Ilang oras lang ang nakalipas ay nakarating na ako sa island. Lumapag ako sa bandang dalampasigan. Pagkahintong pagkahinto ng speedboat ay tinakbo ko kaagad ang aming bahay kubo. Nanlumo naman ako sa aking mga nadaanan, mga katawan ng mga taong nakahandusay sa daan at wala ng buhay. Kilala ko ang isa sa mga ito. Si Charles ang tauhan ni Tim na nagturo sa kaniya. “Amelia !!! (Sigaw ko dito habang ako ay papalapit sa aming bahay) LOVE!!!! ANTHONY! NOAH, Sigaw ko pa . “CARLOS! NASAAN KAYO?!” Hinalughog ko ang buong bahay ngunit hindi ko nakita sa loob ang aking mag iina. Naabutan ko ang gulo-gulo naming mga gamit, tila nanlaban pa si Amelia sa mga taong pumasok sa aming bahay, bukas na bukas din ang pintuan sa likuran at sira ang lize size na bintana namin kaya malayang nililipad ang kurtinang puti sa malakas na ihip ng hangin. Puro dugo ang kurtinang iyon. “AMELIA! Huhuhuh” sigaw ko habang humahagulgol ako. Dumating na ang kinatatakutan ko. Nadamay na ang aking mag iina ng dahil sa pa
"Carlos, wag ka munang masyadong kumilos, maupo ka muna malalim ang mga naging tama mo. Maya-maya ka na muna magsalita." sabi ko pa dito , inalalayan ko siya upang makaupo siya ng maayos, napasandal naman ito at napapa-ingit sa sakit ng kanyang mga sugat. Sinubukan ko namang maghanap ng gamot sa aming medicine area. Mabuti na lang at laging may stock si Amelia ng mga antibiotics at mefenamic.Pinalipas ko ang maghapon hanggang makabawi na siya ng lakas saka ako nagsimulang magtanong sa kanya ng nangyari sa isla. Hindi na ako mapakali sa aking pagkakaupo. Ang pinagtataka ko ay ang hindi pa rin pagsagot sa akin ni General , hindi ko naman makontak pa magpa hanggang ngayon si Detective."anong ngyari dito sa island Carlos? pano kayo napasok ng mga yun? " tanong ko kay Carlos"boss hindi ko din alam, maingat naman kami sa mga naging kilos namin , hindi ko na din sinasama si Amelia sa tuwing pupunta ako ng bayan. Mag-isa na lang akong lumuluwas. Bigla na lang napalibutan nila ang island pe
AMELIA POVSA ISLANDIlang buwan na din ang nakalipas matapos ang nakakatakot na karanasan namin sa island, lumalaki na rin ang aking tiyan. Araw na lang ang hinihintay namin para isilang ko ang bago naming magiging supling ni Arnaldo. Excited na din si Anthony sa paglabas ng kaniyang kapatid pero hindi pa rin maiwasang hanapin niya sa amin si Noah. Kaya naman napagdesisyunan namin ni Arnaldo na sabihin na sa kaniya ang lahat. Matalino naman si Anthony kaya naman naintindihan niya kung bakit hindi namin kaagad sinabi sa kaniya ang nangyari sa kaniyang kapatid. Palagi ding nag-fo-follow up si Arnaldo kila Kernel. Ngunit hanggang ngayon ay wala pa ring lead ang mga kapulisan sa kung nasaan na si Anthony.Napag-alaman naming kaya pala hindi na sumasagot itong si Detective kay Arnaldo noong mga sandaling iyon ay dahil sa kinitil pala nito ang sarili niyang buhay ng ituro niya ang kinaroroonan namin kila Tim dahil sa binabagabag siguro siya ng kaniyang konsensya. Nalaman naming nagka-atras
MAKALIPAS ANG 5 TAONTHE WEDDINGNakangiti akong nakaupo sa harapan ng isang malaking salamin sa tapat ng malaking bintana mula sa aming sala, habang humahampas ang malamig na simoy ng hangin sa aking pisngi ay minuni-muni ko ang lahat ng magaganda at panget na nangyari sa aming dalawa ni Arnaldo. Ang nakalipas na limang taon ay parang isang kisap mata na lumipas. Mabilis na nagdaan ang taon dahil sa pag eenjoy namin sa piling ng isa’t-isa kasama ng aming supling. Ang mga bagay na noon ay pinangapangarap ko lang ngayon ay nasa aking harapan na.Nakamasid ako sa mga speed boat na nagsisidaong sa dalampasigan ng aming pang-pang . Unti unting nagsidatingan ang aming mga bisita. Isang kilalang make-up artist kasama ang kanyang glam team ang nag-aayos sa akin sa mga oras na ito. Kitang kita ko ang aking mga anak na masayang nakikipaglaro sa kanilang ama habang naghihintay sa mga bisitang nagsisipag datingan. Magiliw na tinaggap ng mga ito ang mga taong dumadating upang makidalo sa aming pa
THE WEDDING VOW AMELIA POV Natatawang naiiyak kami parehas ni Arnaldo ng kami ay magtapat na sa harapan ng altar. Humalik pa ako sa aking mga anak na kasamang naghihintay ni Arnaldo sa harapan ng altar. "you look stunning Mommy!" malambing na sabi sa akin ni Anthony "ang ganda ganda naman ni Mommy,! Daddy. hihi" sabi din ni Antonette "thank you mga anak!" natutuwa na naiiyak kong sabi sa aking mga anak. Kinuha naman sila ni Mommy, kasama nila itong umupo sa upuan sa harapan. Nagsimula na ang seremonyas ng kasal, naging tahimik ang lahat at seryosong nakikinig sa misa ng Pari. Mahinong nagsimulang magsalita si Father para sa amin ni Arnaldo "Amelia!, Arnaldo Ang pag-aasawa ay hindi palaging masaya. Dadaan at dadaan kayo sa problema, kapg dumating na kayo sa puntong parang hindi niyo na kaya , huminga kayo, magdasal kayo at ipanalangin ninyo ang bigyang kalinawan ang inyong mga isip . Palagi ninyong piliin ang patawin ang isa't-isa. Tandaan ninyo walang perpektong tao, lahat t
Noon nagdududa ako kung makikita ko pa ang taong magiging kabiyak ng aking puso pero magmula ng makasama kita alam kong ikaw na ang gusto kong makasama habang buhay. Nangangako ako na araw-araw ay ipaparamdam ko sa iyo ang wagas na pagmamahal ko para sa inyo ng mga bata. Mag-away man tayo pero palagi akong magbababa ng aking pride at paulit ulit na hihingi ng tawad. Gusto kitang yakapin tuwing gabi, ikaw ang pinaka magandang nangyari sa aking buhay. Nangangako akong walang makakapag hiwalay sa atin kahit na sino o kahit na ano pang humadlang sa ating dalawa. Kayo ng mga bata ang aking tahanan, at wala akong ibang uuwian kundi kayo lamang. Nangangako ako Love na ang bawat paghalik ay mapupuno ng higit kesa kahapon at ang mga araw na ating pagsasaluhan ay palalaguin , pupunuin ng pagmamahalan at debosyon. Nangangako ako na pahahalagahan kita at ang mga bata, lagi kong iisipin ang inyong nararamdaman, irerespeto kita sa bawat desisyong aking gagawin. Love gusto kong ikaw ang makikita ko
SOPHIA POV Masaya na naluluha akong nakamasid sa aking kaibigan na si Amelia, sa dami ng hirap na kaniyang pinagdaanan finally makakapiling na din niya ang kaniyang minamahal habang buhay. Napatungga naman ako sa aking iniinom ng ako ay magbalik ng tingin sa aking harapan. Natatawa naman ako sa aking kaibigan na si Ian, saglit lang akong nalingat at nagsimula na itong makipaglandian sa mga bisitang lalaki. Bigla ko namang binaling ang aking tingin sa hampas ng alon, nakatanaw ako sa kawalan , para akong nalungkot bigla sa di ko malaman na dahilan. Maya maya ay may lumapit sa aking isang lalaki at bumasag ng aking pagmumuni-muni. "Miss lahat ng tao dito nag-eenjoy ikaw lang ang hindi nakikijoin sa kanila. Tignan mo ang saya saya ng mga kaibigan mong nagsasayawan. (bati nito sakin, natawa naman ako bigla sa pag-abot ng kaniyang kamay sa akin) by the way im Drake. Arnaldo's cousin." saad niya sa akin "haha sorry ewan ba (pinunasan ko ang luhang biglang tumulo sa aking mata) naging em
Nang lumabas na ang katas mula kay Amelia ay nagsimula naman itong tumungo sa aking ibaba, pinaikot niya ang kanyang dila sa dulo ng aking sandata. Sinubo niya ito ng walang sawa. Lalong nagtutumindig sa galit ang aking sandata. Nararamdaman ko ang pag labas ng litid sa leeg nito. "MMMM AMELIA NAKAKABALIW KA TALAGA" hinila ko naman siya at pinuwesto patuwad . Ipinasok ko ang aking sandata sa kaniyang kweba. Nang mag sanib pwersa na ang aming katawan ay may dumaloy na kakaibang init at kuryente sa aking sistema. Nagsimula na akong bumayo mula sa kaniyang likod. Malakas, madiin at pabilis ng pabilis. Ramdam na ramdam ko ang pagkiskis ng aking sandata sa loob ng kanyang kweba. Nakakabaliw ang aking asawa. Para akong nauulol na laging hinahanap ang kalamnan naming nagsasanib pwersa. Binuhat ko si Amelia patungo sa pasimano sa harapan ng malaki naming salamin. Kinapitan ko pataas ang kaniyang mga hita saka ko ipinasok muli ang aking sandata. Mapangahas ang bawat pag ulos ng aking sandata
Nakapalibot na samin ang crowd . Lahat ng ito ay kaniya kaniyang haka haka tungkol sa akin. May ilang kumakampi at ang iba naman ay nghuhusga.“Sinasabi ko na nga ba may tinatago yan siya.” Sabi niya sa akin ng iba“Kung asawa niya si Drake Alcantara dati ibig sabihin isa siya sa malalaking pamilya?! Siya pala ang kaibigan ni Amelia Alcantara ang asawa ni Mr.Arnaldo Alcantara ang famous CEO na bukod sa gwapo ay sobrang yaman pa” sabi ng isa sa akin. Napabuntong hininga na lang ako sa kanilang mga sinasabi. Ayokong makipag talo sa kahit na sino sa kanila.“Anong kaguluhan ito?” Anas ni Abuello."ito kasing babaeng ito ngfe-feeling. Hindi ko maintindihan kung bakit siya nandito pa rin hanggang ngayon. " mayabang na sabi ni Eunice. Nakatingin lang ako kay Abuello. Tuloy-tuloy pa rin si Eunice sa pang iinsulto sa akin"magtigil ka! lapastangan ka sa mga sinasabi mo sa aking apo." matapang na sigaw ni Abuello. Wala na akong magagawa . Ngayon ay alam na ng mga tao kung sino talaga ako. Nag
SOPHIA POVTuwang tuwa ang lahat sa sinabi ni Abuello. Naging usap-usapan naman sa buong opisina ang diumano pagdating ng babaeng apo ng mga Campbell. Napapailing na lang ako sa aking Abuello . Hindi talaga niya titigilan ang pang aasar sa akin. Alam kong ginagantihan ako ni Abuello dahil sa paglalayas ko noon. Isa pa malapit na din matapos ang aming kontrata. Babalik na ako sa Pilipinas. Ilang beses man niya akong pagalitan ay alam kong mahal na mahal ako ni Abuello. Nakikita raw niya sa akin ang pagka suwail ni Mommy noon.Matapos ang aming trabaho ay umuwi na din ako kagad. Ngayon kasi darating ang magsusukat ng damit na gagamitin namin sa event ng Campbell. Lahat ay may imbitasyon na gayundin ako.“Aba Sophia mukhang may gusto kang sabihin samin?!” Nakangiting tanong ni Lolo.“Huh?! Tungkol naman po saan ang sinasabi niyo?” Nagmamang maangan kong tanong sa kaniya.“Hay iha ayan ka na naman. Ang hilig mong maglihim sa amin ng daddy mo. Alam mo ang tinutukoy namin. May mga nababalit
AT THE SITE WORK SOPHIA POV "Hi Clarkson, Medyo late ka ata ngayon? himala aah!" tanong ko kay Clarkson "sorry naku grabe nagkaka traffic na rin kasi ngayon dito . Bihira naman itong mangyari . Pasensya na. Dumaan pa kasi ako sa Starbucks para bumili ng kape natin." sabi pa niya sakin "hahaha ano ito suhol. Bawal iyon" sagot ko pa sa kanya "hindi naman naalala ko lang na baka hindi ka pa nakakapag kape masyado kasing maaga ang pagpunta natin dito sa site." sagot naman niya sa akin. Itinuro ko na kay Clarkson ang lahat ng gagawin sa tuwing siya ay mag-sa-site visit. Masaya kaming nagkakatawanan ni Clarkson nagiging magaan na ang loob ko sa kaniya nitong mga nagdadaang araw. Habang tumatagal nakalimutan ko na ang ex husband kong si Drake. Alam kong hindi magandang pakinggan pero tingin ko ay nahuhulog na ako kay Clarkson. "a-attend ka ba sa pa event ng kumpanya?" tanong niya sa akin "mmm hindi ko pa alam, baka wala naman akong choice kailangan kong pumunta doon (muntik
"hindi mo na kailangang gawin ito. Tama naman sila Patricia baka mamaya pag-initan na naman ako ni Eunice." sagot ko pa kay Clarkson. "don't worry hindi ka na niya guguluhin pinagsabihan ko na si Eunice. Pasensya ka na talaga kay Eunice akala kasi niya porket magkaibigan kami ay pwede na niyang panghimasukan ang buhay ko. Nakababatang kapatid ang trato ko sa kaniya. Saka wag ka na lang maniniwala sa mga sasabihin niya. Madami kasi siyang mga sinasabi sa utak niya na siya lang nakakaalam. Akala niya boyfriend niya ako." sabi pa ni Clarkson sa akin. "halata nga, hahaha. kaya nga hindi ko na lang pinapatulan." sagot ko naman. Biglang dumating si Vanessa ang sekretarya ni Wesley. Lumapit ito sa amin kaya naputol ang aming pag-uusap. "Sophia, Clarkson pinapatawag kayo ni Sir Wesley. Kailangan daw niya kayo sa office niya ngayon. Hinihintay na nila kayo sa office niya." sabi nito sa amin "sige susunod na kami" sabay naming sagot nagkatawanan pa kami. Inayos ko lang ang aking gamit. Ini
CLARKSON POVAFTER 1 WEEK LEAVENabalitaan ko sa aking mga kasamahan ang ginawang pagsugod ni Euince kay Sophia. Hindi ko ito pahihintulutan. Ayokong ng dahil dito ay maudlot ang namumuong matamis na pagtitinginan namin ni Sophia kaya naman una kong ginawa ng malaman ko ito ay pinuntahan ko siya sa opisina dala ang paborito niyang kape mula sa starbucks. Nais kong humingi ng pasensya sa gulong ginawa ni Eunice. Bago pa man ako makarating sa station ni Sophia ay naharang na ako ni Eunice. "is that for me Clarkson?!" ang laki ng ngiti nito sa akin. Parang walang ginawang kasalan itong si Eunice. Napataas ang isang kilay ko. Hindi ko itotolerate ang ganoong klaseng ugali."Anong gulo na naman ang ginawa mo Eunice? akala mo ba hindi ko malalaman ang mga ginawa mo?" naiinis kong tanong sa kaniya."hindi ko alam ang sinasabi mo?! hindi kita maintaintindihan. Anong gulo ang sinasabi mo?" pa-inosenteng tanong niya sa akin"you know exactly what i am saying!. Grow up Eunice hindi pwedeng laha
SOPHIA POV CEO OFFICE Pagpasok namin sa loob ng opisina ni Wesley ay mayabang na nakapamewang itong si Eunice sa akin. "That Biatch Mr. Wesley, i want you to terminate her!". Nakatayo pa ito sa gilid ni Wesley. Napapataas naman ang kilay ko sa akto nitong si Euince sa harapan ng aking kapatid. Ganito ba talaga ka close ang dalawang ito. Napapailing na napapangiti naman ako sa kanila "Bakit Eunice anong offense ba ang ginawa sayo ni Ms. Gonzales?!" tanong kay Eunice ni Wesley "Mr. Campbell, masyado siyang mayabang saka ang rude niya sa akin. Alam mo bang sinigaw-sigawan niya ako sa harapan ng iba pang empleyado. Nakakaawa kaya ako, nakakahiya (yumuko pa ito at nakahawak sa braso ng aking kapatid) sinabihan niya pa aking linta daw ako. Sabi pa nga niya kahit magsumbong pa daw ako sa kahit na sino. Kahit pa daw na ikaw na CEO hindi niya aatrasan." nagpapaawang sabi nito sa aking kapatid. Napabirit naman ako ng kakatawa sa kasinungalingan nitong Eunice na ito. Matalim niya ako
SOPHIA POVLAST DAY SA HOSPITAL“Pasensya na Sophia, nagtatalo ata kayo ng boyfriend mo! Mukhang mainit ang ulo niya ng lumabas mula dito sa silid mo. Dinala ko lang tong sushi set . Nabanggit mo kasi kahapon na nag crave ka sa Sushi aalis na din naman ako kaagad.” Sabi ni Clarkson sa akin.“Sinong boyfriend?!” Nagtataka kong tanong“Yung lumabas mula dito sa silid mo. Yung matankad na lalaking maputi.” Sagot niya sa akin.“Hahhahaha! Sorry (napatakip ang aking palad sa aking bibig) hindi ko boyfriend yun, nakababatang kapatid ko siya” sagot ko naman sa kaniya.Natawa naman kami pareho sa kaniyang naisip. Pinagsaluhan na namin ang sushi na kaniyang dala dala.Sa halos 3 araw ng pananatli ko sa ospital ay walang araw na hindi ko nakikita itong bumisita sa akin. Masaya ako sa tuwing nakakasama ko si Clarkson. Sabay lang din kaming pinalabas ng ospital. Bagaman si Clarkson ay binigyan pa ng another 1 week leave dahil sa may benda pa ang kaniyang braso. Hindi din siya makak-kilos ng maayo
SOPHIA POV Hiyang hiya ako kay Clarkson ng dahil sa kapabayaan ko ay nalagay ko sa kapahamakan ang kaniyang buhay. Pwede naming ikamatay parehas ang hindi ko pagtingin sa signage na nakalagay sa may unahan ng lobby. Aaminin ko na busy kasi ako sa pagtingin ng mga picture nila Drake. Hindi ko maiwasang mainggit sa tuwing makikita ko ang development ng kanilang anak ni Isabelle. Buong buhay kong bibitbitin ang sakit na nararamdaman ko dahil sa pagkawala ng aking anak. Nang makabalik na ako sa aking silid sa ospital ay siya namang dating ng kapatid kong si Wesley. Galit na galit ito kasama ang mga imbestigador at pulisya. Nagpunta ito sa ospital para tanungin kung nais kong maghabla ng kaso. Kasama ng mga ito ang contractor na naka assign sa project na iyon. Nakakaawa ang mukha nitong halata mo ang sobrang pagkatakot. "YES WE WILL FILE A CASE AGAINST THE CONTRACTOR , THEY ARE VERY CARELESS!" galit na sagot ni Wesley sa pulis "Wesley, ako na lang. Hayaan mo na akong magdesisyon.
CLARK POVBAGO ANG AKSIDENTENabighani talaga ako sa taglay na kagandanhan ng bagong trainee sa Campbell Corp, hindi ko ito malapitan dahil nahihiya ako sa kaniya, naririnig ko ang mga kaibigan nito at tinatawag siya sa kaniyang pangalan bilang Sophia. Panay ang pagtitig ko sa kaniya habang naglalakad ito papasok ng lobby. Halos mabunggo na ako sa warning signs na nakalagay sa renovation na ginagawa sa pasilyong iyon. Halos araw araw ko siyang nakakasabay sa pagpasok sa opisina magmula ng magsimula ako sa ang aking training sa Campbell Corp. Simple lang si Sophia pero napaka inosente ng kaniyang mukha. Dahil sa sobrang pagkatutok nito sa pagtingin sa kaniyang cellphone ay hindi niya napansin ang warning sign na nakalagay sa bandang unahan ng entrada ng lobby . Nagsigawan ang tao sa aming paligid, tinakbo ko ito ng walang pagdadalawang isip ng mapansin kong malalaglag ang ceiling sa ginagawang renovation. Hindi din niya narinig ang pagsigaw ng mga tao sa kaniya dahil may nilagay siyang