Chapter 7

Samantala, ang bango ng luto ni Laura ay nagsimulang umagos sa silid.

Agad na kinuha ng magandang babae ang kutsara at tinikman ang sariling luto.

Kahit medyo kakaiba ang lasa sa dila ni Laura, nanatili siyang kalmado.

Sinubukan niyang magdagdag ng kaunting asin at pampalasa.

"Ano ang pakiramdam o ganito ang pakiramdam?" tanong ni Laura sa sarili.

Pinatay niya ang kalan saka muling pinanood ang video ng pagluluto.

"As per the recipe, dapat masarap," ungol niya.

Hindi nagtagal, narinig ni Laura na may nagbukas ng pinto ng apartment. Sigurado siyang uuwi si Mark mula sa kanyang opisina.

Nagmamadaling isalin ni Laura ang kanyang pagkain sa isang plato at inihain ito sa mesa.

“Uncle, umuwi ka na, gusto mo bang kumain muna?

Lumingon si Mark sa pagkain na nakahain na sa mesa.

"I want to take a shower. Kapag tapos na akong magshower, dapat malinis ang kusina at hindi magulo ng ganyan, understand!"

"Pwede."kulang!

Nabigla si Laura habang hinihimas ang dibdib.

"Argh, nakakainis siya. Hindi ko maiwasang isara ang pinto ng dahan-dahan.

Bumalik si Laura sa kusina para linisin ang lahat ng mga gamit sa pagluluto na ginamit, hindi nakakalimutang punasan ang mesa para walang matira.

Lumipas ang labinlimang minuto, hindi na lumabas si Mark sa kanyang silid.

Klek!

Nang marinig ang tunog ng pagbukas ng pinto, lumingon ang mga mata ni Laura sa pinanggalingan ng tunog at nakita si Mark na papalabas ng silid.

"Tito, gusto mo bang kumain ngayon?"

"Hm...."

Ungol lang ni Mark saka humila ng upuan. Saglit na tahimik lang na hinintay ni Mark si Laura na kumuha ng kanin.

Samantalang si Laura, na hindi maintindihan, ay hindi pinansin si Mark at piniling umupo na may kasamang kanin sa kanyang plato.

"Tito, hindi ka ba kumakain?"

Huminga ng malalim si Arkan saka inilipat ang kanyang plato.

"Paano ako kakain kung hindi mo lalagyan ng kanin ang plato ko."

Napamulat ng mata si Laura, napakadali kasi ng pagkuha niya ng kanin, bakit ang hirap sa lalaking nasa harapan niya.

Inis na nagsandok ng kanin si Laura sa isang plato.

"Enough," sabi niya.

Pumayag naman si Laura at saka inilagay ang plato na naglalaman ng kanin sa harap ni Mark.

"Gusto mo kumuha ako ng manok?"

Tahimik lang si Mark at hinalo ang manok na parang nagreresearch.

"Ano ito?"

"Matamis at maasim na manok iyan," sabi ni Laura.

Ngayon ang kutsarang hawak ni Mark ay naging capcay na gawa ni Laura.

Pero imbes na kunin, pinagpag na lang ni Mark ang kutsara at kinuha ang manok.

Kakaiba ang tingin ni Mark sa matamis at maaasim na piraso ng manok na nasa kanyang tinidor.

"Kakaiba pa lang ang hitsura, dapat kakaiba rin ang lasa. Sa labas na lang tayo kumain," aniya.

Naikuyom ni Laura ang kanyang mga kamao, inis na inis siya dahil nawalan ng saysay ang pagsisikap niyang matutong magluto.

Halos kinain ni Laura ang matamis at maasim na manok na ginawa niya. Gayunpaman, habang ngumunguya ay sumimangot siya at saka iniluwa ang kanyang pagkain.

"Sabi ko, sa labas na lang tayo kumain!" protesta ni Mark

"Oo!" sigaw ni Laura dahil sa inis.

"Linisin mo lahat, tapos itapon mo."

Binalot ni Laura ang lahat ng pagkain sa plastic at itinapon sa basurahan.

Nang matapos ay lumapit si Laura kay Mark.

"Sigurado ka bang gusto mong isuot yang shirt na yan?" tanong ni Mark.

Napatingin si Naura sa pajama na nakakabit sa kanyang katawan.

"Oo, kumain ka lang diba? Kung nahihiya ka na kasama ako, ibili mo na lang ako ng pagkain."

Ngumisi si Mark, napagtanto niyang naiinis na si Laura sa kanya.

"Ang daming usapan. Tara, alis na tayo!"

Sinundan ni Laura ang yapak ni Mark. Nakita niyang nakasuot ng itim na jacket si Mark saka kinuha ang helmet sa kanyang sasakyan.

"B-bakit naka-helmet ka, hindi ba tayo sasakay?"

"Nagugutom na ako, kung sasakay ka ng sasakyan matagal bago makarating doon para hindi maipit sa traffic. Bilisan mo at pumasok ka na."

Nakita ni Laura na short sleeves ang shirt niya at shorts na suot niya.

"Magiging mahangin, bakit hindi mo sinabi sa akin ng mas maaga. Kung alam mong sasakay ka ng motor, nagpalit ka ng mas makapal na damit," galit na naisip ni Laura.

Naging lugaw na ang kanin, hindi man lang makahingi si Laura na magpalit ng damit dahil siguradong papagalitan siya ni Mark.

Mabigat ang loob na sumakay si Laura sa motor ni Mark.

"Tahan na," sabi ni Mark.

Hinawakan din ni Laura ang damit ng lalaki sa harap niya.

Dahil hindi siya komportable, hinawakan ni Mark ang kamay ni Laura at ipinulupot sa tiyan nito.

"Kung bumagsak, sinong sasagutin ang mga gastos!"

Hinigpitan ni Laura ang yakap.

"Wag ka ngang masikip, baradong!"

Dahan-dahang kumalas si Laura sa pagkakayakap.

Si Mark ay sumakay nang kasing bilis ng kidlat

Lumabas ang motor niya sa basement ng apartment niya.

Napakainteresante para kay Mark ang view ng night sky dahil ito ang unang pagkakataon na nakasakay siya ng motor na may kasamang babae sa likuran niya.

"Saan mo gustong kumain?" tanong ni Laura.

"Bumili muna tayo ng helmet," sagot ni Mark.

"Hah, gusto kong kumain ng molen. Saan ko gustong bumili ng ganitong oras ng gabi."

"Nasa harap, you just have to sit back and relax."

"Huh, sa beach?"

Bulong ni Laura na inis na inis dahil dadalhin siya ni Mark sa dalampasigan at magiging molen lang ang kanilang hapunan.

Hindi nagtagal, ipinarada ni Mark ang kanyang motor sa isang tindahan ng helmet.

Si Laura na naguguluhan ay nanatiling tahimik sa motor.

"Hindi ka ba bababa?"

"Bakit tayo pumunta dito, sabi natin gusto natin bumili ng molen?"

Kumunot ang noo ni Mark, hindi niya naintindihan ang sinabi ng babaeng nasa harapan niya.

Walang babala, binuhat ni MArk ang katawan ni Laura mula sa kanyang motor at dinala siya sa shop.

"Pumili ka kung ano ang gusto mo."

Napaawang ang labi ni Laura at pinili ang helmet na nagustuhan niya saka sinubukan.

"Paano?" tanong ni Laura.

Umiling si Mark.

Isang lalaki ang nakitang nakatingin kay Laura mula pagpasok niya. Dahan-dahang lumapit si Jake sa kanilang dalawa. "Laura."

Saglit na napalingon si Laura sa pinanggalingan ng boses.

"Jake. Nandito ka ba?"

"Hm, this is my shop. Oh yeah, anong brand ng helmet ang hinahanap mo? Let me help you."

Si Mark na nakakita ng dalawang kabataang abala sa kanilang mundo, ay nagsimulang makaramdam ng kahihiyan.

Luminga-linga siya sa paligid at pumipili ng helmet para kay Laura.

"Hoy...!" tawag kay Mark.

Lumingon si Laura at agad na isinuot ni Mark ang helmet sa ulo ni Laura. "Suitable, I'll take this one," patuloy niya.

"Ta-tapi, Om."

Balak ni Laura na buksan ang helmet,.

Balak ni Laura na tanggalin ang helmet, pero agad na hinampas ni Mark ang kamay niya para hindi niya matanggal ang helmet.

"Magkano ang kabuuan?"

"Limang daang libo ang kabuuan, gusto mo bang ilagay muna sa kahon, sir?" tanong ng cashier.

"Hindi na kailangan."

Pagkatapos magbayad ay lumingon si Mark kay Laura na kumakaway sa kaibigang lalaki.

Inis na hinawakan ni Mark ang kamay ni Laura at agad na lumabas ng shop.

"Ish... bakit ba ang bastos ni Uncle!" sigaw ni Laura.

"Gutom."

Sa isang iglap ay bumagsak ang kabaitan ni Mark nang bumalik ang kanyang kamangmangan.

"Tsk! Nakakainis mga matandang tito."