"Kita mo yan, Dude? Tangna ang lagkit ng tingin ni Kano kay baby girl oh! Woah! Kung ako yan, binigwasan ko na yan. O 'tamo." tinulak niya balikat ko. " Lumapit pa talaga kay baby girl. Hindi na kailangan yun brute, alam na ni baby girl yung mga pose niya."Kumukulo na ang dugo ko sa sobrang selos pero pinapakulo pa lalo ni William dahil sa mga sulsol niya sa akin. Andito kami ngayon sa resort kung saan may photoshoot si Monique. Nasa isang parte kami ng resthouse kung saan kita mula dito sa pwesto namin ang ginagawa ni Monique sa tabing dagat. Lima kaming magkasama ngayon para isakatuparan ang planong pamimikot ko kay Monique. Sinamahan ako nina Guerrero, Montenegro, Sarmiento at ang promotor na si Devon pangit. Wala ang iba dahil may iba ring lakad. Si Dela Vega ang naghatid sa amin dito at siya ding kukuha sa amin pauwi. Pero wala si gago ngayon, ayaw niya daw sumama kasi inaantok siya. Bwesit lang diba? Pero di bale, libre pamasahe naman. Perks of having a pilot billionaire fri
"Gusto mo starbucks, hottorney? Papabili akong kape. Cookies? Sandwhich? Anong gusto mong kainin? Sabihin mo lang support ka namin." It's Guerrero, non-stop talking again. Kanina niya pa ako kinukulit ng kung ano-ano. Ang kaninang tahimik na presinto ay naging magulo ng isa-isang dumating ang mga gagong kaibigan ko courtesy of none other than, Gaden Montenegro na dakilang chismoso. I warned him not tell them, nagpromise pa ang gago na hindi. Pasumpa-sumpa pa gamit kaliwang kamay niya yun pala hindi umabot na sampung minuto nagsidatingan na ang mga gago. Tapos ang Montenegro deny to death pa, ayaw amining siya ang nagsabi. "May karenderia sa tapat, ano gusto mo hottorney? Kaldereta, bulalo, menudo, afritada, adobo? ahmmm mukhang may lechon din doon, gusto mo bilhin ko buo o isang kilo lang?" pangungulit niya ulit. Hindi ako gutom at wala akong balak kumain. Si William na kanina pa nagungulit ay may pakain na sa labas kaya ako naman ngayon ang kinukulit niya.I don't know if I will
"Do you wanna hear my side Attorney?" she I asked but I didn't answer. No need to hear your side baby. I know everything. She needed to go out from here. That's what Nate instructed me to do."Oh well, I don't think there's a need to defend my side here. I presumed innocent until proven guilty but I think I already have a verdict." she said with pain in her voice but she managed to look at me straight. "I rest my case." then she ran outside. That's it baby. Run! You need to run away and save your life. "Go and find her, Baby. Bring her back here or else... you know what will happen to her. My men are everywhere." she whispered when I stood up.She formed her hand like a gun and showed it to me. "Or else...Goodbye, Angel? Bang! " she made a fake sound and then blow the tip of her hand then smiled at me evilly."You'll pay for this." I said ang held her neck tightly, choking her but she smiled at me even more. "Go. on. Baby...before it's too late." She said patting my arms with her
"Ate Louisse, good morning po. Dyan si Kuya Tris?" I smiled widely at Ate Amethyst and showed her the boxes of cookies I baked for Tristan and also for her. She is Tristan's secretary and I'm close to her so every time I am giving Tristan cookies I also brought for her. I'm calling Tristan 'kuya' kapag may nakakarinig pero kapag kaming dalawa lang Tris lang ang tawag ko sa kanya na ikinagagalit niya sa akin. Ang sabi niya I should call him Kuya pero ayoko. Why would I? Hindi naman kami magkadugo. Wala siyang magawa dahil sadyang matigas ang ulo ko. Inikot ko ang paningin sa paligid. Ang lawak nitong floor ng office ni Tris at silang dalawa lang ni Ate Amethyst ang nandito sa floor na ito. Maganda ang pagkagawa ng interior design, maganda sa mata ang mga lightings at higit sa lahat tahimik. Tiningnan ko ang pintuan ng room ni Kuya nakasarado ito. Hmm, he's busy perhaps? Madalas kasi kapag dinadalaw ko siya dito, naabutan ko siyang nakikipagtawanan kay Ate na kailanman ay hindi ni
...I wanna make you smile whenever you're sadCarry you around when your arthritis is badAll I wanna do is grow old with youI sing as I started strumming my guitar. I want to be alone today but Bethany is with me kaya sa kanya ako nakaharapa habang kumakanta. ... I'll get your medicine when your tummy achesBuild you a fire if the furnace breaksIt could be so nice, growing old with youShe put her hand above her chest and fake a cry na tila ba touch na touch siya kinakanta ko. loka loka gusto kong matawa sa kanya. ... I'll miss you, Kiss youGive you my coat when you are coldNeed you, Feed youEven let you hold the remote control... So let me do the dishes in our kitchen sinkPut you to bed when you've had too much to drinkI could be the man who grows old with youI smile sadly as I ended my favorite song. Hindi naman talaga ako super sad today. Wala lang, it's just that I feel so sentimental when I woke up this morning. It's been week since that incident in his office. At fi
"Huy Ezra Monique saglit, tinatanong kita kung kilala mo ba si Kuyang pogi. Tingnan mo o nakatingin sa 'yo. Kilala mo eh nagde-deny ka lang." sinundot pa ni Bethany ang tagiliran ko kaya kunot noo akong tumingin sa kanya. "Monique..." tawag niya sa pangalan ko pero hindi ko siya binalingan. Oh? Monique real quick? Akala ko ba kid? "I'm here to fetch you." he said in a baritone voice. Narinig ko ang pagsinghap ni Bethany. OA pa itong napatakip sa bibig niya. Palipat-lipat ang tingin niya sa aming dalawa nung lalaki pero inirapan ko lang siya. Alam ko na ang ganyang reaksyon mula sa kanya. Ano magsasaya na ba ako dahil sinusundo niya ako? "Your Dad asked me to." he added. Ah kaya naman pala andito dahil napag-utusan lang. Gusto ko tuloy matawa. Well, ano pa bang inaasahan mo Ezra? Do your really think he'll make an effort for you? Dream on kid. But yeah, no need, I can manage myself. Hindi ko kailangan ng sundo. Isa pa, hindi rin ako sanay na pinapasundo ni Daddy. Kelan pa si
"Sigurado ka na ba talaga sa desisyon mong doon na ka na sa lola mo mag-aaral, Ezra nak? Bakit biglaan naman?Last month excited ka pang grumaduate dito tapos ngayon aalis ka na agad? May problema ka ba sa school mo?" Hininto ko ang paglalagay ng mga gamit sa maleta ko at hinarap si Nana Conching. Simula nung kinuha ako nina Mommy kay Lola Raquel sa Italy, si Nana na ang nag-alaga sa akin. Siya ang tumayong pangalawang magulang ko. Siya ang nagturo sa akin magsalita ng tagalog at siya yung personal na umaattend sa lahat ng mga pangangailangan ko. Mas masabi ko pa ngang mas madami ang ang oras na magkasama kami ni Nana Conching kesa kay Mommy dahil sa trabaho niya eh. Pero ayos lang, dahil pinaintindi naman ni Nana sa akin ang lahat. Busy sila mommy at daddy dahil kailangan nilang magtrabaho para mabigyan kami ng magandang buhay ni Ate Ehra. "Wala po akong problema Nana, nagkakasakit na kasi si Lola lately kaya gusto ko siyang alagaan. Gusto ko pong makabawi sa kanya sa pag-aalaga ni
"Look at the camera, Babe. Give me a fierce look..." Brenan's voice made me back from my reverie. Brenan is a photographer at the same time a friend and my manager. Sa ilang taon na kasama ko siya bilang photographer/manager sanay na ako sa pagtawag tawag niya sa akin ng babe. Pati ang ibang staff sanay na rin sa kanya. Brent is a filipino-american, magkakasundo kaming dalawa dahil kahit matanda siya sa akin ng ilang taon he treated me like his equal, hindi niya ako tinuturing na bata. Marunong din siyang managalog at gaya ko lumaki din siyang hindi umaasa sa mga magulang niya. Simula ng dumating ako dito sa Italy kung ano-anong trabaho ang pinasok ko. I did that to prove to my parents that I can be independent to them. Na kayang kong suportahan ang aking sarili. "Wala kang mararating sa katigasan ng ulo Ezra. If I know gusto mo lang doon sa Italy dahil doon libre kang gawin kung anong mga kalokohan mo. You really are a brat. Wala ka na ngang naiambag dito sa pamilya puro pasaway
"Do you wanna hear my side Attorney?" she I asked but I didn't answer. No need to hear your side baby. I know everything. She needed to go out from here. That's what Nate instructed me to do."Oh well, I don't think there's a need to defend my side here. I presumed innocent until proven guilty but I think I already have a verdict." she said with pain in her voice but she managed to look at me straight. "I rest my case." then she ran outside. That's it baby. Run! You need to run away and save your life. "Go and find her, Baby. Bring her back here or else... you know what will happen to her. My men are everywhere." she whispered when I stood up.She formed her hand like a gun and showed it to me. "Or else...Goodbye, Angel? Bang! " she made a fake sound and then blow the tip of her hand then smiled at me evilly."You'll pay for this." I said ang held her neck tightly, choking her but she smiled at me even more. "Go. on. Baby...before it's too late." She said patting my arms with her
"Gusto mo starbucks, hottorney? Papabili akong kape. Cookies? Sandwhich? Anong gusto mong kainin? Sabihin mo lang support ka namin." It's Guerrero, non-stop talking again. Kanina niya pa ako kinukulit ng kung ano-ano. Ang kaninang tahimik na presinto ay naging magulo ng isa-isang dumating ang mga gagong kaibigan ko courtesy of none other than, Gaden Montenegro na dakilang chismoso. I warned him not tell them, nagpromise pa ang gago na hindi. Pasumpa-sumpa pa gamit kaliwang kamay niya yun pala hindi umabot na sampung minuto nagsidatingan na ang mga gago. Tapos ang Montenegro deny to death pa, ayaw amining siya ang nagsabi. "May karenderia sa tapat, ano gusto mo hottorney? Kaldereta, bulalo, menudo, afritada, adobo? ahmmm mukhang may lechon din doon, gusto mo bilhin ko buo o isang kilo lang?" pangungulit niya ulit. Hindi ako gutom at wala akong balak kumain. Si William na kanina pa nagungulit ay may pakain na sa labas kaya ako naman ngayon ang kinukulit niya.I don't know if I will
"Kita mo yan, Dude? Tangna ang lagkit ng tingin ni Kano kay baby girl oh! Woah! Kung ako yan, binigwasan ko na yan. O 'tamo." tinulak niya balikat ko. " Lumapit pa talaga kay baby girl. Hindi na kailangan yun brute, alam na ni baby girl yung mga pose niya."Kumukulo na ang dugo ko sa sobrang selos pero pinapakulo pa lalo ni William dahil sa mga sulsol niya sa akin. Andito kami ngayon sa resort kung saan may photoshoot si Monique. Nasa isang parte kami ng resthouse kung saan kita mula dito sa pwesto namin ang ginagawa ni Monique sa tabing dagat. Lima kaming magkasama ngayon para isakatuparan ang planong pamimikot ko kay Monique. Sinamahan ako nina Guerrero, Montenegro, Sarmiento at ang promotor na si Devon pangit. Wala ang iba dahil may iba ring lakad. Si Dela Vega ang naghatid sa amin dito at siya ding kukuha sa amin pauwi. Pero wala si gago ngayon, ayaw niya daw sumama kasi inaantok siya. Bwesit lang diba? Pero di bale, libre pamasahe naman. Perks of having a pilot billionaire fri
"I'm talking to you as a friend not as your employee. After this, you can fire me if you want. Hindi tama ang ginawa mo sa bata. You judged her without even knowing the truth behind. Your words are too much, she doesn't deserve that. "I didn't say anything. I remained quiet looking at the papers in my table. I know I made the biggest mistake of my life when I judged her without even asking. I made the wrong judgement, nagpadala ako sa selos ng hindi ko man lang siya tinatanong. To think na wala naman akong karapatang magselos sa kanya. She can do whatever she wants because that's her life. But because of my poor judgement and hot temper I said words that I'm not supposed to say. I want to take back all the words that I said. It's been a week and I'm following her everyday but she's obviously avoiding me. Kapag nakikita niya ako mabilis itong nagtatago. Hindi ko na alam kung anong gagawin ko sa kanya. Alam kong galit siya sa akin dahil kahit ako, galit din sa sarili ko. Such an ass
"Why are you not in the mood, Gelo? What's wrong?"Who wouldn't be? I'm already annoyed in the office dumagdag pa siya. I don't know how Ehra knew that I'm here in Z lounge tonight. Hindi ko nga sinabi sa mga kaibigan ko dahil gusto kong mapag-isa pero heto siya at nangungulit sa akin. I just want to have my peace pero hindi paman uminit ang pwet ko dito sa upuan ko ay heto na si Ehra nagsisimula ng mangulit sa akin. I don't know what's with her? Hindi ko naman siya kinakausap pero panay pa rin ang daldal niya. Her presence and her annoying mouth is starting to irritate me. I don't need a damn companion! I want to be alone. Yung ang gusto kong ipaabot sa kanya pero hindi niya ito makuha-kuha. So insenstive!"You can share it to me, Gelo. I'm willing to listen." marahan niyang pinaraanan ang kamay ko ng hinatuturo niya pataas sa aking braso. I flinched at that she did.Bigla pakiramdam ko nagsitayuan ang mga balahibo ko sa katawan kaya pasimple kong tinanggal ang daliri niya doon.
I don't know if asking her that day, if I can eat her cookies is a bad thing or not. Dahil simula ng araw na yun, Monique became extra clingy, extra makulit at extra ang pagkaligalig. To the extent that she almost spend the rest of her free times with me.Sa tuwing wala itong pasok, sa opisina ko ito tumatambay. Naging routine niya ang pagtambay at pagdala ng kung ano-anong niluluto niya. She became close with my employees, dahil magaling mambola ang bata. Binibigyan niya din ng ang mga empleyado ko ng mga niluluto niya. Amethyst, my secretary is so fond of her. Magkasundo silang dalawa dahil ilang taon lang din naman ang layo ng edad nila. Kapag nasa opisina ko si Monique may kakaibang dala yung presensya niya. Her presence made everything light. Parang kapag andyan siya kahit anong bigat ng araw ko, napapagaan niya. Lalo na kapag kinukulit niya na ako. Madalas ay dala niya ang paboritong gitarang regalo daw ng lola niya. Doon ito tumutugtog at walang pakialam kung may nakakarinig
"Wow! Gwapo naman ng anak ko na yan..."Maaga pa lang malawak na ang ngiti ni Mommy. She and the house helper are cooking something pero ng makita niya ako ay iniwan niya ang mga ito para makipakulitan sa akin. Sinalubong niya ako ng yakap at halik. Hindi lang halik na halik, pinugpog niya ng halik ang buong mukha ko like she use to do when I was still small.At the age of 24, I'm still living with my parents. I have my own condo unit. I am running my own business but still I am living with them. Nalulungkot kasi ako kapag tumatawag sa akin si Mom at sinasabi niyang nalulungkot siya sa bahay. I am the only son. Nakunan si Mom nung pinagbuntis niya ang kasunod ko that almost cost her life. Sa sobrang takot ni Dad na mawala si Mom sa kanya hindi na sila sumubok ulit. So I grew up being alone too. But it's okay, I'm happy with our family. Andyan naman ang mga kasama namin sa bahay. Minsan dinadala nila ang mga anak nila para may kalaro ako. Our house is huge, and quiet. Naging maingay
Angelo's POV"What is this?" I asked Ehra, when she handed me a birthday invitation. Nabanggit niya na ito sa akin noong nakaraan pero hindi ko lang pinansin dahil wala naman akong balak na um-attend. Tsaka hindi niya naman birthday kundi sa nakababata niyang kapatid. Ehra is a friend. She's the daughter of one of my dad's business partner. We went to the same university. She's famous not only because she's pretty but she's also smart. "That's an invitation for my sister's birthday. The one I told you last time." She answered and I frowned.I don't really have plan to attend. Una, hindi ko naman kilala ang kapatid niya. Though she mentioned her to me before. Pangalawa, anong gagawin ko dun? Her sister is younger, so children's party perhaps? What I will do? Play with the kids?"Please Gelo, I assure you, you will not be bored. I also invited some of our friends. You can bring your friends too para mas madami, mas masaya. You promised me before na babawi ka, you didn't attend my bir
The saddest part. Finally another story has come to an end. We're in the last chapter of The Billionaire's Wife, Avangers! Maraming salamat sa pagsama niyo sa akin, sa iyakan, tampuhan kiligan, warakan at bakbakan ni Keps at Eight! Hahaha.Sana may natutunan kayong aral sa kwentong pag-ibig nina Hottorney Tristan Angelo at Atty. Ezra Monique. Ang ating Power couple!Daghang Salamat sa inyong tanan!'Til my next story. Amping ta!Follow me on f*: LadyAVA WPtwitter: LadyAva16tiktok: LadyAva16__________________________________Sa buhay, minsan kailangan nating dumain sa dilim dahil masyado na tayong komportable sa maliwanag. Minsan kailangan nating masaktan para matuto tayong lumaban. Pero hanggang kailan ba ako lalaban? Hanggang kailang ba ako susubukin ng tadhana? Pagod na pagod na ako. Hanggang kailan ba ako magiging ganito? Pakiramdaman ko lahat ng mga taong napalapit sa akin ay nasisira ang buhay. Palagi na lang may nakabuntot na malas. My heart hammered painfully habang nakatit