PININDOT NIYA iyong cctv camera na nakasabit sa matayog na kulay kremang gate. Aware siyang kita ang pagmumukha niya sa mini tablet sa loob."Mom, I'm finally here. Can you open the gate?" Walang buhay ang kaniyang malamig na boses. Ibang-iba ang bersyon nito sa nakilalang May nila Xandra.It's been years since she last went home. Pero para sa kaniya ay hindi bahay ang tawag niya ro'n, sapagkat ang tahanan ay nagsisilbi dapat na pahingaan, ngunit para sa kaniya ay isa iyong bilangguan na nagkakait sa kaniyang kalayaan.She bit her lower lip to control her emotions from bursting into tears. Hindi niya lubos akalaing matapos na tumakas noon ay siya rin pala ang kusang magbabalik nang wala man lang kahirap-hirap sa parte ng kaniyang mga kasuklam-suklam na magulang.Subalit kailangan niyang harapin ang kinatatakutan niyang bangungot alang-alang sa mga inosenteng bata na hindi naman dapat sangkot sa alitan nila bilang magulong pamilya. Kung papipiliin nga siya ay mas nanaisin na lamang niy
NATHAN'S JAW clenched when he noticed the mark on his son's neck. Halatang may pumuwersang nanakit dito. Sinuri niya pa ang ibang parte ng katawan ni Xander kung mayroon pa ba itong natamong sugat na mabuti at wala na rin naman.Palihim niya ring inoobserbahan si Sarah. She's in good condition, maliban lang na panay ang iyak nito habang kandong ng kaniyang ina."Sino ang gumawa nito sa'yo?" Agad na umiling ang batang karga niya na tila takot na magsumbong. "Come on, kid. I will make sure that whoever did this to you will rot in jail." Para saan pa't may kapangyarihan at kayamanan siya kung hindi niya rin naman maipagtatanggol ang kaniyang pamilya.Isiniksik nito ang ulo sa kaniyang tuxedo. "Papa po 'ata siya ni Tita May. Takot na takot po kaming dalawa sa kanila ng kaniyang asawa. Pinagtanggol ko po si Sarah kaya ako ang napagbuntunan ng galit ng lalaking mahaba ang balbas." Kumuyom ang kaniyang kamao sa narinig na hindi kagandahang balita kasabay ng pagsalubong ng makakapal niyang ki
THEY HURRIEDLY went to the living room. Naroon na rin ang dalawang batang halata sa mga hitsura na nais pang matulog. Ilang minuto pa lang kasi ang nakalipas simula nang tangayin sila ng kaantukan."Nathan, ano ang nangyayari? Bakit na naman aalis tayo ng madaling araw na? At saka, may kinalaman ba 'to sa putukan na narinig ko?" pabulong na tanong niya rito upang hindi marinig ng kanilang mga anak.Kahit nagmamadali ang lalaki ay sinagot pa rin nito ang kaniyang nililigawan. "Hindi na ligtas ang lugar na ito para sa inyo ng mga anak ko. Sa ngayon ay may paparating na batalyong kalaban dito batay sa ni-report sa akin ng tagamanman kong tauhan. Mag-isa lang siya ro'n, kaya hindi niya mapipigilan ang lahat, ngunit iistorbohin niya sila upang may oras pa tayong makatakas," mahaba nitong paliwanag. Walang pag-aatubaling naghanap ito ng puwedeng sirain mula sa likuran. Mabuti naman nang may nahagilap itong marupok na kahoy na bahagya na ring inaanay. Sa isang malakas na sipa ay nawasak nit
GISING ANG kaniyang diwa ngunit ayaw niyang magmulat ng mga mata dahil sa labis na takot. Afraid that everything that happened earlier might be true. Na dumudugong nawalan ng malay ang kaniyang bunsong anak, ang panganay naman ay nabalibag nang malakas, siya na natamaan ng bala sa bandang braso at muntikan nang magahasa, at si Nathan, ang lalaking lubos niyang pinagkakatiwalaang makapagliligtas sa kanila sa anumang uri ng trahedya, ay mas inuna pa ang ibang babae."You know, I was really anxious because of those men who surrounded me. But thank you for saving me and making me your priority even though we had already decided to break up." Kahit ano mang pigil ang kaniyang gawin ay hindi pa rin niya maiwasang maluha dahil sa narinig mula kay Caroline.Ayon sa kaniyang hinuha ay medyo may kalapitan ang pinanggalingan niyon. Mariin siyang napakagat sa labi sa takot na baka marinig ang munti niyang paghikbi.Sandaling natahimik ang kausap nito na tumugon din naman kalaunan. "It's not what
NAGISING SIYA dahil sa malamyos na haplos ng kung sino man sa kaniyang pisngi. Naramdaman pa niya ang bahagya nitong pagtabing sa kapiranggot na buhok na nakaharang sa kaniyang mukha. Patagilid kasi siyang nakatulog dahil sa pagbabantay kay Xander nang hindi niya namamalayan. And just like before, Xandra cried until she dozed off to sleep again.She distanced herself. Kahit hindi niya pa nakikita ang hitsura nito ay alam na niya agad kung sino iyon base sa pamilyar na amoy. "Kumain ka, please. Ilang araw mo nang hindi ginagalaw ang mga niluluto ko." May pagsusumamo sa tinig ni Nathan. Kagaya nang dati ay wala itong anumang natanggap na tugon galing sa kaniya. Bahala itong magdusa.Gayunpaman ay hindi siya manhid. Alam niya sa kaniyang sarili ang kalagayang kumakalam na sikmura, lalo na nang malanghap na naman ang nakakatakam na pagkaing nasa kaniyang tabi lamang.Alas sais na ng umaga nang mapadpad ang kaniyang tingin sa wall clock na tanging maririnig sa buong silid. Bumuntonghining
"NATHAN! OH! Sige pa!" Sigaw nang sigaw ang babaeng katalik ni Nathan. Mabuti na lang dahil sound proof ang pagkakagawa ng dingding kaya hindi sila makakaabala sa ibang mga naninirahan na malapit doon.Hindi niya ito kilala pero nang imbitahin niya ito sa kaniyang condo ay walang pag-aalinlangan naman itong sumama. Mas lalong ginanahan si Nathan sa kaniyang ginagawa. Dumoble pa ang bilis ng paglabas-masok ng kaniyang alaga sa hiyas ng babae. Malapit na siyang labasan kaya mas binilisan pa niya lalo. This feels heavenly for him. Hindi na ito bago sa kaniya dahil ito ang palagi niyang ginagawa para malibang siya mula sa mga alaalang pilit na kumakawala sa kaniyang isipan. Ayaw na niyang maalala pa ang babaeng nanakit sa kaniya ilang taon na rin ang nakalilipas. Ang babaeng kaisa-isa niyang minahal pero sa huli ay niloko pa rin siya.His jaw clenched. Dulot ng galit na biglang nag-umapaw sa kaniya ay walang awa niyang pinakadiinan pa lalo ang umiigting nitong alaga sa madulas na lagusan
UMAGANG-UMAGA pa lang ay mapapansing marami na ang nakapila sa Alvarez's Company para sa posisyong sekretarya lamang. Halata sa mga dalaga ang kilig ng mga ito nang napadaan si Nathan sa kanilang gawi. Siya kasi mismo ang personal na manunuri sa mga aplikante upang makilatis niya nang mabuti ang karapat-dapat para sa posisyong iyon.Kaduda-duda dahil mukhang halos lahat ng mga aplikante ay walang ibang intensyon kun'di ang masilayan lang ang wangis ni Nathan. Guwapo, mayaman, at halos lahat ay nasa kaniya na ngunit fuckboy nga lang at pagdating naman sa trabaho ay parang may galit ito sa mundo kung makabulyaw sa kaniyang mga empleyado. Mukhang hindi yata alam ng mga mag-a-apply na gano'ng klaseng boss siya. He can only think of two reasons for them to choose this job--- either his attractive yet dangerous look or the high salary from which they will benefit.Inaamin niyang kagabi lang ay hiniling niya na magiging magandang dilag at single sana ang gusto nitong maging sekretarya. Pero a
HINDI matigil-tigil sa pagngiti si Nathan simula nang siya ay makauwi galing sa kompanya nito. Muli siyang sumimsim ng alak na kanina pa niya iniinom."I've already made a decision. She will be my secretary," anang nito sa mapaglarong tono ng kaniyang boses. Kanina pa sila nag-uusap ni Ashton at nagkataong natanong nito sa kaniya ang tungkol sa paghahanap niya ng sekretarya.Ginawaran niya ito ng isang hindi makapaniwalang tingin. "Hindi nga? Seryoso?" kuwestyon pa nito na tinugunan naman niya ng isang tipid na tango lamang. "Teka nga. Hindi ka naman siguro pumili na lang ng basta-bastang aplikante, hindi ba?" bintang pa niya."Why would I do that?" Nagkibit balikat si Ashton. "Siguro dahil tamad ka tapos gusto mo nang mambabae sa bar kaya pumili ka na lang ng kung sino para makalayas ka na agad. Just a hunch, though." Natawa nang bahagya si Nathan. Mapapansin talaga na good mood ito ngayon. "Of course not. Kahit itanong mo pa sa mga empleyado ng kompanya. 'Tsaka kung tutuusin nga a