Chapter One

[Keight]

Naging abala ako sa pag-aasikaso sa kambal para sa pag-pasok sa school, natagalan pa nga kami dahil sa sobrang kapilyuhan ni Klyde. Pagkatapos nilang mag-ayos at mag-agahan ay inihatid ko na sila, mabuti at malapit lang ang Elementary School dito sa tinitirhan namin at hindi namin kailangan bumyahe ng malayo.

"Behave, huwag makikipag-away at wag tatanggap ng pagkain sa hindi kilalang tao. Huwag sasama sa taong hindi kilala, basta mag-ingat. Bantayan niyong isat-isa-"

"At huwag uuwi ng madumi." magka-sabay nilang banggit, natawa ako at inayos ang buhok nilang dalawa.

"Oo dahil kapag umuwi kayo ng madumi yang Uniform niyo, kayo lalabhan ko." biro ko. Tinawana lang nila akong dalawa, sanay narin sila dahil pare-parehas lang naman ang bilin ko kada araw, nakabisado na nga ni Klyde.

Matapos kong masiguro na maayos silang nakapasok sa school bumalik ako sa bahay para maghanda ng kakainin nila mamayang lunch pagkauwi. And naglinis narin ako ng mga naiwang kalat galing kanina sa pag-aasikaso nila. Pagkatapos dumiretso nako sa kwarto at nagsimula ng mag-ayos para makapasok narin.

And, this is when my real story started.

My name is Keight Humilton, College Student. I'm in my last year now so I hope nothing will happen that will trigger my graduation. I really want my life to be peacefull and –Napatalon ako at halos maghabol ako ng hininga dahil sa gulat.

"Oh, You silly girl! Ginulat mo ko." Sigaw ko sakaniya habang hawak  ang dibdib ko at mabilis ang paghinga dahil sa gulat.

"Bessy K! I miss you!" matinis ang boses niya at niyakap ako.

This is my High School bestfriend, Rea Enterina. Nang mawala ang mga magulang ko, isa siya sa pinaka-sinandalan ko. She helps me during those times na nagluluksa ako at hindi ko masyado matutukan ng alaga yung kambal. She's there, right beside me.

"Stop looking at me like that! Are you bullying me inside your head?"

"Iniisip ko lang, anong ginawa kong mabuti noong past life ko para gantimpalaan ako ng maganda at mabait ng Bestfriend?" she smiles sweetly at parang kinikilig pang yumakap saakin.  

"I know right? You don't deserve me but who cares? I choose you." She confidently said while dodging at me.

Cheerful and cute. No, cute is not enough to describe her Beauty. Enterina is the real role model of our department. Cheerful, Friendly, has a good grades, and a very Kindhearted Woman.

Kung hindi lang siya loka-loka at childish sa harapan ko ay talagang iisipin kong napaka-sungit niya at mahirap maging kaibigan. But I know her very well, her perfect looks and manners is only for public but when we are in our own world, nakakalimutan na niya na tao siya, nagiging bagra, ganon.

Napahinto ako ng may maamoy akong mabango. What was that? Hmm.. Oh, It's Egg Pie!

I want one. Kaagad kong ikinawit ang braso ko sa braso ni Rea. Napalingon siya saakin kaya ngumiti ako sakaniya ng pagkatamis-tamis.

"What? What's that look?" nakangiwing tanong niya. May pambili naman ako pero diba nga mas masarap ang libre.

"Why so Beautiful My lady? Parang kang Anghel na bumagsk sa langit papunta sa lupa." napailag ako ng hampasin niya ko habang tumatawa siya.

"Wag mo kong bolahin. Alam kong maganda ako, Pero yung description mo baliktad." napakamot ako sa pisngi, napansin niya pa yun.

"Pero totoo namang maganda ka ah! Kaya tara na sa Canteen at baka maubos yung gusto kong bilhin." hila ko sakaniya.

"Sabi na duda ako dito eh." Natatawa ko siyang niyakap. I really love her, pero hindi ko sasabihin. Saka na kapag gutom ako ulit.

Kinagatan ko ang fresh na fresh cook na Egg Pie at viola! What a heavenly taste.

"Hmm.. feeling ko nawala lahat ng pagod ko. It's so good.. hmm- Ack! What the?" umubo ako nang panandaliang mabulunan dahil sa batok niya.

"Bessy K, Just eat that Pie okay? Stop making a sound and say It's so good. Ang Spg." nag-loading yung sinabi niya pero nung naintidihan ko na napatingin ako sa mga tao malapit saakin.

Uwaa, nakakahiya. Pero ang sarap naman kasi talaga. Ngumuso ako at sinubo yung last bite ng pie, pumikit ako para pigilan yung bunganga kong mapaungol sa harap. It's really good.

"Fvck!"

"Damn!"

"Shet!"

"Oh ow."

"Hala sila!"

Akin yang huling sigaw. Sinong hindi mapapasigaw, kumakain lang ako ng Pie dito tapos makakarinig ka ng suno-sunod na mura. Medyo blur pa yung paningin ko dahil sa pagakakapikt kanina pero inilibot ko na yung paningi para hanapin yung mga nagmura.

Napatingin ako kay Enterina na napahawak sa braso ko ng mahigpit. Takot ang mga mata niya habang nakatingin sa harapan ko. Sinundan ko yung tingin niya at napansin ang malaking katawan ng lalaki na nakaputing Polo.

"Oh, your shirt is a mess." kumento ko ng makitang natapon ang ilang laman ng pagkain niya sa damit niya.

"Yeah, It's really is a mess." sagot niya. Wow, ang ganda ng boses niya. Nag-angat ako ng tingin sa mukha niya.

Captain America, Ay hindi. I mean, Wow Gwapo! Napansin ko rin yung tatlo pang lalaki sa likuran niya. Oh, may mga itsura din, pero walang-wala sa isang to.

I wonder bakit nakahinto kaming lahat dito sa gitna at bakit ang daming taong nanunuod saamin. Pakiramdam ko tuloy ito yung eksena ni Dawmingzoo at Shanshay. Inabutan siya ng panyo nung kasama niya.

"Let just Go' Duke."

"Shut Up." nanlaki yung mata ko nung marinig  yung sinabi niya.

Aba'y bastos na bata. Siya na ng nga tong binibigyan ng pamunas siya pa tong magagalit? Grabe naman yung ugali ng batang yan.

 Napabuntong hininga ako, sayang gwapo pa naman, sana.

Pero sabi nga nila, aanhin mo ang magandang mukha kung  mabantot naman ugali.

 Hinila ko si Enterina paalis , dahil una sa lahat  hindi ko alam bakit parang naging eksena sa pelikula yung set up kanina, pangalawa, pakiramdam ko may hindi magandang mangyayari at pangatlo, hindi ko alam kung ako ba bida o extra lang ba ako, kaya exit na tayo.

"Aray!"  nabigla ako nang may malakas na pwersa ang humila sa braso ko.

"And your planning to escape without saying sorry or beg for mercy?" Sorry? Mercy?

Kumunot ang Noo ko at pilit kumawala sa pagkakahawak niya.

"Aray. Hoy, mister gwapo- este Ba.. Bakulaw! Pwede bang bitawan mo ko? Kasi Una sa lahat hindi kita kilala at hindi ako si Celine! I will never be Celine!" binitawan niya ko with his confused reaction. Pfft.

"Who the heck is Celine?" Iritadong-iritado na yung boses niya. I saw his friends trying not to laugh. Takot ba sila dito? Ano to Boss nila? Hanep, may ganon pari n ngayon?

"Miss. Nakikita mo yung dumi sa damit ni Bos- I mean ni Duke?" tanong nung kaibigan niyang Blue buhok. Tumango ako.

"Oh? Don't tell me papalabhan niyo saakin yan. Kahit mga kapatid ko nakakatikim ng pingot kapag umuuwing may mantsa Uniform nila, tapos papalabhan niyo saakin ya-"

"Ikaw may gawa niyan." pagputol niya sa litaniya ko. Ako? Tinuro ko ang sarili ko at tumango siya. Oh.. ow.

Tumingin ako kay Enterina and she's looking at me as if huling araw ko na sa mundo. Siguro nabangga ko yung tray niya kanina? Bat kasi pumikit ako habang kumakain. Tsk.

Tumingin ako doon sa gwapong bakulaw. smile Keight, smile. Ngayong nalaman ko na na may kasalanan ako sakaniya medyo kinabahan na ko. Inilahad ko yung kamay ko sa harap niya. Pero tinitigan niya lang yun.

'Ano ba yan, bakit ba ganiyan siya'

"I know right? Papansin'

'Siguro sinadya niya para mapansin siya ni Duke.'

'Attention seeker.'

Mabilis nagpintig yung tainga ko sa mga narinig ko. I saw Enterina glaring at them.

"I'm sorry, hindi ko sinasadya, akin na ang polo mo ako na maglalaba para sayo." bukal sa loob kong offer sakaniya pero bigla nalang nagbago yung ekspresyon ng mukha niya na para bang hindi pa nakontento sa offer ko.

Huwag mong sabihing gusto niyang bayaran ko yung shirt niya? napatingin ako sa pagkain niya na nasa tabing lamesa na nakakalat na. Na-guilty naman ako, siguro kaya siya galit dahil sa pagkain niya.

"Okay, let's go there papalitan ko yung pagkain mo. Sorry talaga- Aw! Hey! Sumusobra ka na ah! Kanina ka pa. Nag-sorry na nga ko, inaalok pa kita ng- Ah." napigil ko yung hininga ko nang ilapit niya yung mukha niya saakin.

"Do you even know me?" kung hindi lang ganito ang sitwasyon namin ngayon, pupurihin ko kung gaano kakinis ang mukha niya sa malapitan. Pero, naiinis narin ako at masyado ng naging mahaba ang eksenang to.

"Wala akong pake kung sino ka. Nag-sorry na ko, nag-offer pa ko na lalabhan ko shirt mo o kaya papalitan ko yung pagkain mo. Pero galit ka parin, Anong sorry ba gusto mo? Chichay way? Ano ka si Daniel Padilla?"  natigilan siya at tinitigan ako na para bang isa akong alien na ngayon niya lang nakita.

Nakahinga ako ng maluwag nung bitawan niya ko. 

"You know many names but you don't know what's mine? Huh, Get out of here. Don't show your face in front of me again, weirdo." 

"Angas feeling batas, here!." tinaas ko ang gintang daliri ko sakaniya at hinila si Enterina paalis. Wala akong oras para makipagtalo sa mga Boss Boss'san na adik. Makakalayo na sana kami nang magsalita nanaman siya na nakapag-painit talaga ng ulo ko.

"You dare raise your middle finger at me, You want me to fvck you? Is that an Invitation?".

Mabilis ang kilos ko nang maglakad ako papalapit sakaniya at hilahin ang kwelyo niya. Dahilan upang makita ko ang gulat sa mukha niya, napangisi ako ng makita ang marahan niyang paglunok. Iniangat ko ang kamay ko at inihawak sa braso niya upang maka-bwelo.

"You know what, I really…hmb!" tinulak ko siya nang magawa ko na ang balak kong pagsiba sa tuhod niya.

"Fvck! Ah-shit!". daing  niya habang hawak ang sariling tuhod.

"I really hate a man like you. Trashy Weakling Bakulaw!". Sigaw ko bago nagtata-takbo papalayo sa bakulaw na yon.

I leave them in shock. I know I'm in trouble now, Pero hindi ko naman hahayaang hindi ako makaganti sakaniya. Napaka-kapal ng mukha niya, ano daw? Fvck me? Huh! Kung nasa magandang lugar- No! I mean how dare he? Manyak.

Pagkarating ko sa room ibinagsak ko kaagad yung katawan ko sa upuan. Nawala yung good mood ko after ko matikman yun pie matapos kong makaharap yung Lalaking yon. What a Disaster.

"Keight!" Tarantang pumasok si Enteina sa Pintuan.

"Keight na hindi na Bessy K?- Aw!" napahawak ako sa ulo ko na basta nalamang niyang hinampas.

"You. You idiot K. Anong ginawa mo. Oh my god! why are you like this? Our peacefull life is now gone!."

"Ano bang sinasabi mo diyan?" tanong ko. Tiningnan niya lang ako na para bang isa akong kabote na kakatubo lang at walang alam sa mundo.

"You really don't know him?" yung lalaki ba kanina tinutukoy niya? Kailangan ba kilala ko kun sino yun? Isa ba siya sa mga Bayani na itatanong sa Test?

"Hindi. Wala akong nabasa sa libro o Internet na bayaning ganon ang Mukha.-Aw! Kanina ka pa ah' kailan ka pa natutong mam-bully? Kapag ako nabobo." napabuntong hininga siya at inabutan ako ng strawberry milk, tinikom ko bibig ko at inabot yun. Dalawang batok para sa Strawberry Milk? Di na luge.

"Duke Leonard Wight. Does it ring a bell?" tanong niya.

Duke... Leonard.. Wight? Wight.. hmm. Oh'

"He's the O-owner of this University and ..." parang may nakalimutan pa ko, alam ko narinig ko na yun dati eh.

Pero isipin ko palang na nakipag-away ako sa may-ari ng University na to namamawis na kamay ko sa kaba.. what if, bulungan niya mga prof ko na babaan grades ko? Yari na.

Pero may mas malala pa pala. Because this day is literally not a good day for me.

"He's the Owner of this University and the Mafia Boss. And the three men beside him is also a member of his organization."  pagtatapos ni Rea.

I see, I'm in... a big trouble.