Chapter 169

Hindi ko maalis ang paningin ko kay Kaisha na mahimbing na natutulog sa tabi ko. Ni hindi man lang ako nakaramdam ng antok. Ayokong matulog kasi baka panaginip lang ang lahat.

Nagkunwari akong natutulog nang mapansing ang pagdilat ng mga mata niya. Palihim ako napangiti nang halikan niya ang noo ko, pisngi, at ang labi ko.

Nagdilat ako ng mata nang marinig ang pagbukas ng pinto. Nakita kong lumabas si Kaisha habang kumakanta. Bumangon ako at tiningnan ang sarili ko sa malaking salamin. Sinampal ko ang sarii ko kasi baka panaginip lang ang lahat. Napahawak ako sa labi ko habang iniisip ang mga sinabi ni Kaisha. Kung hindi ako umiyak, baka hindi pa rin siya umamin hanggang ngayon.

Pagkalabas ko ng silid niya, agad ko siyang hinanap. Dumiretso ako sa kusina nang hindi ko siya nakita sa sala. Abot tainga ang ngiti ko nang makita siyang nagluluto ng breakfast namin. Mas lalong sasarap ang niluluto niya kasi kumakanta siya.

"Good morning," nakangiting bati ko at naglakad papalapit sa ka