Madilim, malalim, at malamig ang mga tingin na binababto ni Dylan kay Casey habanag naka harang pa rin ang lalake sa pinto. Tila dumaloy naman sa mga ugat ni Casey ang mga tingin nito ngunit niya yon pinahalata at pilit pa rin na itinulak ang kaniyang sarili palabas ng banyo ngunit agad na naman humarang si Dylan, dahilan kung bakit kunot-noong inangat ni Casey ang kaniyang tingin sa lalake."Ano ba? Sa kabila ang men's comfort room, bakit ka ba andito?" saad ni Casey, puno ng iritasyon ang kaniyang boses.Hindi pa rin natitinag ang ekspresyon ng lalake at nag simulang mag salita, "Natutuwa ka ba, ha? Natutuwa ka ba sa gulo na ginagawa mo, Cassandra?" giit nito.Natawa si Casey, mayo halong inis sa kaniyang boses, "Ano ba ang pinagsasabi mo dyan? Sino ba ang nanggugulo sa ating dalawa? Ako ba ang lapit nang lapit, ha?" sagot ni Casey.Ito ang hindi niya maintindihan sa mga kinikilos ng lalake. Kating-kati ito noon na makipag hiwalay sa kaniya ngunit kabaliktaran naman ang ginagawa nit
Nang mapansin ang seryosong tingin ni Dylan sa harap ay agad naman hinanap ni Suzane kung ano ito. Nanlaki ang kaniyang mga mata nang makita si Casey na nakatayo ngayon sa stage. Iniisip niya kung ano ang balak sabihin ni Casey sa lahat.Napalingon muli si Suzane kay Dylan na hindi pa rin inaalis ang tingin sa babae. Halata naman na hindi si Dylan ang may pakana nito. Ang tanging tao lamang na pwedeng gawin posible ang magkakasampa ni Casey sa stage ay si Lincoln. Nilipat ni Suzane ang kaniyang tingin kay Lincoln at nakangiti ito habang nakatingin din kay Casey.Iniisip ni Suzane kung ano kaya ang binabalak niya? Nabalot siya ng kuryusidad. Sigurado siyang hindi ito gagawin ni Lincoln upang magkaroon ng kaayosan sa pagitan ni Dylan at Casey, sa halip ay mas nais nga ni Lincoln na mapalapit sa kaniya si Casey upang tuluyan ng kamuhian ng babae si Dylan. Kaya walang mahanap na dahilan si Suzane kung bakit ginagawa ito ni Lincoln.Nagsimula namang kumabog ang puso ni Suzane. Umaasa siya
Lahat ay sabay-sabay na napasinghap sa sinabi na yon ni Casey, nanlaki ang kanilang mga mata sa gulat. Namuo muli ang mga bulong-bulungan sa mga bisita at tila hindi pa rin sila makapaniwala sa kanilang narinig,"Oh my gosh... totoo ba to?""Paano nangyari yon?""Hala... kelan pa?"Samot-sari ang mga komento ng mga bisita. Napakarami nilang tanong na nais sana nilang masagot ni Casey ngunit hindi ito kayang isa-isahin ng babae. Nagsimula na ang mga bisita lingunin ang pwesto na kinaroroonan ni Dylan upang makita ang reaksyon nito.Inaasahan ng halos sa mga bisita ay lilinawin ni Casey ang issue sa pagitan nila ni Lincoln ngunit nagulat sila nang mas mabigat itong binalita sa harap ng maraming tao.Hindi manlang nag dalawang isip si Casey nang sabihin niya yon at kahit mautal ay hindi nangyari sa kaniya. Sa pagkakataon na ito ay tuluyan na nga niyang winakasan ang relasyon na meron sila na Dylan na hindi lamang sa papel, kung hindi sa mata rin ng maraming tao. Nang sabihin ang balitan
Sa ngayon ay mas mahalaga muna para kay Mr. Romualdez ang kontrata na pinirmahan ni Lincoln. Ngayon ay naiintindihan niya na ang lahat ng mga nangyayari. Sadyang may kapalit ang mga eksenang nangyari ngayong gabi. Tunay nga na hindi dapat maliitin ng kung sino man si Lincoln dahil kakaiba ito kumilos patalikod.Mariing ngumiti si Lincoln kay Mr. Romualdez, puno ng respeto, "Nag enjoy ako sa party mo ngayong gabi, Mr. Romualdez, ngunit hanggang dito na lamang kami dahil maagang nag aantay sa akin bukas ang mga gagawin ko. Babawi na lamang ako sa susunod na birthday ninyo," muling paalam ni Lincoln.Ngumiti naman pabalik si Mr. Romualdez, "I understand. Salamat at naglaan kayo ng inyong oras upang makadalo rito ngayong gabi. Salamat din sa pag tanggap ng proposal ko, Mr. Ybañez. I never thought you woukd change your mind.""Maliit na bagay, Mr. Romualdez. Mauuna na ho kami," sagot ni Lincoln at tinanguan naman siya ni Mr. Romualdez.Nagsimula na mag lakad ang dalawa palabas sa exit. Nan
Gustuhin man ni Casey na makipag kwentuhan sa kaibigan ay masyado na siyang pagod ngayon gabi, "Medyo pagod na rin ako e. Sa susunod na nalang," sagot niya."Oh sige, mag pahinga ka na agad pag uwi mo ha. Kapag may problema, huwag ka mag dadalawang isip na tawagan ako," sambit ni Daisy.Napangiti naman si Casey, "Oo naman. Pero sa ngayon, mag-iingat ka dyan," sagot niya saka binaba ang tawag.Muling bumalik ang katahimikan sa loob ng sasakyan. Habang nag mamaneho ay pasimpleng nilingon naman ni Lincoln si Casey. Gustuhin niya man na kamustahin ito ay ayaw niya namang ipaalala sa babae ang mga pangyayari sa party. Base kasi sa mukha nito ay parang pagod na pagod ito ngayong gabi at gusto na lamang umuwi nang hindi pinag-uusapan ang mga nangyari. Tinuon na lamang ni Lincoln ang kaniyang atensyon sa kalsada at maingat na nag maneho hanggang sa makarating sila sa condo ni Casey. Dito raw muna siya mananatili ngayong gabi upang makasiguro siya na hindi siya matatagpuan ni Dylan kung sakali
Matapos ang ilang minutong biyahe ay nakarating na rin si Casey sa mansyon ng mga Almendras. Nang makita mula sa labas ang mansyon ay samot-saring mga alala ang tila bumubulong sa pagkatao ni Casey ngunit agad niya itong winaglit at lumabas na mula sa grab car. Hindi naka lock ang gate kaya inaasahan na talaga ng lahat ang pag dating ni Casey. Binuksan niya ito pumasok na sa loob. Tatlong kasambahay agad ang sumalubong sa kaniya. Ang mga tingin nila ang makahulugan na tila pati sa kanila at nakarating na rin ang balita. Kahit pa nararapat na hindi umabot sa social media ang nangyaring birthday celebration ni Mr. Romualdez ay imposible pa rin na hindi ito kumalat. Malaya ang mga bisita gumamit ng kanilang cellphone at kumuha ng mga litrato sa party, at kahit na walang mag tangka na mag post nito sa online at mabilis pa rin kakalat ang balita na parang nagbabagang apoy.At dahil doon ay sumagi naman muli sa isip ni Casey ang presensya ni Suzane sa party. Alam niya ang binabalak ng baba
Isang ngiti ang sumilay sa labi ni Casey at sumagot, "Thank you, Mrs. Almendras. Kung wala na po kayong sasabihin ay hindi ko iistorbohin ang inyong pahinga ngayong gabi."Huminga nang malalim si Claudine at pilit na kinakalma ang kaniyang sarili. Tila may pangungutya sa kaniyang itsura nang muling maisip ang divorce ng dalawa, "Casey, masyado ka atang nagmamadali na ma-divorce sa anak ko. Alam mo naman siguro na kapag humarap sa divorce settlement ang pamilya namin ngayon ay pwede kaming mawalan ng sampung bilyong piso mula sa isang project na tapos na namin i-negotiate. Umaasa ka ba sa shares na makukuha mula rito? Gagamitin mo ba ang divorce na ito upang kumubra ng pera mula sa pamilya ko?"Hindi na napigilan ni Casey ang sarili at bahagya itong natawa nang dahil sa sinabi ni Claudine. Seryoso ba ito? Alam ba niya na kahit kailan ay hindi problema kay Casey ang pera?"Mawalang galang na ho ngunit masyado ata niyo na ata inooverthink ang mga bagay-bagay," sagot ni Casey, "Wala po ak
Nag iba na naman ang timpla ng itsura ni Lola Isabel at mas lalong hindi nagustuhan ang kaniyang mga narinig mula sa bibig ni Claudine, "Sumosobra ka na! Naririnig mo ba ang sinasabi mo, Claudine?! Napakabastos ng bunganga mo! Umalis ka nga rito sa harapan ko!" sigaw ni Lola Isabel, rinig sa buong mansyon ang boses nito.Hindi nag patinag si Claudine at pinandigan ang kaniyang sinabi, binalewala ang galit ni Lola Isabel. Huminga siya nang malalim at nilingon si Casey, "Sige, pairalin mo ang katigasa ng ulo mo at panindigan mo yang katapangan mo. Pero sana kayanin mo rin ang kayang ibigay ng pamilya ko sa gagawin mo," ani Claudine.Nanliit ang mga ni Casey, iniisip kung ano ang ibig sabihin ni Claudine, "I would love to hear that," saad ni Casey.Mulinh bumalik ang galit na nararamdaman ni Claudine. Mariin niyang tinignan si Casey nang may lakas ng loob upang ipakita na mali ang piniling desisyon ng babae na ipahiya ang kanilang pamilya at sabihin sa lahat ang divorce na naganap, "Hind
Napatigil si Cristopher.Hindi niya talaga balak saktan ang babaeng ito, kaya dahan-dahan niyang inalis ang kamay at malamig na sinabi, “Wala akong interes.”Hindi man malinaw ang narinig ng mga tao sa paligid, halata naman sa kanilang mga mukha ang pagkabigla.“Ano ‘yon? Interesado ba siya sa babaeng ‘yon?”“Anong kalokohan ‘yan? Ang daming taghiyawat ng babae! Sino namang magkakagusto sa kanya?”“Pero hindi pa niya ‘yon nakikita, di ba? Hindi niya alam na may taghiyawat siya.”Sa isang iglap, tila naging sentro ng atensyon si Cristopher. Ang lalaking kilala sa pagiging mailap, at sa pagkabigo ng maraming babae, ngayon ay pinapanood ng lahat kung ano ang gagawin niya.Hindi naman iniinda ni Casey ang mga bulong-bulungan. Tahimik lang siyang tumingin kay Cristopher at marahang nagsalita, “Naalala mo pa ba ang isang mahalagang tao sa buhay mo? Sinabi mo noon na siya ang nagligtas sa’yo, at handa kang suklian ang kabutihan niya kahit buhay pa ang kapalit.”Napako ang tingin ni Cristophe
Casey agad na binaba ang tawag at nagpadala ng mensahe sa blue app.— Casey: [Nasa labas ako, sobrang ingay, hindi ko masagot ang tawag. May kailangan ka ba?]— Daisy: [Wala naman masyado. Nasaan ka? Narinig ko, suspendido raw ang pinsan mo?]— Casey: [Oo, salamat sa’yo~ Gagawa ako ng paborito mong braised pork kapag may oras ako.]— Daisy: [Hahahaha! Ganyan dapat! Pero nasaan ka ngayon? Bakit hindi mo masagot ang tawag ko?]— Casey: [Nasa bar.]— Daisy: [Ano?! Grabe ka! Ni hindi mo man lang ako sinama! Sino kasama mo?!]— Casey: [Mag-isa lang ako. May kailangan akong gawin. Next time, sasama ka na.]— Daisy: [Mag-isa ka? Nasaan ka? Pupuntahan kita! Kung may kailangan kang gawin, dapat may kasama ka! Paano kung may mangyari sa’yo?]— Casey: [Ayos lang ako, walang problema.]Paulit-ulit siyang pinayuhan ni Daisy, pero hindi na siya sumagot. Wala nang nagawa si Daisy kundi paalalahanan siyang mag-ingat.Ibinalik ni Casey ang cellphone sa mesa at inayos ang maskarang suot. Wala siyang ba
Muling napakunot ang noo ni Dylan, at parang lalo pang lumamig ang hangin sa loob ng opisina.Ramdam iyon kahit sa kabilang linya ng telepono, dahilan para manginig si Suzanne.Bahagyang nagbago ang kanyang ekspresyon. Huminga siya nang malalim bago marahang nagsalita, “Na-suspend ako sa kumpanya.”Saglit na natigilan si Dylan.Pero sa sumunod na sandali, tila wala siyang alam sa nangyari at pinanatiling kalmado ang boses. “Ano’ng nangyari?”Napangiwi si Suzanne. Simula pa lang, ayaw na niyang tawagan si Dylan, pero pinilit siya ng kanyang ina. Matagal siyang kinausap nito, pinayuhang idetalye ang lahat upang mas lalo pang lumayo ang loob ni Dylan kay Casey. Kapag nagtagumpay sila, mas madali nilang maisasagawa ang susunod nilang plano.Pero posible ba talaga ito?!Mariing kinagat ni Suzanne ang kanyang labi. Wala na siyang ibang magagawa kundi magpatuloy.“Konektado ito sa ilang sensitibong bagay sa kumpanya, kaya hindi ko maaaring sabihin ang lahat. Pero… hindi ko inaasahan na hindi
Alam ni Casey na hindi niya dapat isiwalat ang lahat ng detalye bago pa maayos ang opisyal na kasunduan. Sa ngayon, ang mahalaga lang ay siguraduhin na mananatiling kumpidensyal ang proyekto at hindi ito mananakaw ng iba.Marami pa siyang kailangang ayusin, at may oras pa para paghandaan ang lahat.Kapag dumating na ang tamang pagkakataon, siya mismo ang haharap sa taong iyon.Bago siya umalis, kinuha niya ang kanyang cellphone at tinawagan si Ingrid.Dalawang ring pa lang, sinagot na ito ng kaibigan niya.“Uy, Casey! Sa wakas naalala mo rin ako! Akala ko nakalimutan mo na ako.”Napangiti si Casey, pero may bahid ng guilt sa mukha niya. “Sorry. Sobrang dami lang talagang nangyari nitong mga nakaraang araw.”Tumawa si Ingrid. “Relax ka lang, joke lang ‘yon! Pero sige, anong kailangan mo?”Hindi na nagpaligoy-ligoy si Casey. “May nahanap ka na bang impormasyon tungkol sa nangyari?”May narinig siyang buntong-hininga mula sa kabilang linya. “Hay naku, ang hirap hulihin ng mga galamay ng
Huminto si Jessica Rue nang marinig ang pamilyar na boses. Dahan-dahan siyang lumingon at tiningnan ang babaeng nakaupo sa tabi niya, ang mga mata ay nagtatago ng pagsusuri.Ang babae—Casey—ay marahang tinanggal ang suot na maskara, inilantad ang isang mukhang hindi estranghero sa kanya.Saglit na natigilan si Jessica Rue, ngunit mabilis niyang tinakpan iyon ng isang banayad na ngiti. “Casey? Hindi ko akalain na dito tayo magkikita.”Muling isinuot ni Casey ang maskara, ang mga mata niya ay kumikislap sa aliw. “Hindi ito aksidente. Talagang ikaw ang pinunta ko rito, Miss Jessica.”Hindi sumagot si Jessica Rue. Sa halip, pinagmasdan niya ang babae nang walang emosyon.Nagpatuloy si Casey, ang boses ay puno ng kumpiyansa. “Pwede ba tayong mag-usap sa mas pribadong lugar?”Dahan-dahang tinanggal ni Jessica Rue ang suot niyang sunglasses, isiniwalat ang malamig ngunit matatalas niyang mga mata. “At tungkol saan naman?”May pilyong ngiti si Casey nang sabihin, “Malalaman mo lang kung pakik
Si Casey bahagyang ngumiti, ngunit ang pagkutya sa kanyang mga mata ay nagsasabi ng lahat—tila ba walang saysay ang pagpupumilit ni Paulo Andrada.Sa pagkakataong ito, walang tumutol sa sinabi ni Paulo, at tuluyan nang natapos ang pulong.Nanatiling nakaupo si Casey, hindi nagmamadali. Nang tuluyang lumabas ang lahat, saka lamang siya tumayo.Kasunod niya agad si Suzanne at walang pasabing hinawakan ang kanyang kamay. “May gusto akong itanong sa’yo,” aniya, may diin sa boses.Tumingin si Casey sa paligid. Napakaraming CCTV sa conference room, at alam niyang hindi ito ang tamang lugar para sa isang pribadong usapan. Ngumiti siya nang bahagya. “Dito?”Napakagat-labi si Suzanne, mas humigpit ang hawak sa braso ni Casey, ayaw siyang pakawalan. “Sumunod ka sa akin,” madiin niyang utos.Dahan-dahang binawi ni Casey ang kanyang kamay at tahimik lang siyang tumingin kay Suzanne. Sa napakahinang tinig na tanging silang dalawa lang ang nakarinig, sinabi niya nang sarkastiko, “Suzanne, marami pa
Huminga nang malalim si Casey habang nakaupo sa harap ni Paulo Andrada, at ng iba pang matataas na opisyal ng Andrada Group. Alam niyang kahit pa ipakita nilang pinaparusahan nila si Suzanne, hindi ibig sabihin ay ipagkakatiwala nila sa kanya ang proyekto.Ineexpect niya na ito.Sa seryosong tono, nagsalita si Paulo Andrada, “Tama ang sinabi ni Suzanne. Baguhan pa si Casey at kulang sa karanasan. Kung magkakamali siya, hindi lang ang Ybañez Group ang maaapektuhan, kundi ang Andrada Group. Malaki ang magiging epekto nito sa ating reputasyon. Kaya ang dapat nating gawin ay humanap ng isang may sapat na kakayahan at karanasan para makipag-ugnayan sa kanila.”Nakasalamin si Vern Quinto at mapanuring tumingin kay Paulo. “Ngunit sinabi rin mismo ni President Ybañez na ang kondisyon para sa pakikipagkasundo ay si Casey ang mangunguna sa proyekto. Kung papalitan natin siya, paano tayo makakasigurong tatanggapin iyon ng kabilang panig?”Kaagad namang sumabat si Owen Saldivar. “Kaya nga kailang
“Dahil…”Pagkasambit ng salitang iyon, biglang hindi na alam ni Suzanne kung paano niya ipagpapatuloy.Napakagat siya sa labi, pilit iniisip kung paano lalabas sa sitwasyong ito.Ang babaeng kaharap niya, si Sheena Alonzo, ay kilalang matalim magsalita at mahilig magtanong ng mga nakakailang na bagay. Lahat ng kasamahan nito sa kompanya ay takot makipagsagutan sa kanya dahil palaging may laman ang kanyang mga salita.Kung ikukumpara, si Ralph Diaz ay mas banayad ang kilos. Magaling itong magtago sa likod ng pormal na ngiti, ngunit si Sheena—diretso, walang paligoy-ligoy, at walang pakialam kung sinuman ang masagasaan.Tahimik ang buong silid.Bahagyang nagbago ang ekspresyon ni Paulo Andrada, ngunit sa sandaling ito, wala siyang magagawa para ipagtanggol ang anak. Kung puprotektahan niya ito, lalabas na tila may pinapanigan siya. Kung papayagan naman niyang magpatuloy ang usapan, parang sinasang-ayunan niyang may pagkakamali nga si Suzanne.Alam niyang may malaking epekto ito sa imahe
Nang makita ni Ralph Diaz na nabasa na ng lahat ang parehong plano at may kanya-kanyang reaksyon sa mukha, isang makahulugang ngiti ang lumitaw sa kanyang labi bago niya muling iniangat ang kopya ng proposal ni Casey.Sa malumanay na tinig, ngumiti siya kay Casey. “Casey, bumalik ka muna sa upuan mo at magpahinga.”Tumango si Casey at agad na bumalik sa kanyang pwesto. Hindi siya nagpakita ng anumang emosyon, ngunit ramdam niya ang titig ni Suzanne na tila ba matutunaw siya sa galit. Kung wala lang sigurong ibang tao sa paligid, malamang ay nasabunutan na siya nito at tinanong kung sinadya ba niyang gawin ito!“Ito ang pinaka-perpektong proposal na nakita ko,” sabi ng isang shareholder na may kasamang paghanga. “Talagang posible itong pagkatiwalaan para sa isang matagumpay na partnership. Naisip na ba ito ni Lincoln?”Tumango si Ralph Diaz at ngumiti. “Oo. At pumayag siya.”Halatang nagulat ang karamihan, ngunit kasabay nito ay naunawaan nila kung gaano kalaki ang oportunidad na ito.