Kasalukuyang nagpapahinga si Angela sa Mansyon kararating lamang niya buhat ng mang galing sa pagkaka discharge sa ospital. Medyo nalulungkot pa nga siya, sapagkat hindi makakasama ang kambal niya sa kaniya, dahil nasa NICU pa rin ang mga ito. Pinahinga niya muna ang kaniyang sarili at mga agam-agam na gumugulo sa kaniyang isipan ng mga oras na 'yon. Kahit panay sulyap siya sa labas ng bintana at nagbabakasakaling dumating na ito at ng makapag usap sila ng masinsinan. Malapit lapit na rin kasi ang kasal nila ay ayaw naman niyang magkaproblema silang dalawa nito. Ang babaw naman kasi ng pinag awayan nila kong hindi matutuloy ang kasal. Napaka immature niya na kong mangyayari ang ganon sa kanila. Hanggang sa nakatulugan niya ang mga ini-isip.KINABUKASANBubulabugin ang Mansyon ng mga VillaGracia sa balitang darating. Kasalukuyang naka higa sa kama si Angela ng tawagin siya ng kasambahay nila at sinabing may pulis sa ibaba at hinahanap siya, dahil hirap at hindi maka bangon ng maayos si
Ilang oras rin ang iniyak ni Angela bago siya napapayag ng mga magulang na sumama sa funeraria para makita ang bangkay ng kaniyang fiance' bago ito dalhin sa simbahan para paglamayan ng ilang araw bago ihatid sa kaniyang libingan. Wala siyang magawa kundi harapin na lang ang masakit at masalimuot na kaniyang pagdaraanan lalo na't kapapanganak pa lang niya sa kanilang anak at isa pa paano niya sasabihin sa anak niyang si Alexa na kasalukuyang nag-aaral sa ibang bansa na patay na ang kaniyang Daddy Peterson. Habang nasa byahe sila hindi pa rin maiwasang mapaluha ni Angela at isipin na darating siya punto na ganito. Tumigil ang sasakyan at bumaba na ang kaniyang mga magulang at sumunod na lang siya. Naglakad na ito papasok samantalang siya naman ay kinailangan pang humugot muna ng lakas ng loob bago pumasok sa loob ng funeral. At nang kumalma na ang kaniyang pakiramdam. Itinulak niya na ang pintuan at mula sa dulong bahagi nakita niyang nakatayo ang mga magulang. Mabigat ang mga hakbang n
Habang nagtatakbo ito palayo sa bakanteng gusali kung saan siya dinala nang masamang taong dumukot sa ka'nya. Hanggang sa naririnig niya na ang boses ng mga tauhan nito."Hoy! Sabing tumigil ka," sigaw nito, pero hindi man lang siya lumilingon kahit anong gawin nila para hindi siya maabutan at mahuli. Hanggang sa nagpa putok na ito ng baril para lang tumigil siya, pero hindi pa rin ito nag patinag. "Bahala sila humabol ng humabol, kailangan kong umalis dito." usal niya. Mas binilisan niya pa ang pag takbo, sapagkat hindi siya dapat maabutan, dahil mas manganganib ang buhay ng kan'yang mag-ina kung sakaling makukuha nila ulit siya. Kahit masakit na at nagkanda paltos paltos na ang paa niya tuloy pa rin ito sa pag takbo. "Tulungan niyo akong maka alis sa lugar na 'to," mahinang usal ko. Dahil pagod na pagod na rin ang katawan ko at gusto ko nang sumuko pero hindi talaga pwede. Tumakbo pa ako ng mabilis hanggang sa hindi ko namalayan ang--"Nagising siya na hapong hapo at pawis na pawi
Nang marinig ko 'yon mula sa doctor napangiti ako. "He's suffering from amnesia." ani ng doctor kay Hillary."Doc may I ask if he can remember anything possible?" atat na tanong nito at naninigurado kong may amnesia nga si Peterson at kong oo malaki ang chance na matuloy ang mga plano niya."Yes!!" diretsahang sagot ng doctor. But he needs to undergo his head injury, and I'm going to endorse you abroad. In just a minute I will inform my secretary first." aniya. Maya maya lang may tinext ito at balik ng tingin sa kaniya. Pero, so far masayang masaya siya ng malaman na walang naalala ito. At maisasakatuparan niya ang lahat ng plano niya. Naglakad siya pabalik ng room kong saan naabutan niyang nakatunghay sa bintana si Peterson at malayo ang takbo ng isip. Lumapit siya dito at niyakap niya ng patalikod. "Are you okay, Pete?" tanong niya dito. "Yah! I'm okay. Hillary can I ask you something." ani nito. Medyo kabado siya na baka nakaka ala-ala na ito ngunit napangiti siya ng marinig a
After ng mababang luksa nito kay Peterson naisipan ni Angela na mag stay muna sa California kasama ang anak nitong si Alexa at ang kambal niya. Masakit sa kaniya na mawalan ng katuwang sa buhay, pero wala siyang magagawa kundi maging matapang at maging matatag para sa mga anak niya. Kaya nga dito na muna siya mag stay para maka look forward at hindi na masyadong maalala pa ang yumaong Daddy ng kaniyang mga anak. Habang nasa plane sila ng kambal panay tanong naman ni Alexa kong babalik paba sila ng Pilipinas o hindi na. Kaso sa ngayon wala pa siyang maisagot. "Hija, as of now kailangan muna nating mag bakasyon ha." sagot niya sa anak, pero ang totoo mag stay na sila sa California for good. Wala na rin namang reason para bumalik pa sila doon gayong wala na rin naman ang fiance' niya. Mas lalo lang siyang pinapatay ng lungkot kapag mag stay siya dito. Kaya heto lang ang naiisip niya para lang makapag look forward na siya sa kaniyang buhay. Pag landing nang airplane sa malawak nilang lu
Matapos maayos ni Hillary ang lahat ng documents na kinakailangan ni Peterson para sa pag transfer sa America kaagad silang lumipad patungong America. Kapag lapag pa lang ng helicopter masaya na si Hillary, dahil finally nailayo niya na ang lalaki. Sinundo sila ng ambulance na pagdadalhan kay Peterson na ospital kong saan ito ooperahan para maging maayos na ulit ito. Ilang oras rin ang tinagal ng byahe nila bago sila makarating ng ospital at diniretso na sa OR si Peterson habang si Hillary naman ay pinahintay sa lobby area at sinabihang tatawagan na lang kapag kailangan siya o kapag magkaka problema sa operasyon nito. Three hours Later nang lumabas ang doctor at ibinalita kay Hillary na successful ang operations na isinagawa kay Peterson kaya labis labis ang kaniyang pasasalamat. Sinabihan rin siya na bukas pa niya pwedeng makita ito sa recovery room area. Lumabas muna ng ospital si Hillary para bumili ng kahit anong gusto niyang kainin. Kanina pa rin kasi siya nagugutom. Samanta
Two Months LaterNang madischarge si Peterson sa ospital at kasa kasama niya pa rin si Hillary. Ito na nga ang halos tumayong kamag anak niya na ipinatataka niya kong bakit hindi man lang dumalaw ang mga magulang niya sa kaniya o mga kaibigan man lang niya. Napapaisip siya na; "Posible naman na hindi nila nalaman ang kalagayan ko." usal niya. "Hillary, can I ask you something?" tanong niya sa kaibigan na kasalukuyang inaayos ang gamit niya sa cabinet. Napalingon naman ito sa kaniya at nag tanong na; "What is it?" "Hmmm! Why can't my relatives visit? How about my friends too?" tanong niya na nagtataka.Natigil ito sa pag-aayos at lumapit sa kaniya."Maybe they are busy." mabilis na sagot nito at sinundan pa na; "You should rest first, before thinking about anything.." "Okay.." mabilis na sagot niya. Lingid sa kaalaman ni Hillary na medyo may naalala na kahit papaano si Peterson kaso medyo blurry pa pero, malinaw sa kan'ya na may itinatago ang kaniyang kaibigan sa kaniya na dapat n
Six Years Later..Kanina pa ako dinadaga dito sa sobrang kaba. Hindi ko alam na ako pala ang ipapalit nila Mommy at Daddy na tagapamahala ng business namin dito sa Cali, buong akala ko magbabakasyon lang ako dito hanggang sa sinabi nilang ipapamahala na nila sa akin ang pagmamanage dito. Kaya hindi ko alam paano ang gagawin ko although, Daddy helps me a lot na pwede kong malaman sa pagpapatakbo nito. Ang hirap pa naman kapag nagsisimula at lalo na ako wala naman akong alam sa business ng pamilya ko. Haixt!! Nakaupo ako sa swivel chair ko ng kumatok a g secretary ko. She is a half Pilipina and A Californian as well. Kaya nagkakasundo kami madalas. "Please, come in." tawag ko dito sapat na ang boses ko para marinig niya ako at pumasok siya sa loob. "Miss Angela, the board room is open. And the members are waiting for you.." wika niya at kahit kabado ako tumayo na ako. Naglakad na ito palabas at sumunod na rin ako. Naka ilang buntong hininga ako ng makarating sa tapat ng pintuan ng boa