When i first saw her my world has stop and it's a long story. Hindi pa ito ang oras para malaman niyo. So ayun na nga, I was so happy nang malaman at napatunayan kong ako ang naka-una kay Samantha. Big achievement iyon para sa aming mga lalaki dahil bihira na lang ang birhen na babae. Hinding hindi ko makakalimtan ang mga gabing pinagsaluhan naming dalawa. NATAUHAN ako ng tumunog ang aking telephono, Tiningnan ko ito at nakita ko ang dalawang notification mula sa aking I*******m, at may nakita akong dalawang post ni Samantha, kaya agad ko itong tinignan. Ang unang larawan ay isang napakagandang tanawin ng dalampasigan na may malalaking bato, at ang isa naman ay ang larawan ng kanyang buong katawan, ang ganda ng hugis ng kanyang katawan at may caption pa itong kasama. Samantha Gomez Boracay, Philippines. Wish you were here #MSH Maya-maya lang ay tumunog ulit ang telephono ko, pag tingin ko ay nakita ko ang pangalang ng aking kaibigang si richard kaya agad ko din itong sinagot
IT'S BEEN 2 days since maaksidente si Samantha. Nakatayo lang ako sa may pintuan, nakatingin lang sa kanya habang sinusuri siya nang kanyang kaibigan na isa ding Doctor na katulad niya."Well, Samantha, alam mo ba kung bakit nandito ka sa hospital" tanong nang kaibigan niyang si Christine, pero parang wala lang sa kanya. Dahil nakita ko itong pinanlakihan nito ng mata."Nakita daw niya akong duguan sa kabilang isla ng boracay" sabay turo niya sa akin. "pero bakit ako nandoon? at totoo bang asawa ko talaga ang gwapong lalaki na yan?" mahinang tugon niya at nag pout pa, napatawa na lang ako sa mga gawi niya. Well, madami ng nag sabi sa akin na magandang lalaki ako pero pagdating sa kanya ay ang lakas ng tama nito saakin."Yes Samantha, he's your husband, hindi ko nga alam kong bat ka niya nagustohan." mahabang lintanya nito, bumaling naman ito sakin at tinawag ako. " Come here Sir- i mean Mr. Sebastian, I will introduce you to your wife." Kunot noo ko lang ito tiningnan, i have no choic
Ilang araw na ang nakalipas ay hindi na ako muling nakabalik sa hospital, dahil mismong nurse na ang pumarito sa mansyon ni George, dahil ito ang habilin niya habang nasa trabaho siya at ilang araw na din akong paikot ikot dito dahil palaisipan parin sa aking isipan ang huling salitang narinig ko sa kanya noong kami'y nasa Boracay pa. Bago siya umalis papuntang Maynila ay narinig ko ang usapan nilang mag ama sa telephono.[Flashback]Nagising ako sa ingay na may tumunog na phone, akala ko ay akin pero hindi pala babangon na sana ako ng hindi ko sinasadyang marinig ang usapan nila."Dad, i already told you na pupunta ako diyan." inis nitong sabi sa kabilang linya."Busy lang ako sa trabaho ko kaya hindi ko nasagot ang mga tawag mo." "Come on dad, paulit ulit na lang ba tayo diyan. Paninindigan ko siya at papakasalan. Happy? " "Just give me 2months to fix the mess what i made.""Fine i call her later. Bye." tugon nito at tuluyan ng binaba ang telephono niya.Saglit kong pinikit ang
Nang magising ako kinabukasan ay hindi agad ako bumangon, Tulala lang akong nakatingin sa kisame. Ang daming bumabagabag sa isip ko, pero iisang tao lang naman ito. Nang mahismasan ako ay iginalaw kona ang katawan ko bago tumayo. Nilingon ko muna ang phone ko na nasa gilid ng lamesa at binuksan ko iyon at tiningnan.2 text Message from George Mi amor. Pinindot ko iyon at binasa ang mga mensahi niya.From: George Mi amor.- Good Morning, pinuntahan kita kagabi sa kwarto mo, hindi na kita ginising kase ang himbing na ng tulog mo. Hindi na pala ako makakasabay kumain sayo ngayon. Nagmamadali ako dahil ipinatawag ako ni Dad sa Company niya at busy din ako sa Hospital.- Babawi ako next time, pag may kailangan ka sabihan mo lang kay Nay Silya. Mapakla lang akong ngumiti at nireplyan ko ito.To: George Mi amor.Okay cge :).Malalim akong huminga pakiramdam ko tuloy para na akong maiiyak, ilang araw ko na siyang hindi na kikita dahil maaga siyang umalis at pag umuuwi naman ay madaling a
Friends are people we love to spend time with. Sinasamahan tayo tuwing malungkot tayo, tinutulungan tayo ng hindi humihingi ng kapalit, at tinatanggap tayo sa kabila ng mga pagkakamali natin. They make celebrations fun, and they help us be ourselves. Hindi lang yun, sila din yung tumutulong sa atin na mag-grow sa ispiritwal na lebel.Nang dumating ang inorder namin ay pinagpyestahan na namin ito."Btw guys, Richard is coming here. Nakalimutan kong sabihin kanina, okay lang ba?." Tugon ni Christine. Habang sumusubo ng Pizza."WTF, bakit ngayon mo lang sinabi?" Natataranta na ako dahil baka mag sumbong si Richard kay George.Parang linta pa naman silang dalawa hirap pag hiwalayin."Nakalimutan ko nga diba? sorry naman." "Sana sinabi mo kanina, alam mong hindi ako nakapagpaalam kay George diba?." sambit ko pa."No way!!! wala kang sinabi sakin kanina, dahil kong alam ko hindi ko na sana papupuntahin dito si Richard my labs." "my labss? the fuck nakakadiri ka Tine." singit ni Jenny."I
I was about to call Nay Silya when my friend Richard told me that his new girlfriend, Samantha's friend, was together in Cubao. Agad kaming umalis kasama si Mark at Richard. When we arrived, I saw Samantha standing up and arranging her things. Good to know so that we can leave immediately, ayokong hintayin ang oras na baka mapaano pa siya. Nang makapasok kami nang tuluyan ay umupo ulit ito nang hindi man lang ako tiningnan. Kaya inaya ko na agad siyang umalis, ayokong sayangin ang oras ko i know na nag tatampo siya dahil wala na akong time sa kanya kaya babawi ako ngayon ipag luluto ko siya ng paborito niyang pagkain, ang palaging nirerequest niya kay Nay Silya. Hindi ko sadya ang magalit sa kanya, I just want her to let me know if she's going outside because I can be with her even if I'm busy, I'll insert her in my schedule as well as long as she's happy. I don't mean to be angry with Samantha nagulat lang ko at nataranta dahil na untog ito sa pinto ng sasakyan ko. Nang mak
Mga ilang minuto ang nakalipas habang kumakain kami ay biglang nag salita muli si George. Ang kaninang puno ng tawa ay biglang napalitan ng katahimikan.Tumikhim muna siya bago mag salita at diretsong nakatitig sa aking mga mata."Sam, I'm sorry these past few days, I'm just busy with work. You know that I'm the only one doing my sister's chores now because she's pregnant and i don't want to give him a problem about dad's company. I also can't do anything because dad doesn't trust his partner." Mahabang lintanya nito sa akin. Nabanggit niya nga nakaraan sakin na buntis ang kapatid niya at tutol ang ama nila sa lalaking nakabuntis dito at mas lumala pa daw ito ng maaksidenti ito pero sa kabutihang palad ligtas naman silang mag ina kaya wala silang nagawa dahil sa mga nangyari, kaya palihim na lang itong nagkikita at todo suporta naman itong si George sa kanilang dalawa dahil kababata niya ito at matalik na kaibigan din at ayaw niyang ding iparamdam sa kapatid niya na wala siyang kakam
NANDITO ako ngayon sa aking opisina dahil hindi ako mawari sa nangyari sa aking pasyente, dahil siya ang kauna-unahang pasyente kong pumanaw ngayong buwan. Naaawa lang ako sa kanya dahil bata pa siya at maraming pangarap sa buhay. Tama nga ang kasabihan na, Death is not the opposite of life, but a part of it. Kasalukuyang akong nag tatrarabaho bilang isang doctor sa isa sa mga pinaka sikat na Hospital sa Maynila. Lahat ng nakamit ko ngayon ay dugot pawis ko itong pinaghirapan, nag tatrabaho sa gabi at nag aaral naman sa umaga. Ginagawa ko ang lahat para makapag tapos ako at makamit ko ang pangarap ko kaya hito na ako ngayon. Kaya naniniwala talaga Ako sa kasabihang kapag may tiyaga may lalagain ka. Namulat ako sa mundong ito ng hindi kilala ang tunay kong mga magulang. Ang sabi sa akin ni Mother Silvia ang madre na nag-palaki sa akin ay iniwan lang ako sa harap ng bahay ampunam kasama ang kwintas na may nakaukit na Samantha kaya ayun ang naisip nilang ipangalan sa akin dahil
Mga ilang minuto ang nakalipas habang kumakain kami ay biglang nag salita muli si George. Ang kaninang puno ng tawa ay biglang napalitan ng katahimikan.Tumikhim muna siya bago mag salita at diretsong nakatitig sa aking mga mata."Sam, I'm sorry these past few days, I'm just busy with work. You know that I'm the only one doing my sister's chores now because she's pregnant and i don't want to give him a problem about dad's company. I also can't do anything because dad doesn't trust his partner." Mahabang lintanya nito sa akin. Nabanggit niya nga nakaraan sakin na buntis ang kapatid niya at tutol ang ama nila sa lalaking nakabuntis dito at mas lumala pa daw ito ng maaksidenti ito pero sa kabutihang palad ligtas naman silang mag ina kaya wala silang nagawa dahil sa mga nangyari, kaya palihim na lang itong nagkikita at todo suporta naman itong si George sa kanilang dalawa dahil kababata niya ito at matalik na kaibigan din at ayaw niyang ding iparamdam sa kapatid niya na wala siyang kakam
I was about to call Nay Silya when my friend Richard told me that his new girlfriend, Samantha's friend, was together in Cubao. Agad kaming umalis kasama si Mark at Richard. When we arrived, I saw Samantha standing up and arranging her things. Good to know so that we can leave immediately, ayokong hintayin ang oras na baka mapaano pa siya. Nang makapasok kami nang tuluyan ay umupo ulit ito nang hindi man lang ako tiningnan. Kaya inaya ko na agad siyang umalis, ayokong sayangin ang oras ko i know na nag tatampo siya dahil wala na akong time sa kanya kaya babawi ako ngayon ipag luluto ko siya ng paborito niyang pagkain, ang palaging nirerequest niya kay Nay Silya. Hindi ko sadya ang magalit sa kanya, I just want her to let me know if she's going outside because I can be with her even if I'm busy, I'll insert her in my schedule as well as long as she's happy. I don't mean to be angry with Samantha nagulat lang ko at nataranta dahil na untog ito sa pinto ng sasakyan ko. Nang mak
Friends are people we love to spend time with. Sinasamahan tayo tuwing malungkot tayo, tinutulungan tayo ng hindi humihingi ng kapalit, at tinatanggap tayo sa kabila ng mga pagkakamali natin. They make celebrations fun, and they help us be ourselves. Hindi lang yun, sila din yung tumutulong sa atin na mag-grow sa ispiritwal na lebel.Nang dumating ang inorder namin ay pinagpyestahan na namin ito."Btw guys, Richard is coming here. Nakalimutan kong sabihin kanina, okay lang ba?." Tugon ni Christine. Habang sumusubo ng Pizza."WTF, bakit ngayon mo lang sinabi?" Natataranta na ako dahil baka mag sumbong si Richard kay George.Parang linta pa naman silang dalawa hirap pag hiwalayin."Nakalimutan ko nga diba? sorry naman." "Sana sinabi mo kanina, alam mong hindi ako nakapagpaalam kay George diba?." sambit ko pa."No way!!! wala kang sinabi sakin kanina, dahil kong alam ko hindi ko na sana papupuntahin dito si Richard my labs." "my labss? the fuck nakakadiri ka Tine." singit ni Jenny."I
Nang magising ako kinabukasan ay hindi agad ako bumangon, Tulala lang akong nakatingin sa kisame. Ang daming bumabagabag sa isip ko, pero iisang tao lang naman ito. Nang mahismasan ako ay iginalaw kona ang katawan ko bago tumayo. Nilingon ko muna ang phone ko na nasa gilid ng lamesa at binuksan ko iyon at tiningnan.2 text Message from George Mi amor. Pinindot ko iyon at binasa ang mga mensahi niya.From: George Mi amor.- Good Morning, pinuntahan kita kagabi sa kwarto mo, hindi na kita ginising kase ang himbing na ng tulog mo. Hindi na pala ako makakasabay kumain sayo ngayon. Nagmamadali ako dahil ipinatawag ako ni Dad sa Company niya at busy din ako sa Hospital.- Babawi ako next time, pag may kailangan ka sabihan mo lang kay Nay Silya. Mapakla lang akong ngumiti at nireplyan ko ito.To: George Mi amor.Okay cge :).Malalim akong huminga pakiramdam ko tuloy para na akong maiiyak, ilang araw ko na siyang hindi na kikita dahil maaga siyang umalis at pag umuuwi naman ay madaling a
Ilang araw na ang nakalipas ay hindi na ako muling nakabalik sa hospital, dahil mismong nurse na ang pumarito sa mansyon ni George, dahil ito ang habilin niya habang nasa trabaho siya at ilang araw na din akong paikot ikot dito dahil palaisipan parin sa aking isipan ang huling salitang narinig ko sa kanya noong kami'y nasa Boracay pa. Bago siya umalis papuntang Maynila ay narinig ko ang usapan nilang mag ama sa telephono.[Flashback]Nagising ako sa ingay na may tumunog na phone, akala ko ay akin pero hindi pala babangon na sana ako ng hindi ko sinasadyang marinig ang usapan nila."Dad, i already told you na pupunta ako diyan." inis nitong sabi sa kabilang linya."Busy lang ako sa trabaho ko kaya hindi ko nasagot ang mga tawag mo." "Come on dad, paulit ulit na lang ba tayo diyan. Paninindigan ko siya at papakasalan. Happy? " "Just give me 2months to fix the mess what i made.""Fine i call her later. Bye." tugon nito at tuluyan ng binaba ang telephono niya.Saglit kong pinikit ang
IT'S BEEN 2 days since maaksidente si Samantha. Nakatayo lang ako sa may pintuan, nakatingin lang sa kanya habang sinusuri siya nang kanyang kaibigan na isa ding Doctor na katulad niya."Well, Samantha, alam mo ba kung bakit nandito ka sa hospital" tanong nang kaibigan niyang si Christine, pero parang wala lang sa kanya. Dahil nakita ko itong pinanlakihan nito ng mata."Nakita daw niya akong duguan sa kabilang isla ng boracay" sabay turo niya sa akin. "pero bakit ako nandoon? at totoo bang asawa ko talaga ang gwapong lalaki na yan?" mahinang tugon niya at nag pout pa, napatawa na lang ako sa mga gawi niya. Well, madami ng nag sabi sa akin na magandang lalaki ako pero pagdating sa kanya ay ang lakas ng tama nito saakin."Yes Samantha, he's your husband, hindi ko nga alam kong bat ka niya nagustohan." mahabang lintanya nito, bumaling naman ito sakin at tinawag ako. " Come here Sir- i mean Mr. Sebastian, I will introduce you to your wife." Kunot noo ko lang ito tiningnan, i have no choic
When i first saw her my world has stop and it's a long story. Hindi pa ito ang oras para malaman niyo. So ayun na nga, I was so happy nang malaman at napatunayan kong ako ang naka-una kay Samantha. Big achievement iyon para sa aming mga lalaki dahil bihira na lang ang birhen na babae. Hinding hindi ko makakalimtan ang mga gabing pinagsaluhan naming dalawa. NATAUHAN ako ng tumunog ang aking telephono, Tiningnan ko ito at nakita ko ang dalawang notification mula sa aking I*******m, at may nakita akong dalawang post ni Samantha, kaya agad ko itong tinignan. Ang unang larawan ay isang napakagandang tanawin ng dalampasigan na may malalaking bato, at ang isa naman ay ang larawan ng kanyang buong katawan, ang ganda ng hugis ng kanyang katawan at may caption pa itong kasama. Samantha Gomez Boracay, Philippines. Wish you were here #MSH Maya-maya lang ay tumunog ulit ang telephono ko, pag tingin ko ay nakita ko ang pangalang ng aking kaibigang si richard kaya agad ko din itong sinagot
"Just open the fucking door or else i destroy it." Nagising ako dahil sa ingay na nanggagaling sa labas ng silid ko kaya dali dali akong bumangon at binuksan ito. Nagulat ako dahil nandito silang lahat kasama ang stuff at manager ng hotel na pinag tutuluyan namin.ip "What happened here and what are you doing here" nagtataka kong tanong sa kanilang lahat. "My god sam, are you okay? Is there any pain in your body?" He asked me thoughtfully. "Thanks god you're ok, akala ko ay napaano kana diyan sa loob" saad nya pa. Kunot noo ko siyang tiningnan. Seryoso Masakit? Oo masakit ang katawan ko at ang pagkababae ko dahil sa ginawa mo sa aking h*******k ka. Gusto ko sanang sabihin sa kanya ang mga katagang iyon, kaso hindi pwede dahil ayokong mapintasan ng mga tao sa paligid namin ngayon, kaya kumalma muna ako bago nagsalita. "I'm just resting okay " mahinahon kung tugon sa kanya. "Nagpahinga? My god sam don't you know muntik na akong mabaliw sa kaka-hanap sayo, pagkatapos mo akong iwa
Pagkatapos niyang mag luto ay inihanda ko naman ang mga pagkain at inilagay sa kaniya kaniyang nilang lalagyan para makakain na kami. Habang kumakain ako ay napansin ko naman na titig na titig siya sa akin. Napa kunot nalang ako ng noo dahil parang may kutob akong masama, sa titig niya palang alam mona na may kailangan ito."Wag mo nga akong tingnan ng ganyan George, parang manyakis ka, alam ko kung ano iniisip mo. Wag ako dahil hindi ako papatol sayo-."Napatigil naman ako sa pagsasalita ng biglang tumayo siya at hinatak ako papunta sa kanya at sinakmal ako ng halik. Nagulat ako sa ginawa niya, pero nakita ko nalang ang sarili ko na hina halikan sa pabalik.Gustong gustong tumanggi ng isip ko pero hindi kaya ng katawan ko parang may sariling isip ito. Akala ko ay kakain kami pero iba pala ang kakainin namin, mas masarap ngalang ito kompara kanina. "George...." pag unggol ko dahil namamasa na ang gitnang bahagi ko "can i undress you". malambing niyang tugon, tumango lang ako dah