AMELIA POV Malaki ang tampo ko kay Arnaldo pero naiintindihan ko naman talaga siya sa tuwing magpapaalam siyang umalis para sa kanyang trabaho . Kaya lamang hindi ko maiwasang matakot dahil sa pag-papaalam niya para sa kaniyang trabaho nagkaruon na ako ng trauma na baka hindi na naman siya bumalik sa amin lalo na at nakakapagtaka ang pagsulpot ng isang mukhang sanggano, alam kong may seryosong bagay silang pinag-uusapan at ngayon ay bigla siyang namang pagpapaalam na pag-alis nitong si Arnaldo. Mas mainam na akalain niyang galit ako para makagkaruon siya ng dahilan para bumalik kaagad sa amin. Iniisip ko ding baka kaya ako nagkakaganito ay dahil sa hormonal imbalance dala ng aking pagdadalantao. Nang matapos ang aming pagkain ay nagpaalam na ako sa kanilang matulog, sinadya ko iyon para makapag usap sila ni Carlos, hindi naman namalayan ni Arnaldo na ako ay nasa likod lamang ng aming ding-ding ng kausapin niya si Carlos, narinig ko ang lahat ng kanilang pinag-usapan. Nakukutuban k
ARNALDO POVDalawang araw mula ng umalis ako sa island ay nakatanggap ako ng mensahe mula kay Detective nakatakas diumano si Tim ng ililipat ito sa bilibid, 10 mga pulis ang napatay sa pang-aambush ng mga taong tumulong kay Tim sa pagtakas na kaniyang ginawa. Nagkatotoo ang tip na binigay sa akin ni Benjamin kaya naman nagdahilan ako kay Amelia na pansamantala akong mawawala para sa isang business venture sa loob ng isang linggo ngunit ang hindi niya alam ay kailangan kong makipagkita kay Detective. Kailangan malaman ko ang lahat ng detalye. At para makausap kong muli si Kernel para sa mga tauhang kukuhain ko para magbantay muli sa amin. Kagaya ng sinabi ni Benjamin hindi titigil si Tim hangga't hindi ito nakakaganti sa akin. Alam kong galit na galit ito sa pagbaliktad ni Sandra sa huling pagkakataon nito , hindi niya maamin sa kaniyang sarili na siya ang tunay na dahilan kung bakit namatay si Sandra. Lahat ay isinisi niya sa akin.Makalipas ang 28 oras ay nakatanggap ako ng di inaasa
"come stai. vorrei una tequila (kamusta, pahingi ako ng isang tequila) " sabi ko sa Italianong server. "vuoi qualche contorno senyor? (gusto mo ba ng side dish senyor?)" tanong nito sa akin "no grazie mille, solo tequila (hindi na, maraming salamat. tequila lang)" sagot ko pa dito Habang ginagawa ang aking mga order ay nagdatingan ang mga lalaking naglalakihan, may isang lalaki sa gitna nila, at ito umano ang leader ng grupo na tumulong kay Tim sa pang-a-ambush na ginawa. Nag disguise naman sila Benjamin dahil kilala sila ng mga tauhan nito kaya naman nakatago sila sa mga sulok sulok ng bar na iyon Tinanong ko ang bartender na nag-se-serve sakin tungkol sa lalaking dumating. "chi e venuto? pensavo che nessuno potesse entrare in quella stanza? (sino yung dumating na iyon? akala ko ba ay hindi pwedeng pumasok ang kahit na sino sa silid na yun?!) tanong ko dito "non lo so senyor, nemmeno noi possiamo entrate in quealla stanza, solo il sig. solo Abdullah puo stare con le sue huardie
ARNALDO POV Dahil sa impluwensya ko ay nagkaroon ako ng back-up sa paghabol sa grupo nila Tim. Tinawagan ko ang taga interpol kong kaibigan na naghihintay lamang ng aking go signal upang kami ay respondihan kung sakaling magka aberya sa planong ginawa ni Benjamin. May Helicopter din na tumutugis sa mga ito. Kahit pa sinabihan na ako ng aking kaibigan na umalis na ako at sila na ang bahala ay hindi ako nagpatinag gusto kong makita mismo sa aking mga mata ang pagdakip kay Tim at sa grupo niya. "mag-iingat kayo!" mahinahong saad ko kay Benjamin "ikaw din Arnaldo mag-iingat ka," sagot niya sa akin "Sh*t Benjamin, sa bandang likod mo." sabi pa ni Ana. Tuloy ang palitan ng kanilang putukan , dumami na ang mga tauhan ni Mr.Alejandro na tumutugis sa amin samantalang ibinaba na namin ang tawag para makapag focus na kami sa aming mga kalaban. Nang makadikit ako sa sasakyan ng anak ni Mr.Alejandro ay nagpakawala ako ng tuloy tuloy na putok ng baril sa sasakyan nito, Lima na lamang sila
Napapamura ako sa galit. Bakit ngayon pa!. "SH*T" malakas kong sigaw sa loob ng aking sasakyan saka ko pinaharurot ang aking sinasakyan papunta sa pier. Kahit na alam kong walang kasiguraduhan kung makikita ko pang buhay sila Ana at Benjamin ay naglakas pa rin ako ng loob hindi ko sila basta pwedeng iwan at isa pa nakasalalay din din ang buhay ng aking mag-iina , sigurado akong kayang gawin ng mga ito ang sinasabi nila kundi ko pupuntahan ang mga ito. Nagmasid masid muna ako sa pier ng marating ko ito, masyadong tahimik ang lugar na iyon at napaka-dilim ng paligid. Lahat ng ilaw ay nakapatay. Nang makababa na ako sa aking sinasakyan ay biglang nag ring muli ang aking telepono. Nakita kong numero ito ni Ana. Agad kong sinagot ang tawag nito. "clap clap clap! very good Arnaldo ganyan nga marunong ka naman palang tumupad sa usapan," bungad na sabi nito sakin. Biglang bumukas ang ilaw sa speed boat na aming ginamit. Nakita kong nakatali sa itaas nito na tila nakapako sa krus si Benjamin
Ilang oras lang ang nakalipas ay nakarating na ako sa island. Lumapag ako sa bandang dalampasigan. Pagkahintong pagkahinto ng speedboat ay tinakbo ko kaagad ang aming bahay kubo. Nanlumo naman ako sa aking mga nadaanan, mga katawan ng mga taong nakahandusay sa daan at wala ng buhay. Kilala ko ang isa sa mga ito. Si Charles ang tauhan ni Tim na nagturo sa kaniya. “Amelia !!! (Sigaw ko dito habang ako ay papalapit sa aming bahay) LOVE!!!! ANTHONY! NOAH, Sigaw ko pa . “CARLOS! NASAAN KAYO?!” Hinalughog ko ang buong bahay ngunit hindi ko nakita sa loob ang aking mag iina. Naabutan ko ang gulo-gulo naming mga gamit, tila nanlaban pa si Amelia sa mga taong pumasok sa aming bahay, bukas na bukas din ang pintuan sa likuran at sira ang lize size na bintana namin kaya malayang nililipad ang kurtinang puti sa malakas na ihip ng hangin. Puro dugo ang kurtinang iyon. “AMELIA! Huhuhuh” sigaw ko habang humahagulgol ako. Dumating na ang kinatatakutan ko. Nadamay na ang aking mag iina ng dahil sa pa
"Carlos, wag ka munang masyadong kumilos, maupo ka muna malalim ang mga naging tama mo. Maya-maya ka na muna magsalita." sabi ko pa dito , inalalayan ko siya upang makaupo siya ng maayos, napasandal naman ito at napapa-ingit sa sakit ng kanyang mga sugat. Sinubukan ko namang maghanap ng gamot sa aming medicine area. Mabuti na lang at laging may stock si Amelia ng mga antibiotics at mefenamic.Pinalipas ko ang maghapon hanggang makabawi na siya ng lakas saka ako nagsimulang magtanong sa kanya ng nangyari sa isla. Hindi na ako mapakali sa aking pagkakaupo. Ang pinagtataka ko ay ang hindi pa rin pagsagot sa akin ni General , hindi ko naman makontak pa magpa hanggang ngayon si Detective."anong ngyari dito sa island Carlos? pano kayo napasok ng mga yun? " tanong ko kay Carlos"boss hindi ko din alam, maingat naman kami sa mga naging kilos namin , hindi ko na din sinasama si Amelia sa tuwing pupunta ako ng bayan. Mag-isa na lang akong lumuluwas. Bigla na lang napalibutan nila ang island pe
AMELIA POVSA ISLANDIlang buwan na din ang nakalipas matapos ang nakakatakot na karanasan namin sa island, lumalaki na rin ang aking tiyan. Araw na lang ang hinihintay namin para isilang ko ang bago naming magiging supling ni Arnaldo. Excited na din si Anthony sa paglabas ng kaniyang kapatid pero hindi pa rin maiwasang hanapin niya sa amin si Noah. Kaya naman napagdesisyunan namin ni Arnaldo na sabihin na sa kaniya ang lahat. Matalino naman si Anthony kaya naman naintindihan niya kung bakit hindi namin kaagad sinabi sa kaniya ang nangyari sa kaniyang kapatid. Palagi ding nag-fo-follow up si Arnaldo kila Kernel. Ngunit hanggang ngayon ay wala pa ring lead ang mga kapulisan sa kung nasaan na si Anthony.Napag-alaman naming kaya pala hindi na sumasagot itong si Detective kay Arnaldo noong mga sandaling iyon ay dahil sa kinitil pala nito ang sarili niyang buhay ng ituro niya ang kinaroroonan namin kila Tim dahil sa binabagabag siguro siya ng kaniyang konsensya. Nalaman naming nagka-atras
Nakapalibot na samin ang crowd . Lahat ng ito ay kaniya kaniyang haka haka tungkol sa akin. May ilang kumakampi at ang iba naman ay nghuhusga.“Sinasabi ko na nga ba may tinatago yan siya.” Sabi niya sa akin ng iba“Kung asawa niya si Drake Alcantara dati ibig sabihin isa siya sa malalaking pamilya?! Siya pala ang kaibigan ni Amelia Alcantara ang asawa ni Mr.Arnaldo Alcantara ang famous CEO na bukod sa gwapo ay sobrang yaman pa” sabi ng isa sa akin. Napabuntong hininga na lang ako sa kanilang mga sinasabi. Ayokong makipag talo sa kahit na sino sa kanila.“Anong kaguluhan ito?” Anas ni Abuello."ito kasing babaeng ito ngfe-feeling. Hindi ko maintindihan kung bakit siya nandito pa rin hanggang ngayon. " mayabang na sabi ni Eunice. Nakatingin lang ako kay Abuello. Tuloy-tuloy pa rin si Eunice sa pang iinsulto sa akin"magtigil ka! lapastangan ka sa mga sinasabi mo sa aking apo." matapang na sigaw ni Abuello. Wala na akong magagawa . Ngayon ay alam na ng mga tao kung sino talaga ako. Nag
SOPHIA POVTuwang tuwa ang lahat sa sinabi ni Abuello. Naging usap-usapan naman sa buong opisina ang diumano pagdating ng babaeng apo ng mga Campbell. Napapailing na lang ako sa aking Abuello . Hindi talaga niya titigilan ang pang aasar sa akin. Alam kong ginagantihan ako ni Abuello dahil sa paglalayas ko noon. Isa pa malapit na din matapos ang aming kontrata. Babalik na ako sa Pilipinas. Ilang beses man niya akong pagalitan ay alam kong mahal na mahal ako ni Abuello. Nakikita raw niya sa akin ang pagka suwail ni Mommy noon.Matapos ang aming trabaho ay umuwi na din ako kagad. Ngayon kasi darating ang magsusukat ng damit na gagamitin namin sa event ng Campbell. Lahat ay may imbitasyon na gayundin ako.“Aba Sophia mukhang may gusto kang sabihin samin?!” Nakangiting tanong ni Lolo.“Huh?! Tungkol naman po saan ang sinasabi niyo?” Nagmamang maangan kong tanong sa kaniya.“Hay iha ayan ka na naman. Ang hilig mong maglihim sa amin ng daddy mo. Alam mo ang tinutukoy namin. May mga nababalit
AT THE SITE WORK SOPHIA POV "Hi Clarkson, Medyo late ka ata ngayon? himala aah!" tanong ko kay Clarkson "sorry naku grabe nagkaka traffic na rin kasi ngayon dito . Bihira naman itong mangyari . Pasensya na. Dumaan pa kasi ako sa Starbucks para bumili ng kape natin." sabi pa niya sakin "hahaha ano ito suhol. Bawal iyon" sagot ko pa sa kanya "hindi naman naalala ko lang na baka hindi ka pa nakakapag kape masyado kasing maaga ang pagpunta natin dito sa site." sagot naman niya sa akin. Itinuro ko na kay Clarkson ang lahat ng gagawin sa tuwing siya ay mag-sa-site visit. Masaya kaming nagkakatawanan ni Clarkson nagiging magaan na ang loob ko sa kaniya nitong mga nagdadaang araw. Habang tumatagal nakalimutan ko na ang ex husband kong si Drake. Alam kong hindi magandang pakinggan pero tingin ko ay nahuhulog na ako kay Clarkson. "a-attend ka ba sa pa event ng kumpanya?" tanong niya sa akin "mmm hindi ko pa alam, baka wala naman akong choice kailangan kong pumunta doon (muntik
"hindi mo na kailangang gawin ito. Tama naman sila Patricia baka mamaya pag-initan na naman ako ni Eunice." sagot ko pa kay Clarkson. "don't worry hindi ka na niya guguluhin pinagsabihan ko na si Eunice. Pasensya ka na talaga kay Eunice akala kasi niya porket magkaibigan kami ay pwede na niyang panghimasukan ang buhay ko. Nakababatang kapatid ang trato ko sa kaniya. Saka wag ka na lang maniniwala sa mga sasabihin niya. Madami kasi siyang mga sinasabi sa utak niya na siya lang nakakaalam. Akala niya boyfriend niya ako." sabi pa ni Clarkson sa akin. "halata nga, hahaha. kaya nga hindi ko na lang pinapatulan." sagot ko naman. Biglang dumating si Vanessa ang sekretarya ni Wesley. Lumapit ito sa amin kaya naputol ang aming pag-uusap. "Sophia, Clarkson pinapatawag kayo ni Sir Wesley. Kailangan daw niya kayo sa office niya ngayon. Hinihintay na nila kayo sa office niya." sabi nito sa amin "sige susunod na kami" sabay naming sagot nagkatawanan pa kami. Inayos ko lang ang aking gamit. Ini
CLARKSON POVAFTER 1 WEEK LEAVENabalitaan ko sa aking mga kasamahan ang ginawang pagsugod ni Euince kay Sophia. Hindi ko ito pahihintulutan. Ayokong ng dahil dito ay maudlot ang namumuong matamis na pagtitinginan namin ni Sophia kaya naman una kong ginawa ng malaman ko ito ay pinuntahan ko siya sa opisina dala ang paborito niyang kape mula sa starbucks. Nais kong humingi ng pasensya sa gulong ginawa ni Eunice. Bago pa man ako makarating sa station ni Sophia ay naharang na ako ni Eunice. "is that for me Clarkson?!" ang laki ng ngiti nito sa akin. Parang walang ginawang kasalan itong si Eunice. Napataas ang isang kilay ko. Hindi ko itotolerate ang ganoong klaseng ugali."Anong gulo na naman ang ginawa mo Eunice? akala mo ba hindi ko malalaman ang mga ginawa mo?" naiinis kong tanong sa kaniya."hindi ko alam ang sinasabi mo?! hindi kita maintaintindihan. Anong gulo ang sinasabi mo?" pa-inosenteng tanong niya sa akin"you know exactly what i am saying!. Grow up Eunice hindi pwedeng laha
SOPHIA POV CEO OFFICE Pagpasok namin sa loob ng opisina ni Wesley ay mayabang na nakapamewang itong si Eunice sa akin. "That Biatch Mr. Wesley, i want you to terminate her!". Nakatayo pa ito sa gilid ni Wesley. Napapataas naman ang kilay ko sa akto nitong si Euince sa harapan ng aking kapatid. Ganito ba talaga ka close ang dalawang ito. Napapailing na napapangiti naman ako sa kanila "Bakit Eunice anong offense ba ang ginawa sayo ni Ms. Gonzales?!" tanong kay Eunice ni Wesley "Mr. Campbell, masyado siyang mayabang saka ang rude niya sa akin. Alam mo bang sinigaw-sigawan niya ako sa harapan ng iba pang empleyado. Nakakaawa kaya ako, nakakahiya (yumuko pa ito at nakahawak sa braso ng aking kapatid) sinabihan niya pa aking linta daw ako. Sabi pa nga niya kahit magsumbong pa daw ako sa kahit na sino. Kahit pa daw na ikaw na CEO hindi niya aatrasan." nagpapaawang sabi nito sa aking kapatid. Napabirit naman ako ng kakatawa sa kasinungalingan nitong Eunice na ito. Matalim niya ako
SOPHIA POVLAST DAY SA HOSPITAL“Pasensya na Sophia, nagtatalo ata kayo ng boyfriend mo! Mukhang mainit ang ulo niya ng lumabas mula dito sa silid mo. Dinala ko lang tong sushi set . Nabanggit mo kasi kahapon na nag crave ka sa Sushi aalis na din naman ako kaagad.” Sabi ni Clarkson sa akin.“Sinong boyfriend?!” Nagtataka kong tanong“Yung lumabas mula dito sa silid mo. Yung matankad na lalaking maputi.” Sagot niya sa akin.“Hahhahaha! Sorry (napatakip ang aking palad sa aking bibig) hindi ko boyfriend yun, nakababatang kapatid ko siya” sagot ko naman sa kaniya.Natawa naman kami pareho sa kaniyang naisip. Pinagsaluhan na namin ang sushi na kaniyang dala dala.Sa halos 3 araw ng pananatli ko sa ospital ay walang araw na hindi ko nakikita itong bumisita sa akin. Masaya ako sa tuwing nakakasama ko si Clarkson. Sabay lang din kaming pinalabas ng ospital. Bagaman si Clarkson ay binigyan pa ng another 1 week leave dahil sa may benda pa ang kaniyang braso. Hindi din siya makak-kilos ng maayo
SOPHIA POV Hiyang hiya ako kay Clarkson ng dahil sa kapabayaan ko ay nalagay ko sa kapahamakan ang kaniyang buhay. Pwede naming ikamatay parehas ang hindi ko pagtingin sa signage na nakalagay sa may unahan ng lobby. Aaminin ko na busy kasi ako sa pagtingin ng mga picture nila Drake. Hindi ko maiwasang mainggit sa tuwing makikita ko ang development ng kanilang anak ni Isabelle. Buong buhay kong bibitbitin ang sakit na nararamdaman ko dahil sa pagkawala ng aking anak. Nang makabalik na ako sa aking silid sa ospital ay siya namang dating ng kapatid kong si Wesley. Galit na galit ito kasama ang mga imbestigador at pulisya. Nagpunta ito sa ospital para tanungin kung nais kong maghabla ng kaso. Kasama ng mga ito ang contractor na naka assign sa project na iyon. Nakakaawa ang mukha nitong halata mo ang sobrang pagkatakot. "YES WE WILL FILE A CASE AGAINST THE CONTRACTOR , THEY ARE VERY CARELESS!" galit na sagot ni Wesley sa pulis "Wesley, ako na lang. Hayaan mo na akong magdesisyon.
CLARK POVBAGO ANG AKSIDENTENabighani talaga ako sa taglay na kagandanhan ng bagong trainee sa Campbell Corp, hindi ko ito malapitan dahil nahihiya ako sa kaniya, naririnig ko ang mga kaibigan nito at tinatawag siya sa kaniyang pangalan bilang Sophia. Panay ang pagtitig ko sa kaniya habang naglalakad ito papasok ng lobby. Halos mabunggo na ako sa warning signs na nakalagay sa renovation na ginagawa sa pasilyong iyon. Halos araw araw ko siyang nakakasabay sa pagpasok sa opisina magmula ng magsimula ako sa ang aking training sa Campbell Corp. Simple lang si Sophia pero napaka inosente ng kaniyang mukha. Dahil sa sobrang pagkatutok nito sa pagtingin sa kaniyang cellphone ay hindi niya napansin ang warning sign na nakalagay sa bandang unahan ng entrada ng lobby . Nagsigawan ang tao sa aming paligid, tinakbo ko ito ng walang pagdadalawang isip ng mapansin kong malalaglag ang ceiling sa ginagawang renovation. Hindi din niya narinig ang pagsigaw ng mga tao sa kaniya dahil may nilagay siyang