Chapter 5-Pagkaaliw

“ANO pang hinihintay mo?" naiinip na tanong ni Jenny sa lalaki. "Ah! You want me to take the first move?” Biglang hinila ni Jenny sa kamay ang lalaki at kinabig ang batok nito nang maabot.

Mabilis na naiharang ni Yazed ang palad at doon lumapat ang labi ng dalaga. “Ganyan ka ba sa lahat ng lalaking gusto mong pasalamatan?” galit niyang tanong sa babae sa halip na matuwa sa ginagawa nito.

“Only to special people. At dahil ikaw ang saviour ko, you're special to me.” Binaliwala ni Jenny ang galit ng binata. Nabawasan ang confident niya ngayon sa maging misyon niya dahil mukhang hindi siya kaakit-akit sa mata ng lalaking ito.

Muling napaatras si Yazed nang aktong lalambitin sa kanya ang kamay ng dalaga. Halata pa rin dito ang impluwensiya ng alak. “Dinala kita rito dahil hindi ko alam kung saan ka ihahatid. Gusto mo bang umuwi? I can offer you a ride.” Biglang naging malumanay ang kaniyang tinig nang mapansin na lumungkot ang mukha nito.

“No.” Mabilis na sagot ni Jenny at ibinagsak nito ang katawan sa kama. “Ayoko munang umuwi. Wala rin naman akong uuwian.” Malungkot niyang sagot sa lalaki.

Nakaramdam ng habag si Yazed para sa dalaga dahil pareho lang sila nitong nangungulila sa kasama. Napakalungkot nga sa tuwing umuuwi siya ng bahay. There's no one waiting for him. Unlike before na kapag uuwi siya ay sasalubong sa kanya ang ina.

“You can stay here if you want. Binayaran ko na rin naman ang silid na ito.” Naisip na lamang ni Yazed upang hindi na malungkot ang babae.

“Hey!” malakas ang boses na tawag niya sa binata nang tumalikod na ito na walang paalam.

Napahinto sa paghakbang ang binata at salubong ang mga kilay na lumingon sa makulit na babae.

“Iiwan mo ako rito nang mag-isa?” tonong nagtatampo na tanong niya sa lalaki.

“And what do you want me to do? Ayaw mo namang umuwi.” Mukhang malapit na naman mapatid ang maiksing pasensya ni Yazed.

“Stay here. Samahan mo muna ako.” Parang batang humihiling si Jenny sa binata.

“Ganyan ka magtiwala sa isang taong ngayon mo lang nakilala?" "Unang-una, hindi tayo magkakilala. At pangalawa, babae ka. You should know when to trust men.” Nani-nermon ang tono ng boses ni Yazed.

“Mukhang hindi ka naman katulad ng mga lasenggo na iyon na bastos,” tukoy ni Jenny sa mga lalaking nakaaway sa loob ng bar. “Samahan mo muna ako.”

“I need to go.” Plat ang tono na sagot ni Yazed sa babae.

“Are you married?” pangungulit ni Jenny sa lalaki at hindi pinansin ang pangbabaliwala nito sa kaniyang beauty.

“No.”

“May girlfriend ka?” tanong muli ni Jenny dito.

“Wala,” hindi alam ni Yazed kung bakit ang bilis niyang sumagot. Hindi naman ganoon katabil ang kanyang dila. “Bakit ba ang dami mong tanong?” nairita siya bigla sa kakulitan ng babae nang mahimasmasan sa pagiging active sa nonsense na mga tanong nito sa kaniya.

“Halika.” Nang-aakit itong sumenyas gamit ang hintuturong daliri para lumapit ang binata. “Maupo ka rito sa tabi ko at ibubulong ko sa'yo ang sagot.”

Hindi uli napigilan ni Yazed ang sarili. Animo'y nahihipnotismo siya ng kausap dahil agad naman siyang tumalima sa utos nito.

Nang makaupo siya sa tabi ng babae, bigla na lang siya nitong hinalikan sa labi. Pero sa halip na magprotesta o magalit ay para siyang istatwa na itinulos sa kinaupuan.

Yazed knew instantly that the woman has still no experience when it comes to kissing. Kaya nang siya ay hiwalayan nito, hindi niya napigilan ang sariling tumawa.

“What?” nagtatakang tanong ni Jenny sa lalaki at pilit na nilabanan ang hiyang nadarama dahil sa kapangahasang ginawa sa binata. “Nasiyahan ka ba? Puwede nating ulitin.” Mayabang niyang hamon sa lalaki.

“Ang lakas ng loob mong mangahas na magnakaw ng halik, hindi ka naman pala marunong.” Sarkastikong puna niya sa dalaga.

Inis na napalabi si Jenny at sinamaan ng tingin ang binata. “Hindi ba ganoon naman ang ginagawa sa mga pelikula?” mukhang walang muwang niyang tanong sa lalaki.

Lalong lumakas ang tawa ni Yazed sa narinig. Bigla siyang naaliw sa babae at para itong bata na ngayon lang nakatuklas ng bagong laruan. Nang mapatitig siya sa nanunulis nitong nguso ay biglang may isang ala-ala ang sumagi sa kaniyang isipan. Mabilis niyang iwinaksi sa isipan ang nakalaro noon, mahigit sampung taon na rin ang nakalipas. 

“Ginaya mo lang 'yun sa mga napanood mo sa pelikula?” naaaliw na tanong niya sa dalaga.

“Anong masama roon?” angil ni Jenny sa lalaki upang maitago ang inaaning kahihiyan sa sarili.

“If you want to learn...” Umusad siya palapit sa dalaga, “I can lend you a hand. I'm an expert, you know.” Si Yazed naman ngayon ang nang-aakit sa dalaga. Napangisi siya at naging epiktibo ang naisip niya upang matigil na sa kalokohang naiisip ang babae.

Mabilis na napaatras mula sa pagkakaupo sa higaan si Jenny. Tinakpan nito ng palad ang sariling labi sa takot na totohanin ng lalaki ang biro nito sa kaniya.

“What? Nagbago na ba ang isip mo?”

Naging pilyo ang ngiting nakapaskil sa labi ng binata nang umusad pababa sa kama ang dalaga at saka mabilis na tumayo.

“Saan ka pupunta? Let's do the kissing tutorial.” Nanghahamon ang tinig na pahabol ni Yazed bago pa tuluyang makalayo ang babae.

Nagkatunog ang tawa ni Yazed nang magkukumahog sa paglayo sa kaniya ang babae. Mukhang nakalimutan na rin nito ang kakayahang ipagtangol ang sarili sa taong mapagsamantala. Kung ikumpara niya ang inaakto nito ngayon at sa babaeng nakipagsuntokan sa mga lalalaki kanina, masasabi niyang magkaibang tao ito.

Hindi lumingon o huminto si Jenny sa paghakbang. Tuluy-tuloy siyang lumabas ng silid na tila ba nawala na ang kalasingan dahil sa natamong kahihiyan. Bigla siyang natauhan at nagbago ang isip sa gustong gawin kanina. Naiinis siya sa lalaki at naipagdasal na sana ay hindi na muling mag-cross ang kanilang mga landas.

Pagdating ng bahay ay naging maingat sa pagbukas ng pintuan si Jenny upang hindi makalikha ng ingay. Iniiwasan niyang magising ang kaibigan na alam niyang kanina pa naghahanap sa kaniya.

"Mabuti namam at nakauwi ka ng ligtas." Bati ni Sasha sa kaibigan na animo'y magnanakaw na pumasok sa pintuan. Gusto niyang matawa nang makita sa mukha nito ang gulat nang mapatingin ito sa gawi niya.

Mabilis na tumayo ng tuwid si Jenny at pormal ang mukhang humarap sa kaibigan. "Bakit gising ka pa?"

"Kasi hindi pa ako tulog." Namimilosopong sagot ni Sasha sa kaibigan. Alam niyang gusto lang nitong umiwas sa panenermon niya kaya ito umaakto ng ganoon.

Ngumiti si Jenny at nilapitan ang kaibigan. Kapag ganoon ito magsalita ay alam niyang ayaw din nitong mag-away sila. Kumain ka na ba?"

Nagbuntonghininga muna si Sasha bago sinagot ang kaibigan. "Hindi mo naman dinala ang kaldero kaya hindi na kita hinintay nang lumalim na ang gabi."

Niyakap ni Jenny ang kaibigan upang hindi na ito magtampo sa kaniya. Sinadya niyang e-off kanina ang gamit na cellphone kaya hindi siya nito makontak. Nagbibiro ito ngunit nasa tono ng pananalita nito ang pangungunsensya.

"Ikaw, kumain ka ba bago naglasing?" nang-uusig niyang tanong kay Jenny nang maamoy ang alak mula sa bibig nito.

"Sinubukan ko lang ang bagong buhay dito ngayon. Kailangan ko ito para sa trabahong papasukin ko." Paliwang ni Jenny sa kaibigan. Hindi na siya tumanggi nang ipaghain siya nito ng pagkain. Hindi na rin ito nagtanong pa na ipinagpasalamat niya.

Kilala ni Jenny ang kaibigan at kilala rin siya nito. Ika nga, alam na nila ang likaw ng bituka ng bawat isa.

"E kwento mo na lang sa akin ang nangyari sa lakad mo today." Nakapangalumbaba si Sasha sa harap ni Jenny na kumakain.

Sandaling tumigil sa pagsubo ng pagkain si Jenny at biglang nanariwa sa isipan ang guwapong mukha ng lalaking nakilala kanina sa club.

"Oy, mukhang may kakaibang nangyari?" Excited na tanong ni Sasha nang makita ang pagsilay ng matipid na ngiti sa labi ng kaibigan.

"Wala namang nakakatuwa pero nag-enjoy ako sa pakikipagsuntokan sa mga sira-ulo kanina." Pagbibida niya sa kaibigan at hindi binanggit ang tungkol sa lalaking nagdala sa kaniya sa hotel.

"Ano? May nambastos sa iyo?!" Nakamulagat ang mga mata ni Sasha at maging ang butas ng ilong ay nanlaki.

"Easy, wala namang nangyaring masama sa akin at alam mong kaya kong ipagtanggol ang sarili ko sa tulad nilang halang ang bituka."

"Kahit na, babae ka pa rin at nakainum ka pa!" Nakapameywang na sermon ni Sasha. "Kaya huwag mo nang ulitin ang pumunta sa lugar na iyon mag-isa!"

"Oo na," ani Jenny sabay irap sa kaibigan. Daig pa nito ang ina niya minsan kung umakto gayong magka edad lamang sila. Kung tutuusin ay mas malakas siya kaysa dito pagdating sa self defense. Natawa siy nang inirapan din siya nito at humaba ang nguso. Alam niyang nagtatampo pa rin ito dahil hindi niya isinama sa kung saan siya pumunta.

Mabilis ng tinapos ni Jenny ang pagkain at inaya ang kaibigan na matulog na matapos makapahinga ng ilang minuto.

Dahil nakainum, mabilis na dinapuan ng antok ang diwa ni Jenny. Muling nanaginip ng hindi maganda kaya nagising din agad. Mabilis siyang inabutan ng malamig na tubig ng kaibigan upang kumalma. Napapadalas ang panaginip niya ngayong abot kamay na niya ang lahat upang isakatuparan ang paghihiganti.

Napabuntonghininga si Sasha nang muling makabalik sa mahimbing na pagtulog ang kaibigan. Alam niyang napapadalas ang panaginip nito dahil ang tanging nasa isip na lamang ng kaibigan ngayon ay kung paano mapatay ang taong pumaslang sa mga magulang nito.

Nababahala si Sasha para sa kaibigan dahil halos nilalamon na ng poot ang puso nito at puro paghihiganti na lamang ang nasa isipan nito ngayon. Kaya Hangga't maari sana ay kasama siya sa bawat lakad nito upang maalalayan ito at mapaalalahanan sa tamang proseso ng paghihiganti. Ayaw niyang madumihan ang mga kamay nito ng dugo ng taong pumaslang sa mga magulang nito.