Chapter 52

Nagdilat ako ng mata. Malabo ang paningin ko. Hindi ko mapaliwanag ang nararamdaman ko habang binubuhat ng lalaki. Pakiramdam ko mamamatay na ako. Ang huli kong naalala ay nasa CR ako at may nakita akong dugo sa sahig bago ako nawalan ng malay.

"Anabelle! Anabelle!" I heard Raheel's voice.

Pilit kong sinubokang tingnan ang mukha ng lalaking bumubuhat sa akin. Bumagsak ang balikat ko nang nakita ang mukha ni Raheel. Umiiyak siya. Umiling-iling ako at ipinikit muli ang mga mata ko.

Nagising ako nang may narinig akong humihikbi malapit sa akin. Napakagat-labi ako nang nakita na naman si Raheel. Hawak niya ang kamay ko at nababasa na ito sa mga luha niya. Muli kong ipinikit ang mga mata ko nang bigla siyang tumingin sa akin. Naramdaman ko ang paulit-ulit niyang paghaplos at paghalik sa kamay ko nang ipagsiklop niya ang mga kamay namin.

"I'm so sorry..." paulit-ulit niyang sambit.

Parang pinipiga ang puso ko nang narinig ko ang sinabi niya. For the first time, humingi siya ng paumanhi