Nine Months
By DEATH WISH
His deadly gazed was fixed on the full moon. The moon is about to covered by the dark clouds.
Nakatayo sa pinakamataas na gusali sa boung lungsod.
Kitang-kita sa mga mata niya na hindi siya natutuwa sa paghihintay.
Iniyuko ang paningin at pinagmasdan ang mga ilaw sa napaka-abalang paligid sa ibaba ng gusali.
Ngunit ang mga mata nito ay taliwas sa nakikita. Lumilipad ang kanyang isipan.
Napangisi na lamang siya.
Ang mga pinaghihirapan ng mga tao sa paligid niya ay kapag ginusto nito makuha ang bunga, ay kukunin niya. Siya ang nilalang na walang sinasamba kahit ma-impluwensyang tao.
Ginto, pilak, diamante at mga batong meron sa kanyang halaga ay mapapakanya.
Lahat gusto niyang makuha. Lahat ng mga mamahaling bato ay kanya.
Sa tagal niya sa larangan ng negosyo, pilit niyang pinuputol ang mga sang
Chapter 12 (8) You’re my wife! Mrs. Choi(Sayruz POV)Bakit nag-aaway kami ng bansot na yun kapag parati kaming nagkakaharap? Nakakainis. Pero kapag napapatawa ko naman siya, gumagana ang pakiramdam ko, o kahit ngiti lang.Naririto ako sa may harapan ng bintana at kanina pa ako kinukumbinsi ng ilang nurse na mahiga at magpahinga muna ako. Ngunit may kung ano talaga sa akin na bumabagabag lalo na alam ko aalis si Angie at malalayo sa akin.Tss. Anong problema doon? Mas mapoprotektahan siya ni Grandma lalo na alam na nito na lapitin sa di kanais-nais na sitwasyon ang bansot na yun. Tss.“Master Sayruz, kailangan niyo po magpahinga.” Humarap ako sa personal assistant ko since nga wala sa paligid ang taksil na si Michael. Sa totoo lang naawa ako kay Michael, ngunit sa sarili ba niya, naawa siya? Hindi. Alam kong marami siyang ginagawa sa likuran ko. Tsk.“I need the profile
Chapter 12 (9) You’re my wife! Mrs. Choi(Angie POV)Pero hindi ko talaga kayang nagkakaganito siya. Sumisigaw na parang umaasa parin siya ngunit wala na pala. Lumapit na ako dito at ginising nga siya. Agad naman itong nagising at naghahabulan ang kanyang paghinga.Lumapit ako sa mesa upang kumuha ng maiinom. Inabot ko ito sa kanya na kaagad naman nitong ininom. Huminga siya ng malalim at nakatitig lang ako sa kanya ng umangat ang paningin nito sa akin.“Alam mo bang masasaktan kita kapag lagi mong pinagpatuloy ang pag-gising sa akin? Mabuti na lang nakokontrol ko ang aking sarili. Kaagad nagigising ang utak ko na panaginip lang ang nangyari. Paano na lang talaga Angie kapag nasaktan kita. Tsk.”Na sa totoo naman talaga, di ko man sinasadya… Kapag nangagaling sa bibig nito ang pangalan ng pinakamamahal niyang babae… May kung ano sa akin na labis nasasaktan. Pero wala naman a
Chapter 12 (10) You’re my wife! Mrs. Choi(Angie POV)“Angie, nagpapatawa ka ba? Ano na ba ang katayuan mo ngayon? Kilala mo ba ang sarili mo ngayon? Isa ka nang Choi at asawa ka ng CEO ng Choi Corporation. Kailan mo nalaman na ang isang madam Choi nakikisalamuha sa mga empleyado?”“Eh?”“Tsk. Isa ka na ngang Choi. Asawa kita at di mo ba yun naitatak sa isipan mo. Tinangap ko yung saksak para lang maprotektahan ka. Dahil sa pamilyang Choi alam mo ang pinaka-importante? Babae. Lahat ng mga ninuno ko pinuprotektahan ang asawa nila. Isipin mo na lang Angie ang kahihiyan kapag hinayaan nga kita sa kagustuhan mo na makapagtrabaho pa sa kompanya. Saka ano na lang ang sasabihin niyan sa akin ni Grandma? Pabaya? Tsk.”Kaagad nitong kinuha ang kanyang tsaa. Kaya yun, impossible pala talaga na makabalik ako sa kompanya. Pero hindi rin ata susuko ang bibig ko ngayong araw.
Chapter 12 (11) You’re my wife! Mrs. Choi(Angie POV)Natural na sa pagbalik ko sa silid ni Mr. Choi hindi ako magtatanong kung ano ang pinag-usapan nila ng kanyang kapatid. Wala naman sigurong kinalaman ito sa akin, at kung tungkol man sa akin di mapipigilan ni Sayruz sabihin o klaruhin ang bagay na nalaman.Pinatawag ni Mr. Choi ang P.A niya upang makapagpalit ng damit. Hindi niya isinuot ang hospital gown dito dahil sa hindi siya komportable. Kailangan rin niya punasan. Narinig ko na lang binubulyawan ni Sayruz ang tauhan niya. At ng di ko na matiis nagpakita muli ako dito.“Ako na lang ang gagawa niyan.” Naglakas loob na ako bago pa man may mangyaring pagpapalayas na naman ng mga katulong nila. Hindi naman umimik si Mr. Choi na lumapit ako. Kinuha ko yung badya at binasa ang bimpo. Nakapikit ang mga mata niya. Di ko alam kung ano ang uunahin dito. Braso?Mapapalunok laway ka na lang t
Chapter 12 (12) You’re my wife! Mrs. Choi(Sayruz POV)Naghintay na ako sa may terrace at bahagyang inaayos ko ang aking buhok. Narinig ko nang bumukas ang pinto at alam kong si Angie na nga. May kasalanan siya sa akin. Pinaghintay talaga niya ako ng masyado. Tsk.Narinig ko ang yapak nito na papalapit na. Di ako lumingon sa kanya para ipakita na hindi ko nga nagustuhan na pinaghintay niya ako ng ganito.“Master Sayruz…”“Tsk. At kailangan mo pa talaga akong tawaging sa—.” Natigilan ako ng lumingon ako sa kanya. Bigla akong napangisi.“Where is she?” Ang kaharap ko ngayon yung personal assistant na binigay ni Grandma kay Angie. Di ko na hinintay ang sagot niya, tumayo na ako sa aking kinaka-upuan at pumasok sa loob.“Angie!” Baka mas pinauna niyang pinapunta ang P.A nito kesa sa kanya. Nagsiyukuan ang mga tauhan ko. I check th
Chapter 12 (13) You’re my wife! Mrs. Choi(Angie POV)Di ko kinuha ang pansin ni Sayruz dahil nakapikit naman ang mga mata nito. Nakasandal ang likuran sa upuan. Ang tanging napapa-angat lang na paningin sa akin ang mga kasamahan niyang tauhan, yung butler at ilang katulong. Pilit ko na hindi gumawa ng tunog dahil nakakahiya talaga… ng dahil lang sa kamatis. Sa natatakam talaga ako ng sobra at iiyak ako kapag nawala nga yung nahulog na kamatis.Successful naman na napalapit ako sa kinakaupuan ni Sayruz. Nagkukubli na lang ako at dahan-dahan na inabot sa katabi ng sapatos niya ang kamatis. Hindi man lang talaga mansanas… kundi kamatis.“Master Sayruz…” Hindi ko inaasahan na pagdating ng isang matandang lalaki. Napakubli ako sa gilid ng upuan. Sobrang nakakahiya ang ginagawa ko. Lihim na lang ako napapangiti sa Butler na siya ata ang pinagpapawisan para sa akin. Sumenyas naman
Chapter 12 (14) You’re my wife! Mrs. Choi(Angie POV)“Angie! Buksan mo ang pintong ‘to!” At malalakas na kinakatok ni Sayruz ang pinto. Alam ko na hindi niya ako papalampasin sa kaweirduhan kong nagawa. “Angie!”Ipinikit ko na lamang ang aking mga mata at nagta-taingang kawali. Hangang sa tumunog ang telephono sa loob ng silid, at nagising nga si Dorothy.“Madam Choi…” Nagtataka siya kung bakit pinipigilan ko ang pinto. Napailing ako sa kanya na wag na wag nito sasagutin ang telephono… Ngunit may bumubukas na ng doorknob at gumagamit na nga ng susi.Nabitawan ko na lang yung doorknob. At ang bumukas yung butler, at napatalikod na lamang ako kay Sayruz dahil nakangisi ito… Ano naman ang balak niya sa isang kagaya ko? Wala naman akong ginawang kasalanan diba?Naramdaman ko na lang hinablot nito ang kamay ko at kinaladkad palabas ng
EPILOGUE(Secretary Taki POV)“We already locate her in the local bath house and secured the area na hindi niya napapansin, Master Nathaniel.”Umangat ang kanyang paningin sa akin na kaagad kong ikinayuko. Sumilay ang mala demonyo niyang ngiti. Halo-halo ang emotion sa kanyang mga mata. Pakiramdam na napaglaruan, niloko at tinangihan ng kanyang asawa.“Local bathhouse? The place where she wants to conceive? Not bad idea.” Saka nito nilagok ang alak. “My Dad wants a grandchild, bakit hindi ko nga pagbigyan.” Saka siya humalakhak na parang may masama ngang naglalaro sa kanyang isipan. “Call my wife’s personal OB, I need to ask if my b*tch is in heat.”Agad na kumilos ang isa sa assistant ko, at inabot ko naman ang botelya ng alak para salinan ang baso niya. “My wife badly needed to be tamed by filling her womb. She likes kids, right?”&nbs