"I'm sorry, Tiffany. Please talk to me," natigilan si Tiffany sa kanyang pag-iisip. Tiffany knew she was touched by the action of Dimitri na nag-effort pa itong pumitas ng bulaklak ngunit hindi niya magawang mag-pasalamat sa binata. Bahing nang bahing ang dalaga. Parang hinalungkat ang kanyang tiyan nang maamoy niya ang mga rosas. Hindi naman siya ganoon dati pero hindi niya malaman kung bakit nasusuka siya sa amoy ng rosas. "Ilayo mo nga iyan sa akin Dimitri!" hindi sinasadyang nabulyawan ni Tiffany ang binata. "Oh I'm sorry I didn't know your allergic pala sa roses," Dimitri felt a little disappointed of the way how Tiffany reacted towards his action. "Alis ka nga diyan!" agad na umalis si Tiffany at pumunta sa banyo at doon ay sumuka siya ng sumuka. Nang mahimasmasan si Tiffany ay bumalik siya sa sasakyan ng lalaki at doon ay tinawagan niya si Lexton. "Lex? Baka kasi magtaka si Tito na hindi ako pumasok bukas," pag-aalala ni Tiffany sa maaring magiging reaksyon ng tatay ni L
Dahil sa inis ni Tiffany kanina ay nakalimutan niyang wala pa pala siyang kain sa pananghalian at maga-alas 5 na ng hapon kaya naga-alburoto na ang kanyang tiyan. Gusto man niyang manatili sa sasakyan ay hindi niya magawa dahil na din sa nagugutom na siya. "Excuse me manong Berting pwede po ba magtanong kung may malapit ba na kainan dito?" buti nalang at nakita niya agad si Mang Berting at nakapagtanong siya. "Opo, ma'am diyan po sa may pangalawang kanto pakaliwa pagkalabas mo sa gate. Bakit mo natanong ma'am?" sagot ni Mang Berting. "Kakain po kasi ako," tipid niyang tugon. "Eh si Sir Dimitri po ba, hindi po kayo sasabay ng kain sa kanya? Nagluto po siya nasa loob ng bahay. Aba kanina ka pa nga po hinahanap non eh," gusto man niyang kumain kasama ang binata ay hindi alam ni Tiffany kung bakit mas gusto niyang kumain sa labas. Sa isipan pa lang niya na kakain ng lutong-bahay ay ayaw niya. "Hindi na po gusto ko pong kumain mag-isa," umalis si Tiffany matapos ngitian ng tip
Sa kakatakbo ni Tiffany ay hindi na niya alam ang daan pauwi. Takipsilim na nang matapos siyang kumain kaya sa tantsa niya ay medyo malalim na ang gabi dahil matagal-tagal na rin siyang pabalik-balik sa daan dahil sa pag-iwas niya ng mga reporters. "Dimitri nasaan ka na ba kailangan na kailangan kita," bulong ni Tiffany sa hangin umaasang sana matagpuan na siya ng binata dahil dead battery na din siya kaya hindi na niya ito matawagan para masundo siya. Sa kabilang dako ay hindi na alam ni Dimitri kung tatawag na ba siya ng pulis dahil hindi niya mahagilap ang dalaga. "Mang Berting nakita niyo na po ba?" agad na tanong ni Dimitri sa humihingal na si Mang Berting. "Eh Sir nasuyod ko na lahat daan eh wala siya doon. Nasaan naba kasi 'yon si ma'am Tiffany," sagot ni Mang Berting. "Goddamn it! Kasalanan 'to ng mga reporters. Those f*cking morons!" napasabunot nalang sa ulo si Dimitri at may dinukot mula sa kanyang bulsa kahit hindi sila bati ng pinsan niya ay handa na siyang lun
"Holy shit! Cous'! Damn it! You piece of sh*t I will f* king make you pay for this!" hindi na nagawang sundan pa ni Lexton ang estrangherong lalaki na sumaksak sa pinsan dahil mas inalala niya ang kalagayan ni Dimitri. "Tiffany open the car door for me." Tila ba tulala ang dalaga sa nasaksihan at parang bingi ito sa pakiusap ni Lexton na karga-karga ang maputlang-walang malay na Dimitri. " Tiffany I said open the car door! Now!" Nanginginig man ay sinikap ni Tiffany na gamitin ang natitirang lakas sa katawan upang buksan ang pinto ng sasakyan. Agad na ipinasok ni Lexton si Dimitri sa backseat, " Ano na! Tiffany! Get in! We'll take Dimitri to the nearest hospital!" Hindi alintana ng dalaga ang pagsigaw ni Lexton dahil sa mas nakatuon ang atensiyon niya sa namumutla na binata. Hindi alam ni Tiffany kung paano sila nakarating sa hospital basta't natagpuan nalang niya ang sarili sa loob ng emergency room kasama si Lexton at Dimitri na ngayon ay nakahilata pa rin kailangan pa
"Hindi po ganoon kadali 'yon Sir but if you're willing to do so then we need to run some tests," agad na sagot ng Doctor sa iminungkahi ni Lexton sa kanya. "Okay I'll do it, Doc," sumangayon si Lexton sa sinabi ng Doctor. "Okay follow me," sumunod si Lexton sa Doctor kung kaya't naiwan si Tiffany at ang kanyang ina sa labas ng emergency room na kinalalagyan ni Dimitri pansamantala. "Are you really sure iha na you are fine? You look so pale," komento ng ina ni Lexton. "Okay lang po talaga ako," nahihiya man si Tiffany ay sinagot pa rin niya ang ina ni Lexton. "You know what Dimitri was the strong one sa lahat ng mga anak ng Bazhaev. To be honest he used to be the knight and shining armor kuya of Lexton during their childhood years so you don't have to worry he's gonna make it," tila napansin ng ina ang pag-aalala ni Tiffany para kay Dimitri na nasa kritikal na sitwasyon. Sa pakiramdam ni Tiffany ay tutulo na ang luha niya anumang oras dahil sa kaba na dulot ng sinapit ng
Hindi nakaimik si Tiffany ng diretso dahil sa malakas na presensiya ng ina ni Dimitri. Hitsura pa lang ay wala nang binatbat si Tiffany kahit may edad na ito. "Ikaw ba si Tiffany Bernales? Nakakaintindi ka naman siguro ng Tagalog?" ulit ng tanong nito sa wikang Tagalog. "O-opo," nauutal na sagot ni Tiffany. "Ako si Regina ang ina ni Dimitri. Alam mo na kung anong gulo ang pinasok niyo ng anak ko but I did not came here para makipagkuwentuhan sa nangyari sa inyo ng anak ko. Prioridad ko ang kaligtasan ng anak ko at hindi ka na kailangan dito kaya makakauwi ka na," ramdam ni Tiffany na para bang ayaw talaga sa kanya ng ina ni Dimitri ang mga kapatid nito. "Opo. Alis na po ako auntie," paalam ni Tiffany sa ina ni Lexton. "Hatid na kita Tiffany," pagpresenta ni Lexton. "Much better anak you go ahead and please careful anak ha. Tiffany-iha magpahinga ka," tumango lang si Tiffany at umalis. "They don't like me," agad na sambit ng dalaga mapalayo sila ni Lexton sa emergency ro
" Patingin nga." Agad na tiningnan ni Tiffany ang kamay ni Lexton. "Magdahan-dahan ka kasi, ayan tuloy." "Halika ka nga rito." Hinila siya ng dalaga sa may sofa at pinaupo habang. " May first aid kit ka ba rito?" "Nandiyan malapit sa may flower vase," itinuro ni Lexton ang isang kahon na kulay puti. "Ito ba?" agad na hinalungkat ni Tiffany ang puting kahon at kumuha ng betadine pati na din band aid para pangtakip sa sugat ng binata. "Akin na nga," dahan-dahang pinahid ni Tiffany ang isang cotton na may betadine. Tinitigan ni Lexton ang kabuuan ng mukha ni Tiffany habang ginagamot nito ang kanyang sugat. His heart skip a little bit thinking that Tiffany is taking care of him. "Ito masyado bang mahigpit?" tanong ng dalaga sa binata upang maluwag-luwagan niya ang pagkakayapos ng band aid sa daliri ng binata. "Hindi naman," tugon ni Lexton sa tanong ni Tiffany. "Sigurado ka? Baka kasi masyadong mahigpit," paninigurado ni Tiffany. "Hindi nga, promise okay lang talaga. Hindi siya
" Dimitri is on a critical condition right now and I want everything to be settled when he wake up. Asan ka ngayon?" agad na sabi ng ina ni Dimitri sa kabilang linya."Ho?" parang walang naintindihan si Tiffany sa sinaba ng ginang dahil tanging malakas na kabog ng dibdib lamang ang kanyan naririnig."Nevermind nalang iha just tell me kung nasaan ka ngayon," sambit ng ginang.Agad na sinabi ni Tiffany ang eksaktong lugar na tinitirhan niya pansamantala, " Sa Lovida Building po unit no. 407.""Okay I'm coming. Pagnakapasok na si Dimitri sa operation room pupunta ako diyan kaagad," tila ba nagmamadali ang ginang at agad na pinutol ang linya ng tawag.Habang si Lexton naman ay naipit sa gitna ng traffic."Ah kainis!" hinampas na ni Lexton ang manibela ng minamaneho niyang sasakyan."Hello Tita traffic po kasi---yes po. Opo," sa kalagitnaan ng trapiko ay tinawagan siya ng auntie niya nito patungkol sa kanyang blood donation para sa pinsan niyang si Dimitri.Sa pagkawala ng malay ni Dimitri