Hindi maiwasang malungkot ni Jyla. Lumala na nang sobra ang kalagayan ni Zoey. Parang kailangan na niyang ihanda ang sarili niya. And Zion clearly drew a line between them. At dahil nakita ni Gabby ang pagpanig ni Zion dito, panigurado ay mamaya’t mamayain siya ng mga Palencia. She’s now vulnerable. For now, makukuntento muna siya sa mga bato bilang sandata, mabuti na lang din at gumana ang pananakot niya kay Gabby. Pero inisip niyang gumawa ng pepper spray mamaya dahil mahal ‘yon kapag binili niya pa. Nakarating na siya sa wakas sa construction site. Pero bawat minuto yata ay lumilinga-linga siya paligid. Natapos na ang oras ng trabaho at parang napagtanto ni Jyla na na-miss niya ang pagtatrabaho roon. Mas komportable siyang katrabaho ang mga lalaking construction worker. Walang nangmamanipula at nangmamata sa mga ito, walang pinagtitsismisan na mga katrabaho, pawang trabaho lang. Wala pang nag-uutos na magpabili sa kanya ng kung ano-ano.Ang kaso ay mailap pa rin ang pagbiyahe n
Halos dapit-hapon na nang maglakad palabas ng bilangguan si Jyla dahil pansamantala siyang nakapagpiyansa ng isang araw. Tangan ang isang papel na may nakasulat na address, sumakay siya ng kotse na nakaparada malapit sa gate ng piitan. Madilim na nang dumating sila sa tapat ng isang malaking mansyon na nasa kalagitnaan ng malawak na hacienda, halos paakyat na ng bundok. Nilapitan siya ng gatekeeper at iginiya siya nito sa isang kwarto sa loob ng mansyon. Pagpasok ni Jyla sa kwarto ay nalanghap niya agad ang masangsang na amoy ng dugo sa loob. Wala siyang maaninag kahit na ano kaya naman ganun na lamang ang gulat niya nang yapusin siya ng malalakas na mga braso. Dumampi pa nga sa mukha niya ang mainit na hininga ng lalaki. “Make me happy before I die, baby girl." Hindi mapigilan ni Jyla ang kilabutan sa narinig. “M-may sakit ka?” nanginginig na tanong ni Jyla sa lalaki. Nakaramdam siya bigla ng takot. “Why?” nanunuyang sagot ng lalaki. “Nagsisisi ka na bang pumayag ka sa pr
Jyla “You heard me,” turan ni Zion nang hindi man lang tinatapunan ng tingin si Jyla. Patagong nilamukos ni Jyla ang dulo ng suot niyang puting T-shirt na halos naninilaw na. “Kung joke man ‘to, Mr. Calvino, hindi nakakatawa.” Napapihit ng tingin sa kanya ang lalaki, nag-iigting ang panga. “Hindi ba ito ang gusto mong mangyari?” Agad na nagbawi ng tingin si Jyla matapos makita ang pagtiim ng bagang ng lalaki pero mabilis nitong sinapo ang pisngi niya at pwersahan nitong hinarap ang mukha niya rito. Noon lang napansin ni Jyla ang angking kagwapuhan ng lalaki. His fair angular face was emphasized by the dark stubbles on his chin. Di hamak din na mas de-kalidad ang suot nitong suit. Masyadong malayo ang estado nito kumpara sa kanya na ilang araw nang walang ligo at suklay. So bakit bigla itong mag-aaya ng kasal out of nowhere? At saka lang napansin ni Jyla ang nakamamatay nitong mga titig sa ilalim ng suot na salamin. She let out a smirk habang malumanay na inalis ang pagkaka
Zion “What?” lukot na lukot ang mukhang tanong ni Zion sa katulong. Naggpunta silang banyo at maabiliis niyang napansin ang nakasulat sa salamin na malalaking mga letrang kulay pula. HINDI KITA PAKAKASALAN! OVER MY DEAD BODY! Hindi maitatatwa ni Zion na seryosong-seryoso ang pagka-disgusto ng babae sa kanya base nga sa madugong pahayag nito na siyang kinagulat niya. Nagkamali nga lang kaya siya ng hinuha tungkol sa babae? “Find her. Hindi naman ‘yon basta-basta makakatakas!” Ayaw niyang mamatay ang ina niyang malungkot. *** Jyla Panay sugat at galos ang inabot ni Jyla sa pagtakas niya sa mansyon na iyon, lalo pa’t puro matitininik ang mga baging at iba pang halamang nakatanim sa gubat palabas ng kabundukan na iyon. Pero ang mga iyon din ang mga nakakapitan niya sa mga pagkakataong nawawalan siya ng balanse at muntik nang mahulog sa kanyang kamatayan dahil sa tarik ng landas pababa ng bundok. Muntikan pa nga siyang mahuli ng mga alagad ni Zion, mabuti na lang
Zion Halos isang buwan na rin ang nakalipas simula nang ipahanap ni Zion ang dalaga sa mga tauhan niya. Ang akala niya nagkamali talaga siya sa paghusga sa dalaga. Tapos ngayon malalaman niyang sa bar na nilalagi niya lang pala ito matatagpuan. He had really underestimated her masterful deceits. “Mr. Calvino, what’s going on?” nanginginig na tanong ng bar manager sa kanya. “How long has she been working here?” usisa niya sa lalaking halatang nangangatog sa presensya niya. “Isang buwan na rin po siya halos dto, Mr. Calvino.” Zion smirked at the realization. Isang buwan na rin simula ng tumakas ang dalaga sa pamamahay niya. Palabas lang talaga ang ginawang pagtakas nito. *** Jyla Punung-puno ng inis si Jyla kay Zion. Bakit ba napakaliit ng mundo. “Pakawalan mo ako, o tatawag ako ng pulis,” babala niya kay Zion. “Show some respect, Roxanne,” naiinis na sita sa kanya ng manager, at talagang pinandilatan pa siya nito. “He’s our most esteemed guest.” Makahulugan siyang tini
Freaking Zion Calvino? Of course! Sino pa nga ba ang inaasahan ni Jyla? May bahagyang ngiti sa mga labi ng lalaki habang nakatingin sa kanya. At ang natural na nakakasurang tono ng boses nito ay medyo magalang ngayon na kahit sino siguro ang makakarinig ay hindi maiiwasan ang mabuntis na lang nang bigla. “Let’s not bother mom for now, okay? Kailangan niyang magpahinga. If you need something, you can just tell me.” Napanganga na lang si Jyla sa nakita at narinig, lalo pa noong lumapit sa kanya si Zion at niyakap siya nito nang biglaan. Akala mo kung gaano ito kabait at ka-gentleman. “Anak, pag-usapan niyong mabuti ang kasal ninyo, ah? Huwag na huwag mong aawayin si Jyla, ah?” sigaw ni Zoey sa anak. “Of course! You don’t have to worry about that,” tugon ni Zion dito habang inaakay nito palabas si Jyla. Ang kaso ay pagkalabas na pagkalabas nila ng ward ay hinablot na naman ng lalaki ang pulsuhan niya at saka siya nito walang habas na hinatak palayo sa kwarto. Nang makarating sila
Pagkalabas na pagkalabas nila sa huwes ay agad na nagpaalam si Jyla kay Zion. “Since bawal naman ang bisita ng hapon, hindi na ako sasabay sa ‘yo pagbalik sa hospital. Bukas ko na lang pupuntahan si Tita Zoey,” aniya kay Zion. Wala naman sila sa harapan ni Zoey kaya hindi niya kailangang magpanggap na gusto niyang makasama ang lalaki. “Suit yourself,” malamig na tugon nito sa kanya. Sa loob ng kotse ay mausisang nagtanong si Johann Santiago kay Zion, ang sekretarya, assistant, bodyguard, at driver ng lalaki. “Sir, tingin mo ba hindi ka niya tatakasan?” Bahagyang umismid si Zion. “If she wanted to, hindi sana siya magpapakita sa bar na lagi kong pinupuntahan; hindi sana siya lalapit kay mama para humingi ng tulong. That recent escape was just one of her manipulative tricks.” “Okay, sir. If you say so,” tugon ni Johann. “Just drive,” medyo naiinis na utos ni Zion dito. Pinaharurot na nga ni Johann ang sasakyan at ni isang beses ay hindi tinapunan ng tingin ni Zion ang dalaga.
Zion “Babe, ayaw mo na ba sa ‘kin?” paawang sambit ni Gabby sa kabilang linya. Bigla na lang itong nagpanggap na humihikbi. “Naiintindihan ko. I gave myself to you that night because I like you so much. Pero hinding-hindi ko ‘yon pagsisisihan kahit hindi mo ako pakasalan.” Medyo nahimasmasan si Zion nang marinig ang mga katagang iyon. “I’m just… not free today. But tomorrow night works for me,” bahagyang pagpapaliwanag ng lalaki. “Really? Thank you, babe!” natutuwang bulalas ni Gabby. “Yeah, see you.” Iyon lang at pinutol na ni Zion ang tawag. Sa totoo lang, walang nararamdaman si Zion para sa babae. Pero hindi niya pwedeng ipagwalang-bahala ang pinagsaluhan nila ng gabing ‘yon, when he was at his lowest. Ibinigay nito ang sarili sa kanya, at dahil isa siyang disenteng lalaki, he had to marry her. Isa pa, natuklasan niya noong gabing 'yon na he was her first. Kung hindi nga lang nakiusap ang ina niya na pakasalan niya si Jyla ay malamang kinasal na siya kay Gabby. Ang tangin
Hindi maiwasang malungkot ni Jyla. Lumala na nang sobra ang kalagayan ni Zoey. Parang kailangan na niyang ihanda ang sarili niya. And Zion clearly drew a line between them. At dahil nakita ni Gabby ang pagpanig ni Zion dito, panigurado ay mamaya’t mamayain siya ng mga Palencia. She’s now vulnerable. For now, makukuntento muna siya sa mga bato bilang sandata, mabuti na lang din at gumana ang pananakot niya kay Gabby. Pero inisip niyang gumawa ng pepper spray mamaya dahil mahal ‘yon kapag binili niya pa. Nakarating na siya sa wakas sa construction site. Pero bawat minuto yata ay lumilinga-linga siya paligid. Natapos na ang oras ng trabaho at parang napagtanto ni Jyla na na-miss niya ang pagtatrabaho roon. Mas komportable siyang katrabaho ang mga lalaking construction worker. Walang nangmamanipula at nangmamata sa mga ito, walang pinagtitsismisan na mga katrabaho, pawang trabaho lang. Wala pang nag-uutos na magpabili sa kanya ng kung ano-ano.Ang kaso ay mailap pa rin ang pagbiyahe n
Lukot na lukot ang mukha ni Jyla habang tinitingnan ang babae. “Anong ginagawa mo rito? Nakuha mo na ang gusto mo, bakit ginugulo mo pa rin ako?” Maarteng humalukipkip si Gabby, at salitan ang pag-arko nito ng kilay habang hindi pa rin naaalis ang nakakainis na ngiti nito sa mga labi. “Yung totoo? Akala mo siguro papanigan ka ni Zion ‘no? Because he treated you nicely these past few days, you thought he’d choose you over me. Akala mo maagaw mo na siya sa ‘kin.” Habang lumilipas ang oras na tinititigan ni Jyla si Gabby ay lalo lang tumitindi ang kagustuhan niyang sakalin ito. Hindi dahil sa pinanigan ito ni Zion, pero dahil sa paulit-ulit na panggugulo nito at ng pamilya nito sa kanya at sa puntod ng ina niya. Hanggang ngayon ay nagtataka pa rin siya kung bakit siya pinadala ng ina sa mga Palencia, namatay na lang ito at lahat, pero hindi na talaga niya nalaman ang dahilan. Sinira lang ng mga ito ang buhay niya. Wala siyang balak na saktan si Gabby dahil ayaw niyang bumalik sa bila
Jyla Nang makarating sa kwarto ay mabilis na pinawi ni Jyla ang mga luha niya at nagsimula na siyang mag-empake ng gamit. Hindi na siya nag-abala na ilagay sa maleta niya ang mga pinamili ni Zion sa kanya na mga damit, maski ang laptop nitong binigay sa kanya. Mamaya ay isumbat pa nito sa kanya sa susunod. There’s no knowing what he’d do next. Mainam na rin ang maging maingat. Pero hindi niya maiwasang makaramdam ng panghihinayang. She loved wearing those. She loved using the laptop for work. Ngayon tuloy ay wala na siyang magagamit kapag kailangan niyang gumawa ng design sa bahay.Bahala na. Pagkatapos mag-empake ay inayos niya muna ang loob ng silid at nilisan ‘yon. Nagpakawala siya ng isang malalim na buntong-hininga at sinipat ang kwartong nilagi niya nang maraming linggo na rin. Matapos niyang masigurado na maayos ang lahat, mabigat ang mga paang lumabas na siya ng silid. Mabilis ang mga hakbang na dumiretso siya sa pintuan palabas ng unit at ni isang beses ay hindi man lang
“How dare you hurt Gabriella right in front of me.” Medyo malalim ang pagkakabanggit noon ni Zion, na para bang hinugot pa nito sa kaibuturan ng pagkatao nito ang boses. His voice wasn’t laced with anger or contempt. And Jyla thought he sounded so sexy, so dangerously sexy, tapos ay malamlam pa ang paraan ng pagkakatitig nito sa kanya ngayon. Hindi malaman ni Jyla kung ano ba ang una niyang dapat na maramdaman kaya namang paulit-ulit siyang napalunok. Matatakot ba siya dahil alam niyang pagbabantaan na naman siya nito dahil sa ginawa niya kanina? O mag-aalala ba siya dahil sa init na sumisingaw sa katawan nilang dalawa ngayon. Not to mention how his warm and smoky breath kept blowing on her face. Para siyang nagagayuma. Imbes na lumaban ay hinayaan na lang niyang hawakan ni Zion ang magkabila niyang pulsuhan. “Since I’ve shown you nothing but kindness this past few days, hindi ba dapat ganun din ang gagawin mo sa iba? Especially to the woman I am marrying someday?” He should be an
Zoey “Huwag kang mag-alala, Zoey. Kapag nagbalik na si Leo rito, sisiguraduhin naming maikasal kayo. May inaasikaso lang siya sa abroad. Kaya magpagaling ka, okay? Para doon ka na rin manirahan sa mansyon,” ani Agnes. Punong-puno ng pagkaawa ang mga mata ng matandaang babae dahil sa kalagayan ng manugang. “Ma….” Hindi maiwasan ni Zoey na lalong maging emosyonal. Muling nagyakapan ang dalawang babae, at maging si Jyla na nakikinig sa labas ng pintuan ay naiyak lalo dahil sa mga ito. Mabuting at maprinsipyong tao si Zoey. Kaya gumuho rin ang mundo niya noong malaman na pamilyadong tao na pala si Leo, at tatlo pa nga ang anak nito sa orihinal na asawa. Siyam na buwan na ang pagbubuntis niya kay Zion, saka lang nalaman ni Zoey na ginawa siyang kabit ni Leo na isa palang Calvino. Akala ni Zoey ay pinalampas na ng asawa ni Leo ang pagkakamali niya, dahil hinayaan lang siya nitong ipanganak nang maayos si Zion. At limang taong nabuhay nang tahimik si Zoey at ang batang Zion, at ginampan
Nanumbalik na naman ang dating malamig at hindi maipaliwanag na ekspresyon sa mukha ni Jyla. Kaagad na nawala ang malapad niyang ngiti at ang maningning niyang mga mata. All because of Zion. Hindi niya alam na ganun na pala siya kadaling maapektuhan ng lalaki. Nasiyahan naman si Andrew nang magbalik ang kaawa-awang mukha ni Jyla. He likes her better that way, when she’s desperate and vulnerable. Dahil mas kainteres-interes naman talaga ang isang babae kapag ang alam lang nitong gawin ay itulak ka palayo.“Gee. I was wondering why you’ve been so happy these days. Akala ko talaga ay may bago ka nang sugar-daddy. ‘Yon pala ay pinahagingan ka lang ni Zion ng kaunting bagay. Now you dare challenged his real woman. Were you always that naive, Miss Probi?” pagpapatuloy pa ni Andrew sa panglalait sa kanya.Wala siyang balak na sumagot sa mga pang-iinsulto nito. Hihintayin niya na lang na matapos muna ang pagbisita ng pamilya ni Zion kay Zoey bago siya pumasok doon. Napansin niya sa gilid
GabbyNaglahong bigla ang kumpiyansa ni Gabby sa sarili at nakaramdam siya ng pagkapahiya sa reaksyon ni Manuel Calvino pagkakita sa kanya. Dahan-dahan siyang umatras palapit kay Zion, humihingi ng saklolo. “That’s enough,” sita ni Zion sa lolo nito. “Hindi nakakabuti sa kanya at sa dinadala niya ang stress, lo. I would appreciate it if you treat her nicely.”Napanganga naman si Manuel sa ginawang pagkampi ni Zion kay Gabby at napatingin ito kay Agnes bago muling binalingan si Zion. Magsasalita pa nga sana ang matanda pero naunahan ito ng apo.“Kaya ko siya pinapunta ngayon dito ay para ipakilala siya sa ‘yo. Well, she’s the woman I’m going to marry, no matter what,” mariing pag-imporma ni Zion kay Manuel.“Masyado kang nagmamadali, Zion. Hindi porke’t nabuntis mo siya ay pakakasalan mo kaagad siya. We can just find someone better an—”Kaagad na pinutol ni Zion ang ideya ni Manuel. “I am marrying her for that very reason. Because she’s the mother of my child. So stop setting me up w
JylaHindi na alam ni Jyla kung paano pa magpapaliwanag kay Zion. Umurong na ang dila niya pagkatapos ng retorika nitong pahayag. Hindi niya alam kung ipagtatanggol pa ba niya ang sarili. Lalo namang hindi niya alam kung paano pa gagawin ‘yon, lalo pa’t halatang mas pinapanigan ni Zion si Gabby. Kahit naman siguro magdahilan siya, hindi siya nito papaniwalaan. Napakislot si Jyla nang maramdaman ang kung anong kumurot sa puso niya. Hindi na siya sanay na makita ang nakasanayan naman niyang salbaheng ugali ni Zion, noong para pa silang aso’t pusa. Akala niya ay okay na sila, pagkatapos siya nitong bilhan ng kung ano-ano, pagkatapos siya nitong alagaan, pagkatapos siya nitong pakitaan ng kabutihan.Nalimutan niya ang tunay niyang lugar sa puso nito. Kailanman, hinding-hindi nga pala siya ituturing nitong asawa. Guni-guni lang niya ang lahat. Pero mabuti na lang at nahimasmasan siya ngayon. Nagbaba siya ng tingin. Kagaya ng dati, hindi na lang siya ulit magsasalita. Kagaya ng dati, haha
ZionKakatapos lang ng meeting ni Zion kaninang mga alas nuwebe nang bigla siyang tawagan ni Manuel Calvino.“Zion, iho!” pagbati ng matanda sa kanya. Kaagad namang naningkit ang mga mata niya. Alam niya naman kasi ang pakay ng matanda sa tuwing tatawagan siya nito. “I realized you are right, iho. I am really sorry for what happened in the past. Ginawa lang namin ang kailangang gawin para maging maayos ang pamilya natin. Pasensya na kung pinatapon ka na lang namin sa kung saang bansa nang basta-basta. You didn’t deserve that. Your mother didn’t deserve to be separated from you. Kaya sana, bigyan mo kami ng pagkakataon na makausap si Zoey.”Hindi naman kaagad nakapagsalita si Zion sa narinig. Si Manuel Calvino ba talaga ang kausap niya? Napatingin tuloy siyang muli sa pangalang nakarehistro sa cellphone niya. It was really his grandfather’s number. Where the fúck is he going with this?“At dahil alam ko namang kaunting panahon na lang ang nalalabi kay Zoey, please give me the chance