“Anong ginagawa niyo rito?” Pinandilatan ni Jyla sina Gabby at Beth, ngatal ang boses. Ang kapal talaga ng mukha ng mga ito. Matatanggap niya pa kung siya ang insultuhin o ‘di kaya’y saktan ng dalawang ito, pero hinding-hindi niya mapapalampas kung pati si Zoey ay idadamay pa ng mga ito sa gusot nila. May malubhang sakit na nga ang tao. Inalis niya ang pagkakasuot ng bag at mabilis na lumapit sa dalawa. Kapagkuwan ay paulit-ulit niyang hinampas ang bag kay Gabby. “Ang lakas ng loob niyong pumunta rito! Umalis kayo dito!”Nagpakawala ng impit na tili si Gabby at tinakpan ang sarili. “Stop!”“Ano ba, Jyla!” singhal ni Beth kay Jyla habang tinatakpan si Gabby. Iginiya nito ang anak palayo kay Jyla at pumwesto sa pintuan banda. Hindi na hinabol ni Jyla ang dalawa at agad siyang lumapit kay Zoey para sana protektahan din ito mula sa dalawa. “Ma, okay ka lang? Sabihin mo sa ‘kin kung anong ginawa nila sa ‘yo,” nag-aalalang tanong niya sa biyenan. Sinipat pa nga niya ang mukha at pati mga
Kinabahan si Jyla sa makahulugang ngiti ni Zoey bago ito nagsalita. “Alam kong hindi kayo magagawang saktan ni Jyla, kaya bibigyan ko kayo ng pagpipilian, Beth. It’s either I ask my men to hurt your daughter or you hurt her yourself— right here.”Napamaang si Jyla sa sinabi ng matanda. Alam na niya ngayon kung saan nagmana ang asawa. Habang napakislot naman si Beth sa sinabi ni Zoey. “What?” “Isang daang sampal, Beth. I think that will be enough for now.” Napasinghap si Gabby sa narinig at nagkatinginan sila ng ina. “Zoey, please… hindi ito ang ibig kong sabihi—” Sinubukan ni Beth ang magpaliwanag pero pinutol ni Zoey ang sinabi nito. “Nakita niyo naman siguro ang mga lalaking naghihintay riyan sa labas,” angil ni Zoey. Agad na naintindihan ni Jyla ang ibig sabihin ng biyenan. Kaya pala may grupo ng mga lalaki na may malalaking tikas na nakaupo sa lounge sa labas lang ng ward ni Zoey.“Fine!” pasigaw na angal ni Beth. Basang-basa na ng luha ang mga mata nito pero pilit pa ring
ZionHindi man nakikita ni Johann ang reaksyon ni Zion dahil sa ibinalita, nai-imagine na ni Johann ang disappointment nito. “Sir?” untag ni Johann sa amo na ilang segundo na yatang nanahimik. “I see,” malamig na saad ni Zion. Hindi alam ni Johann, pero para bang nasaktan ang amo sa narinig.“What should I do, sir?” dagdag tanong ni Johann. “I’ll extend my stay here for a day. Ikaw na ang bahala magdala kay Gabriella sa mansyon. I’ll just meet her there.” Ang nasabing pagtitipon ay gaganapin sa mansyon ng mga Calvino. The mansion had a specific wing for such occasions. May malawak na bulwagan sa loob ang wing na ito ng mansyon at maging ang hardin at patio nito ay ginagamit din para sa mga selebrasyon. Ang dahilan lang naman kung bakit niya dadalhin si Gabby roon ay para magtigil na ang lolo niya sa kahahanap ng mapapangasawa niya. Sigurado naman siyang magugustuhan nito ang background ng dalaga at maging ang pamilya nito na isa rin naman sa mga kaalyado ng pamilya nila.“Got it,
Hindi na nagpatumpik-tumpik pa si Andrew at pinaandar na nga ang sasakyan papunta kay Jyla. Binuksan ng lalaki ang bintana at nginitian si Jyla. “Get in the car, Miss Probi! Pauwi na rin naman ako, sumabay ka na!” Samantala, pamilya si Jyla sa sasakyan na ‘yon dahil minsan na siyang sumakay rito. Pero dumukwang pa rin siya para tingnan kung sino ang driver. “Sir Andrew,” bati niya rito.Sinipat niya ang kabuuan ng sportscar. Sunod niyang sinipat ang sarili na punong-puno ng alikabok. “Sir, okay lang. Hintayin ko na lang po yung bus,” magalang niyang pagtanggi na may kasamang pag-iling. “Are you sure? Gabi na, oh? Baka wala ng bus niyan? Mamaya hindi ka pa makauwi niyan ngayon. Unless, magta-taxi ka.” Taxi? Hirap na hirap na nga siyang budget-in ang pera niya hanggang sa sahod. Kinuyom niya ang mga labi at saka binuksan ang pintuan ng sasakyan sa passenger’s seat. Medyo nahirapan pa nga siya umupo dahil masyadong mababa ang sasakyan. “Where to, Miss Probi?” natutuwang tanong sa kan
Zion“I’m so sorry, Zion.” Pigil na pigil pa si Gabby sa pag-iyak ng sobra sa lagay na ‘yon, dahil nga mas lalo itong papanget sa mata ni Zion. “Siguro okay na rin ‘to. Baka hindi talaga tayo ang para sa isa’t isa. Don’t worry. Hindi na ulit ako magpapakita sa ‘yo,” sumisinghot-singhot na pagpapaalam nito. Akmang aalis na sana ang babae nang hablutin ni Zion ang pulsuhan nito kahit masama sa loob niya. Dahil fiancé siya nito, kailangan pa tuloy niyang magpanggap na concerned dito kahit labis na ang pagkadisgusto niya rito. And for fuck’s sake, she deserved this. Maybe she even deserved more.“Anong nangyari sa ‘yo?” he asked. Wala naman kasing nabanggit si Johann sa kanya tungkol dito. Lumabi si Gabby at paulit-ulit na umiling habang lumuluha. “Say it,” naiiritang utos ni Zion. At talagang nagpapabebe pa ito.“Sinampal ako ni mama,” parang batang sumbong ni Gabby sa lalaki. Nalukot ang mukha ng lalaki sa narinig. “What?” “Your mom asked her to. Dahil daw sa ginawa ko kay Jyla,”
Marahang pinalis ni Jyla ang kamay ng katrabaho. “Hindi. Kailangan ko lang talaga ng extra income,” pagsisinungaling pa niya. Totoo naman na kailangan niya talaga ng ekstrang pera, pero hindi naman kasi ‘yon ang pinunta niya rito. Dahil hindi siya imbitado sa okasyong ‘yon, naghanap siya ng ibang paraan kung paano makakapunta para hindi mabigo ang hiling ng biyenan. Saktong nalaman niya sa biyenan kung sino ang caterer ng mga Calvino, ang Elysian Atelier, isang popular na restaurant na maraming branch, hindi lang sa bansa kundi sa iba’t ibang panig ng mundo. At popular din ang executive chef ng restaurant na si Chef Elyse sa buong mundo. Pasok sa panlasa ng mga sikat at mayayamang personalidad ang mga pagkaing inihahanda sa mga restaurant ng babae. Pero para sa mga taong kagaya ni Jyla, baka nga kahit tubig dito ay hindi niya kayang bilhin. Isa pa, asa namang makapasok talaga siya sa kahit na isa sa mga restaurant nito. Pero kahit na napaka-imposible, agad na nagbaka-sakali si Jy
Paulit-ulit na lumunok si Jyla pagkakita kay Zion. Parang gusto na nga niyang lamunin ng lupa habang tinitingnan ang asawang hawak-hawak ang kapiraso na dokumentong ‘yon na kuha pa noong una siyang nagpacheck-up.Tinapon na nga niya ang pinakaresulta ng laboratory test niya, pero nilagay niya sa wallet ang larawan ng ultrasound ng anak dahil balak niya sanang ipakita ito sa anak kapag lumaki ito. Ang kaso ay nakita nga ito ni Gabby noong pinadukot siya ng babaita. At akala niya ay tinago ng babae ang larawan pang-blackmail sa kanya, o hindi kaya ay nawala na ito sa warehouse na pinagdakipan sa kanya dahil nga nagkagulo na noong dumating si Zion para iligtas siya.Hindi talaga sumagi sa isip niya na nasa kamay na pala ng asawa ang dokumentong ‘yon. “Bakit nasa ‘yo ‘yan?” kunot-noong tanong niya sa asawa. Posible kayang binigay ni Gabby ito sa lalaki?Kaya pala….Kaya pala galit na galit ito pagkakita sa kanya kanina. Kaya pala hinalikan siya nito nang pagkarahas para lang parusahan
Jyla“Fine. Don’t tell me who’s the bastard that got you pregnant. But none of my family should hear about this— kahit si mama! And for your information, hinding-hindi ko aangkinin ang batang ‘yan,” malamig na babala ni Zion kay Jyla. “And since you came here today on your own volition— feel free to suffer,” dagdag pa ng lalaki. Pagkasabi noon ay umalis na rin si Zion at pumasok na sa loob ng mansyon patungo sa malaking bulwagan.Naiwanang mag-isa si Jyla sa parte ng hardin na ‘yon, lumuluha. Putang ina. Dalawang buwan lang naman ang usapan ng kasal nila. Bakit ba hindi maabot ng isip ng magaling niyang asawa na hindi naman makakaapekto ang bata sa panandalian nilang kasal? Bakit ang mga napaka-imposibleng bagay pa talaga ang pumapasok sa isipan nito? At bakit ba hindi niya magawang magdahilan dito? Palagi na lang umuurong ang dila niya sa tuwing nag-aaway sila.Nakailang pahid na si Jyla sa mga luha na nasa mukha niya pero wala pa ring humpay sa pagtulo ang mga ito. Natigil lang
Jyla“Fine. Don’t tell me who’s the bastard that got you pregnant. But none of my family should hear about this— kahit si mama! And for your information, hinding-hindi ko aangkinin ang batang ‘yan,” malamig na babala ni Zion kay Jyla. “And since you came here today on your own volition— feel free to suffer,” dagdag pa ng lalaki. Pagkasabi noon ay umalis na rin si Zion at pumasok na sa loob ng mansyon patungo sa malaking bulwagan.Naiwanang mag-isa si Jyla sa parte ng hardin na ‘yon, lumuluha. Putang ina. Dalawang buwan lang naman ang usapan ng kasal nila. Bakit ba hindi maabot ng isip ng magaling niyang asawa na hindi naman makakaapekto ang bata sa panandalian nilang kasal? Bakit ang mga napaka-imposibleng bagay pa talaga ang pumapasok sa isipan nito? At bakit ba hindi niya magawang magdahilan dito? Palagi na lang umuurong ang dila niya sa tuwing nag-aaway sila.Nakailang pahid na si Jyla sa mga luha na nasa mukha niya pero wala pa ring humpay sa pagtulo ang mga ito. Natigil lang
Paulit-ulit na lumunok si Jyla pagkakita kay Zion. Parang gusto na nga niyang lamunin ng lupa habang tinitingnan ang asawang hawak-hawak ang kapiraso na dokumentong ‘yon na kuha pa noong una siyang nagpacheck-up.Tinapon na nga niya ang pinakaresulta ng laboratory test niya, pero nilagay niya sa wallet ang larawan ng ultrasound ng anak dahil balak niya sanang ipakita ito sa anak kapag lumaki ito. Ang kaso ay nakita nga ito ni Gabby noong pinadukot siya ng babaita. At akala niya ay tinago ng babae ang larawan pang-blackmail sa kanya, o hindi kaya ay nawala na ito sa warehouse na pinagdakipan sa kanya dahil nga nagkagulo na noong dumating si Zion para iligtas siya.Hindi talaga sumagi sa isip niya na nasa kamay na pala ng asawa ang dokumentong ‘yon. “Bakit nasa ‘yo ‘yan?” kunot-noong tanong niya sa asawa. Posible kayang binigay ni Gabby ito sa lalaki?Kaya pala….Kaya pala galit na galit ito pagkakita sa kanya kanina. Kaya pala hinalikan siya nito nang pagkarahas para lang parusahan
Marahang pinalis ni Jyla ang kamay ng katrabaho. “Hindi. Kailangan ko lang talaga ng extra income,” pagsisinungaling pa niya. Totoo naman na kailangan niya talaga ng ekstrang pera, pero hindi naman kasi ‘yon ang pinunta niya rito. Dahil hindi siya imbitado sa okasyong ‘yon, naghanap siya ng ibang paraan kung paano makakapunta para hindi mabigo ang hiling ng biyenan. Saktong nalaman niya sa biyenan kung sino ang caterer ng mga Calvino, ang Elysian Atelier, isang popular na restaurant na maraming branch, hindi lang sa bansa kundi sa iba’t ibang panig ng mundo. At popular din ang executive chef ng restaurant na si Chef Elyse sa buong mundo. Pasok sa panlasa ng mga sikat at mayayamang personalidad ang mga pagkaing inihahanda sa mga restaurant ng babae. Pero para sa mga taong kagaya ni Jyla, baka nga kahit tubig dito ay hindi niya kayang bilhin. Isa pa, asa namang makapasok talaga siya sa kahit na isa sa mga restaurant nito. Pero kahit na napaka-imposible, agad na nagbaka-sakali si Jy
Zion“I’m so sorry, Zion.” Pigil na pigil pa si Gabby sa pag-iyak ng sobra sa lagay na ‘yon, dahil nga mas lalo itong papanget sa mata ni Zion. “Siguro okay na rin ‘to. Baka hindi talaga tayo ang para sa isa’t isa. Don’t worry. Hindi na ulit ako magpapakita sa ‘yo,” sumisinghot-singhot na pagpapaalam nito. Akmang aalis na sana ang babae nang hablutin ni Zion ang pulsuhan nito kahit masama sa loob niya. Dahil fiancé siya nito, kailangan pa tuloy niyang magpanggap na concerned dito kahit labis na ang pagkadisgusto niya rito. And for fuck’s sake, she deserved this. Maybe she even deserved more.“Anong nangyari sa ‘yo?” he asked. Wala naman kasing nabanggit si Johann sa kanya tungkol dito. Lumabi si Gabby at paulit-ulit na umiling habang lumuluha. “Say it,” naiiritang utos ni Zion. At talagang nagpapabebe pa ito.“Sinampal ako ni mama,” parang batang sumbong ni Gabby sa lalaki. Nalukot ang mukha ng lalaki sa narinig. “What?” “Your mom asked her to. Dahil daw sa ginawa ko kay Jyla,”
Hindi na nagpatumpik-tumpik pa si Andrew at pinaandar na nga ang sasakyan papunta kay Jyla. Binuksan ng lalaki ang bintana at nginitian si Jyla. “Get in the car, Miss Probi! Pauwi na rin naman ako, sumabay ka na!” Samantala, pamilya si Jyla sa sasakyan na ‘yon dahil minsan na siyang sumakay rito. Pero dumukwang pa rin siya para tingnan kung sino ang driver. “Sir Andrew,” bati niya rito.Sinipat niya ang kabuuan ng sportscar. Sunod niyang sinipat ang sarili na punong-puno ng alikabok. “Sir, okay lang. Hintayin ko na lang po yung bus,” magalang niyang pagtanggi na may kasamang pag-iling. “Are you sure? Gabi na, oh? Baka wala ng bus niyan? Mamaya hindi ka pa makauwi niyan ngayon. Unless, magta-taxi ka.” Taxi? Hirap na hirap na nga siyang budget-in ang pera niya hanggang sa sahod. Kinuyom niya ang mga labi at saka binuksan ang pintuan ng sasakyan sa passenger’s seat. Medyo nahirapan pa nga siya umupo dahil masyadong mababa ang sasakyan. “Where to, Miss Probi?” natutuwang tanong sa kan
ZionHindi man nakikita ni Johann ang reaksyon ni Zion dahil sa ibinalita, nai-imagine na ni Johann ang disappointment nito. “Sir?” untag ni Johann sa amo na ilang segundo na yatang nanahimik. “I see,” malamig na saad ni Zion. Hindi alam ni Johann, pero para bang nasaktan ang amo sa narinig.“What should I do, sir?” dagdag tanong ni Johann. “I’ll extend my stay here for a day. Ikaw na ang bahala magdala kay Gabriella sa mansyon. I’ll just meet her there.” Ang nasabing pagtitipon ay gaganapin sa mansyon ng mga Calvino. The mansion had a specific wing for such occasions. May malawak na bulwagan sa loob ang wing na ito ng mansyon at maging ang hardin at patio nito ay ginagamit din para sa mga selebrasyon. Ang dahilan lang naman kung bakit niya dadalhin si Gabby roon ay para magtigil na ang lolo niya sa kahahanap ng mapapangasawa niya. Sigurado naman siyang magugustuhan nito ang background ng dalaga at maging ang pamilya nito na isa rin naman sa mga kaalyado ng pamilya nila.“Got it,
Kinabahan si Jyla sa makahulugang ngiti ni Zoey bago ito nagsalita. “Alam kong hindi kayo magagawang saktan ni Jyla, kaya bibigyan ko kayo ng pagpipilian, Beth. It’s either I ask my men to hurt your daughter or you hurt her yourself— right here.”Napamaang si Jyla sa sinabi ng matanda. Alam na niya ngayon kung saan nagmana ang asawa. Habang napakislot naman si Beth sa sinabi ni Zoey. “What?” “Isang daang sampal, Beth. I think that will be enough for now.” Napasinghap si Gabby sa narinig at nagkatinginan sila ng ina. “Zoey, please… hindi ito ang ibig kong sabihi—” Sinubukan ni Beth ang magpaliwanag pero pinutol ni Zoey ang sinabi nito. “Nakita niyo naman siguro ang mga lalaking naghihintay riyan sa labas,” angil ni Zoey. Agad na naintindihan ni Jyla ang ibig sabihin ng biyenan. Kaya pala may grupo ng mga lalaki na may malalaking tikas na nakaupo sa lounge sa labas lang ng ward ni Zoey.“Fine!” pasigaw na angal ni Beth. Basang-basa na ng luha ang mga mata nito pero pilit pa ring
“Anong ginagawa niyo rito?” Pinandilatan ni Jyla sina Gabby at Beth, ngatal ang boses. Ang kapal talaga ng mukha ng mga ito. Matatanggap niya pa kung siya ang insultuhin o ‘di kaya’y saktan ng dalawang ito, pero hinding-hindi niya mapapalampas kung pati si Zoey ay idadamay pa ng mga ito sa gusot nila. May malubhang sakit na nga ang tao. Inalis niya ang pagkakasuot ng bag at mabilis na lumapit sa dalawa. Kapagkuwan ay paulit-ulit niyang hinampas ang bag kay Gabby. “Ang lakas ng loob niyong pumunta rito! Umalis kayo dito!”Nagpakawala ng impit na tili si Gabby at tinakpan ang sarili. “Stop!”“Ano ba, Jyla!” singhal ni Beth kay Jyla habang tinatakpan si Gabby. Iginiya nito ang anak palayo kay Jyla at pumwesto sa pintuan banda. Hindi na hinabol ni Jyla ang dalawa at agad siyang lumapit kay Zoey para sana protektahan din ito mula sa dalawa. “Ma, okay ka lang? Sabihin mo sa ‘kin kung anong ginawa nila sa ‘yo,” nag-aalalang tanong niya sa biyenan. Sinipat pa nga niya ang mukha at pati mga
AndrewNgumiti muna nang pagkalapad si Andrew at saka sinagot si Jyla. “How about lunch? Your treat?” pagbiro niya sa dalaga.Napansin niya ang pag-aalinlangan sa maganda nitong mukha. Nilinga ni Andrew ang paligid at nadismaya nang makita ang mga sunod-sunod na karinderya sa makitid na eskinita na ‘yon. Bibihira nga lang kumain ang mga empleyado niya sa lugar. Palibhasa ay hindi kaaya-aya ang masasamyo ng kahit na sino sa tuwing dadaan dito. Kaya naman hindi na lang siya humihinga sa ilong para hindi malanghap ang amoy ng lugar— para lang makasama si Jyla. “Libre mo naman ako kahit tapsilog lang,” dagdag na biro pa niya. Baka isipin pa nito na sa isang fine dining restaurant pa siya nagpapalibre. “Okay.” Pumayag naman agad si Jyla sa sinabi ng amo kahit masama sa loob. Tahimik na iginiya ni Jyla si Andrew papunta sa isang karinderya at umorder na nga ng menudong giniling, chopsuey, at dalawang kanin. Pumwesto na sila sa isang maliit na mesa, nakaharap pa nga sa isa’t isa, para