"Dianne, umupo ka na." Ibinaba ni Tanya ang tasa ng tsaa sa kanyang kamay at tinapik ang sofa sa tabi niya. Sumunod si Dianne at umupo nang maayos.Hinawakan siya ni Tanya sa kamay at tinignan ang kanyang tiyan. "Kamusta ang bata? May nararamdaman ka bang abala nitong mga nakaraang araw?""Maayos naman po." Sumimangot si Dianne at ngumiti, gaya ng dati, "Pumunta po ako sa doktor at sabi nila, stable ang bata, kaya wala naman pong dapat ipag-alala.""Magandang balita." Naglabas ng malalim na hininga si Tanya, at ngumiti ng mas malumanay. Hinaplos ang likod ng kamay ni Dianne at nagsalita, "Dianne, alam kong mabuting anak ka. Mas mahinahon at mas maalalahanin ka kaysa sa karamihan ng mga babae."Ngumiti siya at binago ang paksa, "Alam mo rin naman ang saloobin namin tungkol kay Lallaine. Hindi siya makakapantay sa'yo, at hindi siya magtatagumpay sa gusto niyang mangyari. Bakit mo kailangang makipagtalo kay Tyler para sa kanya at lumipat pa ng bahay? Hindi ba't parang kalokohan?""Mom, n
Was it just to take a look at her?Nag-aalala siya dahil hindi niya siya nakita nitong mga nakaraang araw.Ngayon na nakita niya siya, mas lalo pa siyang nainis.Hindi nakatulog si Dianne ng hapon na iyon. Habang pauwi, nakatungo siya sa upuan at hindi namalayang nakatulog.Hindi niya alam kung gaano katagal siyang natulog nang bigla na lamang mag-preno ang driver, na nagdulot ng gulat at ginising siya.Buti na lang at naka-seatbelt siya. Mabilis na tumulak ang katawan niya pasulong bago siya hinatak pabalik, kaya't hindi siya nasaktan.Kitang-kita sa driver ang kaba nang tumingin siya kay Dianne. “Ms. Dianne, okay lang po ba kayo?”Huminga ng malalim si Dianne at tumango, saka nagtanong, “Anong nangyari?”“Biglang tumakbo ang isang babae sa kalsada—nagulat po ako ng sobra,” sagot ng driver, mukhang balisa.Bago pa man niya matapos ang pagsasalita, isang babae na may mahahabang buhok na magulo ang dahan-dahang tumayo sa harap ng sasakyan, humawak sa hood bilang suporta. Mukhang may su
"Anong pangalan mo?” tanong ni Dianne sa wakas.Pinahid ng babae ang luha sa kanyang mukha at humikbi. "Dessire, Dessire Sanchez.”Tumango si Dianne. "Kung ang nanay at kapatid mo ang pumipilit sa'yo, bakit hindi ka lumapit sa pulis?"Umiling si Dessire, at lalong bumilis ang pagpatak ng kanyang luha. "Ginawa ko. Sinubukan ko." Naputol ang kanyang tinig habang mahigpit niyang hinawakan ang kamay ni Dianne. "Pero nalaman nila. Binugbog nila ako at ikinulong. Kung hindi ako nakatakas…"Hindi na niya naituloy ang sasabihin.Nagdilim ang ekspresyon ni Dianne.Hindi niya alam kung alin ang mas masahol—ang kalupitan ng pamilya ni Dessire o ang kabiguan ng batas na protektahan siya.Dahan-dahan siyang huminga nang malalim."Huwag kang mag-alala," sabi niya nang matatag. "Ligtas ka na ngayon.""Nakatakas ako habang pinapainom ako ng gamot, at baka dinala na nila ako sa ospital para alisin ang matres ko."Naningkit ang mga mata ni Dianne. "Handa ka bang maniwala sa akin?"Mabilis na tumango s
"Sige, sumama ka na sa akin pabalik." Nagpasya si Dianne.Kung mananatili si Dessire sa isang hotel at matagpuan siya ng mga tauhan ni Lallaine, magiging walang saysay ang lahat ng kanilang pagsisikap."Maraming salamat, Ate. Salamat talaga." Buong pasasalamat na sabi ni Dessire.Dinala siya ni Dianne sa condo apartment na pag-aari niya ngunit hindi sa kanyang sariling apartment sa ika-38 palapag.Nang una niyang bilhin ang condo building, sigurado siyang magiging magandang puhunan ito kaya kumuha siya ng limang unit—mula ika-34 hanggang ika-38 palapag—sa pangalan ng Missha Group.At hindi siya nagkamali sa kanyang desisyon. Makalipas ang dalawang taon, dumoble ang halaga ng mga ito.Kung ipagbibili niya ngayon ang limang unit, tiyak na kikita siya ng hindi bababa sa 300 milyong peso.Ngunit hindi niya ito balak ibenta. Bukod sa sariling tirahan at unit na inuupahan ni Dexter, ginagamit na rin ang tatlo pang unit.Ang ika-34 na palapag ay nakalaan para sa kanyang yaya at drayber.Pagk
May punto siya.Bakit nga ba sasagutin ng isang taong galit sa kanya ang tawag niya?Hindi na siya muling tumawag.Sa halip, inilagay niya sa silent mode ang kanyang cellphone, inilapag ito sa tabi ng kama, pinatay ang ilaw, at natulog.Samantala, sa Chavez old mansion, nanatili si Tyler sa parehong posisyon at mahimbing na natulog hanggang sa mag-umaga.Nang sumikat ang araw, ang ginintuang liwanag nito ay dumaan sa malalawak na bintana, tumama sa matatalas at maamong tampok ng kanyang mukha.Dahan-dahang gumalaw ang makakapal niyang pilikmata bago tuluyang bumukas ang kanyang mga mata.Ang isang braso niya ay namanhid dahil sa posisyon ng pagtulog, pero pakiramdam niya ay sariwa siya—gaya ng sumisikat na araw sa labas.Saglit siyang natigilan habang palinga-linga sa paligid.Nakatulog ba siya nang mahimbing sa kama ni Dianne nang buong magdamag?Nakatulog siya bago pa mag-alas-diyes ng gabi.Mahimbing. Walang kahit isang panaginip.Nakatitig siya sa papasikat na araw sa labas ng bin
"Hello? Sino 'to?" Tanging katahimikan ang sumagot. Nasa kalagitnaan pa ng antok si Dianne, kaya muli siyang nagsalita."Dianne, ano bang kailangan mo sa'kin?" Mahinang boses ngunit punong-puno ng tensyon ang tanong ni Tyler, pilit pinipigil ang emosyon sa kanyang dibdib.Naglaho ang antok ni Dianne nang marinig ang boses niya. Dahan-dahan niyang iminulat ang kanyang mga mata at tiningnan ang screen ng cellphone. Si Tyler nga ang nasa kabilang linya."Oo, hinahanap kita," sagot niya, tuluyang nagising.Diretso siyang nagsalita, kalmado ang tinig. "Gusto ni Lallaine magpa-transplant ng matres para magkaanak kayo. Alam mo ba kung kanino galing ang matres na gusto niyang ipalagay?"Mabilis na kumunot ang noo ni Tyler. "Anong ibig mong sabihin?""Wala," sagot ni Dianne nang walang emosyon. "Tanong lang. Kung interesado kang malaman, mag-imbestiga ka. Pero kung sinusuportahan mo ang gusto ni Lallaine, kalimutan mo na lang ang sinabi ko."May kung anong bumabagabag kay Tyler, kaya't napasin
Nagpahiwatig si Dianne na may kakaiba at kahina-hinala sa pinagmulan ng matres na dapat sanang matanggap ni Lallaine.Pero paano magkakaproblema ang matres?Sa bansa, ang pagkuha ng organo para sa transplant ay karaniwang inaabot ng maraming taon ng paghihintay. Kahit matapos ang mahabang panahong iyon, wala pa ring kasiguraduhan kung makakahanap ng tamang donor. Ngunit kakaunti pa lamang ang panahong lumipas mula nang bumalik si Lallaine sa bansa, at agad siyang nakahanap ng angkop na donor. Isang bagay na hindi pangkaraniwan.Gayunpaman, naniniwala si Tyler sa pagkatao ni Lallaine. Alam niyang hinding-hindi ito gagawa ng anumang bagay na makakasakit sa iba.Pinipigil ang lumalalim na kaba, dumating siya sa kanyang kumpanya. Nang handa na siyang tawagan si Baron upang mag-imbestiga tungkol sa transplant ni Lallaine, biglang kumatok ito sa kanyang opisina."Ano ang nalaman mo?" tanong ni Tyler, halatang balisa."Boss, nakatakda na ngayong hapon ang uterus transplant ni Miss Lallaine,"
“Hindi kita mapapatawad sa nangyari sa amin ni Anne.” Pagkasabi niya noon, muli niyang dinampot ang telepono.Naiwang nakikinig si Dianne sa paulit-ulit na tunog mula sa kabilang linya, hudyat na natapos na ang tawag. Bigla na lang bumagsak ang luha mula sa kanyang mga mata.Sa sandaling iyon, isang di-pamilyar na galit, hindi, mas malalim pa—isang matinding hinanakit ang unti-unting lumukob sa kanya.Tyler, ikaw lang ang minahal ko. Kaya bakit mo ginamit ang pagmamahal ko para yurakan at hamakin ako ng ganito? Akala mo ba bato ang puso ko? Na hindi ako nasasaktan? Nag-aalinlangang tanong ni Dianne sa kaniyang sarili.“Dianne, anong nangyari?”Pumasok si Dexter at agad niyang napansin ang kakaibang aura sa loob ng silid. May bahid ng pag-aalala ang kanyang tinig habang mabilis siyang lumapit sa kapatid.Lumingon si Dianne sa kanya. Namumula ang kanyang mga mata, puno ng matinding emosyon na pilit niyang pinipigilan."Dex," aniya, bahagyang paos ang boses at nanginginig sa determinasyon
Biglang tumingin si Tyler, ang kanyang mga mata ay namumula sa galit. Sa pagitan ng kanyang mga ngipin, madiin niyang binitiwan ang mga salita, "Kung hindi mo tutuparin ang pangako mo, ipapapatay kita."Malamig ang titig niya na tumarak kay Carlo, dahilan upang manginig ito sa takot. Agad siyang tumango. "Oo! Siyempre! Hindi kita lolokohin!""Brandon," malamig na tawag ni Tyler.Agad lumapit si Brandon. "Boss.""Dalhin mo siya, ibigay ang isang milyon, at kunin ang video.""Oo." Tumango si Brandon at sinimulang isagawa ang utos."Salamat! Maraming salamat, Mr. Chavez! Napakabuti mo talaga! Hindi nagkamali si Alva sa pagpili sa’yo!" tuwang-tuwang sabi ni Carlobago siya tuluyang inilabas ni Brandon.Nang makaalis ang tao, napasandal si Tyler sa kanyang upuan, tila nawalan ng lakas. Para siyang lobo na nawalan ng hangin—walang buhay, walang sigla.Bigla, inimpit niya ang kanyang galit, at saka ibinagsak ang kanyang kamao sa solidong lamesa sa harapan niya.Isang malakas na tunog ang umal
Bahagyang naningkit ang mga mata ni Tyler, nag-aalinlangan sa kwento nito."Hindi mo kailangang magduda. May video akong magpapatunay!"Sabay labas ni Carlo ng kanyang cellphone, saka ipinakita ang isang maikling dalawang-segundong video.Sa video, nakahandusay si Tyler sa tabi ng ilog—walang malay at hindi gumagalaw.Pagkakita niya rito, agad siyang nanlamig.Lumalim ang tingin niya, at unti-unting kumunot ang kanyang noo."Nakita mo? Hindi ako nagsisinungaling." Ngiting-ngiti si Carlo, tila may hinanakit.Dahan-dahang lumapit si Tyler, at sa malamig na boses ay nagtanong,"Gusto mong sabihin na nang matagpuan mo ako, nakahandusay na ako sa tabi ng ilog? At si Lallaine ay simpleng napadaan lang at tinawag mo siya upang dalhin ako sa ospital?"Tumango si Carlo."Oo, nakahiga ka na roon. Ang lamig noon, umuulan ng niyebe. Kung natagalan pa ako ng kaunti, baka namatay ka sa ginaw."Lalong lumalim ang pagkunot ng noo ni Tyler.Malinaw pa sa kanyang alaala ang nangyari noong gabing iyon s
Sa ilang araw na hindi nila pagkikita, nagulat si Tanya sa hitsura ni Tyler. Halos hindi na siya makilala. Kitang-kita ang pangangayayat niya, at animo’y hindi na siya natutulog. Ang dating maayos niyang hitsura—laging disente at maingat sa pananamit—ay naglaho. Ngayon, may mga malalalim na guhit sa ilalim ng kanyang mga mata, magulo ang buhok, at puno ng pula ang kanyang mga mata dahil sa puyat.Bago pa man siya pagalitan, nalungkot si Tanya sa kalagayan ng kanyang anak. Nawala na nga sa kanya ang isa pa niyang anak, hindi niya kayang mawalan muli."Anak, si Dianne ay isang walang pusong babae! Hindi ka niya minahal kailanman. Hindi sulit ang ginagawa mong pagpapahirap sa sarili mo para sa kanya!" wika niya habang pinupunasan ang kanyang mga luha.Naupo lang si Tyler sa sofa, tila wala sa sarili, at nakatitig sa kawalan. Mahina niyang sinabi, "Mom, sa tingin mo, saan kaya nagpunta si Dianne? Paano siya nawala nang walang bakas?"Ngayon lang niya napagtanto kung gaano niya kailangang-
Nagningning ang mga mata ni Tyler. "Kung gano’n, bakit hindi mo subukang kausapin ang tunay na boss ng Missha tungkol sa alok kong 10 bilyon? Baka interesado siyang makipagkasundo sa Pamilya Chavez."Ngunit mabilis na tinanggihan ni Dexter ang ideya. "Hindi na kailangan. Kahit hindi ako ang tunay na boss, hawak ko ang lahat ng desisyon sa kumpanya."Tumayo siya at ngumiti nang malamig. "Mr. Chavez, ingat ka. Hindi na kita ihahatid palabas."Matalim na tinitigan ni Tyler si Dexter. Isang ideya ang dumaan sa isip niya, ngunit napakabilis nito para mahuli niya.Dahil pareho ang naging sagot nina Dexter at Ashley, wala siyang ibang pagpipilian kundi hanapin si Dianne.Tumayo siya at nagpaalam. "Ang alok ko ay mananatiling bukas. Isipin mo ito, Mr. Suarez."Matapos ang kanyang sinabi, agad siyang umalis.Kinabukasan, isang nakakagulat na balita ang lumabas sa mundo ng negosyo—ang Missha Group ay opisyal nang nakabili ng YSK, ang tanyag na French luxury cosmetics brand, sa halagang 1.1 bily
Naging abala siya hanggang mag-alas-dose ng tanghali, at noon lang siya nagkaroon ng oras upang kumain.Hindi niya inaasahan na pagbalik niya sa opisina, bigla siyang hinarang ni Tyler na lumabas mula sa VIP room.Napalingon siya sa kanyang assistant na nakayuko, halatang may kasalanan."Mr. Santos, mag-usap tayo," seryosong sabi ni Tyler.Tiningnan siya ni Ashley—haggard, pulang-pula ang mga mata.Sa loob-loob niya, napangisi siya.Aba, nagsisisi na yata ang mokong?Pero kung may silbi ang pagsisisi, malamang magulo na ang mundo."Haha!" Tumawa siya nang pilit. "Pasensya na, Mr. Chavez, pero sobrang busy ako."Hindi nagbago ang ekspresyon ni Tyler. Wala siyang emosyon nang sabihin niya, "Isa lang ang tanong ko—nasaan si Dianne?"Dati, wala siyang balak banggitin ang pangalan ni Dianne.Ngunit nang marinig niya ito mula sa bibig ni Tyler, biglang lumamig ang kanyang mukha.Ang dati niyang mapanuyang tono ay napalitan ng matalim na tinig."Nasaan si Dianne? Sa tingin mo ba, karapat-dap
Punong-puno ng luha ang kanyang mga mata nang tingnan niya si Tanya.Sa nanginginig na boses, mapait siyang ngumiti, "Ganito na ba kababa ang tingin mo sa akin? Ikaw na ang nagdesisyon para sa akin?"Bahagyang natakot si Tanya sa ekspresyon ng anak niya."Paanong magiging totoo ito kung hindi naman ako nandoon? Hindi ako pumayag. Paano magiging balido ang annulment kung hindi ko ito tinanggap?"Humagalpak siya ng tawa, tila nawawala na sa katinuan."Wala pang annulment. Si Dianne ay asawa ko pa rin. Hangga't hindi ako pumapayag, hindi siya makakaalis sa buhay ko!""Tyler—""Tumahimik ka!"Naputol ang sasabihin ni Tanya nang sigawan siya ni Tyler.Namumula ang kanyang mga mata habang mariing tumitig kay Tanya."Nasaan si Dianne?! Alam kong ikaw ang may pakana nito! Ikaw ang pumilit sa kanya na gawin ang video, hindi ba?!"Halos mapaatras si Tanya sa takot, pero pinilit niyang maging kalmado. Matapang siyang sumagot, "Ano pa ang pinaglalaban mo? Matagal na niyang gustong humiwalay sa'yo
Pumihit ang mata ni Dexter. "Ganito na nga ang nangyari, tutulungan mo pa rin sila? Hindi ba mas masarap panoorin ang pagbagsak ng Pamilya Chavez?"Umiling si Dianne. "Ang Pamilya Chavez ay pinaghirapan nina Lolo at Lola. Minahal nila ako na parang apo nila. Hinding-hindi ko sila ipagkakanulo."Napailing na lang si Dexter."At saka, hindi naman babagsak ang Pamilya Chavez sa ganitong kaliit na problema.""Dahil naglakas-loob si Tyler na ipahayag sa lahat ang katotohanang ikinasal kami tatlong taon na ang nakakalipas, tiyak na kaya rin niyang ibalik sa tugatog ng tagumpay ang kumpanya nila kapag humupa na ang gulong ito," muling sabi ni Dianne.Naniniwala siya sa kakayahan at talino ni Tyler pagdating sa negosyo."Tingnan mo, sa kabila ng lahat ng nangyari, nanatili siyang matiyaga. Kahit paano pa umikot ang sitwasyon, hindi niya hinayaang maipit siya sa anumang uri ng panggigipit."Ngumiti siya at tumingin kay Dexter. "Si Tanya lang naman ang nawalan ng pasensya. Kung hindi dahil sa k
Ibig sabihin, bago pa bumalik si Lallaine sa bansa, pinaplano na nila ang kanilang annulment.At higit sa lahat, dapat niyang ipahayag sa publiko na hindi siya kailanman minahal ni Tyler.Dahil kahit noong ikinasal siya kay Tyler tatlong taon na ang nakakalipas, napilitan lamang ang lalaki.Ang tunay na mahal ni Tyler ay si Lallaine.Kung magagawa nilang ilagay ang lahat ng sisi kay Dianne, malilinis nila ang pangalan ni Tyler.Sa ganitong paraan, lalabas na walang kasalanan si Tyler—at siya pa ang naging biktima.Dahil dito, babalik ang simpatya ng mga tao sa kanya, at mabilis na aangat muli ang stock value ng Chavez Corporation.Tungkol naman sa "tunay na pag-ibig" ni Tyler, si Lallaine, hindi nag-aalala si Tanya.Alam niyang madaling makalimot ang netizens.Makalipas ang kalahating taon, kapag lumipas na ang iskandalo, puwede nang ipakasal si Tyler kay Gabriella, bilang bahagi ng alyansa sa pamilya Guazon."Sa tingin mo, papayag si Dianne?" tanong ni Alejandro nang marinig niya ang
"Umabot sa mahigit apat na milyong peso," sagot ni Baron. "Ayon sa mga doktor na tumanggap ng suhol, malinaw nilang inamin ang lahat."Lalong lumalim ang galit ni Tyler."Saan siya nakakuha ng ganitong kalaking halaga?""Ibinebenta niya ang selong ibinigay mo sa kanya. Ang halaga nito ay higit apatnapung milyong peso, ngunit ibinenta niya lang ito ng labingwalong milyon."Kasabay ng ulat na ito, idinagdag ni Baron, "Siyempre, hindi siya mismo ang nagbenta. Si Michelle ang gumawa ng paraan para sa kanya."Dahil dito, lalo pang nagdilim ang ekspresyon ni Tyler. Tumigas ang kamao niyang nakapatong sa armrest ng kanyang upuan, kita ang mga ugat sa likod ng kanyang kamay.Sa pigil na galit, mariin niyang sinabi, "Palayasin si Michelle dahil sa panunuhol at pandaraya sa medikal na resulta. Isuko siya at ang mga doktor sa pulisya. At siguraduhin mong may taong magbabantay kay Lallaine 24/7. Alisin ang lahat ng paraan niya para makipag-ugnayan sa labas!""Oo, Boss," sagot ni Baron bago mabili