Napahilamos siya ng mukha nang umupo kami sa couch. Hindi pa rin ako makapaniwalang makakasama ko na naman siya. Pero bakit parang hindi ako masaya? "Isang linggo kitang hindi nakita. Hinayaan mo talaga akong manatili sa haunted house ninyong bahay. Kulang na lang kausapin ko ang sarili ko roon up
Parang malalaglag ang panga ko pagdating namin sa rooftop nang makita ang maliit na table sa gitna na napapalibutan ng iba't ibang ilaw na kumikinang sa buong paligid. Nilibot ko ang aking paningin sa paligid, hindi ko maipaliwanag ang nararamdaman ko. This is our first date, pero parang pinagplanuh
Sinunggaban kaagad ni Theo ako ng halik nang makapasok na kami sa loob ng condo. Nawawala na rin ako sa sarili ko dahil sa kakaibang sensasyon na ibinibigay niya. Wala akong ibang nasa isip kundi ang sulitin ang gabing 'to kasi pakiramdam ko parang mawawala na naman ulit siya. Naramdaman ko na lan
Isinulat ko ang gown na binili ni Theo para sa akin na susuotin ko para sa gaganaping acquaintance party kinabukasan. Tiningnan ko ang sarili ko sa malaking salamin habang ini-enjoy ang moment. Infairness, magaling siyang pumili at kuhang-kuha niya ang insaktong sukat ng katawan ko. Hindi rin siya n
"I'll talk to her," saad ni Theo at inagaw ang phone ko. Tinapik niya ang balikat ko. "I'll handle this. Don't worry." Nauna akong pumasok sa loob ng kotse niya kasi kinakausap niya pa ang Mommy niya. Pinagpapawisan na ako sa sobrang kaba. Gusto kong marinig ang pinag-uusapan nila. Hindi ako mapak
Theodore Jasper's POV Niyaya ko si Kaisha na sumayaw upang makaalis sa table namin kasi pinagtitinginan na rin kami ng ibang mga estudyante. Ayokong dumating sa punto na masaktan si Rain physically lalo na't nauubos niya na ang pasensiya ko. Nakapag-usap at nakapagpatawaran na silang dalawa ni Kai
Awa ang nararamdaman ko matapos ikwento ni Kaisha ang mga naalala niya noon nang iwan siya ng totoo niyang pamilya. Hindi niya totoong mga magulang ang nagpalaki sa kaniya kasi itinakwil daw siya ng sarili niyang mga kapatid at ina. Gusto kong iparanas sa kaniya ang totoong pagmamahal na hindi niy
Pinagmasdan ko si Theo na masayang kumakanta habang tinatahak namin ang daan patungo sa bahay nila. Hindi ko maalis sa isipan ko ang mga nalaman ko ngayong araw. Nawalan ako ng lakas na kausapin siya at sabihin ang mga sinabi ni Ma'am Rhian kasi natatakot akong mahusgahan kahit hindi ko naman ginust
January 11, 2024 TBSB is now signing off na po. Yes po, tinuldukan ko na ang book na ito. Hanggang Book 3 lang siya kasi nakapagpasya na ako na gawing separate books ang Book 4 at Book 5. Baka next week ay masimulan ko na siya at mai-apply. Maraming salamat sa pagsama sa akin nang mahigit pitong
May mga araw pa nga na siya ang sumasagot sa mga assignments ng kapatid ko kahit magkaiba naman sila ng paaralan. Siya ang dahilan kung bakit nagpursige si Alexus mag-aral kahit tamad ‘yon. *** Excited kaming lahat habang hinihintay ang pagdating ni Alexus sa airport. Pagkalipas ng ilang taon,
Brielle’s POV Maingat na pinarada ni Mark ang kotse sa labas ng gate ng aming bahay. Pinagbuksan niya ako ng pintuan at siniil kaagad ang labi ko ng halik. Nangunot ang aking noo nang kagatin niya ang labi ko. Itinulak ko siya palayo sa akin. Nang tingnan ko siya, namumula ang mga mata niya.
Brielle’s POV “Baby, come here,” sabi ni Mark akin nang pumasok siya sa aming kwarto. “Hey, ilabas mo lang lahat ng hinanakit mo,” bulong niya at niyakap ako ng mahigpit. “Just cry and cry hanggang sa mawala ang sakit…” “I missed him already,” mahinang sabi ko at kumalas sa yakap niya. Pinunasan
Mark’s POV Basang-basa ako ng tubig-ilog, halos hindi na makahinga sa pagod at takot. Nakayakap ako kay Brielle, ang katawan niya ay walang buhay na nakasandal sa akin. Ang puso ko ay tila tumigil sa pagtibok. Hindi ko alam kung paano ko siya nailabas sa malamig na tubig, ang tanging nasa isip ko l
“Dr. Luigi Sanchez kidnapped your wife,” sagot ni Jarren na siyang ikinagulat ko. Nag-vibrate ang aking telepono sa bulsa ko. Kinuha ko ito nang mabilis at sinagot ang tawag nang hindi tinitignan kung sino ang tumatawag. “Hello?” nauutal kong sagot. “Mark... tulong!” Isang pamilyar na boses ang
Brielle’s POV Napabalikwas ako ng bangon at napahawak sa leeg ko. Nakahinga ako ng maluwag nang mapagtantong panaginip lang ang lahat. Walang kadenang nakatali sa mga kamay at paa ko. Wala ring sugat ang aking paa. Buhay pa ako. Pinasadahan ko ng tingin ang buong silid. Madilim ang paligid. Hina
Brielle’s POV “Let me go!” sigaw ko nang marahas akong hilahin ni Luigi papasok sa loob ng van. I can’t believe it. He kidnapped me. Bagay na hindi ko aakalaing magagawa niya sa akin. He raped me. Ilang gabi niya akong ginagamit. Diring-diri na ako sa sarili ko. “Luigi, I’m begging you. Paka
Mark’s POV Mag-iisang buwan na mula nang ma-kidnap si Brielle sa airport. Habang tumatagal ay mas lalo lang akong kinakabahan. Ilang araw na rin akong hindi makatulog at makakain ng maayos sa kaiisip kung saan siya dinala. Sa tuwing may nababalitaan akong may natagpuang katawan sa iba’t ibang lug