Napuno ng katuwaan ang eatery. Nagkaayaan pa silang uminom, light drink lang naman pero tumanggi ako at nagtubig na lang. Wala rin akong sa mood uminom kahit nung nakaraan na sobrang stress ako sa mga nangyari ay gusto ko sana. Come to think of it... ang tagal ko na rin talagang hindi umiinom at na
Siguro, hindi pa nga kasi ngayon. Lalo na sa mga nangyayari sa amin... medyo magulo pa. Malabo--"A-Ay, jusko nahulog na... butas pala..."Nang marinig ko ang boses na 'yon na may kalakasan ay napalingon ako sa likod ko. And to my surrpise, I saw... Luther Rico's real mother. Sandali akong natigilan
No, Thes. For sure, this is about work. Hindi ba at nabanggit ni Luther sa 'yo na itong si Colene ang lawyer niya para doon sa lupa? T-They're having problems there. What if ang bawat pamilya ay bibigyan rin nila ng tulong? ng grocery para makuha ang loob ng mga ito?Right… b-baka ganoon.Ghad. I ha
My hand slowly fell down. I swallowed hard and licked my trembling lips. Hindi na ako makapag-isip ng tama. Just... l-like that, he shared his past w-with Colene?"Sorry, Therese. I have to go. Anong oras na. Alas-sais ang usapan namin ni Luther kaya maiwan na kita, ha?" she said. "H-Hmm. Sige, tha
"Kalma ka na, Miss Thes," paghimas ni Karina sa likod ko. Napatingin rin ako sa cellphone ko na nasa dashboard. May unknown number na tumatawag at alam kong si Luther Rico 'yon kaya ang ginawa ko ay in-off ko ang cellphone ko. After a few minutes. I stopped crying, but the pain in my chest keep dig
Ramdam ko nang tinatawagan na ako ng ilang beses ni Luther pero wala na akong pakialam doon. Ang naisip ko lang ngayon na baka tanungin niya si Caitlin kung nasaan ako at baka mag-alala ang kapatid ko sa akin kaya naman iginilid ko na muna ang sasakyan at huminto. Saka ko nilingon si Beauty."M-Miss
"Thank you, Cait. I'm okay, magmemessage-message ako sa 'yo gamit rin ang number na 'to to update you." Hindi na rin nagtagal ang usapan namin at siniguro lang ni Caitlin na maayos ang lagay ko. She even asked if I need her right now at pupuntahan niya daw ako. Huwag daw akong mag-alala dahil mag-i
"Sa tita po siya palagi nahingi ng panggastos. At ganoon rin po ang alam ko sa ibang mga kapatid nila... s-sorry po, Tita Beauty, baka si Miss Thes makausap po kayo. H-Hindi naman po kadamutan sa pamilya na lilimitahan ninyo po ang pagbibigay, eh... nakikita ko na rin po kasi yung hirap ninyo na d-d
At nang sa huling pagdiin ko ay may nakita akong tumurit. My eyes widened and my lips parted when I saw a huge part of hotdog on the floor. Hayup kang hotdog ka! “Fck…” malutong na napamura siya. Nang mailabas nga ni Luther ‘yon ay nakahinga ako ng maluwag at napaupo ako sa wooden chair habang si
“Toto…” Mula kanina nang magising si Taki, ngayon ko lang siya nakitang ngumiti. “Hey, little buddy… nagising ka na rin pala,” sagot naman ni Luther at tumayo saka lumapit sa amin. “Gutom na rin siya, Luther–ay teka, kukuha ako ng pinggan,” pagkasabi ko non ay inilagay ko sa bulsa ng sleepwear k
Naisip ko na rin talagang sabihin kay Luther kagabi ang pagbubuntis ko pagkatapos sana niyang magkwento kaso nahulaan kong mas hindi siya makakatulog, baka mas lalo akong hindi tinigilan kakakalabit kasi sasabihin niya for sure, ‘celebration’. Kahit papaano, alam ko na rin talaga paano tumakbo uta
Antok na antok na rin naman kasi ako non! Nakakabigla rin na napakalalim matulog nung bata talaga! Kahit anong ingay namin kagabi dahil kinukulit ako ni Luther na sandali lang daw ay hindi nagigising si Taki. Kalahating oras rin tumagal ‘yon. At ngayon naman, tulog pa rin ito kahit alas-sais na ng
Napatingin ako sa wall clock at nakita kong ala-dos na ng madaling araw. Napahiwalay ako sa pagkakayakap kay Luther. “Bukas ba susunduin si Taki dito?” tanong ko sa kaniya. His eyebrow raised, nagtataka at nagtatanong ang mukha niya habang nakatingin sa akin. Dumistansya na rin ako dahil nga nang m
Hindi ko inaasahan na puro masasakit pala ang mga nangyari sa nakaraan ni Luther. And after knowing all of it now, I just admire him more for the kind of thinking he has. Sa haba ng pasensiya, sa lawak ng pang-unawa. “I cried again. Haa. I felt weak everytime I shared something about my past with
Napahikbi ako nang marinig ko ang pag-iyak ni Luther habang nakatingin sa akin. Nagtatagis ang bagang niya nang mapahinto siya. And when he lowered his head, his shoulder shakes more."Tangina, parang kahapon lang..." he muttered to himself, his voice barely a whisper as the weight of the memory co
"Pinagpatuloy ko lang ang ginagawa ko na 'yon kahit pinagtatabuyan niya ako. Sa tuwing marumi ang bahay, ako ang naglilinis, nagluluto rin ako. Kuya kept on drinking as if I wasn't around, as if he was in his own world. He was smiling while holding Anna's picture. Nakatitig lang siya doon, at may mg
"Pati rin ako nagalit, Cyron was mad too, lahat naman kami pero inunawa pa rin namin si kuya.""I mean... walang may gusto ng nangyari at walang kasalanan ang bata. Pero bakit hindi niya man lang mabisita? Sa isip ko non, wala siyang pakialam kay Taki, ilang beses ko rin siya kasing pinuntahan sa ba