Chapter 6

Ngayon ay ipinarada ni Arkan ang kanyang sasakyan sa parking lot ng campus.

Gayunpaman, nanatili pa rin si Laura sa kanyang upuan nang hindi inaalis ang kanyang seat belt tulad ng ginawa ni Mark.

“Bakit ang tahimik mo. Halika, lumabas ka!

"Maghintay!" Hinawakan ni Laura ang kamay ni Mark na lalabas na sana ng sasakyan niya.

"Natatakot ako na kapag lumabas ako kasama si Uncle, pagtsitsismisan ako ng ibang estudyante o hindi," patuloy niya.

Huminga ng malalim si Mark. "Kailangan mo lang sabihin na boyfriend mo ako."

Malakas na hinampas ni Laura ang braso ni Mark.

"Girlfriend, tapos iisipin nilang sugar baby yun."

"Oo, ang kailangan mo lang gawin ay sabihin na ako ang iyong tiyuhin."

Itinaas ni Laura ang kanyang kamay na parang gusto niyang suntukin si Mark, ngunit agad itong pinigilan ni Mark.

“I mean, sasabihin mo lang na tiyuhin ako ng nanay mo o ng tatay mo, madali lang, di ba,” patuloy niya.

Tumango si Laura, may naisip na lang siyang dahilan na lohikal sa mata ng kanyang guro at mga kaibigan sa campus.

Bumaba siya ng sasakyan kasama si Mark. Halos lahat ng estudyanteng nakakakilala kay Laura ay nakatingin sa kanya.

Gayunpaman, hindi si Laura ang naging sentro ng kanilang atensyon kundi si Mark. Maririnig mong pinupuri nila ang kagwapuhan ni Mark.

"Ang sungit mo," ungol ni Laura.

Dumating si Laura sa harap ng Administration room. Huminga siya ng malalim, handa nang kumatok sa pinto.

Knock Knock!

"Excuse me, Sir."

"Yes, please come in. May makakatulong," sabi ng staff na nagtatrabaho doon.

Hinawakan ni Mark ang kamay ni Laura nang ipapaliwanag niya ang kanyang pakay at pagdating.

"Well sir, magpapakilala muna ako. My name is Mark, Uncle Laura. I came here with the intention to register Laura back at the international campus.

"Ah, actually hindi na kailangan pang mag-register, sir, kasi andito pa ang data ni Laura. Nakakahiya talaga nang biglang umalis si Laura dito sa hindi malamang dahilan. Kailangan lang namin ng data ng guardian at i-re-register si Laura sa ibang administration. "

Ibinigay din ni Mark ang mga kinakailangang file habang nagbabayad ng mga bayarin sa administrasyon para sa semestre na pagdadaanan ni Laura.

"Nabayaran ko na ang lahat. Kung may iba pang problema tungkol kay Laura, maaari mong tawagan ang numero ko dahil hindi siya papayagan ng mga magulang ni Laura na mag-aral sa kolehiyo dahil sa gastos. Dahil dito, gagawin ko ang buong responsibilidad para sa aking pamangkin."

"Yes, sir. From now on, registered na ang data mo bilang guardian ni Laura. Ngayong araw na ito, makakapag-college na ulit si Laura."

"Opo sir. Salamat po."

Nagpaalam sina Laura at Mark at lumabas ng administration room.

Napangiti tuloy si Laura, hindi niya maitago ang saya sa pagbabalik ng kolehiyo.

"Anong oras ka magsisimula ng kolehiyo?" tanong ni Mark.

Tumingin si Laura sa relo sa kanyang kamay at sumagot, "May klase sa loob ng sampung minuto."

“Oh pasok ka na, hindi mo na kailangan pang mag-isip ng gastos kundi isipin mo kung paano magluto at maglinis ng bahay.

"Huh?"

Hinawakan ni MARK ang ulo ni Laura saka ginulo ang kanyang buhok, naiwan si Laura na naguguluhan pa rin.

"Laura," tawag ng isang babae sa likod ni Laura.

Napabalikwas si Laura at kumaway. "La la."

Nagbatian ang dalawa at niyakap ang isa't isa. "Nasaan ang gwapong iyon?"

"Sinong lalaki?"

Naintindihan ni Laura kung sinong lalaking ibig sabihin ni Lala. "Tara, pasok na tayo," pag-iiba niya ng usapan.

Hinawakan ni Laura ang kamay ni Lala para agad na pumasok sa kanilang klase.

Samantala, sa ibang lugar, nakatitig si Adelia sa screen ng kanyang cell phone nang makatanggap siya ng mensahe mula sa kaibigan.

"Babalik na talaga siya ng college."

Oo, ngayon lang nakatanggap ng balita si Adelia na babalik na si Laura sa kanyang campus.

Gayunpaman, hindi pinansin ni Adelia ang balita at sadyang hindi sinabi sa kanyang mga magulang ang tungkol dito.

"Adelia, nahanap mo na ba si Laura?" tanong ni Tony.

Napailing na lang si Adelia habang nilalagay ang mga damit sa maleta.

"Daddy, bakit mo pa tinatanong si Laura, hayaan mo siyang maging independent. Tsaka siya pa ang gustong umalis sa bahay na ito," pagtutol ni Desi.

Huminga ng malalim si Tony.

"Hindi nag-aalala si Mommy kay Laura. Kumakain ba siya, saan siya nakatira?"

"Tsaka, sa apartment ng kaibigan niya nakatira. Tsaka simula nung tumambay sa campus friends niya, naging makulit si Laura. Buti na lang umalis siya ng campus para hindi niya mapahiya ang parents niya."

"Oo, mahilig siyang maglasing at laging masuwayin," putol ni Adelia, na binasted ang sariling nakababatang kapatid.

Hindi makagalaw si Toni, nakikinig lang siya sa daldalan ni Desi at ni Adelia na patuloy na kinukulong si Laura.

Isang kasinungalingan kung hindi naawa si Toni sa kanyang bunsong anak, pero ano ang magagawa niya kapag paulit-ulit siyang sinasabihan ng kanyang asawa at tumanggi na iuwi si Laura sa kanilang bahay.

“Laura, nasaan ka na, anak,” naisip ni Toni, na hingal nang maalala ang sinapit ng anak.

Nang mamatay si Toni, lumapit si Adelia kay Desi.

"Ma, hindi mo ba hinahanap ulit si Laura sa apartment ng kaibigan niya?"

"No need, at least doon siya nagtatago. Oo, kahit magdamag kaming naghintay doon ay hindi namin nakita si Laura, pero feeling ni Mama nasa apartment siya."

Tumango si Adelia saka sinabing, "Sa totoo lang, masyado siyang abala sa sarili niyang mundo. Nay, huwag mong sabihin kay Dad, actually I heard na mahilig magsilbi si Laura kay Uncle."

"Talaga, paano mo nalaman ang tsismis na yan? Kaya mo bang sagutin lahat ng yan?" galit na tanong ni Desi.

Malinaw na hindi binigay ni Desi kay Laura ang buong baon niya dahil si Adelia ang palaging gumagastos sa kanyang bahagi ng pera para sa pagbili ng mga libro, para sa admin fees para sa kanyang overseas campus at iba pang dahilan na kanyang ginawa.

Hinaplos ni Desi ang dibdib habang huminga ng malalim.

"Hindi inasahan ni Mom na ganoon kababa si Laura. Buti na lang nasa labas siya ng bahay para wala nang pasanin na bumabagabag sa aming pamilya."

"Nay, bakit hindi mo na lang i-cross out ang pangalan ni Laura sa family card natin? Magagamit natin ito bilang tool kung si Laura ang nagdudulot ng gulo."

Nag-isip sandali si Desi. "Kakausapin ni Mama si Papa. Oo, although baka hindi pumayag si Papa sa proposal mo."

Lumapit si Adelia kay Desi saka bumulong, "Let me take care of everything. Nanahimik lang si Mama at kunwari hindi niya alam. Kung tatanungin si Papa, sabihin na lang natin na si Laura na mismo ang gustong umalis sa family card natin."

Tumango si Daisy. Kahit nagdududa siya, tiyak na tama ang pinili ng kanyang panganay dahil mas mature at mabait ito kaysa kay Laura. "Okay. Sigurado si Mama na tama ang pipiliin mo."