Mag-log inShare
Chapter 59
Huling Na-update:
2024-12-02 18:00:05Ang umaga sa mansyon ng Villafuerte ay hindi na katulad ng dati. Tahimik ngunit puno ng tensyon ang paligid, at ang bigat ng mga hindi sinasabi ay tila bumabalot sa bawat sulok ng bahay. Si Marcuz ay nakatayo sa harap ng bintana ng kanyang opisina, nakatingin sa kawalan. Ang desisyong kailangan niyang gawin ay parang isang tanikala na unti-unting sumasakal sa kanya.
Sa mesa ng kanyang opisina ay nakapatong ang isang liham mula sa kanyang ama, si Don Federico. Mahigpit ang mga salita nito, malinaw ang ultimatum:‘Iwanan si Lennah o magpaalam sa iyong posisyon at kay Spencer.’Paulit-ulit na naglaro ang mga salitang iyon sa kanyang isipan. Mahal niya si Lennah, pero paano niya matitiis ang posibilidad na mawala si Spencer o ang kumpanyang itinaguyod ng kanyang pamilya?---Si Lennah ay nasa kanilang kwarto, tahimik na nakaupo sa gilid ng kama. Ramdam niya ang malamig na distansya sa pagitan nila ni Marcuz nitong mga nakaraang araw. Sa bawat
Kaugnay na kabanata
The CEO's Love Resurrection Chapter 60
Tahimik ang gabi sa mansyon ng Villafuerte, ngunit sa kwarto ni Lennah ay parang isang bagyong hindi mapakali ang bumabalot sa kanya. Ang kanyang mga mata ay punong-puno ng luha habang tinititigan ang maliit na bag na nasa ibabaw ng kama. Sa tabi nito ay isang piraso ng papel, ang liham na ilang oras na niyang sinusubukang buuin. “Marcuz,” mahina niyang bulong sa sarili habang isinusulat ang mga salitang puno ng sakit at pag-ibig. “Patawad, pero hanggang dito na lang ako.” Mula sa kabilang bahagi ng mansyon, si Marcuz ay nakaupo sa kanyang opisina, ang kanyang ulo ay nakasandig sa mga kamay. Ang boses ng kanyang ama, ang ultimatum nito, at ang malamig na salita ni Nina ay paulit-ulit na naglalaro sa kanyang isipan. Ang bigat ng responsibilidad na nasa kanyang balikat ay hindi na niya kayang buhatin. “Bakit ganito?” bulong niya sa sarili, pilit na tinatago ang panginginig ng kanyang boses. “Bakit hindi ko kayang pagsabayin ang lahat?”
Huling Na-update : 2024-12-02The CEO's Love Resurrection Chapter 61
Tahimik ang gabi habang binabaybay ni Lennah ang pamilyar na kalsadang minsan na niyang iniwan. Ang kanyang simpleng apartment ay nakatayo pa rin sa parehong lugar, parang isang tahimik na saksi sa kanyang dating buhay.Nang marating niya ang pintuan, bumuntong-hininga siya bago buksan ito, dala ang kanyang bag na puno ng mga gamit at alaala ng nakaraan.Sa kanyang pagpasok, bumungad ang malamig na espasyo na parang naging mas malawak kaysa dati. Nilibot niya ang kanyang tingin sa paligid. Naroon pa rin ang parehong lumang sofa, ang maliit na mesa, at ang kurtinang bahagyang kupas.Ngunit sa kabila ng pamilyar na paligid, ang pakiramdam ay iba. Ang bigat ng pag-iisa ay bumalot sa kanya.“Simula ulit,” mahina niyang sabi sa sarili. Pilit na hinihimok ang lakas na magsimula muli.---Kinabukasan, ang araw ay sumikat nang walang kibo, ramdam ni Lennah ang bigat sa kanyang dibdib. Naupo siya sa tabi ng telepono at tumawag sa kanyang dating pinagtatrabahuhan.“Gino, si Lennah ito,” bungad
Huling Na-update : 2024-12-03The CEO's Love Resurrection Chapter 62
Tahimik na umupo si Lennah sa kanyang mesa, abala sa pag-aayos ng mga papeles at paghahanda para sa isang mahalagang proyekto. Ang mga araw niya sa opisina ay isang tuloy-tuloy na hamon. Hindi lamang dahil sa dami ng trabaho kundi dahil din sa bigat ng kanyang nararamdaman. “Ano ba itong ginagawa ko?” mahinang bulong niya sa sarili habang inaayos ang ilang mga dokumento na parang ayaw sumunod sa kanyang plano. “May problema ba?” biglang boses na nagmula sa kanyang likuran. Napalingon siya at nakita ang isang lalaking may magaan na ngiti. May bahid ng pag-aalala ang kanyang mga mata, ngunit puno rin ito ng kabaitan. “Ako nga pala si Benjamin Cruz,” pakilala nito, sabay abot ng kamay. “Bagong salta rin sa team na ‘to. Mukhang nahihirapan ka diyan, baka gusto mong magpatulong?” Napakunot ang noo ni Lennah, bahagyang nagulat sa kanyang pagiging prangka. “Ah, hindi naman... Medyo marami lang talagang kailangang gawin,” sagot niya. Pilit na itinatago ang kaba sa boses. Ngunit sa kabil
Huling Na-update : 2024-12-03The CEO's Love Resurrection Chapter 63
Nakaupo si Lennah sa kanyang mesa matapos ang mahabang araw. Pagod ngunit determinado pa rin na tapusin ang mga dokumentong kinakailangan para sa isang deadline. Ang dami ng papel na kailangang pagtuunan ay sumasalamin sa bigat ng kanyang nararamdaman mula nang magsimula siyang magtrabaho muli. “Ang dami kong ginagawa pero parang walang sapat na oras,” bulong niya sa sarili, habang pinapahid ang pawis sa noo. “Mukhang kailangan mo ng pahinga,” biglang sabi ni Benjamin mula sa likuran. Halos mapasigaw si Lennah sa gulat at agad na tumingin sa kanya. Nakita niya si Benjamin na nakangiti, may dala itong folder. “Pasensya na, hindi ko sinasadya na gulatin ka,” dagdag ni Benjamin, bakas ang pag-aalala sa kanyang boses. “Pero mukhang napagod ka na. Gusto mong magkape?” Napabuntong-hininga si Lennah, bahagyang napangiti. “Salamat, pero marami pa akong tatapusin. Baka mamaya na lang.” Umiling si Benjamin, bahagyang nakapamaywang. “Alam mo, Lennah, minsan mas mabuti kung bibigyan mo rin
Huling Na-update : 2024-12-04The CEO's Love Resurrection Chapter 64
Tahimik ang gabing bumabalot sa malawak na mansyon ng mga Villafuerte. Sa gitna ng malamig na silid, naupo si Marcuz sa kanyang opisina, ang mga mata ay nakapako sa isang lumang larawan. Hawak niya ito nang may pag-iingat, parang natatakot siyang baka masira ito. Ang litrato ay kuha noong masaya pa sila ni Lennah. Isang simpleng araw na naglalakad sila sa parke, walang alalahanin sa mundo, tanging pagmamahal sa isa’t isa. Napabuntong-hininga siya, binaba ang larawan sa mesa, at ikinulong ang mukha sa kanyang mga kamay. Ilang linggo na ang lumipas mula nang umalis si Lennah, at bawat araw na lumilipas ay parang humuhukay ng mas malalim na butas sa kanyang puso. “Nasaan ka na, Lennah?” bulong niya sa hangin, na para bang maririnig siya nito. Sa kalagitnaan ng kanyang lungkot, pumasok si Ramil, ang kanyang pinagkakatiwalaang tauhan, na may dala-dalang folder. “Sir, narito na po ang report ng mga investigator,” sabi ni Ramon habang maingat na inilapag ang folder sa mesa ni Marcuz. A
Huling Na-update : 2024-12-04The CEO's Love Resurrection Chapter 65
Maagang pumasok si Lennah sa opisina. Sa kabila ng malamig na simoy ng umaga, mas magaan ang pakiramdam niya kumpara sa mga nakaraang linggo. Ilang buwan na rin mula nang magdesisyon siyang talikuran ang dating buhay at magsimula muli. Bagamat masakit pa rin ang sugat na iniwan ni Marcuz, pinilit niyang ituon ang sarili sa trabaho upang muling buuin ang kanyang pagkatao. Habang inaayos niya ang mga papeles sa kanyang mesa, biglang dumating si Benjamin, may dalang dalawang tasa ng kape. Naglakad ito palapit, dala ang pamilyar na ngiti na tila kayang magpabago ng araw ng sinuman. “Good morning, Lennah,” bati ni Benjamin, sabay abot ng isa sa mga tasa. “Mukhang seryoso ka na agad sa trabaho ah. Kape para sa isang masipag na empleyado?” Napatingin si Lennah sa kanya, bahagyang nagulat ngunit natuwa. “Salamat, Benjamin. Hindi mo naman kailangang gawin ‘to,” sagot niya habang tinanggap ang kape. “Wala ‘yon,” tugon
Huling Na-update : 2024-12-05The CEO's Love Resurrection Chapter 66
Abala si Lennah sa pag-aayos ng mga report na kailangang isumite kinabukasan. Sa bawat minuto, tila nauubos ang kanyang enerhiya sa dami ng trabaho. Ngunit, sa kabila ng pagod, napansin niyang mas gumagaan ang kanyang araw kapag nasa paligid si Benjamin. Sa bawat ngiti at biro nito, tila nababawasan ang bigat ng kanyang mga iniisip. “Lennah, kumusta ang progress ng report mo?” tanong ni Benjamin habang papalapit sa kanyang mesa. May dala itong tasa ng kape at ilang snack na nakalagay sa maliit na plato. “Eto, konti na lang. Pero parang pagod na ako,” sagot ni Lennah, pilit na ngumingiti habang inaayos ang salansan ng mga papeles. “Perfect timing,” sagot ni Benjamin, inilalapag ang kape sa tabi ng laptop niya. “Kape muna. Hindi ka makakaisip nang maayos kung gutom ka o kulang ka sa enerhiya.” Napatingin si Lennah sa kanya at bahagyang natawa. “Parang lagi mo akong binabantayan, ha.” “Alam mo naman, kailangang
Huling Na-update : 2024-12-05The CEO's Love Resurrection Chapter 67
Sa loob ng kanyang opisina, tahimik na nakaupo si Marcuz habang nakatingin sa isang lumang larawan nila ni Lennah. Sa larawan, kitang-kita ang ngiti ni Lennah—totoo, masaya, at puno ng buhay. Naisip niyang iyon ang mga panahong hindi pa nila nararamdaman ang bigat ng kanilang mundo. Ngunit ngayon, lahat ng iyon ay parang isang malabong alaala na lamang. Hindi niya maiwasang sisihin ang sarili. Bakit hinayaan niyang mawala si Lennah? Bakit hindi niya nagawang protektahan ito mula sa mga problemang pinilit nilang harapin? Ang mga tanong na ito ay paulit-ulit na gumugulo sa kanyang isipan, lalo na kapag mag-isa siya. --- Isang araw, dumating ang kanyang tauhan na si Ramon, dala ang balitang matagal nang hinihintay ni Marcuz. “Sir, nahanap na namin si Ma’am Lennah,” sabi nito, habang maingat na iniabot ang isang envelope. Agad na kinuha ni Marcuz ang envelope at binuksan ito. Naroon ang mga detalye
Huling Na-update : 2024-12-06
Pinakabagong kabanata
The CEO's Love Resurrection Special Chapter
Sa isang malamig na umaga sa New Zealand, naupo si Marcuz at Lennah sa kanilang veranda habang nagkakape. Nasa harapan nila si Spencer, na abala sa paglalaro ng kanyang tablet. Subalit may seryosong bagay sa isip ni Spencer na matagal na niyang gustong pag-usapan.“Mom, Dad,” simula ni Spencer, ibinaba ang tablet at tumingin sa kanilang dalawa. “Pwede ba akong magtanong ng seryoso?”Napatingin sina Marcuz at Lennah sa anak nila, halatang nagtataka.“Ano iyon, anak?” tanong ni Marcuz habang nilapag ang tasa ng kape.“Gusto ko nang magpatuli,” diretsong sagot ni Spencer.Nagulat si Lennah at napatingin kay Marcuz, habang si Marcuz naman ay hindi napigilan ang bahagyang ngiti.“Tuli? Sigurado ka na ba, anak?” tanong ni Marcuz.Tumango si Spencer, seryoso ang ekspresyon sa kanyang mukha. “Opo, Dad. Gusto ko na pong maranasan iyon. Parang bahagi ng pagiging binata ko.”Hinaplos ni Lennah ang likod ng anak. “Kung yan ang gusto mo, Spencer, susuportahan ka namin. Pero... sa tingin mo ba hand
The CEO's Love Resurrection Epilogue
Sa gitna ng malamig na umaga, muling nabalot ng liwanag ang tahanan nina Lennah at Marcuz. Isang simpleng bahay sa New Zealand, napapalibutan ng malalagong puno at matatanim na bulaklak, ang nagsilbing tahimik na saksi sa bagong simula ng kanilang pamilya. Si Baby Emma, na ngayon ay isang taong gulang na, ay tumatawa habang binabantayan siya ni Spencer sa kanilang maliit na hardin. Nasa gilid si Lennah, abala sa pagtatanim ng bagong mga halaman. Samantalang si Marcuz naman ay nagpapanday ng simpleng lamesa para sa café na binuksan nila sa bayan. “Spencer, huwag mong kalimutang bantayan si Emma, ha?” paalala ni Lennah habang nililinisan ang kanyang mga kamay mula sa lupa. “Mommy, huwag kang mag-alala. Ako ang kuya. Lagi ko siyang poprotektahan,” sagot ni Spencer habang inaabot kay Emma ang kanyang paboritong stuffed toy. Ngumiti si Lennah. Hindi niya maiwasang maiyak sa saya. Sa kabila ng lahat ng sakit at hamon ng nakaraan, narito sila, masaya, buo, at puno ng pagmamahalan. ---
The CEO's Love Resurrection Chapter 120
Sa ospital, narinig ang unang iyak ng bagong silang na sanggol. Sa pagitan ng luha at ngiti, mahigpit na hinawakan ni Marcuz ang kamay ni Lennah habang inihain ng doktor ang kanilang anak. “Congratulations, it’s a healthy baby girl,” sabi ng nurse habang inilalapit ang sanggol kay Lennah. Napaluha si Lennah habang tinanggap ang kanilang anak sa kanyang bisig. “Hello, munting anghel,” bulong niya habang tinitingnan ang maliliit na kamay at paa ng sanggol. “Kompleto na tayo.” Si Marcuz, halatang puno ng emosyon, ay marahang hinaplos ang ulo ng kanyang anak. “Ang ganda niya, Lennah. Tulad mo.” Tumawa si Lennah ng mahina, nakaramdam ng hindi maipaliwanag na ligaya. “Marcuz, salamat. Hindi ko magagawa ito nang wala ka.” Habang pinagmamasdan nila ang kanilang anak, biglang pumasok si Spencer, na may dalang maliit na bouquet ng bulaklak. “Mommy! Daddy! Nasaan si baby sister?” Inilapit ni Marcuz si Spencer sa kama. “Halika, anak. Eto na ang baby sister mo. Meet her.” Dahan-dahang lumap
The CEO's Love Resurrection Chapter 119
Maalinsangan ang umagang iyon habang naghahanda si Lennah ng agahan. Nakabukas ang bintana ng kanilang kusina, at mula rito ay tanaw niya si Marcuz at Spencer na naglalaro ng bola sa hardin. Habang pinapanood niya ang mag-ama, naramdaman niya ang kakaibang pagod na bumalot sa kanya sa kabila ng maganda niyang gising. “Mommy, luto na ba ang pancakes?” tanong ni Spencer habang pumapasok sa kusina, pawisan ngunit nakangiti. “Sandali na lang, anak. Umupo ka muna diyan at magpahinga,” sagot ni Lennah, pinilit ang ngiti kahit ramdam niya ang panghihina ng katawan. “Okay, Mommy! Pero masarap na amoy nito!” sagot ni Spencer habang umupo sa tabi ng mesa. Napansin ni Marcuz ang bahagyang pamumutla ni Lennah nang sumunod siya kay Spencer papasok sa kusina. “Lennah, ayos ka lang ba? Parang matamlay ka ngayon.” Tumango si Lennah. “Siguro pagod lang. Medyo masakit din ang ulo ko kaninang umaga, pero mawawala rin ito.” Ngunit hindi nawala ang pag-aalala sa mukha ni Marcuz. “Siguraduhin mong m
The CEO's Love Resurrection Chapter 118
Pagdating nina Marcuz, Lennah, at Spencer sa kanilang tahanan, agad nilang naramdaman ang kakaibang katahimikan at kasiyahan na hatid ng pagbabalik. Ang liwanag ng araw na pumapasok sa bintana ay parang yakap ng bagong simula. Habang inilalabas nila ang kanilang mga bagahe, napuno ng masayang tawanan at kwentuhan ang bahay. “Ang saya na narito ulit tayo,” sabi ni Marcuz habang iniaabot ang maleta ni Lennah sa sala. “Iba talaga ang pakiramdam ng bahay.” “Oo nga,” sagot ni Lennah habang tinitingnan ang paligid. “Pero ngayon, parang mas may bago na akong nakikitang liwanag dito. Para tayong nagsimula ulit.” Tatakbo-takbo si Spencer, hawak ang isang laruan na binili nila mula sa honeymoon. “Mommy, Daddy, pwede ko bang ipakita ito kay Ella bukas? Sigurado akong magugustuhan niya ito!” Napangiti si Lennah habang pinagmamasdan ang anak. “Oo naman, anak. Siguraduhin mo lang na iingatan mo iyan, ha?” Kinabukasan, habang umiinom ng mainit na kape sina Lennah at Marcuz sa terrace, pinag-usa
The CEO's Love Resurrection Chapter 117
Sa ilalim ng asul na langit ng New Zealand, kung saan ang mga bundok at malalawak na halaman ay nagsilbing likas na altar, nagtipon ang malalapit na kaibigan at pamilya nina Marcuz at Lennah para saksihan ang kanilang muling pag-iisang dibdib. Ang lugar ay punong-puno ng kulay. Ang mga bulaklak na in-arrange nang maingat, ang banayad na musika mula sa isang lokal na banda, at ang ngiti ng bawat bisitang naroon. Habang naglalakad si Lennah patungo sa altar, hawak ni Spencer ang laylayan ng kanyang puting damit. Halatang-halata sa mukha ng bata ang saya, proud na proud sa papel na ginagampanan niya. Tumayo si Marcuz sa dulo ng aisle, ang kanyang mata ay nag-aapoy sa pagmamahal habang pinapanood ang kanyang bride na papalapit. “Ikaw ang pinakagandang nakita ko, Lennah,” bulong ni Marcuz sa sarili habang pinipigilan ang pagpatak ng kanyang luha. Nang makarating si Lennah sa harap ng altar, bahagya siyang tumigil at huminga nang malalim. “Handa na ako,” sabi niya kay Marcuz habang magk
The CEO's Love Resurrection Chapter 116
Tahimik na gabi iyon sa kanilang bahay. Habang nasa kusina si Lennah, abala sa pag-aayos ng hapunan, biglang bumukas ang pinto at pumasok si Marcuz na may hawak na maliit na bouquet ng mga puting rosas. Napatingin si Lennah sa kanya, nagtataka. “Para saan ang mga bulaklak na ‘yan?” tanong niya, bagamat may ngiti sa kanyang labi. Lumapit si Marcuz at iniabot ang mga bulaklak. “Para sa’yo, siyempre,” sagot niya. “At para ipaalala kung gaano kita kamahal.” Napangiti si Lennah ngunit naramdaman niya ang kakaibang tensyon sa paligid. May kung anong naiiba kay Marcuz—parang may mas malalim pa siyang gustong sabihin. Pagkatapos nilang maghapunan, iniabot ni Marcuz kay Lennah ang isang envelope. “Buksan mo,” aniya, punong-puno ng pananabik. Nang buksan ito ni Lennah, nakita niya ang isang maliit na card na may nakasulat na, “Will you marry me again?” Natigilan siya, pinipigil ang luha sa kanyang mga mata. “Marcuz, ano ito?” mahina niyang tanong. Tumayo si Marcuz mula sa kanyang upuan,
The CEO's Love Resurrection Chapter 115
Sa loob ng kanilang bagong bahay sa New Zealand, naupo sina Marcuz at Lennah sa kanilang dining table, may dalang tasa ng kape at isang makapal na notebook. Si Spencer naman ay nakaupo sa sahig, gumuguhit gamit ang kanyang mga krayola, abala sa sariling mundo ngunit tahimik na nakikinig sa usapan ng kanyang mga magulang. “Marcuz,” simula ni Lennah habang binubuklat ang notebook, “Matagal ko nang gustong gawin ito. Jsang bagay na hindi lang para sa atin, kundi para rin sa community. Isang maliit na café, marahil, na may kasamang gallery para sa mga local artists.” Ngumiti si Marcuz. “Gusto ko ‘yan, Lennah. Para sa akin, ito ang paraan natin upang magpasalamat sa pagkakataong binigay ng lugar na ito. Bukod pa doon, magiging maganda rin ito para sa mga tao rito na naghahanap ng inspirasyon o simpleng pahingahan.” “Daddy!” biglang sabi ni Spencer habang nilalapit ang kanyang guhit. “Pwede bang maglagay tayo ng corner para sa mga bata? May mga libro, laruan, at crayons din tulad nito?”
The CEO's Love Resurrection Chapter 114
Umaga. Habang nagkakape si Lennah sa veranda ng kanilang bahay sa New Zealand, napansin niya ang isang envelope na nakalagay sa mesa. Hindi niya alam kung paano ito nakarating doon, ngunit agad niyang napansin ang pamilyar na sulat-kamay sa harapan. Galing ito kay Benjamin. Pinagmasdan niya ang envelope habang unti-unting bumabalot sa kanya ang damdaming hindi maipaliwanag. Nang tuluyan na niyang buksan ang sulat, nagsimula siyang magbasa. ‘Lennah, Kumusta ka? Sana ay nasa mabuti kang kalagayan, kasama si Marcuz at Spencer. Nag-aalangan man akong sumulat, naramdaman kong kailangan kong gawin ito. Gusto ko lamang ipabatid ang saya ko para sa inyo. Napagdaanan natin ang napakaraming bagay, ngunit sa huli, masaya akong makita kang masaya at buo na ang pamilya mo. Dito sa lungsod, patuloy akong nag-aadjust. Nagbukas ako ng maliit na negosyo—isang coffee shop sa tabi ng gallery kung saan madalas akong magpinta. Naalala ko ang mga araw na magkasama tayong nag-uusap habang umiinom ng ka
