Sira na agad ang araw ni Tiffany matapos mabasa ang mga negatibong komento sa kanya ng mga tao sa social media maging sa mga newspapers at magazines.
" How could they say this to me," pumiyok ang boses ni Tiffany dahil pinipigilan niyang maluha sa harapan ng binata.
" I'll find a way to fix this puppy-duck." Tumayo si Dimitri sa pagkakaupo at ibinalik sa kanya ang kanyang cellphone. " Go back to your hotel room. I heard from Lexton that your friends are so worried about you."
Kinusot-kusot ni Tiffany ang kanyang mga mata habang naglalakad papuntang hotel room niya. Kanina niya gustong umiyak pero ayaw din niyang pagtinginan siya ng mga tao dito na naglilinisa kumbaga mga facilities worker ng hotel.
" Ma'am?" Agad na nilingon ni Tiffany ang kumalabit sa kanya." Nahulog niyo po."
“Salamat”, tipid na sagot ni Tiffany sa isang lalaki na nag-bigay sa kanya ng wallet.
Sa dami ng iniisip ni Tiffany ay hindi na niya napansin ang signage na nakalagay na basa ang tiles ng hallway.
" Ay! Anak ng butiki---!" bago pa man bumagsak ang katawan ni Tiffany sa tiles ng corridor dahil sa pagkadulas ay biglang may mga braso na sumalo sa kanya.
" Bonita." Agad na pinaayos ni Lexton ang pagkatayo ni Tiffany at hinila ito.
" Lexton?" Hindi alam ni Tiffany kung saan siya dadalhin ng kaibigan na si Lexton. Seryoso ang mukha nito at minsan niya lang makita nang ganoon ang kaibigan dahil pala-kaibigan ito at masiyahin.
" Lex, sumagot ka nga." Mas lalong kinakabahan si Tiffany. " Mas lalong bumibigat pakiramdam ko eh."
" Bonita, listen to me." Hinawakan ni Lexton ang mukha ni Tiffany gamit ang kanyang dalawang kamay. " Your on a hot topic ngayon."
" Now." Huminga ng malalim si Lexton at nagmasid-masid kung may nakakita ba sa kanila. Nang masiguro nitong sila lang dalawa sa may madilim na parte ng hotel malapit sa CR ay tinitigan nito si Tiffany sa mga mata. " I know that Dimitri's mom is expecting you to be his girlfriend."
" I know that photo was a hoax." Mahinahon pa rin si Lexton pero sa pagkakabigkas ng bawat salita niya. " Bonita. Whatever question na ibabato sa iyo ng mga reporters use my name."
" Tell them it was me Lexton Charlie Loise Bazhaev." Naguguluhan man si Tiffany sa sinabi ng binata ay nakinig pa rin ito ng mabuti kay Lexton. " Shout it to the whole world that Lexton Charlie Loise Bazhaev was your boyfriend not Dimitri"
" Lexton? Why?" nakakunot noong tanong ni Tiffany.
" Bonita. Just trust me with this." Kumbinsi ni Lexton sa dalaga.
" How 'bout Dimitri?" Hindi na alam ni Tiffany kung ano ang gagawin dahil sa nangyayari. " Nagkita kami ng mama ni Dimitri sa hospital? Paano 'yun? Anong iisipin niya about me?"
" Let me handle tita," pagkasabi niyon ni Lexton ay biglang may tumawag si Lyn na isa sa mga kaibigan ni Tiffany.
" Huwag mong sagutin ang call na 'yan just go directly sa hotel room." Lexton demanded her. " I will fetch you pagkababa na pagkababa mo sa airport."
" Uuwi na tayo. Magpapa-iwan dito si Dimitri," dagdag pa ni Lexton sa kanya. " We will cutting our trip short. Our circle of friends already know the drill so hindi ka na nila kukulitin 'nun."
“Hay naku! Ikaw Tiffany lately ha, bigla ka nalang nawawala," bungad ni Faith sa kanya nang makarating siya sa hotel room.
“Wala ah”, kaagad na sagot ni Tiffany ngunit hindi ito makatingin sa kanyang mga kaibigan.
“We know that kind of look, Tiffany. But if your not comfortable to share it with us we understand but please be wise this time. Don’t put yourself sa sitwasyon na staying up late night wondering where did everything go wrong or else maging alcoholic because you lost yourself in the process of keeping someone that is not meant to stay”, sa lahat ng kaibigan niya si Faith talaga ay hindi mapilit sa lahat. Tumango lang si Tiffany.
Habang na sa barge sila magkakaibigan ay hindi mawala sa isip ni Tiffany ang sagotan nila ni Dimitri sa nakaraang gabi pati na din ang balita na kumalat sa kanya. Bumuntong hininga na lamang siya at ipinikit ang mga mata upang makalimutan ang mga problema.
Pagkadating nila magkakaibigan sa port ay nakaparada na ang sasakyan ni Lexton dahil napagkasunduan nila na si Lexton ang maghahatid sa kani-kanilang bahay.
Marami din bodyguards na hinire si Lexton para makaiwas si Tiffany sa tensiyon ng mga reporters na nakaabang na sa entrance ng airport. Binigyan din si Tiffany ng bagong route nang dadaanan para makaiwas sa mga ito.
“Tiffany maiwan ka muna dito. Mauna ko nalang sila ihatid. Hindi naman kasi magkasya kayong lahat sa backseat," makahulugan ang kinang sa mga mata ni Lexton habang sinasabi ang mga katagang iyon. Napagdesisyonan ng kanyang mga kaibigan na sa condo ni Lexton muna tutuloy si Tiffany bago umuwi sa kanilang probinsiya. Kumain muna sila sa condo ni Lexton tsaka umalis. “Bye, guys," sabi ni Tiffany at niyakap ang mga kaibigan isa-isa. Nang makaalis na ang lahat ay biglang nag-ring ang kanyang phone. Tinitigan niya lang ang tawag hanggang sa ma-call ended ito. Ugali kasi ni Tiffany na hindi sagotin ang mga tawag na mula sa mga unkown numbers. Naka-tatlong miss call ang numero na iyon sa kanya. Maya-maya pa ay nagsend ito sa kanya ng text message.From: Unknown NumberTell me your location right now. I’m at the port right now ako na maghahatid sayo. This is Dimitri. Answer the call.Pagkabasa ni Tiffany sa text ay tumawag ulit agad ang unkown number at agad niya itong sinagot.“Where are you
" She decided already,"basag ni Dimitri sa katahimikan na namayani sa condominium dahil sa pagsigaw ni Tiffany. " Bonita? Are you sure about this?" may bahid nang pag-aalala ang boses ni Lexton para kay Tiffany." Yes." Tumango si Tiffany. " Whatever happen Lex I will let you know." " Call me or else leave me a message anytime, Bonita," binitawan ni Lexton si Dimitri mula sa paghawak nito ng marahas sa kuwelyo nito.Agad na kinuha ni Dimitri ang mga bagahe ni Tiffany at naglakad palabas ng condominium at sumunod naman ang dalaga sa binata." If something happen to Bonita I will come after you," pahabol na sigaw ni Lexton sa kanyang pinsan na tila walang narinig sa sinabi niya.“Get in, puppy-duck,"alok ni Dimitri matapos nitong pagbuksan ng pinto ng kotse si Tiffany.“Thank you," sambit ni Tiffany ng makaupo na sa loob ng sasakyan si Dimitri.“My pleasure," napapansin ni Tiffany ang madalas na pagtawag sa kanya ng lalaki sa salitang puppy-duck.“Pansin ko lang bakit mo ako tinatawag
"Do you still love her?" Dimitri knew all along na may feelings pa rin siya sa ex niya. Hindi niya lang talaga ito mapatawad dahil sa kanyang ginawa sa dapat magiging anak nila. So Dimitri choose the best answer and that was to stay silent. Hindi siya umimik bagkos ay iniba niya ang usapan nila ni Tiffany. "Kumain ka na ba?" tila napansin ng dalaga na ayaw sagotin ni Dimitri ang tanong. "Okay lang kung hindi mo kayang sagotin ang tanong. Naiintindihan ko. Sino ba naman ako to demand an explanation," sa isip-isip ni Tiffany ay isa lamang siyang parausan nito kaya wala siyang karapatan na mag-demand sa binata. "Tiffany please don't make this hard for me. It was just that I'm not ready to talk about that today. Please give me some time," tango lang ang tanging tugon ng dalaga sa pakiusap ni Dimitri. Halos mawala sa tamang huwistyo si Dimitri dahil hindi siya kinikibo ng dalaga. "Hey, did I make something wrong na naman ba," malumanay na tanong ni Dimitri sa dalaga ngunit sa h
"I'm sorry, Tiffany. Please talk to me," natigilan si Tiffany sa kanyang pag-iisip. Tiffany knew she was touched by the action of Dimitri na nag-effort pa itong pumitas ng bulaklak ngunit hindi niya magawang mag-pasalamat sa binata. Bahing nang bahing ang dalaga. Parang hinalungkat ang kanyang tiyan nang maamoy niya ang mga rosas. Hindi naman siya ganoon dati pero hindi niya malaman kung bakit nasusuka siya sa amoy ng rosas. "Ilayo mo nga iyan sa akin Dimitri!" hindi sinasadyang nabulyawan ni Tiffany ang binata. "Oh I'm sorry I didn't know your allergic pala sa roses," Dimitri felt a little disappointed of the way how Tiffany reacted towards his action. "Alis ka nga diyan!" agad na umalis si Tiffany at pumunta sa banyo at doon ay sumuka siya ng sumuka. Nang mahimasmasan si Tiffany ay bumalik siya sa sasakyan ng lalaki at doon ay tinawagan niya si Lexton. "Lex? Baka kasi magtaka si Tito na hindi ako pumasok bukas," pag-aalala ni Tiffany sa maaring magiging reaksyon ng tatay ni L
Dahil sa inis ni Tiffany kanina ay nakalimutan niyang wala pa pala siyang kain sa pananghalian at maga-alas 5 na ng hapon kaya naga-alburoto na ang kanyang tiyan. Gusto man niyang manatili sa sasakyan ay hindi niya magawa dahil na din sa nagugutom na siya. "Excuse me manong Berting pwede po ba magtanong kung may malapit ba na kainan dito?" buti nalang at nakita niya agad si Mang Berting at nakapagtanong siya. "Opo, ma'am diyan po sa may pangalawang kanto pakaliwa pagkalabas mo sa gate. Bakit mo natanong ma'am?" sagot ni Mang Berting. "Kakain po kasi ako," tipid niyang tugon. "Eh si Sir Dimitri po ba, hindi po kayo sasabay ng kain sa kanya? Nagluto po siya nasa loob ng bahay. Aba kanina ka pa nga po hinahanap non eh," gusto man niyang kumain kasama ang binata ay hindi alam ni Tiffany kung bakit mas gusto niyang kumain sa labas. Sa isipan pa lang niya na kakain ng lutong-bahay ay ayaw niya. "Hindi na po gusto ko pong kumain mag-isa," umalis si Tiffany matapos ngitian ng tip
Sa kakatakbo ni Tiffany ay hindi na niya alam ang daan pauwi. Takipsilim na nang matapos siyang kumain kaya sa tantsa niya ay medyo malalim na ang gabi dahil matagal-tagal na rin siyang pabalik-balik sa daan dahil sa pag-iwas niya ng mga reporters. "Dimitri nasaan ka na ba kailangan na kailangan kita," bulong ni Tiffany sa hangin umaasang sana matagpuan na siya ng binata dahil dead battery na din siya kaya hindi na niya ito matawagan para masundo siya. Sa kabilang dako ay hindi na alam ni Dimitri kung tatawag na ba siya ng pulis dahil hindi niya mahagilap ang dalaga. "Mang Berting nakita niyo na po ba?" agad na tanong ni Dimitri sa humihingal na si Mang Berting. "Eh Sir nasuyod ko na lahat daan eh wala siya doon. Nasaan naba kasi 'yon si ma'am Tiffany," sagot ni Mang Berting. "Goddamn it! Kasalanan 'to ng mga reporters. Those f*cking morons!" napasabunot nalang sa ulo si Dimitri at may dinukot mula sa kanyang bulsa kahit hindi sila bati ng pinsan niya ay handa na siyang lun
"Holy shit! Cous'! Damn it! You piece of sh*t I will f* king make you pay for this!" hindi na nagawang sundan pa ni Lexton ang estrangherong lalaki na sumaksak sa pinsan dahil mas inalala niya ang kalagayan ni Dimitri. "Tiffany open the car door for me." Tila ba tulala ang dalaga sa nasaksihan at parang bingi ito sa pakiusap ni Lexton na karga-karga ang maputlang-walang malay na Dimitri. " Tiffany I said open the car door! Now!" Nanginginig man ay sinikap ni Tiffany na gamitin ang natitirang lakas sa katawan upang buksan ang pinto ng sasakyan. Agad na ipinasok ni Lexton si Dimitri sa backseat, " Ano na! Tiffany! Get in! We'll take Dimitri to the nearest hospital!" Hindi alintana ng dalaga ang pagsigaw ni Lexton dahil sa mas nakatuon ang atensiyon niya sa namumutla na binata. Hindi alam ni Tiffany kung paano sila nakarating sa hospital basta't natagpuan nalang niya ang sarili sa loob ng emergency room kasama si Lexton at Dimitri na ngayon ay nakahilata pa rin kailangan pa
"Hindi po ganoon kadali 'yon Sir but if you're willing to do so then we need to run some tests," agad na sagot ng Doctor sa iminungkahi ni Lexton sa kanya. "Okay I'll do it, Doc," sumangayon si Lexton sa sinabi ng Doctor. "Okay follow me," sumunod si Lexton sa Doctor kung kaya't naiwan si Tiffany at ang kanyang ina sa labas ng emergency room na kinalalagyan ni Dimitri pansamantala. "Are you really sure iha na you are fine? You look so pale," komento ng ina ni Lexton. "Okay lang po talaga ako," nahihiya man si Tiffany ay sinagot pa rin niya ang ina ni Lexton. "You know what Dimitri was the strong one sa lahat ng mga anak ng Bazhaev. To be honest he used to be the knight and shining armor kuya of Lexton during their childhood years so you don't have to worry he's gonna make it," tila napansin ng ina ang pag-aalala ni Tiffany para kay Dimitri na nasa kritikal na sitwasyon. Sa pakiramdam ni Tiffany ay tutulo na ang luha niya anumang oras dahil sa kaba na dulot ng sinapit ng
" Dimitri is on a critical condition right now and I want everything to be settled when he wake up. Asan ka ngayon?" agad na sabi ng ina ni Dimitri sa kabilang linya."Ho?" parang walang naintindihan si Tiffany sa sinaba ng ginang dahil tanging malakas na kabog ng dibdib lamang ang kanyan naririnig."Nevermind nalang iha just tell me kung nasaan ka ngayon," sambit ng ginang.Agad na sinabi ni Tiffany ang eksaktong lugar na tinitirhan niya pansamantala, " Sa Lovida Building po unit no. 407.""Okay I'm coming. Pagnakapasok na si Dimitri sa operation room pupunta ako diyan kaagad," tila ba nagmamadali ang ginang at agad na pinutol ang linya ng tawag.Habang si Lexton naman ay naipit sa gitna ng traffic."Ah kainis!" hinampas na ni Lexton ang manibela ng minamaneho niyang sasakyan."Hello Tita traffic po kasi---yes po. Opo," sa kalagitnaan ng trapiko ay tinawagan siya ng auntie niya nito patungkol sa kanyang blood donation para sa pinsan niyang si Dimitri.Sa pagkawala ng malay ni Dimitri
" Patingin nga." Agad na tiningnan ni Tiffany ang kamay ni Lexton. "Magdahan-dahan ka kasi, ayan tuloy." "Halika ka nga rito." Hinila siya ng dalaga sa may sofa at pinaupo habang. " May first aid kit ka ba rito?" "Nandiyan malapit sa may flower vase," itinuro ni Lexton ang isang kahon na kulay puti. "Ito ba?" agad na hinalungkat ni Tiffany ang puting kahon at kumuha ng betadine pati na din band aid para pangtakip sa sugat ng binata. "Akin na nga," dahan-dahang pinahid ni Tiffany ang isang cotton na may betadine. Tinitigan ni Lexton ang kabuuan ng mukha ni Tiffany habang ginagamot nito ang kanyang sugat. His heart skip a little bit thinking that Tiffany is taking care of him. "Ito masyado bang mahigpit?" tanong ng dalaga sa binata upang maluwag-luwagan niya ang pagkakayapos ng band aid sa daliri ng binata. "Hindi naman," tugon ni Lexton sa tanong ni Tiffany. "Sigurado ka? Baka kasi masyadong mahigpit," paninigurado ni Tiffany. "Hindi nga, promise okay lang talaga. Hindi siya
Hindi nakaimik si Tiffany ng diretso dahil sa malakas na presensiya ng ina ni Dimitri. Hitsura pa lang ay wala nang binatbat si Tiffany kahit may edad na ito. "Ikaw ba si Tiffany Bernales? Nakakaintindi ka naman siguro ng Tagalog?" ulit ng tanong nito sa wikang Tagalog. "O-opo," nauutal na sagot ni Tiffany. "Ako si Regina ang ina ni Dimitri. Alam mo na kung anong gulo ang pinasok niyo ng anak ko but I did not came here para makipagkuwentuhan sa nangyari sa inyo ng anak ko. Prioridad ko ang kaligtasan ng anak ko at hindi ka na kailangan dito kaya makakauwi ka na," ramdam ni Tiffany na para bang ayaw talaga sa kanya ng ina ni Dimitri ang mga kapatid nito. "Opo. Alis na po ako auntie," paalam ni Tiffany sa ina ni Lexton. "Hatid na kita Tiffany," pagpresenta ni Lexton. "Much better anak you go ahead and please careful anak ha. Tiffany-iha magpahinga ka," tumango lang si Tiffany at umalis. "They don't like me," agad na sambit ng dalaga mapalayo sila ni Lexton sa emergency ro
"Hindi po ganoon kadali 'yon Sir but if you're willing to do so then we need to run some tests," agad na sagot ng Doctor sa iminungkahi ni Lexton sa kanya. "Okay I'll do it, Doc," sumangayon si Lexton sa sinabi ng Doctor. "Okay follow me," sumunod si Lexton sa Doctor kung kaya't naiwan si Tiffany at ang kanyang ina sa labas ng emergency room na kinalalagyan ni Dimitri pansamantala. "Are you really sure iha na you are fine? You look so pale," komento ng ina ni Lexton. "Okay lang po talaga ako," nahihiya man si Tiffany ay sinagot pa rin niya ang ina ni Lexton. "You know what Dimitri was the strong one sa lahat ng mga anak ng Bazhaev. To be honest he used to be the knight and shining armor kuya of Lexton during their childhood years so you don't have to worry he's gonna make it," tila napansin ng ina ang pag-aalala ni Tiffany para kay Dimitri na nasa kritikal na sitwasyon. Sa pakiramdam ni Tiffany ay tutulo na ang luha niya anumang oras dahil sa kaba na dulot ng sinapit ng
"Holy shit! Cous'! Damn it! You piece of sh*t I will f* king make you pay for this!" hindi na nagawang sundan pa ni Lexton ang estrangherong lalaki na sumaksak sa pinsan dahil mas inalala niya ang kalagayan ni Dimitri. "Tiffany open the car door for me." Tila ba tulala ang dalaga sa nasaksihan at parang bingi ito sa pakiusap ni Lexton na karga-karga ang maputlang-walang malay na Dimitri. " Tiffany I said open the car door! Now!" Nanginginig man ay sinikap ni Tiffany na gamitin ang natitirang lakas sa katawan upang buksan ang pinto ng sasakyan. Agad na ipinasok ni Lexton si Dimitri sa backseat, " Ano na! Tiffany! Get in! We'll take Dimitri to the nearest hospital!" Hindi alintana ng dalaga ang pagsigaw ni Lexton dahil sa mas nakatuon ang atensiyon niya sa namumutla na binata. Hindi alam ni Tiffany kung paano sila nakarating sa hospital basta't natagpuan nalang niya ang sarili sa loob ng emergency room kasama si Lexton at Dimitri na ngayon ay nakahilata pa rin kailangan pa
Sa kakatakbo ni Tiffany ay hindi na niya alam ang daan pauwi. Takipsilim na nang matapos siyang kumain kaya sa tantsa niya ay medyo malalim na ang gabi dahil matagal-tagal na rin siyang pabalik-balik sa daan dahil sa pag-iwas niya ng mga reporters. "Dimitri nasaan ka na ba kailangan na kailangan kita," bulong ni Tiffany sa hangin umaasang sana matagpuan na siya ng binata dahil dead battery na din siya kaya hindi na niya ito matawagan para masundo siya. Sa kabilang dako ay hindi na alam ni Dimitri kung tatawag na ba siya ng pulis dahil hindi niya mahagilap ang dalaga. "Mang Berting nakita niyo na po ba?" agad na tanong ni Dimitri sa humihingal na si Mang Berting. "Eh Sir nasuyod ko na lahat daan eh wala siya doon. Nasaan naba kasi 'yon si ma'am Tiffany," sagot ni Mang Berting. "Goddamn it! Kasalanan 'to ng mga reporters. Those f*cking morons!" napasabunot nalang sa ulo si Dimitri at may dinukot mula sa kanyang bulsa kahit hindi sila bati ng pinsan niya ay handa na siyang lun
Dahil sa inis ni Tiffany kanina ay nakalimutan niyang wala pa pala siyang kain sa pananghalian at maga-alas 5 na ng hapon kaya naga-alburoto na ang kanyang tiyan. Gusto man niyang manatili sa sasakyan ay hindi niya magawa dahil na din sa nagugutom na siya. "Excuse me manong Berting pwede po ba magtanong kung may malapit ba na kainan dito?" buti nalang at nakita niya agad si Mang Berting at nakapagtanong siya. "Opo, ma'am diyan po sa may pangalawang kanto pakaliwa pagkalabas mo sa gate. Bakit mo natanong ma'am?" sagot ni Mang Berting. "Kakain po kasi ako," tipid niyang tugon. "Eh si Sir Dimitri po ba, hindi po kayo sasabay ng kain sa kanya? Nagluto po siya nasa loob ng bahay. Aba kanina ka pa nga po hinahanap non eh," gusto man niyang kumain kasama ang binata ay hindi alam ni Tiffany kung bakit mas gusto niyang kumain sa labas. Sa isipan pa lang niya na kakain ng lutong-bahay ay ayaw niya. "Hindi na po gusto ko pong kumain mag-isa," umalis si Tiffany matapos ngitian ng tip
"I'm sorry, Tiffany. Please talk to me," natigilan si Tiffany sa kanyang pag-iisip. Tiffany knew she was touched by the action of Dimitri na nag-effort pa itong pumitas ng bulaklak ngunit hindi niya magawang mag-pasalamat sa binata. Bahing nang bahing ang dalaga. Parang hinalungkat ang kanyang tiyan nang maamoy niya ang mga rosas. Hindi naman siya ganoon dati pero hindi niya malaman kung bakit nasusuka siya sa amoy ng rosas. "Ilayo mo nga iyan sa akin Dimitri!" hindi sinasadyang nabulyawan ni Tiffany ang binata. "Oh I'm sorry I didn't know your allergic pala sa roses," Dimitri felt a little disappointed of the way how Tiffany reacted towards his action. "Alis ka nga diyan!" agad na umalis si Tiffany at pumunta sa banyo at doon ay sumuka siya ng sumuka. Nang mahimasmasan si Tiffany ay bumalik siya sa sasakyan ng lalaki at doon ay tinawagan niya si Lexton. "Lex? Baka kasi magtaka si Tito na hindi ako pumasok bukas," pag-aalala ni Tiffany sa maaring magiging reaksyon ng tatay ni L
"Do you still love her?" Dimitri knew all along na may feelings pa rin siya sa ex niya. Hindi niya lang talaga ito mapatawad dahil sa kanyang ginawa sa dapat magiging anak nila. So Dimitri choose the best answer and that was to stay silent. Hindi siya umimik bagkos ay iniba niya ang usapan nila ni Tiffany. "Kumain ka na ba?" tila napansin ng dalaga na ayaw sagotin ni Dimitri ang tanong. "Okay lang kung hindi mo kayang sagotin ang tanong. Naiintindihan ko. Sino ba naman ako to demand an explanation," sa isip-isip ni Tiffany ay isa lamang siyang parausan nito kaya wala siyang karapatan na mag-demand sa binata. "Tiffany please don't make this hard for me. It was just that I'm not ready to talk about that today. Please give me some time," tango lang ang tanging tugon ng dalaga sa pakiusap ni Dimitri. Halos mawala sa tamang huwistyo si Dimitri dahil hindi siya kinikibo ng dalaga. "Hey, did I make something wrong na naman ba," malumanay na tanong ni Dimitri sa dalaga ngunit sa h