Sa ngayon ay mas mahalaga muna para kay Mr. Romualdez ang kontrata na pinirmahan ni Lincoln. Ngayon ay naiintindihan niya na ang lahat ng mga nangyayari. Sadyang may kapalit ang mga eksenang nangyari ngayong gabi. Tunay nga na hindi dapat maliitin ng kung sino man si Lincoln dahil kakaiba ito kumilos patalikod.Mariing ngumiti si Lincoln kay Mr. Romualdez, puno ng respeto, "Nag enjoy ako sa party mo ngayong gabi, Mr. Romualdez, ngunit hanggang dito na lamang kami dahil maagang nag aantay sa akin bukas ang mga gagawin ko. Babawi na lamang ako sa susunod na birthday ninyo," muling paalam ni Lincoln.Ngumiti naman pabalik si Mr. Romualdez, "I understand. Salamat at naglaan kayo ng inyong oras upang makadalo rito ngayong gabi. Salamat din sa pag tanggap ng proposal ko, Mr. Ybañez. I never thought you woukd change your mind.""Maliit na bagay, Mr. Romualdez. Mauuna na ho kami," sagot ni Lincoln at tinanguan naman siya ni Mr. Romualdez.Nagsimula na mag lakad ang dalawa palabas sa exit. Nan
Gustuhin man ni Casey na makipag kwentuhan sa kaibigan ay masyado na siyang pagod ngayon gabi, "Medyo pagod na rin ako e. Sa susunod na nalang," sagot niya."Oh sige, mag pahinga ka na agad pag uwi mo ha. Kapag may problema, huwag ka mag dadalawang isip na tawagan ako," sambit ni Daisy.Napangiti naman si Casey, "Oo naman. Pero sa ngayon, mag-iingat ka dyan," sagot niya saka binaba ang tawag.Muling bumalik ang katahimikan sa loob ng sasakyan. Habang nag mamaneho ay pasimpleng nilingon naman ni Lincoln si Casey. Gustuhin niya man na kamustahin ito ay ayaw niya namang ipaalala sa babae ang mga pangyayari sa party. Base kasi sa mukha nito ay parang pagod na pagod ito ngayong gabi at gusto na lamang umuwi nang hindi pinag-uusapan ang mga nangyari. Tinuon na lamang ni Lincoln ang kaniyang atensyon sa kalsada at maingat na nag maneho hanggang sa makarating sila sa condo ni Casey. Dito raw muna siya mananatili ngayong gabi upang makasiguro siya na hindi siya matatagpuan ni Dylan kung sakali
Matapos ang ilang minutong biyahe ay nakarating na rin si Casey sa mansyon ng mga Almendras. Nang makita mula sa labas ang mansyon ay samot-saring mga alala ang tila bumubulong sa pagkatao ni Casey ngunit agad niya itong winaglit at lumabas na mula sa grab car. Hindi naka lock ang gate kaya inaasahan na talaga ng lahat ang pag dating ni Casey. Binuksan niya ito pumasok na sa loob. Tatlong kasambahay agad ang sumalubong sa kaniya. Ang mga tingin nila ang makahulugan na tila pati sa kanila at nakarating na rin ang balita. Kahit pa nararapat na hindi umabot sa social media ang nangyaring birthday celebration ni Mr. Romualdez ay imposible pa rin na hindi ito kumalat. Malaya ang mga bisita gumamit ng kanilang cellphone at kumuha ng mga litrato sa party, at kahit na walang mag tangka na mag post nito sa online at mabilis pa rin kakalat ang balita na parang nagbabagang apoy.At dahil doon ay sumagi naman muli sa isip ni Casey ang presensya ni Suzane sa party. Alam niya ang binabalak ng baba
Isang ngiti ang sumilay sa labi ni Casey at sumagot, "Thank you, Mrs. Almendras. Kung wala na po kayong sasabihin ay hindi ko iistorbohin ang inyong pahinga ngayong gabi."Huminga nang malalim si Claudine at pilit na kinakalma ang kaniyang sarili. Tila may pangungutya sa kaniyang itsura nang muling maisip ang divorce ng dalawa, "Casey, masyado ka atang nagmamadali na ma-divorce sa anak ko. Alam mo naman siguro na kapag humarap sa divorce settlement ang pamilya namin ngayon ay pwede kaming mawalan ng sampung bilyong piso mula sa isang project na tapos na namin i-negotiate. Umaasa ka ba sa shares na makukuha mula rito? Gagamitin mo ba ang divorce na ito upang kumubra ng pera mula sa pamilya ko?"Hindi na napigilan ni Casey ang sarili at bahagya itong natawa nang dahil sa sinabi ni Claudine. Seryoso ba ito? Alam ba niya na kahit kailan ay hindi problema kay Casey ang pera?"Mawalang galang na ho ngunit masyado ata niyo na ata inooverthink ang mga bagay-bagay," sagot ni Casey, "Wala po ak
Nag iba na naman ang timpla ng itsura ni Lola Isabel at mas lalong hindi nagustuhan ang kaniyang mga narinig mula sa bibig ni Claudine, "Sumosobra ka na! Naririnig mo ba ang sinasabi mo, Claudine?! Napakabastos ng bunganga mo! Umalis ka nga rito sa harapan ko!" sigaw ni Lola Isabel, rinig sa buong mansyon ang boses nito.Hindi nag patinag si Claudine at pinandigan ang kaniyang sinabi, binalewala ang galit ni Lola Isabel. Huminga siya nang malalim at nilingon si Casey, "Sige, pairalin mo ang katigasa ng ulo mo at panindigan mo yang katapangan mo. Pero sana kayanin mo rin ang kayang ibigay ng pamilya ko sa gagawin mo," ani Claudine.Nanliit ang mga ni Casey, iniisip kung ano ang ibig sabihin ni Claudine, "I would love to hear that," saad ni Casey.Mulinh bumalik ang galit na nararamdaman ni Claudine. Mariin niyang tinignan si Casey nang may lakas ng loob upang ipakita na mali ang piniling desisyon ng babae na ipahiya ang kanilang pamilya at sabihin sa lahat ang divorce na naganap, "Hind
Mariing pinuwesto ni Dylan ang kaniyang kanang kamay sa gilid ng ulo ni Casey habang nakasandal ito sa pader, at ang kaniyang kaliwang kamay naman ay mahigpit na nakahawak sa kamay ng babae. Mabigat ang tensyon sa kanilang pagitan at kapwa rin nilang nararamdaman ang init ng hininga ng bawat isa.Mariin ang bawat tinginan na binabato nila sa isa't-isa at ni isa sa kanila ay matapang na tinatanggap ang mga tingin na ito at hindi tumitiklop. Taas baba ang kanilang mga dibdib dahil sa bigat ng kanilang bawat pag hinga. Bumaba ang tingin ni Dylan sa labi ni Casey at napansin na bahagya itong nanginginig. Umangat muli ang kaniyang tingin sa mga mata nito ay mas lalong inilapit ang kaniyang mukha sa babae. Napapikit si Casey at tila may naramdaman siyang kuryente nang mag lapit na ang kanilang mga mukha kaya agad siyang dumilat at tinignan nang masama ang lalake.Bumalik sa dati ang ekpresyon ni Casey, puno ng inis ang kaniyang itsura at nakakunot ang noo nito habang si Dylan naman ay hindi
Hindi naman umimik si Dylan at nanatili lamang na tahimik hanggang sa makabawi na siya mula sa nangyari. Agad siyang naglakad paalis at nilagpasan ang kaniyang ina. Nagulat naman si Claudine sa kilos ng kaniyang anak kaya tinawag niya ito."Dylan! Sandali!" sigaw niya dahilan upang mapahinto si Dylan.Lumingon naman si Dylan sa kaniya at walang emosyon na tinignan siya, "Mom, ano na naman ba?" tamad na tanong nito.Napabuntong hininga si Claudine, "Sabihin mo nga sa akin. Totoo ba na ikaw ang humiling ng divorce?"Nanatiling kalmado si Dylan at tumango, "Wala na tayong magagawa. Hindi ko na rin mababawi ang desisyong yon dahil nag usap na kami ni lolo," sagot ni Dylan.Kumunot naman ang noo ni Claudine at tila hindi niya na rin alam ang kaniyang gagawin sa nangyayaring gulo, "Hindi maganda ang mga nangyayaring ito para sa pamilya natin, Dylan. Kung alam ko lang na babawian tayo ng babaeng yon ay sana noon pa lang hindi na ako pumayag na pakasalan mo yon! She's a walking shame! Siya an
Huminga nang malalim si Casey at mahigpit na hinawakan ang divorce certificate sabay lingon kay Dylan. Sinalubong naman siya ng malalamig ngunit nangungusap na tingin ng lalake. Napakurap ng mga mata si Casey ngunit hindi pa rin bumibitaw ng tingin si Dylan.Parang kailan lang ay noong tatlong tao na ang nakakalipas ay may eksena rin silang ganito. Kapwa naka harap sa isa't-isa at parehong nangako na magsasama sa hirap at ginhawa. Ngunit iba ngayon, dahil sa araw na ito ay tuluyan nang matutuldukan ang kanilang pagsasama. Mapait na ngumiti si Casey kay Dylan, "Goodbye, Dylan," saad nito.Hindi sumagot si Dylan at bigla na lamang itong tumalikod upang lumabas sa hall. Malalim na bumuntong hininga si Casey at agad sumunod sa lalake upang umalis na rin sa lugar. Nakayuko lamang siya dahil ayaw niyang makuhanan ng litrato ang kaniyang mukha at dahil na rin sa napakaraming flash ng mga camera na nakakasilaw sa kaniya. Gulat naman na napahinto si Casey sa kaniyang paglalakad nang mabunggo
Pagkabalik ni Dylan sa kwarto, lumapit si Casey sa sofa at binuksan ang bag.Sa loob, may nakita siyang isang kahon ng cellphone at isang kahon ng gamot sa ilalim nito.Napakunot ang noo niya. Kinuha niya ang kahon ng gamot at binasa ang label—isang ointment na pampabawas ng pamamaga at pampabilis ng paggaling ng pasa.Napanganga siya nang bahagya. Sa party kanina, hinawi niya ang laylayan ng kanyang damit para ipakita ang paa niya kay Dylan…Siya ba ang bumili nito?Hindi niya alam kung dapat siyang matuwa o magduda. Pero hindi na niya masyadong pinag-isipan. Nilagay niya sa tabi ang ointment, kinuha ang bagong cellphone, at nagmamadaling pumunta sa kwarto. Kailangan niyang makausap si Ingrid.Sinagot agad ng kabilang linya ang tawag.Naglaro ang mga mata ni Casey. “Ingrid, nabasa ang cellphone ko, kaya ngayon lang ako nakakuha ng bago.”“Ano?!” Nag-aalalang sagot ni Ingrid. “Anong nangyari?”Napakagat-labi si Casey. “Hindi ko alam ang buong detalye. Pumunta lang ako sa labas saglit,
Nahanap ni Liam ang deleted message mula sa kanyang phone at iniabot ito kay Dylan Almendras.—— Casey: [Ingrid, may tumulak sa akin dito sa pool kanina. Ang pangunahing iniimbestigahan natin ay si Suzanne. Huwag mo palampasin kung may oras ka. Huwag kang sumagot. Tatawagan na lang kita kapag may pagkakataon.]Nabasa ni Liam Vertosa ang nilalaman ng mensahe at bahagyang nagbago ang kanyang ekspresyon. “Miss Andrada…”Hindi niya alam kung tinatawag ba niya si Casey o si Suzanne.Si Dylan, sa kabilang banda, ay nanatiling tahimik habang bumibigat ang kanyang ekspresyon.Nakatayo lamang sa gilid si Liam, mabilis na pinoproseso ang sitwasyon. Alam ni Dylan na may kakayahan ang kanyang phone na mag-recover ng mga naburang mensahe, kung hindi, hindi niya ito ipapasilip.Malinis na nabura ni Casey ang mensahe, pero naibalik ito ni Dylan.Ibig sabihin…Ano nga ba talaga ang nangyayari sa pagitan nina Casey at Suzanne?May kinalaman ba talaga si Suzanne sa nangyari?Lalong naguluhan si Liam, p
Basa na ang buong katawan ni Casey mula sa malamig na tubig, pero hindi pa rin siya makapag-react.Sino ang nagtulak sa kanya?Si Nicole ba?Narinig na niya ang tungkol sa babaeng iyon. Alam niyang mayabang ito at may mataas na pride, kaya hindi ito gagamit ng ganitong klase ng panloloko.Live-streamed ang party ngayon… posible kayang may kinalaman sina Suzanne at ang grupo nito?Hindi alam ng mga iyon na marunong siyang lumangoy.Mabilis na kumurap si Casey. Dapat ba niyang magpanggap na hindi marunong lumangoy at hintayin na lang ang sagipin siya?Sinimulan niyang ikaway ang kanyang mga braso sa tubig, ginagaya ang kilos ng isang taong hindi marunong lumangoy.Maya-maya, isang boses ang biglang sumigaw.“May nahulog sa tubig!!! Tulungan niyo!”Hindi niya alam kung alalay ba sa party ang sumigaw o isa sa mga bisita.Pero nang marinig iyon, nagkagulo ang lahat.Ang iba ay mabilis na sumugod papunta sa labas.At si Dylan… narinig din iyon.Sa hindi maipaliwanag na dahilan, biglang bumi
Huli na para tumakas siya ngayon. Bukod pa roon, dalawang oras na niyang hinawakan ang braso nito. Lahat ng dapat makita ng mga tao ay nakita na nila. Ano pa ang silbi ng pagtatago?——Daisy: [Sikat ka na naman at trending sa hot search. Sigurado akong galit na galit na sa’yo ang ibang artista. Hindi ko alam kung ilang director na ang gustong kunin ka para sa pelikula o variety show.]Nanatiling tahimik si Casey, bahagyang pinipisil ang kanyang labi.Pero si Daisy, hindi na mapakali.——Daisy: [Cas, pwede mo bang ipaliwanag kung bakit ka na naman nadamay sa kanya?]Napabuntong-hininga si Casey.——Casey: [Dahil sa isang kasunduan, napilitan ako. Isa pa, matagal nang mahina ang katawan ni Lola Isabel. Ang gusto lang niya ay makita kaming magkasundo ulit. Umaarte lang siya, pero hindi ko inasahan na lalakihan niya ng ganito.]——Daisy: [Ano’ng gagawin natin? Hindi mo ba ito kayang linawin?]Ngayon, punong-puno ng masasamang komento laban kay Casey ang blue app. Hindi na naglakas-loob si Dai
Tumingin si Lola Isabel sa anak niya at bahagyang kumunot ang noo. “Pwede bang hinaan mo yang pag bubuntong hininga mo, Francis?”Napabuntong-hininga siya ulit nang may bahagyang pagkaawa. “Mom, nakikita mo naman ang sitwasyon. Minsan, hindi natin pwedeng pilitin ang isang bagay.”Ayaw naman kasi niyang lokohin ang ina niya.“May kanya-kanyang kapalaran ang mga anak at apo natin. Hindi mo rin mapipilit ang mga bagay na hindi talaga nakatakda. Sa ugali ni Dylan, sino ba ang makakapigil sa kanya?”Napailing si Lola Isabel at sumimangot. “Kapag nalaman niya kung gaano kabuti si Casey, siguradong pagsisisihan niya ang lahat! Pero baka hindi niya na mabawi pa!”Napabuntong-hininga si Francis at nanahimik na lang.Muling nagsalita si Lola Isabel sa mas mahinahong tono. “Hindi mo kailangang mag-alala sa kalusugan ko. Hindi mo na rin kailangang bumalik ng ganito kalayo para lang bisitahin ako. Natanggal na ang bumabagabag sa isip ko. Huwag kang mag-alala, iniinom ko ang gamot ko nang tama sa
“Pasensya na, pero nagulat ako nang malaman kong nag hiwalay kayo ni Dylan nang dahil sa pinsan mo.”Bahagyang ngumiti si Casey.Gaano ba kahalaga si Suzanne kay Dylan? Marahil, hindi ito alam ng karamihan.Pero hindi na mahalaga sa kanya kung ano pa ang sabihin ni Nicole. Wala na siyang pakialam kay Dylan, at kahit pa may masakit sa sinabi ng babae, hindi na iyon tumatagos sa kanya.Ngumiti lang siya at hindi sumagot.Napansin ni Nicole ang reaksyon ni Casey, at saglit siyang natigilan. Hindi ito ang reaksyon na inaasahan niya mula sa dating asawa ni Dylan.Maya-maya, ngumiti siya at sinabing, “Sana hindi kita maging kalaban.”Napaka-kaswal ng sagot ni Casey. “Huwag kang mag-alala, nauntog na ako nang maraming beses. Hindi ko na ipapahiya ang sarili ko ulit. Kung matalino ka, sigurado akong nahulaan mo na kung bakit niya ako dinala rito—sa harap ng maraming tao.”Si Nicole ay may pangalan, impluwensya, at koneksyon. Alam niya kung ano ang mahalaga kay Dylan, pati na rin ang sitwasyon
Bago pa makaalis si Casey, narinig na naman niya ang malamig at mapanuyang boses ni Dylan.“Hindi pa natin napag-uusapan ang mga kondisyon ng kasunduan. Ano’ng karapatan mong magpahinga?”Napakuyom siya ng kamao, pigil ang inis na unti-unting sumisirit sa loob niya. “Nakikipag-usap ka kung kani-kanino, pero ano ba talaga ang pinag-uusapan ninyo?!”Bahagyang nagdilim ang mukha ni Dylan. “Casey, sino’ng nagbigay sa’yo ng karapatang magsalita nang ganyan sa harap ko?”Ano raw?!Napabuntong-hininga siya. Ngayon niya lang naranasan ang ganitong klaseng pagkadismaya sa usapan—walang direksyon, walang punto.Ang gusto lang naman niya, tapusin na ang usapan, maisara ang kasunduan, at umalis agad. Pero anong nangyari?Pinagalitan siya dahil sa paraan ng pagsasalita niya?!Anong klaseng pagiisip meron ang lalaking ito?!Pilit niyang kinalma ang sarili, pumikit saglit, at bumulong sa isip niya: Huwag kang magpapadala, Casey. Huwag mo siyang hayaang buwisitin ka.Pero parang lalo pang ginagatunga
Bago pa man makagalaw si Casey, biglang hinawakan ni Dylan ang kanyang braso.Mabilis ang kilos nito—hindi siya nagkaroon ng pagkakataong umiwas. Sa isang iglap, ang kanyang braso ay nasa bisig na ng lalaki, parang siya mismo ang nagkusang kumapit.Sa mata ng mga tao, walang nagbago.Para bang ang dati nilang pagsasama ay hindi nawasak. Sa isang tingin, para pa rin silang perpektong magkapareha.Dumukot si Casey, pilit hinuhugot ang kamay niya mula sa pagkakahawak ni Dylan, pero mahigpit ang kapit ng lalaki. Hindi niya ito matanggal.Nilingon niya ito nang may bahagyang ngiti sa labi, pero sa kanyang malamyos na tinig ay may matalim na babala.“Dylan, anong binabalak mo?”Bahagyang tumaas ang labi ng lalaki, waring nang-aasar.Ngunit may kakaiba sa tingin nito—parang may nais iparating.Sa halip na sumagot ng matino, may panunuya sa boses nito nang sabihin, “Dumalo sa party.”Napakagat-labi si Casey.Gago talaga ang lalaking ‘to!Huminga siya nang malalim. Hindi niya kayang gumawa ng
Pagtingin pa lang ni Dylan kay Casey, malamig na agad ang kanyang ekspresyon. “Hindi mo na kailangang pumunta.”Ramdam ni Casey ang matinding banta sa tono nito, ngunit sa halip na matakot, napangisi siya nang may pang-uuyam. “Kung tutuusin, trabaho ko lang ang makipagnegosasyon para sa proyekto. Ang pagpapatupad ng mismong plano ay wala nang kinalaman sa akin. Kung gusto mong tapusin ang kontrata, gawin mo. Kung hindi matuloy ang proyekto, kasalanan iyon ng Andrada at Almendras group, hindi ako ang may pagkukulang.”Lalong dumilim ang ekspresyon ni Dylan.Pero wala nang balak pang pansinin ni Casey ang galit nito. Pinaharurot na niya ang sasakyan at malamig na nagtanong, “Saan kita dapat ihatid?”Plano niyang bumalik sa hotel at maghintay. Kapag nakontak na ni Dylan ang designer, saka na lang siya magdedesisyon kung ano ang susunod niyang gagawin.Ngunit…Hindi niya inaasahan na hindi pa rin siya pakakawalan ni Dylan. Sa halip, parang gusto pa nitong alamin ang mas marami pang bagay