!""Salamat," malamig na sinabi ni Dianne ang dalawang salitang ito at agad na sumakay sa kotse.Matapos umalis ang kanilang kotse, nakatayo pa rin doon si Tyler, nakatingin sa likod ng kanilang kotse, hindi gumagalaw.Lumingon si Dexter at nakita siyang nakatayo doon na parang bato na naghihintay sa kanyang asawa. Hindi niya napigilang umiling at bumuntong-hininga, sinasabi nang may damdamin, "Bakit ang tanga ng mga lalaki? Kailangan pa nilang mawalan ng
"Anong kasalanan ng babaeng iyon at hinabol ninyong tatlong lalaki siya?"Lumapit si Dianne sa tatlong lalaki at nagtanong, sumunod si Maxine sa kanya."Nag-iinuman siya sa bar, hindi nagbayad, at sinaktan ang aming senyorita," sabi ng isa sa mga lalaki."Pasensya na, sino ang senyorita ninyo?" tanong ni Dianne.Nagtinginan ang tatlong lalaki, nag-alinlangan sandali, at saka sinabi, "Ang panganay na anak ng pamilya Saavedra, si Kaye."Si Kaye, kapatid ni Kent Saavedra sa dugo.Yumuko at ngumiti si Dianne, sinenyasan ang kanyang bodyguard na bitawan sila.Nakalaya ang tatlong lalaki at agad na tumayo para makita si Dianne.Nawala si Dianne nang mahigit tatlong taon, at madilim ang ilaw, kaya natural lang na hindi siya makilala ng tatlong lalaki."Sino ka?" tanong ng isa sa kanila."Hindi mahalaga kung sino ako. Bumalik kayo at sabihin kay Kaye na kung ayaw niyang tumahimik, pwede siyang tumawag sa pulis at magpakulong. Hindi ako makikialam."Matapos magsalita si Dianne, tumalikod siya
Dahan-dahang tumango si Ashley. "Halos ganun na nga."Malinaw na hindi siya pumayag."Ibig sabihin, hindi mo pa talaga siya kayang pakawalan?" tanong ni Dianne.Mapait na ngumiti si Ashley. "Siguro hindi pa sapat ang panahon.""At yung singsing?"Saglit na nag-isip si Ashley bago sumagot. "Pwede mo ba itong isauli sa kanya?"Napailing si Dianne at napangiti nang walang magawa. "Bakit pa? Kung ayaw mo, itapon mo na lang.""..." Walang naisagot si Ashley.Maingat na hinagod ni Dianne ang likod ni Ashley at inalalayan siyang maupo sa sofa. "Hindi ka pa nakakain ng almusal, hindi ba?"Habang nagsasalita, inilabas niya ang pagkaing dala niya at isa-isang binuksan para kay Ashley."Kumain ka habang mainit pa."Tumango si Ashley at dahan-dahang sumimsim ng mainit na lugaw na may gulay at buto ng baka. Matapos ang ilang lagok, bigla siyang tumingin kay Dianne at nagtanong, "Kung sakaling magkabalikan kami ni Kent Saavedra balang araw, mababa ang tingin mo sa akin?""Bakit naman kita hahamakin
Dahil dito, tuluyan siyang lumayo sa pamilya Chavez, pinutol ang lahat ng koneksyon, at inutusan silang ituring na lang siyang patay.Minsan lang nilang kinukumusta ang matanda mula sa malayo, ngunit hindi na nila ito ginulo."Maayos naman siya," sagot ni Tyler na may bahagyang ngiti. "Sabi nila, kaya niya nang magtanim ng gulay, magluto, maglaba—ginagawa niya lahat nang mag-isa."Mahigit tatlong taon na ang nakalipas, ngunit hindi pa rin ipinaalam ni Tyler sa matanda na hiwalay na sila ni Dianne.Una, ayaw niyang guluhin ang tahimik na buhay ng matanda.Pangalawa, nahihiya siyang ipaalam sa matanda.Tumango si Dianne, "Bukas ng gabi, pupunta ako sa Chavez Villa para makita ang lahat bukas ng gabi.""Sige, deal iyan," sabi ni Tyler na hindi mapigilDariang excitement.Itinaas ni Dianne ang mga sulok ng kanyang labi, hinalikan sina Darian at Danica, kumaway sa kanila at pumasok sa elevator.Kinabukasan, pumunta sina Dianne at Dexter sa Missha Group. Malaki na ang ginahawa ni Ashley at i
Nagpatuloy siya sa paglakad, ngunit sa sumunod na saglit, isang mainit at matigas na kamay ang pumigil sa kanyang pulso, at bigla siyang hinila papalapit sa matibay na dibdib ni Tyler.“Tyler, anong ginagawa mo?” galit niyang tanong, sinubukang lumayo, ngunit mas hinigpitan pa nito ang yakap sa kanya.Pinuwersa nitong iangat ang kanyang mukha upang mapaharap sa kanya. Hindi niya ito matakasan.“Tyler!” mariin niyang binitawan ang pangalan nito, binalot ng galit ang kanyang tinig.Pero hindi siya pinansin ni Tyler. Itinapat nito ang kanyang noo sa kanya, halos magdikit ang kanilang mga labi. Sa malalim at paos nitong tinig, sinabi nito, “Dianne, alam mo ba kung ilang beses akong napuyat noon, nakatingin sa iyong likuran mula sa kabilang kwarto?”Ramdam niya ang init ng hininga nito, humahalo sa kanyang galit na paghinga.Mas lalong dumilim ang kanyang ekspresyon. Mariin niyang tinanong, “Tyler, may silbi pa ba ang sinasabi mo ngayon?”Biglang naging seryoso ang ekspresyon ni Tyler. “Ay
Lumapit si Manuel, ngumiti at marahang hinaplos ang tuktok ng ulo ni Darian, "Pumasok ka, kunin mo ang gusto mong laruan.""Sige." Tuwang-tuwa si Darian. Sumang-ayon siya at agad na sumugod.Mabilis na kumawala si Danica sa kamay ni Dianne at sumugod.Sinulyapan ni Dianne si Manuel, ngumiti nang walang magawa, at kinailangan siyang sundan.Susundan na sana siya ni Manuel, pero biglang lumapit sa kanya ang yaya ng pamilya at sinabi, “Sir gusto kayong pumunta sa baba ng inyong ina."Tumango si Manuel, may sinabi kay Dianne, at saka sinundan ang yaya pababa.May malaking kahoy na kahon sa sahig ng storage room, puno ng iba't ibang maliliit na laruan na ginamit ni Manuel noong bata pa siya.Naghalungkat sina Darian at Danica at umupo sa sahig, nagpapasaya.Tinitigan ni Dianne sina Darian at Danica nang ilang sandali, at biglang naisip ang jade pendant na may nakaukit na dragon na isinuot sa leeg ng lola ni Manuel.Sinabi ni Beatrice na ang jade pendant sa kamay ng kanyang lola ay dapat na
Hindi niya nabanggit ang bagay na ito kay Dianne dati.Kaya iyon pala.Tinaasan ng kilay ni Dianne, "Sa tingin mo ba wala akong gagawin bago pumayag na makipag-date sa iyo?"Bahagyang nagulat si Manuel.May pulang ilaw sa unahan.Pinahinto niya ang kotse at tumingin kay Dianne, "Kaya, alam mo na si Jaime Ramirez ang tatay ko?"Tumango si Dianne, "Hindi mahalaga sa akin kung sino ang tatay mo."Matapos niyang sabihin ito, tuluyang nawala ang pagkabalisa ni Manuel sa kanyang puso."Dianne, salamat." Seryoso at taimtim na tumingin sa kanya si Manuel, "Maniwala ka sa akin, kahit anong mangyari, hindi kita sasaktan."Tumango rin nang taimtim si Dianne, "Siyempre, naniniwala ako sa iyo."Nagmaneho ang kotse pabalik sa Weston Manor. Tumingala si Dianne at nakita sa malinaw na salamin ng bintana ng kotse sina Tyler at Darian at Danica, ama at anak, na naglalaro ng football sa malaking damuhan ng manor.Ang bilis naman ni Tyler na makarating sa Cambridge?Kailan siya dumating?Dahil malaya nan
Weston Hall, Cambridge.Gabi na, at nakauwi na sina Cassandra at ang magkakapatid na Zapanta sa kanilang sariling mga bahay.Pinatulog na rin sina Darian at Danica.Nakatitig si Dianne sa simple at eleganteng sapphire ring sa gitnang daliri ng kanyang kanang kamay, natigilan.Dinala ni Manuel ang midnight snack na niluto niya at inilagay sa harap ni Dianne."Hindi mo ba gusto ang singsing na ito?" tanong niya.Itinaas ni Dianne ang kanyang ulo at ngumiti, "Ikaw ba ang nagdisenyo nito?"Tumango si Manuel at hinawakDariang kanang kamay nito. “Unang beses ko pa lang ginawa ito, kaya may ilang di pa perpekto.”Nagulat si Dianne. “Ikaw mismo ang gumawa ng singsing na ‘to?”Tumango si Manuel. “Kapag nagpakasal tayo, gagawa ako ng mas maganda pa.”Sa pagbanggit ng kasal, bahagyang nagdilim ang mga mata ni Dianne."Ano ang iniisip mo?" tanong ni Manuel.“Manuel, sa totoo lang… hindi ko pa gustong magpakasal sa ngayon.”Tinitigan siya ni Manuel at walang pag-aalinlangang tumango. “Kahit kailan
"Dianne, nakikita kong sincere si Professor sa iyo, kaya pumayag ka na sa kanya," payo rin ni Cassandra.Bilang isang ina, makasarili pa rin siya.Kung magpapakasal si Dianne, dapat ay tuluyan nang sumuko si Xander sa kanya.Tumingin ulit si Dianne kay Cassandra."Dianne?" tiningnan siya ni Manuel, unti-unting nababalisa ang kanyang mga mata.Tinugunan ni Dianne ang kanyang kinakabahang tingin, tumango pagkatapos ng lahat, at saka iniabot ang kanyang kanang kamay sa kanya.Agad na kumalma ang puso ni Manuel, na nakabitin sa hangin, at nag-umapaw ang labis na kagalakan mula sa kanyang mga mata.Halos hindi mapakali, inilabas niya ang sapphire ring mula sa kahon.Pagkatapos ay hinawakan niya ang kanang kamay ni Dianne at isinuot ang singsing sa kanyang gitnang daliri.Nagsimulang magsaya sina Cassy, ang kanyang dalawang anak, at isang grupo ng mga katulong.Unti-unting kumupas ang liwanag sa mga mata ni Xander. Gaano man kanining ang mga paputok sa langit, nawala ang kanilang kulay sa k
Sa totoo lang, gusto niyang sabihin kina Darian at Danica na ang bahay nila ay dapat dito sa bansa at hindi sa ibang bansa."Sige, Daddy, hihintayin ka namin!" tumango nang mabigat si Danica at matamis na sinabi.Ngumiti si Tyler at taimtim na sumang-ayon, "Sige."Hinawakan nina Dianne at Manuel sina Danica at Darian at tumalikod at humakbang paakyat.Nasa likod nila si Cassy, paulit-ulit na tumitingin kay Tyler nang may pag-iingat at kumplikadong mga mata.Nang dumaan siya kay Tyler, hindi niya napigilang payuhan siya, "Mr. Chavez, huwag mong sayangin ang iyong oras kay Ate Dianne. Hindi siya lilingon."Pinanood ni Tyler si Dianne na pumasok sa cabin at nawala sa hagdan. Hinila niya ang sulok ng kanyang labi sa isang malabo na paraan at magaan na sinabi, "Talaga?""Oo," tumango si Cassy. "Napakabuti ng pagtrato ni Professor kay Ate Dianne. Napakasaya ni Ate Dianne. Dapat kang maghanap ng ibang babae."Sa wakas ay hinila ni Tyler ang kanyang sabik na tingin, tiningnan si Cassy sa hara
"Bakit hindi na lang tayo umalis? Parang hindi naman ganoon kasarap ang pagkain sa restaurant na ito. Mas masarap pa ang luto mo," sabi ni Dianne."Sige," walang pag-aalinlangang sang-ayon ni Manuel, "Igagawa kita ng midnight snack pag-uwi ko.""Oo," tumango si Dianne, at nagsuot ng kanilang mga coat ang dalawa, kinuha ang kanilang mga bag, tumayo at umalis."Fuck, bakit siya umalis?!"Nang makita nina Kent sina Dianne at Manuel na tumatayo para umalis, gusto niyang tumayo at tawagan sila, ngunit hinawakan siya ni Tyler at pinaupo ulit.Gayunpaman, ang hindi nila inaasahan ay hinawakan ni Manuel si Dianne sa kamay at naglakad silang dalawa papunta sa kanilang mesa.Agad na tumayo si Tyler, tiningnan silang papalapit, itinaas ang sulok ng kanyang bibig, at tumawag, "Dianne."Binati niya ulit si Manuel, "Professor Ramirez."Walang ekspresyong tumango si Manuel sa kanya, "Parang nakatitig si Mr. Chavez sa girlfriend ko, kaya lumapit kami para bumati. Sana mag-enjoy kayong tatlo sa pagkai
Tuwang-tuwa si Rhian na sumugod at hinawakan ang ulo ni Kent, hinahalikan siya sa noo, nag-iiwan ng maliwanag na pulang marka ng lipstick."Napakabuti mong kapatid sa akin. Salamat.""Fuck! Nababaliw ka ba?Hindi inaasahan ni Kent na gagawin niya iyon. Nang mag-react siya, huli na ang lahat. Itinaas lang niya ang kanyang kamay para punasan ang lugar kung saan humalik si Rhian.Nagkataon lang na ang intimate na interaksyon sa pagitan ng magkapatid ay nakita ni Dianne na halos sampu o dalawampung metro ang layo.Kahit kilala niya si Rhian, napakaraming plastic surgery ang pinagdaanan ni Rhian sa mga nakalipas na taon kaya ganap na nagbago ang kanyang hitsura, kaya hindi talaga siya nakilala ni Dianne.Nang maisip ko si Kent.Habang pinag-iisipan ni Kent kung paano lokohin si Ashley para muling mapakasal sa kanya, patuloy pa rin siyang nakikipag-date at nakikipaglandian sa ibang babae. Ang natitirang bahagyang magandang impresyon ni Ashley sa kanya ay tuluyang naglaho.Sa kalagayan ni Ke
Nang matapos siya sa trabaho, tinawagan siya ni Ashley at sinabing isinama nila ni Cassy sina Darian at Danica para kumain at sinabihan siyang huwag mag-alala tungkol sa kanila.Kahit si Dexter ay gumamit ng dahilan na may appointment siya sa ibang mga kaibigan at hindi siya sumabay sa kanya pauwi.Ngayon, mukhang alam na nila na darating si Manuel matagal na at gusto nilang mapag-isa siya kasama si Manuel."Sige, isang karangalan!" masayang sumang-ayon si Manuel.Matapos tanggalin ang kanyang apron at isuot ang kanyang windbreaker, hinawakan niya ang kamay ni Dianne at lumabas ng pinto.Pumunta silang dalawa sa Restaurant, na siyang pinakamataas na restaurant lugar nila. Sa restaurant, makikita ang 360-degree na tanawin n syudad sa gabi.Sikat ang restaurant sa tanawin nito sa gabi, kaya para mas ma-enjoy ang tanawin sa gabi, walang private room ang buong restaurant.Nag-request sina Dianne at ang kanyang mga kaibigan ng upuan sa bintana na may pinakamagandang tanawin.Kakaupo pa lan
"Dianne, kami ang pinakamalalapit mo na tao sa buhay mo. Napakayaman mo na ngayon at napakaganda ng buhay mo. Hindi mo ba kami matutulungan para maging mas maayos naman ang buhay namin?" tanong ni Waldo."Mas maayos?" Napangisi si Dianne. "Gaano kaayos ba ang gusto mong buhay, Master? Katulad ng dati?"Napakalaki ng yaman ng Pamilya Jarabe, pero winaldas n'yo lang. May utang pa tayong daan-daang bilyon. Waldo, sa tingin mo ba kaya kong tustusan ang 'mas komportableng' buhay na sinasabi mo?" balik tanong niya.Napayuko si Waldo, halatang may bahid ng pagkakasala sa kanyang mukha. Hindi siya makatingin nang diretso kay Dianne pero matigas pa rin niyang sinabi, "Nagbago na ako. Iniwan ko na ang lahat ng masasamang bisyo ko."Malamig na napangiti si Dianne at hindi na lang pinansin ang sinabi nito. Sa halip, mariin niyang idinugtong, "Ang lahat ng gamit ni Lola ay ipinamana niya sa akin. Ilabas mo na o umalis ka na rito ngayon din.""Ate... ang mga gamit ni Lola ay..." Mahinang sambit ni