Marriage, A Debt Payment
By Death Wish
Chapter 1 Beauty Queen
(Sera POV)
Every young girls dream of being crown as a Beauty Queen. Kaya ang mga kasamahan ko ngayon sa pageant na ito, ay nakikita ko ang mga version nila noong bata pa sila. Nangangarap na makarating sa napakataas na entablado ng mga beauty pageant, ang Miss Universe. Kinakabahan ako ng sobra, halos nga hindi ko maisuot ang hikaw ko dahil mamaya lang sasabak na ulit kami. Kinakabahan man, ngunit may isang himalang nangyayari sa akin, kinakabahan lang ako kapag nasa backstage at kapag nasa stage na, alam kong ito ang huli kong pagkakataon para ipaglaban ang korona. Isang laro na lahat kaming naririto minimithi ang korona. May kanya-kanyang pinagdaanan at may kanya-kanya ding pag-aalalayan. Ginagawa ko ito para sa napaka-supportive kong pamilya. Kahit anong gustuhin ko, handa silang sumuporta at ibigay ang makak
Chapter 12 (7) You’re my wife! Mrs. Choi(Angie POV)Wala naman talagang masama akong nararamdaman. Nag-aalala lang ako ng sobra para kay Mr. Choi. Sana nga di nila tinatakpan sa akin ang tunay na kalagayan ni Mr. Choi. Umalis man si Chairwoman Choi, ngunit sa paligid ko naririto ang mga tauhan niya at yung dalawang katuwang ko na si Miss Cath at Dorothy. Pinagbabalatan naman ako ni Dorothy ng mansanas habang si Miss Cath abala na nga sa pagbigay sa akin ng ilang folder kung alin daw ang gusto kong desenyo sa mga bibilhing damit. Sinabi ko na may mga damit naman ako, kaya lang hindi ko parin nakukuha sa apartment. Kailan ba talaga ulit ako makakabalik roon? Kapag pilit ko naman tumakas, napapahamak lang ang mga trabaho ng taong nasa paligid ko. Kaya ang ginagawa ko talaga…Yung mura, pero hindi naman sa akin sinasabi ni Miss Cath kung magkano ba ang mga damit na yun. Sa ayaw man o gusto ko kailangan kong pumi
Nine MonthsBy DEATH WISHHis deadly gazed was fixed on the full moon. The moon is about to covered by the dark clouds.Nakatayo sa pinakamataas na gusali sa boung lungsod.Kitang-kita sa mga mata niya na hindi siya natutuwa sa paghihintay.Iniyuko ang paningin at pinagmasdan ang mga ilaw sa napaka-abalang paligid sa ibaba ng gusali.Ngunit ang mga mata nito ay taliwas sa nakikita. Lumilipad ang kanyang isipan.Napangisi na lamang siya.Ang mga pinaghihirapan ng mga tao sa paligid niya ay kapag ginusto nito makuha ang bunga, ay kukunin niya. Siya ang nilalang na walang sinasamba kahit ma-impluwensyang tao.Ginto, pilak, diamante at mga batong meron sa kanyang halaga ay mapapakanya.Lahat gusto niyang makuha. Lahat ng mga mamahaling bato ay kanya.Sa tagal niya sa larangan ng negosyo, pilit niyang pinuputol ang mga sang
Chapter 12 (8) You’re my wife! Mrs. Choi(Sayruz POV)Bakit nag-aaway kami ng bansot na yun kapag parati kaming nagkakaharap? Nakakainis. Pero kapag napapatawa ko naman siya, gumagana ang pakiramdam ko, o kahit ngiti lang.Naririto ako sa may harapan ng bintana at kanina pa ako kinukumbinsi ng ilang nurse na mahiga at magpahinga muna ako. Ngunit may kung ano talaga sa akin na bumabagabag lalo na alam ko aalis si Angie at malalayo sa akin.Tss. Anong problema doon? Mas mapoprotektahan siya ni Grandma lalo na alam na nito na lapitin sa di kanais-nais na sitwasyon ang bansot na yun. Tss.“Master Sayruz, kailangan niyo po magpahinga.” Humarap ako sa personal assistant ko since nga wala sa paligid ang taksil na si Michael. Sa totoo lang naawa ako kay Michael, ngunit sa sarili ba niya, naawa siya? Hindi. Alam kong marami siyang ginagawa sa likuran ko. Tsk.“I need the profile
Chapter 12 (9) You’re my wife! Mrs. Choi(Angie POV)Pero hindi ko talaga kayang nagkakaganito siya. Sumisigaw na parang umaasa parin siya ngunit wala na pala. Lumapit na ako dito at ginising nga siya. Agad naman itong nagising at naghahabulan ang kanyang paghinga.Lumapit ako sa mesa upang kumuha ng maiinom. Inabot ko ito sa kanya na kaagad naman nitong ininom. Huminga siya ng malalim at nakatitig lang ako sa kanya ng umangat ang paningin nito sa akin.“Alam mo bang masasaktan kita kapag lagi mong pinagpatuloy ang pag-gising sa akin? Mabuti na lang nakokontrol ko ang aking sarili. Kaagad nagigising ang utak ko na panaginip lang ang nangyari. Paano na lang talaga Angie kapag nasaktan kita. Tsk.”Na sa totoo naman talaga, di ko man sinasadya… Kapag nangagaling sa bibig nito ang pangalan ng pinakamamahal niyang babae… May kung ano sa akin na labis nasasaktan. Pero wala naman a
Chapter 12 (10) You’re my wife! Mrs. Choi(Angie POV)“Angie, nagpapatawa ka ba? Ano na ba ang katayuan mo ngayon? Kilala mo ba ang sarili mo ngayon? Isa ka nang Choi at asawa ka ng CEO ng Choi Corporation. Kailan mo nalaman na ang isang madam Choi nakikisalamuha sa mga empleyado?”“Eh?”“Tsk. Isa ka na ngang Choi. Asawa kita at di mo ba yun naitatak sa isipan mo. Tinangap ko yung saksak para lang maprotektahan ka. Dahil sa pamilyang Choi alam mo ang pinaka-importante? Babae. Lahat ng mga ninuno ko pinuprotektahan ang asawa nila. Isipin mo na lang Angie ang kahihiyan kapag hinayaan nga kita sa kagustuhan mo na makapagtrabaho pa sa kompanya. Saka ano na lang ang sasabihin niyan sa akin ni Grandma? Pabaya? Tsk.”Kaagad nitong kinuha ang kanyang tsaa. Kaya yun, impossible pala talaga na makabalik ako sa kompanya. Pero hindi rin ata susuko ang bibig ko ngayong araw.
Chapter 12 (11) You’re my wife! Mrs. Choi(Angie POV)Natural na sa pagbalik ko sa silid ni Mr. Choi hindi ako magtatanong kung ano ang pinag-usapan nila ng kanyang kapatid. Wala naman sigurong kinalaman ito sa akin, at kung tungkol man sa akin di mapipigilan ni Sayruz sabihin o klaruhin ang bagay na nalaman.Pinatawag ni Mr. Choi ang P.A niya upang makapagpalit ng damit. Hindi niya isinuot ang hospital gown dito dahil sa hindi siya komportable. Kailangan rin niya punasan. Narinig ko na lang binubulyawan ni Sayruz ang tauhan niya. At ng di ko na matiis nagpakita muli ako dito.“Ako na lang ang gagawa niyan.” Naglakas loob na ako bago pa man may mangyaring pagpapalayas na naman ng mga katulong nila. Hindi naman umimik si Mr. Choi na lumapit ako. Kinuha ko yung badya at binasa ang bimpo. Nakapikit ang mga mata niya. Di ko alam kung ano ang uunahin dito. Braso?Mapapalunok laway ka na lang t
Chapter 12 (12) You’re my wife! Mrs. Choi(Sayruz POV)Naghintay na ako sa may terrace at bahagyang inaayos ko ang aking buhok. Narinig ko nang bumukas ang pinto at alam kong si Angie na nga. May kasalanan siya sa akin. Pinaghintay talaga niya ako ng masyado. Tsk.Narinig ko ang yapak nito na papalapit na. Di ako lumingon sa kanya para ipakita na hindi ko nga nagustuhan na pinaghintay niya ako ng ganito.“Master Sayruz…”“Tsk. At kailangan mo pa talaga akong tawaging sa—.” Natigilan ako ng lumingon ako sa kanya. Bigla akong napangisi.“Where is she?” Ang kaharap ko ngayon yung personal assistant na binigay ni Grandma kay Angie. Di ko na hinintay ang sagot niya, tumayo na ako sa aking kinaka-upuan at pumasok sa loob.“Angie!” Baka mas pinauna niyang pinapunta ang P.A nito kesa sa kanya. Nagsiyukuan ang mga tauhan ko. I check th
Chapter 12 (13) You’re my wife! Mrs. Choi(Angie POV)Di ko kinuha ang pansin ni Sayruz dahil nakapikit naman ang mga mata nito. Nakasandal ang likuran sa upuan. Ang tanging napapa-angat lang na paningin sa akin ang mga kasamahan niyang tauhan, yung butler at ilang katulong. Pilit ko na hindi gumawa ng tunog dahil nakakahiya talaga… ng dahil lang sa kamatis. Sa natatakam talaga ako ng sobra at iiyak ako kapag nawala nga yung nahulog na kamatis.Successful naman na napalapit ako sa kinakaupuan ni Sayruz. Nagkukubli na lang ako at dahan-dahan na inabot sa katabi ng sapatos niya ang kamatis. Hindi man lang talaga mansanas… kundi kamatis.“Master Sayruz…” Hindi ko inaasahan na pagdating ng isang matandang lalaki. Napakubli ako sa gilid ng upuan. Sobrang nakakahiya ang ginagawa ko. Lihim na lang ako napapangiti sa Butler na siya ata ang pinagpapawisan para sa akin. Sumenyas naman