Kabanata 110

Magkadikit pa din ang aming mga labi, hindi bumibitiw si Amelia sa paghahalikan namin. Inilingkis din niya ang kanyang paa sa aking likod. Dahan dahan ko siyang inihiga sa malambot naming kama. Nakadagdag sa pagka romatic ng ambiance ang paglipad lipad ng manipis naming kurtina na nakalaylay sa aming kama sa bawat ihip ng hangin na nanggagaling sa labas ng bahay, nakabukas din ang life size windows na na-i-slide, hinayaan naming pumasok ang preskong hangin sa loob ng bahay habang pumapalaypay ang mga kurtinang nakatabing sa aming bintana. Parang nag-slow motion ang lahat sa paligid namin, pati ang paghangin ng puting kurtina na tanging naging harang sa aming bedroom. Perfect ang matingkad na sikat ng buwan para sa oras na iyon. Naging mabagal ang paggalaw ng lahat ng nasa paligid namin, naging napaka magical ng bawat sandali, pumatong si Amelia sa ibab*w ko, bahagya siyang tumingkayad ng nakaluhod at dahan-dahan niyang tinanggal ang suot niyang robe! bumungad saking mga mata ang matit