"Kalma ka na, Miss Thes," paghimas ni Karina sa likod ko. Napatingin rin ako sa cellphone ko na nasa dashboard. May unknown number na tumatawag at alam kong si Luther Rico 'yon kaya ang ginawa ko ay in-off ko ang cellphone ko. After a few minutes. I stopped crying, but the pain in my chest keep dig
Ramdam ko nang tinatawagan na ako ng ilang beses ni Luther pero wala na akong pakialam doon. Ang naisip ko lang ngayon na baka tanungin niya si Caitlin kung nasaan ako at baka mag-alala ang kapatid ko sa akin kaya naman iginilid ko na muna ang sasakyan at huminto. Saka ko nilingon si Beauty."M-Miss
"Thank you, Cait. I'm okay, magmemessage-message ako sa 'yo gamit rin ang number na 'to to update you." Hindi na rin nagtagal ang usapan namin at siniguro lang ni Caitlin na maayos ang lagay ko. She even asked if I need her right now at pupuntahan niya daw ako. Huwag daw akong mag-alala dahil mag-i
"Sa tita po siya palagi nahingi ng panggastos. At ganoon rin po ang alam ko sa ibang mga kapatid nila... s-sorry po, Tita Beauty, baka si Miss Thes makausap po kayo. H-Hindi naman po kadamutan sa pamilya na lilimitahan ninyo po ang pagbibigay, eh... nakikita ko na rin po kasi yung hirap ninyo na d-d
Paglipas ng ilang segundo na hindi nakasagot si Beauty ay tumigil na rin ako na pag-usapan ang tungkol sa pamilya niya. "Saan na pala kayo nakatira?" I asked. "A-Ay. Sa amin ka talaga muna titira, Miss Thes? Forda final decision na ba 'yan?" paniniguro naman niya. I nodded at her and smiled. Naka
Nang marating na namin ang apartment nila ay isa-isa na rin naming binitbit ang pinamili namin. Kanina habang papunta ay naisip ko na baka walang mapagparadahan ng sasakyan ko dito, pero mabuti naman at sa gawing dulo pala ang apartment nila. Sa harapan kasi ay one-way lang, pero dito malaki ang spa
Magpapalipas lang ako ng ilang araw. Tapos kakausapin ko na siya ulit. Lahat sasabihin ko sa kaniya. Tapos doon, kung mauulit na iiwas siya, k-kung mananahimik pa, siguro sign na 'yon na tigilan na rin talaga namin 'to.Kasi kahit mahal ko siya, ayoko sa lalakeng pakiramdam ko na hindi buo ang loob
After parking my car, I grabbed my phone and opened it. Habang hinihintay ko itong magbukas ay lumabas na rin ako ng sasakyan at sumilip sa direksyon ng bahay ko. And there... tama nga ang naisip ko! My eyes tightly closed, and I let out a deep sigh."Luther... Rico..." mahina kong sambit nang makit
At nang sa huling pagdiin ko ay may nakita akong tumurit. My eyes widened and my lips parted when I saw a huge part of hotdog on the floor. Hayup kang hotdog ka! “Fck…” malutong na napamura siya. Nang mailabas nga ni Luther ‘yon ay nakahinga ako ng maluwag at napaupo ako sa wooden chair habang si
“Toto…” Mula kanina nang magising si Taki, ngayon ko lang siya nakitang ngumiti. “Hey, little buddy… nagising ka na rin pala,” sagot naman ni Luther at tumayo saka lumapit sa amin. “Gutom na rin siya, Luther–ay teka, kukuha ako ng pinggan,” pagkasabi ko non ay inilagay ko sa bulsa ng sleepwear k
Naisip ko na rin talagang sabihin kay Luther kagabi ang pagbubuntis ko pagkatapos sana niyang magkwento kaso nahulaan kong mas hindi siya makakatulog, baka mas lalo akong hindi tinigilan kakakalabit kasi sasabihin niya for sure, ‘celebration’. Kahit papaano, alam ko na rin talaga paano tumakbo uta
Antok na antok na rin naman kasi ako non! Nakakabigla rin na napakalalim matulog nung bata talaga! Kahit anong ingay namin kagabi dahil kinukulit ako ni Luther na sandali lang daw ay hindi nagigising si Taki. Kalahating oras rin tumagal ‘yon. At ngayon naman, tulog pa rin ito kahit alas-sais na ng
Napatingin ako sa wall clock at nakita kong ala-dos na ng madaling araw. Napahiwalay ako sa pagkakayakap kay Luther. “Bukas ba susunduin si Taki dito?” tanong ko sa kaniya. His eyebrow raised, nagtataka at nagtatanong ang mukha niya habang nakatingin sa akin. Dumistansya na rin ako dahil nga nang m
Hindi ko inaasahan na puro masasakit pala ang mga nangyari sa nakaraan ni Luther. And after knowing all of it now, I just admire him more for the kind of thinking he has. Sa haba ng pasensiya, sa lawak ng pang-unawa. “I cried again. Haa. I felt weak everytime I shared something about my past with
Napahikbi ako nang marinig ko ang pag-iyak ni Luther habang nakatingin sa akin. Nagtatagis ang bagang niya nang mapahinto siya. And when he lowered his head, his shoulder shakes more."Tangina, parang kahapon lang..." he muttered to himself, his voice barely a whisper as the weight of the memory co
"Pinagpatuloy ko lang ang ginagawa ko na 'yon kahit pinagtatabuyan niya ako. Sa tuwing marumi ang bahay, ako ang naglilinis, nagluluto rin ako. Kuya kept on drinking as if I wasn't around, as if he was in his own world. He was smiling while holding Anna's picture. Nakatitig lang siya doon, at may mg
"Pati rin ako nagalit, Cyron was mad too, lahat naman kami pero inunawa pa rin namin si kuya.""I mean... walang may gusto ng nangyari at walang kasalanan ang bata. Pero bakit hindi niya man lang mabisita? Sa isip ko non, wala siyang pakialam kay Taki, ilang beses ko rin siya kasing pinuntahan sa ba