MALALIM na buntong-hininga ang pinakawalan ni Megara matapos marinig ang paliwanag ng lalaki sa harap niya.
"Pasensiya ka na talaga, Meg. Pinaghahanap na ako ng mga pinagkakautangan ko. Dahil sa takot, napilitan akong magsinungaling sa lahat ng taong naghahanap sa akin."
Pinagmasdan niya ang mukha ng binatang si Roy. Halata nga roon na problemado ito. Malalim ang itim sa ilalim ng mga mata nito at humpak din ang magkabilang pisngi.
"Pero ano ba talaga ang nangyari sa kaniya? Namatay ba talaga siya?"
Hindi ito makatinging nagbaba ng mukha. "O-oo. Nandoon ako sa ospital nang ideklara ng doctor na dead on arrival siya."
Malalim siyang nagpakawala ng hangin sa narinig. Tila hindi makapaniwalang napahawak siya sa sintido at pumikit.
Kung talagang patay na ang ex niya, sino ang nagpapadala sa kaniya ng mga litrato nila na tanging siya at ang dating karelasiyon lamang ang mayroon!
"Bakit mo nga pala naitanong? May nangyari ba?" usisa ng lala
GULAT ang mababakas sa mukha ni Narissa matapos nitong buksan ang pintuan ng condo unit nito at bumungad siya sa dalaga. Wala naman siyang paalam nang tuluyang pumasok sa loob at umupo sa mahabang sofa malapit sa balkonahe.Iyon ang condo unit ng babae na malapit sa opisina nila. Madalas itong maglagi roon sa tuwing may photoshoot itong gagawin.Sumunod naman sa kaniya ang dalaga. Naupo ito sa armchair sa kaliwa ng mahabang sofa na kinauupuan niya at mataman na tumitig sa kaniya."Bakit ka nandito? I already told you, may photoshoot ako ngayong araw.""Huwag kang pumunta," mabilis niyang saad rito at itinuon ang mga mata sa nakabukas na telebisiyon.Sumilay ang ngiti sa mga labi ng babae. Nakaarko ang kilay na inangat nito ang isang paa at ipinatong sa isa pa."Pinapapili mo ba ako?"Tumalim ang mga mata niya nang ibaling dito ang paningin. "Inuutusan kita."May ilang segundong natahimik ang babae dahil sa sinabi niya. Umikot a
PAGSAPIT ng alas-sais y medya, nakaligo at nakapagbihis na rin si Russel nang abutan niya ito sa kuwarto nila. Pumasok siya sa kanilang walk-in closet at inilagay sa gilid ng pintuan ang laundry basket bago muling umalis.Hindi pa man tuluyang nakalalabas ng silid, huminto siya at nilingon ang lalaking abala sa pagsusuot ng mamahalin nitong relo habang nakatingin sa malaking salamin sa harap nito. Matagal niya itong tinitigan habang nagdadalawang-isip kung yayayain itong mag-agahan o hindi.Sa huli, nagpakawala siya ng hangin at tuluyang kinausap ang asawa. "Ready na ang breakfast. Bumaba ka na.""Sa office na lang ako mag-aagahan."Nawalan siya ng gana nang marinig ang sinabi nito. Nasaktan siya at sa parehong pagkakataon, nakaramdam din ng inis. Gusto niya itong lapitan at komprontahin. Kung anu-anong senaryo ang pumapasok sa isipan niya.Kumuyom ang mga kamao niya bago kinagat ang ibabang labi. "Gumising ako nang maaga para lang ipagluto ka ng b
MATAGAL na pinag-isipan ni Russel ang mga sinabi ng kaibigang si Vicente. Mahigit kalahating araw na rin siyang nag-iinom sa loob ng restobar ng bagong nobya nito. Pilit niyang iniisip kung ano nga ba talaga ang dapat niyang gawin sa sitwasiyon na iyon.Sa loob nang limang taon, nagawa niyang pigilan at itago kay Megara ang totoong kalagayan niya. Ayaw niyang iparanas dito ang isang pagkatao niya na pilit na niyang ibinabaon sa limot.Sa tulong ng pagmamahal ng asawa, nagagawa niyang kontrolin ang halimaw sa loob niya. Pero simula nang dumating sa buhay niya si Narissa, tila nagising nito ang isang parte ng madilim niyang nakaraan. Ngayon na nagkakaroon na sila ng problema ni Megara, mas lalong tumitindi ang kagustuhang makawala ng halimaw mula sa loob niya.Nagbuga siya ng hangin nang maalala si Narissa. Ang dalaga ang tanging nakapagbibigay sa kaniya ng satisfaction na hinihingi ng katawan niya. Dito niya nailalabas ang init niya, pero sa tuwing napapalapit si
MATAPOS ilapag ng waitress ang isang tasa ng kape, dalawang juice at tatlong sliced ng cakes sa ibabaw ng table nila, nagpasalamat siya sa babae na sinuklian naman nito ng isang ngiti. Nang makaalis ang waitress, saka niya binalingan sina Becka at ang asawa nitong private investigator. "Salamat talaga sa pagpunta." "Naku, wala iyon! Napakabait mo sa akin noong highschool pa tayo. Oras na rin para makabawi ako sa iyo." Malapad na ngumiti ang babaeng si Becka. Hindi pa niya nasasabi sa dalawa ang sadya niya. Iniisip niya pa rin kasi kung sakaling tanungin siya ng mga ito sa posibleng dahilan ng pagmamanman sa kaniya ng lalaki, ano ang sasabihin niya? Nakita niya ang pag-inom ng kape ng asawa ng kaibigan niya. Matangkad ito, medyo malaki ang pangangatawan at namumutla sa kaputian ang kutis. Matapos nitong ilapag ang kape, binalingan naman siya nito ng tingin. "Tungkol saan ang gusto mong imbistigahan ko?" Mahinahon ngunit malaki ang boses nito.
MAG-A-ALAS-SIETE pa lamang ng gabi, narinig na ni Megara ang paghinto ng kotse sa tapat ng kanilang bahay. Ayaw man niya, pinilit niya ang sarili na tumayo at lumapit sa pinto.Ganoon na lang ang pagsinghap niya nang sa pagbukas niya ng pintuan, bumungad sa kaniya ang lasing na si Russel. Namumungay ang mga mata nito, nangangamoy alak at hawak na sa isang kamay ang hinubad nitong itim na blazer.Sinubukan niyang langhapin ang pabango ng babae na lagi niyang naaamoy rito, pero sa hindi malamang dahilan, tanging alak at pabango ni Russel na lamang ang naaamoy niya. Nawala na ang pabango ng babae nito."Lasing ka na naman," komento niya saka sinubukang alalayan ito, pero napahinto siya nang i-angat nito ang isang kamay para pigilan siya."Huwag mo akong lapitan."Natigilan siya at napatitig sa mukha nito. Mabilis siyang nakaramdam ng kirot sa kaniyang puso. Parang sinasaksak ng kutsilyo ang dibdib niya.Humakbang ito at pumasok sa loob ng kitch
MATAGAL siyang nakatitig sa harap ng sariling repleksiyon sa salamin—namumutlang mukha, nangingitim ang ilalim ng mga matang gabi-gabi kung umiyak. Nawawalan na rin ng kulay ang mga labi niyang dati ay puno ng sigla at matitingkad na ngiti.Iyon ang laging nakikita ni Megara sa tuwing sisilipin niya ang sarili sa salamin. Tuluyan na niyang napabayaan ang sarili. Kahit anong pangungumbinsi ang gawin niya, hindi na niya kayang magpanggap na walang problema at kaya niya.Mula sa salamin sa kaniyang harap, nilingon niya ang mga damit na nagkalat sa ibabaw ng kama. Kaninang alas-singko pa siya namimili nang maisusuot, subalit wala siyang matipuhan sa mga kasuotang nasa loob ng cabinet niya.Gusto niyang lumabas. Gusto niyang mag-shopping at pagurin ang sarili sa mga bagay na nakasulat sa listahan na nahanap niya sa internet. Kanina, nag-research siya kung ano ang puwedeng gawin ng mga babaeng katulad niya. Iyong mga nawalan na ng pagmamahal sa sarili dahil sobr
HAWAK ang paperbag ng damit na binili niya kanina, tulalang lumabas ng malaking mall si Megara. Umihip ang malakas na hangin at tinangay nito ang mahabang buhok niya.Dama niya ang lamig ng paligid sa kaniyang balat. Maging ang sikat ng araw na tumatama sa kaniyang mukha, ramdam niya. Sa kabila ng init at lamig na nararamdaman, tila namamanhid ang kaniyang buong katawan.Tila siya naparalisa at walang ibang magawa kundi ang tumunganga roon habang dinadama ang kirot sa kaniyang puso. May ilang minuto pa siyang nanatiling nakatayo. Pilitin man niya ay hindi niya magawang alisin sa isip ang mga nasaksihan kanina.Mula sa kawalan, pinaglandas niya ang paningin niya sa buong paligid. Lahat ng tao, abala sa kani-kanilang ginagawa. Walang ni isa sa mga ito ang tumitigil o humihinto man lang sa paglalakad. Tanging siya lamang ang nanatiling nakatayo habang tila wala sa kaniyang sarili.Parang sirang plaka, paulit-ulit na naglaro sa isipan niya ang mga nakita kani
MARIIN na lumunok ang lalaking si Russel habang nagmamaneho ito pauwi sa kanilang bahay. Manaka-naka niyang nililingon ang asawa na wala nang malay habang nakasalampak sa passenger's seat.Kanina habang nasa condo unit siya ni Narissa at nakikipagtalo sa babae, nakatanggap siya ng tawag mula kay Vicente. Hindi niya ito sinagot dahil buong akala niya, mag-aaya lamang ang lalaki na lumabas para uminom.Subalit nang mabasa niya ang isa sa mga text messages nito na nagsasabing nasa club kung saan ito naroon si Megara, walang paalam siyang lumabas ng unit ni Narissa at halos paliparin na ang sasakyan patungo sa naturang club.Humigpit ang pagkakahawak niya sa manibela at muling nilingon ang babae. Sa sobrang kalasingan nito, ni hindi na siya nito magawang makilala. Kanina ay pinagtatabuyan pa siya nito sa pag-aakalang ibang lalaki siya.Mula sa nahihimbing na mukha ng asawa, bumaba ang paningin niya sa kasuotan nito. Napailing siya matapos madako ang tingin ni
MALAKAS siyang humiyaw nang makita ang nakabulagta na katawan ng lalaki sa sahig. Ilang ulit siyang umiling habang nangingilid ang mga luha sa magkabila niyang pisngi.Ilang segundong walang lumabas na boses mula sa bibig niya. Nakaawang lamang ang mga labi niya at sunod-sunod sa pag-agos ang luha sa magkabilang pisngi."R-Russel!" Sa wakas ay nagawa niyang isatinig habang nanginginig ang katawan niya sa labis na kilabot na nararamdaman. "Russel!"Muling tumawa si Narissa. Nangingilid ang luha sa magkabila nitong pisngi. Marahas siya nitong hinawakan sa braso at buong puwersang hinatak palayo roon."Bitiwan mo ako! Russel! Huwag!" Pilit inaabot ng kamay niya ang katawan ng lalaki, subalit marahas siyang hinatak ni Narissa.Kahit pa nang bumagsak siya sa sahig dahil sa pagpipilit na makawala rito, kinaladkad pa rin siya nito patungo sa pintuan.Pilit siyang pinatayo ng babae hanggang sa makalabas sila ng beach house."Ano'ng tinitingin
NGUMISI ang babaeng si Narissa matapos niyang mahablot sa buhok si Megara. Hinigpitan niya ang pagkakakapit sa buhok nito bago nito bago kinuha ang baril na itinatago niya sa kaniyang likod."Ilang taon man ang lumipas, kahit kailan, hindi kita magagawang kalimutan, Meg! Kung hindi ka na rin lang magiging akin, hindi ka rin mapupunta sa kaniya!"Sa sinabi niyang iyon, malakas na humiyaw si Megara bago tinabig ang baril na hawak niya. Hindi sinasadyang mapaputok niya iyob kaya mabilis na nagtakip ng magkabilang tainga nito si Megara nang makawala sa kaniya.Napalingon naman siya sa pinto nang marinig ang paghinto ng isang kotse sa labas ng bahay. Mabilis niyang pinulupot ang mga braso sa leeg ng babae at tinutukan ito ng baril.Sumunod ay bigla na lamang bumukas ang pintuan ng bahay at bumungad sa kanila ang gulat na mukha ni Russel."Megara!"Ngumisi siya nang marinig ang nag-aalalang boses ng lalaki. Akmang lalapitan sila nito pero agad niy
MALAPAD na ngumiti si Narissa bago nginuso ang silyang katapang nito. Tila inuutusan siyang maupo roon."Mag-uusap tayo."Binawi niya ang paningin at binitiwan ang hawak na siradura. Huminga siya nang malalim bago tuluyang lumapit dito, subalit hindi na siya naupo at nanatili na lang na nakatayo."Hindi ko naisip na aabot ka sa ganito.""Ako rin," mabilis nitong tugon. "Ni minsan ay hindi ko inakalang magkakaganito ako. Ang dami kong tao na nagamit, para lang makaabot sa kung nasaan ako ngayon. Nagpanggap pa akong buntis ako, sinulsulan ang mga doctor, maipalabas lang na totoo ang kasinungalingan ko."Umiling siya sa babae. "Itigil mo na ito, Narissa. Tama na. Magbagong-buhay na tayo.""Nasasabi mo iyan kasi masaya ka. Paano naman ako?" Lumamlam ang mga mata ng babae.Mariin siyang lumunok. Hindi na niya alam kung ano ang sasabihin, para lang makumbinsi ang babae na tumigil na."Hindi puwede, Meg. Hangga't hindi ka bumabalik sa
MATAPOS maligo ni Russel ay naabutan nito ang asawa sa dulo ng kama. Nakaupo habang nakatulala sa kawalan. Agad siyang nakaramdam ng kaba nang maisip na baka may nangyari dito nang iwan niya.Mabilis niyang nilapitan ang asawa at lumuhod sa paanan nito. "Baby, what's the matter? I-inaway ka ba ni Narissa? May ginawa ba siya sa iyo?"Mabilis itong umiling nang mapansin ang galit at pag-aalala sa tono niya. Mariin itong lumunok bago yumakap sa kaniya nang mariin."Russel." Nagsimula itong umiyak habang yumuyugyog ang balikat.Nang dahil dito ay mas lalo siyang kinabahan. Mula sa pagkakaluhod, tumayo siya at naupo sa tabi nito."Ano ba'ng nangyari? Sabihin mo sa akin." Hinawakan niya ito sa magkabilang pisngi at nag-aalalang tinitigan.Humihikbi itong lumuluha. Hindi ito nagsalita pero nagpatuloy lang sa pag-iyak. Lalo siyang nakaramdam ng takot nang dahil doon."Meg, tinatakot mo ako. Sabihin mo na sa akin, ano ba'ng problema?"P
MATAGAL binalot ng katahimikan ang dalawang babae matapos silang maiwan ni Russel. Nakakrus ang dalawang braso ni Narissa sa tapat ng dibdib nito, siya naman ay mataman na nakatitig sa babae.Nag-umpisang mangilid ang luha sa magkabilang pisngi niya. Nang makita iyon ni Narissa ay napapalunok itong nag-iwas ng tingin.Huminga siya nang malalim bago lumapit sa harap nito. Ilang ulit pa siyang huminga bago tuluyang lumuhod sa paanan ng babae. Patuloy sa pag-agos ang mga luha sa magkabilang pisngi niya.Tumalim naman ang mga mata ni Narissa. Pilit nitong iniiwas ang mukha sa kaniya ngunit hindi nito naitago ang pamumula ng mga mata."Please, please, nagmamakaawa ako. Riss, pabayaan mo na kami!"Kumuyom ang mga kamao ng babae, pero hindi ito natinag sa kinatatatuan"Please, huwag mong sirain ang pamilya na gusto kong buuin!" Ilang ulit siyang umiling pero tila walang pakialam si Narissa sa pag-iyak at pagluhod niya.Huminga ito nang malal
HALOS manlisik ang mga mata ni Narissa habang nakatitig sa pader na nagsisilbing tanging harang sa silid na tinutuluyan niya at sa kuwarto nina Megara at Russel.Nanginginig ang mga kamao niya sa bawat ungol at halinghing na ginagawa ng dalawa. Nasisiguro niya na sinasadya ng mga ito ang ginagawa para marinig niya."Magbabayad ka sa ginawa mo. Sisiguraduhin ko na mababawi ko siya mula sa iyo!"Nangilid ang luha sa magkabila niyang pisngi, subalit marahas niya itong pinalis. Malayo na ang narating niya. Hindi siya papayag na mauwi lang sa wala ang pagtitiis niya.Noong gabing iyon, matagal siyang nanatiling gising habang nakatitig sa kawalan. Nang umabot ang alas-tres ng madaling araw, walang ingay siyang lumabas ng silid at bumaba sa kusina.Mabilis niyang tiningnan ang sariling cell phone para i-check kung may natanggap ba siyang mensahe. Mahina siyang nagmura nang makitang walang ni isang text doon.Kinuha niya ang baso ng tubig at mabilis
PAGSAPIT ng alas-siete ng gabi, nasa ibaba na si Russel at nagluluto ng pagkain, habang siya, nasa loob pa rin ng silid at iniisip ang mga dapat gawin. Nang lumipas ang mahigit limang minuto mula nang bumaba ang lalaki, mabilis siyang lumapit sa kulay mahogany na cabinet, saka kinuha ang ilang underwear niya sa loob.Mula sa suot niyang damit, mabilis siyang nagpalit sa isang kulay pulang bikini na bumagay sa kulay at hubog ng katawan niya. Nagsuot pa siya ng see-through white kimono bago tuluyang lumabas ng silid."Russel, makinig ka sa akin!"Naabutan naman niyang nagtatalo sina Russel at Narissa. Ayon sa narinig niya, pinagpipilitan ng babae na iwan na siya ni Russel at piliin ito at ang bata ng asawa niya.Tumalim ang mga mata niya. Hindi nga siya nagkamali sa hinala. Mabilis siyang lumabas mula sa pinagkukublihan. Nakatalikod mula sa kaniya si Russel at abala sa paghuhugas ng mga gulay kaya hindi siya agad napansin nito.Nakuha niya ang atensi
NAPAPIKIT siya ng mga mata nang marinig ang gustong mangyari ni Narissa. Inuutos nito na magsasama silang tatlo sa iisang bahay hangga't hindi pa nito naipapanganak ang bata.Mariin siyang tumutol sa gusto nitong mangyari. "Kung gusto mo ng makakasama, ikukuha kita ng katulong.""Ayoko nga!" mataray nitong tugon nang balingan siya. "Dalawa tayong gumawa nito, dapat dalawa tayo ang mag-asikaso.""Narissa!""Ano ka, sinusuwerte? Matapos mong gumawa ng bata, ibibigay mo sa iba ang responsibilidad?" Inirapan siya nito bago pinagkrus ang dalawang braso sa tapat ng dibdib.Tapos na silang mag-agahan at kasalukuyang pinag-uusapan ang dapat gawin dahil sa sitwasiyon ni Narissa. Nang balingan naman niya ng tingin si Megara, mahinahon itong nakaupo sa silya. Nakatutok ang mga mata nito sa mesa, minsan naman ay mag-aangat ng mukha sa babae."Hindi ako papayag sa gusto mo. Mas nanaisin ko pang sirain mo na lang ako sa mga tao, kaysa hayaan kang tumira k
NANATILI sa loob ng silid si Megara habang nakatanaw siya sa pader. Yakap niya ang unan sa dibdib. Puno ng pangamba ang dibdib niya.Buong akala niya ay tapos na siya sa problemang ito, pero ngayong dumating na ang pinakahihintay niya, hindi na niya alam kung ano ang gagawin. Ang galit na mayroon siya sa kaniyang dibdib, sa isang iglap, mabilis na naglaho.Ngayon ay kinukuwestiyon na niya ang sarili. Pakiramdam niya, siya ang may kasalanan ng lahat. Para bang siya pa ang nagdala ng problema sa kanila ni Russel.Nang hindi siya mapakali sa kinauupuan. Tumayo siya at nagpalakad-lakad sa harap ng kama. Nasa labas si Russel at nakikipag-usap sa babae, habang siya ay piniling magkulong sa kuwarto.Ramdam niya ang panginginig ng mga kamay niya. Nangingilid ang luha sa magkabila niyang pisngi, hindi dahil sa sakit, kundi dahil sa takot.Tumigil siya sa paglalakad at naupo sa dulo ng kama. "Diyos ko, ano'ng gagawin ko?"Tumingala siya at umusal nang