Mag-log inShare
KABANATA 41.4: TRUST
Huling Na-update:
2024-10-29 19:42:56Kaugnay na kabanata
The CEO's Personal Maid KABANATA 42.1: PANAGINIP
Naalimpungatan ako nang maramdamang naiihi ako. Kinusot ko ang mga mata bago bumangon. Dahan-dahan akong umalis sa foam na inilatag namin ni lola sa lapag. May kakapalan naman iyon kaya ayos na ring higaan namin. Gumamit ako ng sariling banyo na nasa kwarto ni lolo at nang makalabas ay naabutan ko si Brandon na nakaupo sa sofa habang magulo ang buhok at namumungay ang mga mata. Napalunok ako at nag-iwas ng tingin lalo na nang maalala ang naging usapan namin kanina."It's you. I thought someone came in," antok na aniya.Tumango lang ako at dumiretso na palapit sa tulugan namin ni lola. "Matulog ka na po ulit," utos ko sa kanya bago ako humiga.Tahimik nang hindi siya sumagot. Nang pumikit ako ay naalala ko iyong kanina."When does your headache started? Do you know its diagnosis? Are you taking medicine?"Panay ang pag-iling ko sa mga tanong niya. "Hindi ko maalala."Nakita ko ang pagkunot ng noo niya. 'Di ko napigilang matawa dahil parang ang OA naman ng pagtataka niya. "Bata pa ako n
The CEO's Personal Maid KABANATA 42.2: GALIT
Napangiti naman ako ng mapait. "Ayaw mo namang mag-kwento tungkol sa buhay mo, e! Siya na lang topic natin."Pababa na kami ng hagdan nang mapatigil ako dahil hinawakan niya ang palapulsuan ko. Napaawang ang labi ko at saglit na napatingin ako sa kamay niyang nakahawak sa akin. "B-bakit?" Hindi ko alam kung bakit nauutal ako at kinakabahan sa hawak at paraan ng pagtitig niya sa akin."Can you do me a favor?" "Ano 'yon?" marahang banggit ko at bumigat ang paghinga nang ibuka niya ulit ang bibig niya."Let's not talk about her. I don't want you to be uncomfortable." Sinundan ko ang kamay niya nang bitawan niya ako. Tumalikod siya at bumaba ng hagdan. Ilang saglit pa ay napatigil siya at tumingala sa akin."Let's go, Ririka," tawag niya sa akin.Huminga ako ng malalim. Hindi pa rin ako sanay na tinatawag niya ako sa pangalan ko. Patakbo akong bumaba para maabutan siya. Pinilit kong mas maging natural habang kausap siya. Nahihiya pa rin ako sa kanya matapos ko siyang inutusan kagabi na
The CEO's Personal Maid KABANATA 42.3: ANGEL
Mabilis akong umiling. "Hindi naman! Ang sungit mo kasi simula no'ng makarating tayo rito."Nawala ang pagslaubong ng kilay niya at naging maamo na ulit ang tingin niya sa akin. "I'm sorry, I'm just tired."Napangiti ako at tumango. "Rest ka na muna! Ako nang bahala kay Brayden!" Niyaya niya ako papasok sa isang kwarto. Kaagad na umawang ang labi ko nang makita kung gaano iyon kalawak. Kaamoy ni Brandon ang kwarto at sa kama pa lang na malawak at halatang komportableng tulugan ay masasabi ko na kung gaano siya kayaman. May malaki at flat screen TV rin do'n, bukas na aircon at may dalawang pinto pa sa loob. Hindi ko alam kung para saan iyon. Sobrang linis at aliwalas ng kwarto. Parang isa iyong kwarto ng prinsipe base sa napapanood sa ko online. Senyorito nga talaga si Brandon!Lumapit siya sa batang natutulog sa gitna ng kama. Nakadapa itong matulog habang ang pang-itaas na katawan ay nakasandal sa malaking teddy bear na yakap niya. Napangiti ako ng malawak. Ang cute niya! Nakaawang
The CEO's Personal Maid KABANATA 43.1: BANTA
Pagod pa rin ako nang magising kinabukasan. Nag-unat ako at bumangon na para tignan ang orasan. Alas kwatro na nang madaling araw. Bumangon ako, nag-ayos ng sarili at dinala ang bag para mag-review ng lesson namin sa Cafeteria. Hindi kasi ako nakapagbasa kagabi dahil napagod ako sa trabaho. Makulit kasi si Brayden pero masaya alagaan. Hinatid pa nga nila ako ni Brandon pabalik dito sa Hospital nang matapos ang trabaho ko."Nakakaantok!" reklamo ko at luminga sa paligid.Bumuli ako ng kape sa vending machine bago sinimulang mag-aral. Pinilit ko na lamg iyong intindihin kahit sumasakit ang utak ko. Hindi kasi ako satisfied sa naging performance ko sa school nitong mga nakaraang araw simula noong maging kaklase namin si Brandon.Speaking of Brandon, pumasok tuloy siya sa isip ko. Mabilis akong umiling at ibinagsak ang mga mata sa notebook. Ang bait-bait niya sa akin, pati iyong ilang nasa mansyon kahapon. Pinaramdam nila sa akin na isa ako sa kanila. Parang pamilya ang turing nila sa aki
The CEO's Personal Maid KABANATA 43.2: DISGUISE
"Yehey!" Pumalakpak si Brandon nang lagyan ko ng baby powder ang leeg niya para mas presko ang pakiramdam niya matapos maligo at magbihis. Sunod ay dinala ko siya sa malaking kama at tinignan ang malaking TV na bumukas nang kalikutin niya ang remote control. Marunong na pala siyang gumamit no'n."Anong papanoorin mo?" malambing na tanong ko sa kanya at tinulungan na maghanap. "Wheels on Bus!" masayang sagot niya. Kanta iyon at sinabayan niya agad nang mag-play.Sumasayaw, naglaro at tumalon-talon pa siya sa kama. Sinabayan ko na lang siya at hindi maiwasang matuwa lalo sa kanya. Ang cute-cute niya!"Napagod ka, Brayden?" tanong ko sa kanya nang bigla siyang humiga sa kama at inutusan akong tabihan siya. "Yes," matamlay na sagot niya at yumakap pa sa akin sabay pumikit. Napakurap ako at inayos ang higa niya. "Sleep ka na. Goodnight, Brayden," malumay na bati ko sa kanya."Night night! Love you!" sagot niya dahilan para lumambot ang puso ko. Hinaplos ko ang tuyo at malambot na buhok
The CEO's Personal Maid KABANATA 43.3: GHOST OF YOU
"That if I can't be close to you! I'll settle for the ghost of you! I miss you more than life!"Napapikit ako nang marinig ang kinakanta ni Wilson. Ghost. Bigla akong napangiti ng mapait. Parang kwento ni Brandon 'yon, ah? Dahil wala na si Erika, nagsi-settle siya sa multo niya... which is ako? Kasi kamukha ko siya? "Pres!" masayang bati sa akin ni Wilson, napatingin ako saglit sa katabi niyang si Brandon pero mabilis ko ring iniwas ang tingin ko. "Kakanta ako! Pakinggan mo kung okay na pang-concert!" utos niya at nay pinindot sa phone niya, isang tugtog iyon at sinabayan niya. "Ikaw lang ang kakanta niyan?""Dalawa kami ni Brandon!" Tanging tango lang ang nagawa ko. Siguro, siya ang nag-isip ng kantang iyon. Ang tema kasi namin ay "I can hear your true colors". Ang mga kantang ipe-perform namin ay sumasalamin sa totoong nararamdaman o naiisip ng namin.Pero siguro, may nami-miss din si Wilson na isang tao o mga taong mahalaga sa kanya na hindi niya kapiling ngayon? Hindi lang nam
The CEO's Personal Maid KABANATA 43.4: LIKE
"Iyon na nga, senyorito. Alam ko na po sa susunod," mahinahong paliwanag ko dahil parang ang laki agad ng kasalanan ko.Narinig ko ang malalim na hininga niya tila sumuko na. "Alright then.""Gigisingin ko na si Brayden?" tanong ko at siilip ang loob ng kwarto niya."Yes."Tumango ako at nanlambot ang puso nang makita ang mahimbing na natuulog na bata sa kama. Tila nawala ang mga pangamba ko dahil sa kanya. "Brayden? Baby, gising ka na!" tawag ko sa kanya at napangiti nang imulat niya ang nga mata niya. "Ate Rika!"Mas lumawak ang ngiti ko nang yakapin niya ang leeg ko. "Miss you!" dagdag niya."Ako rin, na-miss kita!" Humagikgik ako nang pakawalan niya ako. "Rest ka muna d'yan saglit bago ka bumangon," paalala ko sa kanya at inayos ang hinigaan niya."Daddy!" bati niya sa ama nang lumapit ito. Mabilis akong gumilid para hindi kami magtabi.Sinalubong siya ni Brandon at binuhat niya ito. "How 'bout me? You miss daddy too?" "Yes!" mabilis na sagot ni Brayden. Napangiti ako kahit paa
The CEO's Personal Maid KABANATA 44.1: MALI
Naging abala ako sa school nang mga sumunod na araw. Dahil mag-e-exam na, kailangan nang kumpletuhin ang nga requirements namin lalo na sa RLE, iyong case presentation namin. Mabuti na lang ay nakalabas na si lolo sa hospital at sa bahay na lang siya nagpapagaling ngayon."Brandon," tawag ko sa kanya dahilan para matigil siya sa pagtitipa sa laptop. Tinatapos kasi namin iyong case study paper namin pero hindi ko magawa iyon ng matiwasay dahil may inaalala ako."Pwede bang... pautang ulit?" Napayuko ako dahil sa hiya. "Kasi 'yong tuition, 'di pa ako nakakapagbayad tapos mag-e-exam na niyan."Kumunot ang noo niya. "How much do you need?""Kahit three thousand lang sana. May less naman ako kasi Dean's Lister ako last semester. Pero kulang pa rin talaga 'yong pambayad ko. Kung okay lang naman sa 'yo.""I'll give it to you later."Dahil do'n ay nag-angat ako ng tingin sa kanya. "Salamat!" sinserong sagot ko. Bigla tuloy akong nagsisisi sa pag-iwas sa kanya nitong mga makaraang araw. Ang ka
Pinakabagong kabanata
The CEO's Personal Maid WAKAS: MY SENYORITO
Nang bumukas ang puting kurtina na nasa harapan ko ay ngumiti ako sa lahat ng mga bisita namin ngayon. Kasabay ko si mama na lumakad sa pulang carpet na siyang dati'y dinaraanan lang namin kapag paalis o pabalik kami ng mansyon.Dito kasi namin sa naisipan ni Brandon na magpakasal. Sa harap ng mansyon at sa harap ng magandang burol na mas pinaganda ng palubog na sinag ng araw. Habang nasa ailse ay isa-isa kong ngitian ang mga bisita na nasa bandang likuran. Iyong mga kasambahay na nanatiling tapat at suportado sa amin ni Senyorito. Kaagad na namuo ang luha ko dahil sa pagka-miss ko sa kanila nang makita kung sino mga nasa sumunod na dalawang linya. Sa kanang bahagi ay iyong mga naging kaklase ko sa NU noong ako pa si Ririka Dela Rosa. Sina Wilson, Ally at mga tropa nila. Sa kabilang bahagi ay naroon naman ang mga kaklase ko at naging kaibigan noong senior high, sina Neri at Troy pati na tropa niya. Sa sumunod na grupo ay iyong mga tropa ni Brandon na naging malapit na rin sa akin d
The CEO's Personal Maid KABANATA 69: TAMANG ORAS AT PANAHON
"Brandon! Bagsak ako sa quiz!" iyon ang isinalubong ko sa kanya nang makita ko siya sa harap ng University namin. Bumalik na kasi ako ulit sa pag-aaral. Sa San Juan State University ulit kaya libre ang pampaaral at tanging mga gamit sa Nursing ang gagastusin. "10 over 30!" dagdag ko pa dahil broken bearted ako dahil sa score. Nakakasama ng loob! Nagpuyat ako ro'n kagabi! Pero humalakhak lang siya at hinalikan ang pisngi ko kaya napanguso ako. "Ano 'yan? Proud ka pang bumagsak ako?!" hindi makapaniwalang tanong ko sa kanya.Niyakap niya naman ang bewang ko at nanunuyong hinaplos ang pisngi ko. "Yes, I'm proud of you, baby! 10 is already high 'cause I know how hard Nursing is..." makahulugang aniya. "Remember when I got 1 over 20 back then?" Doon ako natawa. Wala na! Umubra na nga iyong sinabi ng doktor niyang mabilis mababalik ang mga alaala niya basta nawala na iyong bisa ng gamot na pinapainom sa kanya rati.Bigla ko tuloy naalala si Senyora. Naparalisado na siya at balak pa siyan
The CEO's Personal Maid KABANATA 68.2: DESPITE EVERYTHING
"Brandon, ipangako mong babalik kayong dalawa ng anak ko. Maliwanag ba?" paalala pa ni papa nang makarating kami. "Marami na siyang pinagdaanan..." muli siyang naging emosyonal kaya hinampas ko na siya. Pagod na kasi akong umiyak."Babalik kami agad, pa! 'Wag ka nang mag-alala r'yan baka tumaas ang BP mo!" puna ko at humalik sa pisngi niya bago ako lumabas para sundan si Brandon.Kabado ako nang muli akong makatapak sa mansyon pero napatingin ako kay Brandon nang hawakan niya ang kamay ko at ipagdaop ang kamay namin."Drop your guns!" maawtoridad na utos niya sa mga guwardyang nakasalubong namin. Kaagad naman silang sumunod kaya napaawang ang labi ko dahil sa pagkamangha. Kung nandito si Brandon kahapon, siguro hindi nangyari iyon kay Mona. Nagtatampo ako sa kanya dahil nagawa niyang magpanggap bilang ako. Muntik niya pa akong patayin dati. Pero mas nangingibabaw ang pagmamahal ko sa kanya bilang kaibigan ko. Siya kasi ang pinaka-close ko sa amin nina Franz at JP. At siguro, gano'n d
The CEO's Personal Maid KABANATA 68.1: KASALANAN
"Ikaw ang may ari nito?" 'di makapaniwalang sambit ko nang kinabukasan ay dinala niya kaming lahat sa isang mansyon. Iyong palagi kong tinatanaw dati sa malayo dahil ang ganda no'n, parang palasyo. Marami ring nagpupunta roon para mag-picture kung bibisita sila rito Resort."I bought it for us. I want to give you a comfortable life, Rika," paliwanag niya at muling hinarap si Raica na nasa braso niya.Sinundan ko naman si Brayden na masayang tumatakbo sa malawak at maaliwalas na living room. "Senyorito Brandon, nakahanda na po ang mga pagkain," anang isang kasambahay na hindi pamilyar sa akin."Tutulong na rin ako!" sabay pa sina mama at Ate Cathy pero bago pa siya makapunta sa living room ay nagsalita ulit si Brandon."No need, ma'am. You're here as Rika's family. You're my family too from now on.""Ay taray! Amo na tayo ngayon, Senyora Karina!" halakhak ni Ate Cathy at biniro si mama pero umiling ito. "Ay teka! Paano na 'yan? E 'di wala na tayong trabaho?!" "Don't you have business
The CEO's Personal Maid KABANATA 67: MUCH
"M-mona..."Nanlaki ang mga mata ko nang makita ang kaibigan na nakahandusay sa harap ko. Bukas ang mga mata nito na puno ng luha. "P-pa... patawad, R-rika." Ngumiti siya sa akin at nag-ambang bumangon pero muling umalingawngaw ang tunog ng baril.Napapikit ako at napatakip ng tenga. Hindi ko alam kung sino ang humila sa akin palayo. Basta, dalawang magkasunod na putok ng baril pa ang narinig ko. "Mona!" sigaw ko nang tuluyang nawala ang ingay. Nakita kong nakahandusay sa sahig ang katawan ni Mona na puno ng dugo at sa kabilang banda ay si senyora na dinadaluhan ng mga guwardya dahil may tama sa binti. "Hali ka na, Erika!" sigaw ni Kuya Rommel sa akin at hinila ako palayo ng mansyon ng mga Monteverde. Walang tauhan na humabol sa amin pero mabilis ang tibok ng puso ko dahil sa takot mula sa nasaksihan. Si Mona. Wala na siya dahil niligtas niya ako."P-pa... patawad, R-rika."Napapikit ako at hinayaan ang sunod-sunod na pagtulo ng luha sa pisngi ko nang muling pumasok sa isip ang h
The CEO's Personal Maid KABANATA 66.3: BARIL
Hindi ko na siya pinatulan dahil nakaramdam ng pag-iinit ng pisngi. Nakakahiya sa anak namin kung sa harap niya kami maglalandian ni Brandon. Nang maghapon ay nakumpleto kami sa bahay dahil dumating na si papa mula sa pangingisda. Pormal naman siyang sinalubong ni Brandon. "I'm Brandon Monteverde, sir." Nakipag-kamayan pa ito."Alam na alam ko iyan, senyorito," mahinahong sagot ni papa at uminom ng tubig. "Anong ginagawa mo rito?""I came to accompany Erika. I want her to visit her family since it's their daff off," paliwanag nito dahilan para umarko ang kilay ng papa ko."Naku!" Maya-maya ay humalakhak siya. "Maraming salamat kung gano'n!""Kumain na tayo!" anyaya ni mama.Humagikgik si Ate Cathy bago niyaya si Brayden na sumunod sa kanya. "Daddy, let's sit beside mama po!"Pero tumayo ako dahil may iba pa akong gagawin. "Mauna na kayo, titignan ko muna si Raica at pakakainin.""You should eat first. Raica will not get enough nutrient she need when you breast feed her with an empty
The CEO's Personal Maid KABANATA 66.2: SEDUCE
Doon ko lang naramdaman ang pag-init ng pisngi ko. Bakit parang nakakahiya dahil sa ekspresyon niya? E, normal lang naman na ganito magpa-dede ng bata at nakita naman na niya iyon dati.Matapos ko siyang mapakain at mapag-burp ay lumabas kami. Kaagad kong hinanap si mama para makisuyo. "Ate Cathy, si mama?" "Lumabas, ineng!" sigaw niya at nilapitan ako. "Ano bang kailangan mo?""Paki-laro muna si Raica. Magpapa-init lang ako ng pampaligo niya.""Ay, e 'di ibigay mo kay daddy!" sagot niya at nginuso si Brandon na tahimik sa mahabang upuan. "Si Brayden?" tanong ko muna kay Ate Cathy."Nasa labas, naglalaro!" Tumango ako at dahan-dahang lumapit kay Brandon. Napunta sa akin ang atensyon niya. Malalim ang tingin niya sa akin kaya medyo kinabahan ako. "Gusto mo bang sa 'yo muna si Raica? May gagawin lang ako saglit.""Sure?" may bahif ng pag-alinlangang sagot niya at ipinosisyon ang braso. "How should I carry her?" "Ay ganito lang, senyorito!" si Ate Cathy na ang nagturo sa kanya. Main
The CEO's Personal Maid KABANATA 66.1: ONE MORE CHILD
Hindi ko maharap si Brandon kinabukasan. Mabuti na lang ay nabawi ko na agad kagabi ang phone sa kanya bago pa niya masabing hindi niya naalala ang anak. Ayaw kong magsinungaling kay Brayden pero ayaw ko rin siyang masaktan. Bata pa siya, ayaw kong sumama ang loob niya sa daddy niya. Hindi ko naman alam kung paano ipapaliwanag ang sitwasyon dahil ako mismo, hindi ko naiintindihan ang nangyayari."It's your leave today," ani Brandon dahil Linggo pero nanatili ako malapit sa kanya. Ayaw kong may mangyari sa kanyang masama hangga't nandito ako."Okay lang.""Don't you wanna spend Sunday with your child?"Hindi ako nakaimik. Maya-maya pa ay tumayo siya. "Saan ka pupunta?" tanong ko sa kanya dahil may dala siyang papel na pamilyar sa akin. Iyong resume ko."I'll go to your address. You should go there too.""Ha?" hindi makapaniwalang tanong ko at hinabol siya."Rommel, open the gate!" Kahit nagtataka, mabilis na sinunod ni Kuya Rommel ang utos ni Brandon. "Hop in," aniya nang pagbuksan a
The CEO's Personal Maid KABANATA 65.5: DADDY
Umupo ako at sumandal sa pinto para bantayan siya. Nanatili ako roon hanggang sa mawala na ang ingay. Nalagdesisyonan kong tumayo na at sinimulang ligpitin ang mga kalat sa sahig, lalo na ang mga bubog galing sa pagkabasag. "Ahhh!" daing ko nang makaramdam ng hapdi sa daliri matapos pulutin ang basag na baso sa may countertop. Mabilis na dumaloy palabas ang dugo kaya itinaas ko ang kamay kong may sugat at naghanap ng malinis na tela para ibalot iyon sa sugat ko at pigilan ang pagdurugo. "Brandon, pahingi nga ng medicine kit, please?" sigaw ko mula dahil alam kong nasa kwarto niya iyon. Pagbalik ko ay mas nag-ingat ako sa paglalakad. Sinuot ko na rin ang tainelas ni Brandon para hindi na masugat.Pinagsabay ko ang pagluluto at paglilinis. Marami naman kasing laman ang ref at cabinet niya kaya hindi na ako nahirapan.Muli akong napadaing nang bigla akong napaso dahil sa kakamadali. Hindi ko na alam ang uunahin ko dahil sa pagod at gutom."Brandon?" Muli akong kumatok sa pinto niya. B
