"Thank you, Cait. I'm okay, magmemessage-message ako sa 'yo gamit rin ang number na 'to to update you." Hindi na rin nagtagal ang usapan namin at siniguro lang ni Caitlin na maayos ang lagay ko. She even asked if I need her right now at pupuntahan niya daw ako. Huwag daw akong mag-alala dahil mag-i
"Sa tita po siya palagi nahingi ng panggastos. At ganoon rin po ang alam ko sa ibang mga kapatid nila... s-sorry po, Tita Beauty, baka si Miss Thes makausap po kayo. H-Hindi naman po kadamutan sa pamilya na lilimitahan ninyo po ang pagbibigay, eh... nakikita ko na rin po kasi yung hirap ninyo na d-d
Paglipas ng ilang segundo na hindi nakasagot si Beauty ay tumigil na rin ako na pag-usapan ang tungkol sa pamilya niya. "Saan na pala kayo nakatira?" I asked. "A-Ay. Sa amin ka talaga muna titira, Miss Thes? Forda final decision na ba 'yan?" paniniguro naman niya. I nodded at her and smiled. Naka
Nang marating na namin ang apartment nila ay isa-isa na rin naming binitbit ang pinamili namin. Kanina habang papunta ay naisip ko na baka walang mapagparadahan ng sasakyan ko dito, pero mabuti naman at sa gawing dulo pala ang apartment nila. Sa harapan kasi ay one-way lang, pero dito malaki ang spa
Magpapalipas lang ako ng ilang araw. Tapos kakausapin ko na siya ulit. Lahat sasabihin ko sa kaniya. Tapos doon, kung mauulit na iiwas siya, k-kung mananahimik pa, siguro sign na 'yon na tigilan na rin talaga namin 'to.Kasi kahit mahal ko siya, ayoko sa lalakeng pakiramdam ko na hindi buo ang loob
After parking my car, I grabbed my phone and opened it. Habang hinihintay ko itong magbukas ay lumabas na rin ako ng sasakyan at sumilip sa direksyon ng bahay ko. And there... tama nga ang naisip ko! My eyes tightly closed, and I let out a deep sigh."Luther... Rico..." mahina kong sambit nang makit
I was breathing heavily. Nang sagutin ko na ang tawag ay nakatingin pa rin ako kay Luther. His hand, now out of his pocket, hung loosely by his side after I answered his call. Napansin ko rin na sandali siyang natigilan, his expression shifting slightly—from worry to relief, as if he had been waitin
"I was worried...""But...are you really... okay?"Rinig kong dahan-dahan pa ang pagsasalita ni Luther. Nakaramdam naman ako ng kirot doon. I press my lips together. Huminga ako ng malalim at nanginig pa ang mga labi ko bago ko siya ulit sagutin. Pakiramdam ko kasi, lumalambot na naman ako.No... ay
Hindi ko na alam kung anong oras kami nakatapos ni Luther. Ang loko, hindi talaga ako tinigilan! Hinigitan namin talaga yung nangyari doon sa Cebu kaya ito... hindi ako makalakad! Kanina pa ako nakaupo sa may gilid ng kama habang ang Luther Rico, tulog na tulog sa likuran ko! "Kung hindi ka naman n
I already saw this coming. Na pagkatapos namin na maging maayos ulit ni Luther Rico ay talagang maniningil siya--kahit wala naman akong utang. I don't know... I just feel it, and of course, ako pa ba? Hihindi sa kaniya? Pero ang concern ko lang talaga dito ngayon ay yung kanina gustong-gusto niya na
I can feel how Luther was taking everything slow. Banayad at dahan-dahan lang ang paghagod ng mga palad niya sa magkabilang hita ko at ang paghalik niya sa pagka'ba'bae ko. Pero kahit na ganoon ay kakaibang sarap naman ang dulot non sa akin. Nakahawak pa rin ang isang kamay ko sa ulo niya. I was con
The way Luther was kissing me right now made me feel just how much he longed for me. Kanina ko pa naman 'yon ramdam, nang yakapin niya ako, actually sa mga salita pa lang sa bahay ni Rozzean at sa tingin niya. And right now, I had no intention of stopping him about what he wants, lalo na at ramdam k
Pagkatapos ng naging pag-uusap namin ni Luther tungkol sa nakaraan niya at sa paglilinaw niya sa akin ng mga narinig ko kay Colene ay nagpasya naman ako na ipagluto siya dahil nga hotdog lang ang kinain niya sa bahay ni Rozzean kanina. Hindi 'yon sapat para mapunan yung gutom na nararamdaman niya. A
You can't blame him, Thes. Ilang beses ipinaramdam ni Luther sa 'yo na hindi ka lang kung sinong babae. You know and felt that. "Please... s-stop thinking like that, huh?" I said and wrapped my arms around his head and hugged him. My embrace around Luther tightened as he sat on the sofa. His fa
Now that I’ve learned about Luther’s past and felt the pain in every word he shared, mas lalo akong nakonsensiya sa ginawa kong pagtakbo na lang sa kaniya. Tama nga si Beauty dahil mabigat at mahirap na basta na lang sabihin ang nangyari sa nakaraan ni Luther. And the reason why Colene knew about it
"My real name is Rico Deroma..." When I heard about Luther's sufferings from Colene, walang pumasok sa isipan ko noong kung anong mga klaseng paghihirap dahil sa selos agad ang naramdaman ko sa kaniya na una niya pang nalaman ang tungkol doon kaysa sa akin. I didn’t also remember if I thought abo
"Lingerie... really?" Luther Rico asked. His eyes showed me just how interested he was.Nagsalubong ang mga kilay ko sa kaniya. Napailing. Alam ko na may pagkamakulit din siya, pero kapag tungkol sa akin, lalo na sa pagiging modelo ko dati, talagang nag-iisang linya ang mga kilay ko sa kaniya. I won