"How could you lose your wife on your wedding day!" Samuel Sy was so furious at his son. Pinamulahan na siya ng pisngi sa galit at tila gusto niyang lamugin ang anak.
Nanatili namang nakasalampak sa sahig si Harry, sapo ang kaliwang pisngi kung saan tumama ang suntok ng kaniyang ama.
Hindi naman malaman ni Cohen ang gagawin. Gusto niyang tulungan si Harry dahil tiyak niyang malakas ang tinanggap nitong suntok mula sa ama. Pero minabuti niyang daluhan ang matanda. Nag-aalala siyang baka atakehin ito ng sakit sa puso.
"Master, it's my fault. I'm sorry!"
"Where is the bride?!"
"S-she's…" hindi alam ni Cohen ang sasabihin sa matanda. Gusto niyang mag second the motion sa sinabi ni Harry kanina na sumakit ang tiyan ng bride kaya dinala nila ito sa ospital, pero alam niyang magiging complicated lang ang lahat.
"You, two,... especially you," dinuro nito ang kaniyang anak, "find your bride or you will never get the presidency nor The Billionaires' Club membership. And most of all, you will regret what I will do."
Nagpupuyos ang loob na nagmadaling umalis ng condominium unit ang matanda.
"Father!" Hinabol ni Harry ang ama sa pasilyo. "Father, hear me, please!" Pinigilan niya itong makapasok ng elevator.
"I can give up the presidency, just give me the prize. I beg of you, father!"
"What prize? You already lost her."
"No, father. Our deal was, I will marry a girl that will pass to your liking, and once it's done, you'll give me the presidency and two billion dollars as a gift."
Saglit na tumahimik si Samuel Sy. Kumunot ang kaniyang noo, kapagkuwa'y galit na tinapunan ng tingin ang anak. "Do you really think that I will give you two billion dollars as a gift if you marry just anybody? Don't be an idiot."
Nagtataka man sa tinuran ng ama ay hindi na niya ito pinigilang pumasok ng elevator.
"If you can't find your wife, you will just turn out to be like me. And you will regret it."
Habang lulan ng elevator ay napasapo si Samuel sa kaniyang dibdib. Malungkot siyang iniwan ang nabaghan niyang anak pero nais niya itong matuto. Sinikap niyang kalmahin ang sarili. Hindi siya maaaring magupo ng anuman ngayon. Hindi pa handa si Harry para sa isang napakalaking responsibilidad. Kailangang matiyak niyang kumpleto ang lahat ng kailangan ng anak para maging handa ito.
Napansin niyang may tumatawag sa mobile phone niya.
"Hello, nice of you to call me. Just stay there, I will see you now."
Samantala, hindi alam ng matanda na naka-hack sina Harry sa CCTV footage ng elevator. Pinapanood siya ng dalawa sa cellular phone ni Harry.
"Who was he talking to?"
Cohen just shrugged his shoulders. "I don't know any new woman of master. He stopped seeing them all years ago,... I believe."
"My old man is very workaholic but he denies me the fortune I need." Nalulungkot na bumalik siya ng kaniyang condominium unit. Sinundan naman siya ni Cohen.
Gustong payapain ni Cohen ang nagmamarakulyong kalooban ni Harry ngunit minabuti niyang hayaan na lang itong ilabas ang nararamdaman.
Halos sabunutan ni Harry ang ulo habang nakaupo siya sa sofa. "How can I find her?"
"Let's hire a private investigator, sir."
"I already hired three, but there is still no clue to her whereabouts up to this moment!"
Tumahimik na lang si Cohen, nilunok ang laway. Naunawaan na niya kasing hindi ang babaing pinakasalan nito ang tinutukoy ng kaniyang amo.
"It's been almost two decades, yet she's still out there! How could she abandon us? Father needs her, especially now."
Nanatiling walang kibo si Cohen. Ramdam niya ang kalungkutan ng kaniyang amo. Alam niya ang pinanggagalingan ng pangungulila nito sa ina.
Binuksan ni Harry ang brandy at sunud- sunod na nilagok.
"I think that father is sick. But he's stubborn. He treats his work as his wife."
"You have a great father, sir."
"Not too great. He lost his wife. Now I lost mine." Hilaw na tawa ang kaniyang pinakawalan. Naalala niya ang huling sinabi ng ama. "Now, we're birds of the same feather… like father, like son."
"It's not too late to find your wife, sir."
Binasa ni Cohen ang natanggap niyang mensahe sa kaniyang gadget. "I have to go, sir. I will fetch you tomorrow."
"Lock the door."
…..
BUONG araw na walang ganang magtrabaho si Harry. Sinikap na lang niyang matapos ang mga dapat pirmahan. Inutusan niya ang kaniyang secretary na i-cancel ang naka-schedule niyang meeting.
"I can't see them today or tomorrow. The president gave me a special project."
Tumango naman sa kaniya ang secretary at tinungo ang conference room.
Napapitlag si Harry nang pumasok sa opisina niya si Cohen. Inutusan niya kasi itong puntahan ang kaniyang ama sa opisina nito.
"Good news?"
Kinabahan si Harry nang humugot ng hininga si Cohen. "I only like suspense- thriller in movies."
Bahagyang napangiti si Cohen sa tinuran ng amo. "Good or bad, it depends on you."
Sinenyasan niya itong magpatuloy ng pagsasalita.
"We have one week to find Mrs. Sy."
Kumunot ang noo ni Harry after frowning. "Are we talking about my mother? If not, don't address her like that when we're alone."
"Okay."
"What are the stakes?"
"If we fail, Chester Singh, your cousin, will be the president." Upon seeing Harry's disinterested look, he dropped the "bomb". "And then, there's more..."
"What's more?..."
"You will be out in the company. Your brothers will join you in a life they never wanted to have."
"Why include my brothers? It's my mistake, they should be out of it."
"I will quote his last words, sir."
"Last words?" Napatda siya sa narinig.
Naalarma si Cohen sa tila pagpa-panic ng amo. "Relax, sir, your father didn't die."
"Can't you relay a story properly? You're making me crazy!" Nawawalan na siya ng pasensya sa kausap.
"You keep cutting me, sir. I'm sorry."
Umupo na lang si Harry sa isang sulok ng sofa. "So what did he say?"
"He finds his bride, he finds his treasure, were his final words, sir…, I mean, your father's firm words."
Napasapo na lang ng ulo si Harry sa narinig.
"Find that woman. Bring her to father's office tomorrow."
"It's not thatceasy, sir. We have no clue."
Halos sabunutan na ni Harry ang buhok niya. Naiinis siya sa sarili.
"We only have one week, sir. I suggest that we hire someone."
"All right. Call someone. I would like to know what he can do before we pay him."
"Right, sir." Nag-dial si Cohen sa phone para mag-imbita sa opisina ni Harry ng private detective.
MATAPOS na i-introduce ni Cohen kay Harry ang private detective ay naupo sila.
"I can find a woman in less than a week if she's in this city. But if she's outside the city, I might need an extension. And of course, we have to feed a wider network."
Tumango-tango naman si Harry sa tinuran ng private detective.
"So, without further ado, can I have her picture?"
Nagkatinginan ang mag-amo sa tinuran ng detective.
"You have the camera." Pinanlalakihan na niya ng mata si Cohen sa ngayon.
"I-- I forgot where…, I might have put it on your father's table."
Hindi makapaniwala si Harry sa narinig. "You left it there?!"
"I… I think so."
Naglaban ng titigan ang mag-amo. Halos sumingasing ang ilong ni Harry sa pagkainis.
"Cool it down, guys. We can still find her even without a picture. Just describe her to me."
Muling nagtinginan ang mag-amo na ikinadismaya ng detective.
"You don't know her physical attributes? How did the wedding go? I'm curious." Bumaling ito kay Harry. "You don't know the face of your bride? Perhaps you don't know her name, either?"
Hindi nakaimik ang dalawa sa nakitang naging reaction ng isa't isa. Ngayon pa lang ay alam na nilang bokya na sila.
"I can't believe this!" Isa-isang pinukulan niya ng matalim na tingin ang dalawa kapagkuwa'y tumungo sa may pinto. "Are you guys bored? What do you think of my profession?"
Hindi nakahuma ang dalawa nang magdabog sa may pinto ang detective. "Call the canine agency. See if your woman can be found in one week." Bubulong-bulong pa itong umalis.
Nilapitan at inasikan ni Harry ang kaniyang assistant. "How could you not know her face and her name?"
"I just found out that her profile on social media was fake. So I don't know her real name, sir. And I only met her on your wedding day, I haven't had a chance to see her face."
"So who can we ask now?" Hindi na mapakali si Harry.
"I thought you'd kiss her, and you'd see her, but you--"
"So you're blaming me now?"
Tumungo na lang si Cohen at kinagat ang kaniyang labi.
"Now we're gonna be stars in that detective's lessons, don't you think?" Natatawang nadismaya si Harry sa naiisip. Nai-imagine na nilang magmumukha silang katawa-tawa sa investigation world tuwing maisipan ng detective na iyon na gawing example ang case nila.
"We can try another way, sir."
Nag-aalburuto ang kalooban niya. "How can we find that woman?!" Gusto niyang magwala pero hindi niya magawa.
Tatapikin sana ni Cohen sa likod ang kaniyang amo. Naunawaan niyang galit na sa sarili ito. Masyado naman kasi itong naging pre-occupied sa kaniyang personal goal. Sino ba naman ang mag-aakalang mawawala na parang bula ang asawa nito pagkatapos ng kanilang kasal? Deep inside, sinisisi ni Cohen ang sarili. Feeling niya ay malaki ang naging pagkukulang niya sa pangyayari.
"We'd think of something, sir.
…..
BUONG araw ang inilaan nila para sa paghahanap sa nawawalang asawa ni Harry. Nasa garahe na sila nang nagtanong si Cohen.
"Where to, sir?"
"Wherever. I don't care. Let's see how we can find a nameless, faceless woman. Let's start sniffing from here."
Hindi na kumibo si Cohen. Pinaandar na niya ang kotse at sa isip niya ay bahala na kung saan sila makarating.
May kabagalan ang andar ng kotse. Nagmamasid kasi sila sa bawat madaanang babae. Paminsan-minsan ay sinisilip niya ang amo sa rear view mirror. Nakikita niya ang disappointment sa mukha nito. Kung siya lang ang masusunod ay dadalhin niya ito at sasamahang magsumamo sa half Singaporean, half Chinese na owner ng isa sa most thriving businesses in Asia,-- ang ama ni Harry. Naniniwala siyang babawiin nito ang binitiwang salita once na magmakaawa dito ang sariling anak.
"I won't see him if I can't find that woman. I can't see his face anymore."
Napatanga ng saglit si Cohen sa binigkas ni Harry. Tila sinagot nito ang binabalak niyang gawin. May minanang katigasan ng damdamin din si Harry, kahit na paminsan-minsan ay lumalambot ito sa tuwing nangungulila sa ina.
Laglag ang mga balikat na pumasok si Harry sa kaniyang condominium unit. Bakas ng magkahalong kalungkutan at disappointment ang mukha nito.
"I won't get in anymore, sir. I have to go."
Sinenyasan lang siya nito na umalis na.
NASA kama pa si Harry nang sinagot niya ang tawag ni Cohen sa telepono."It's too early, it must be good."
"Sir,..." usal ni Cohen sa kabilang linya, "I saw her."
"What? Who?" Hindi siya makapaniwala sa narinig ngunit umaasa siya ng good news.
"It's your wife. She approached me while I was jogging at the park."
"Good!..." he stood up to change his clothes,"...good! Bring her to my father now. I'll meet you there."
"But, sir…"
"Thank you very much, Cohen. I knew it, you'll never let me down. I'll see you there." Ini-off niya ang phone at excited siyang nagbihis.
Only seconds flew by, his phone rang again. "Cohen?..."
"Sir, please stay there. Wait for me. I'll be there in about fifteen minutes."
Nagtataka man ay sumang-ayon na lang siya. Agad niyang inayos ang mga nakakalat na gamit sa loob ng unit niya. Ayaw niyang mapahiya sa kaniyang asawa, kahit na wala siyang intensiyong tratuhin itong tunay na asawa. Inayos niya rin ang sarili niya.
Nang bumukas ang pinto ay nakangiti siyang humarap. "My wi-- where's my wife?"
"She doesn't want to come, sir. She told me that she has no business with your father. She only approached me to say goodbye to me and to say that she's happy with the money she got."
"Is that all? So where is she now?"
"She left, sir. She told me not to bother searching for her, because we cannot find her anyway."
Pinanlakihan ni Harry ng mga mata ang assistant. "Are you really telling me that crap?!"
"I'm sorry, sir." Tumungo ang lalaki, inihanda ang sarili sa anumang iunday na kaparusahan ng kaniyang amo.
Nanlalatang naupo si Harry. "Tell me, Cohen, are you playing with my feelings? Am I that bad to you?"
"No, sir, you're--"
"Find someone to play as my fake, fake bride. If you can't, then you resign."
Sandaling natahimik si Cohen, kapagkuwa'y ibinigay niya ang susi ng kotse kay Harry. "It's easy to find a woman to play as your wife's replacement, sir,... if only your father doesn't have a copy of her portfolio."
"And whose mistake was that?"
"Mine."
PAGKAGALING ni Cohen kay Harry ay agad niyang kinatagpo sa airport ang isang babae-- ang pinakasalan ni Harry.
“He will hate me once he’d learn about this, but this is not enough to cover for the damage he’s done to you, Miss.”
“Thank you for this. Don’t worry, I’ll make sure that he will regret what he did.”
He can only sigh before the woman. “Have a safe flight.”
MAAGANG pumasok sa trabaho si Harry Sy. Pero hindi siya dumiretso sa kaniyang opisina. Nakaupo siya sa may lobby ng building, nakaharap sa may pintuan. Nakatayo sa kaniyang tabi si Cohen. Nahalata ni Harry na inaantok pa si Cohen. "Eyes on the door. Be alert or I'll fire you." Nag-snappy look naman si Cohen. Natatawa siyang nauumay sa tinuran ng kaniyang amo. Kahapon lang ay isinoli na niya ang susi ng kotse nito dahil pinag-resign siya, ngunit pagalit lang nitong itinapon sa kaniya ang naturang susi. Hanggang ngayon ay nakaukit pa rin sa puso niya ang pagkaawa kay Harry dahil sa ginawi nito kahapon. Nakita niya ang paghihirap ng kalooban nito, ang frustration nito dahil naramdaman nito ang kawalan ng pag-asang makitang muli ang kaniyang ina. Nga
TAHIMIK na binabalikan ni Harry sa kaniyang isipan ang pangyayari kagabi. Malinaw pa sa alaala niya ang disappointment na nakalatag sa mukha ng kaniyang ama habang nagsasalita ito sa kaniya. "You spent one million just to have a fake bride. You prepared an agreement to make your marriage null and void. You were willing to spend another fortune just to find your fake bride. I can't believe how my son turned out to be an idiot!... Just how crazy can you be?" Mula sa paniningkit ng mga mata ay pinanlakihan siya ng mata ng kaniyang ama. "Crazy enough to find my father's happiness! Here's your idiot son who would spend a fortune to bring back your lost priceless treasure!" Hindi na niya itinago sa ama ang naramdaman niyang disappointment. Pinanghinaan na siya ng loob na matupad ang nais niyang mangyari.
The roar of a wide-open throttle woke him up. Kunot ang noong kinapa ni Harry ang kaniyang relo. Lalong kumunot ang kaniyang noo nang makitang pasado alas dos pa lang ng madaling-araw. “Really?” Babalik pa sana sa pagtulog ang binata nang marinig ang pagkatok at pagtawag ng kaniyang ama sa may pinto. “Get up, boy! Your fiancee is already warming up her bike. Don’t be a lazy ass there!” ‘Who said I’ll be up at this hour?’ Antok na antok pa siya. Wala siyang nagawa kundi ang magbihis at ayusin ang sarili. Feeling niya ay kailangan niyang itayo ang bandera ng kanilang angkan kaya titiisin niya ang antok at pagkainis. Sino ba naman ang matutuwa kung sunod-sunod na ingay ng malaking motorbike ang gigising sa mahimbing na pagkakatulog? He practiced
NOT EVEN IN HIS WILDEST DREAMS ang sumakay sa isang kalabaw, lalo na at tila galing pa ito sa bathing session sa maputik nitong pool. Pakiramdam ni Harry ay pinagtatawanan siya ng mga tao habang tila masayang pumaparada sa kalsada ang kalabaw habang sumusunod ito sa kaniyang owner na sakay naman ng isang kabayo. “Does this thrill you so much?” She was amused and he fumed, his emotions scattered by her schemy acts. Wala kasing taxi sa lugar na ito, at ayon kay Jemima ay walang tricycle na pumapasok sa sitio nina Jemima. Takot daw ang mga driver dahil malapit ang bahay nila sa camp ng lawless elements. “Bakit hindi na lang ako nag- backride sa kaniya?” Itinuro niya ang lalaking sakay ng kabayo sa kaniyang unahan. “Nangingilala ang kabayong iyan, baka masipa ka pa. Huwag kang malikot, ihuhulog ka niyan kapag mainis iyan sa iyo,” she giggled, not hiding her emotions. “Is this your ally? I won’t be surprised kung warfreak din siya.” N
“Ouch! My back!” Hindi na umaarte si Harry this time. Talagang masakit ang likod niya dulot ng pagbagsak niya sa sahig. Nadagdagan ang sakit ng kaniyang likod mula sa pagkakabagsak din niya kanina nang nawalan siya ng ulirat. Pero mas masakit ang katotohanang walang umagapay sa kaniya para makaupo ng sofa. Nakatingin lang ang lahat sa kaniya, inoobserbahan siya. Nalilito naman si Jemima kung ano ang gagawin. “So, what is it now?” Naiinis na ang kaniyang ama. Halata sa mukha nito ang disappointment. Sablay ang plano nila, o pinlano ni Jemima. “I’m…” Wala siyang maapuhap na sabihin sa ama. Ayaw din naman niyang mapahiya sa mga Te. HINDI na naituloy ng dalawa ang pagbabakasakaling makumbinsi ang mga magulang nila na posibleng nagka- amnesia si Harry. Pareho naman kasi silang hindi sanay na umarte o magsinungaling sa magulang kaya hindi nila ito napanindigan. Habang sakay sila ng kotse para m
Part of him ay gustong pitikin ang sariling dila nang biglang tumayo si Jemima. Pakiramdam niya’y tila nagkaroon bigla ng malaking kakulangan sa kaniyang pagkatao nang magkalayo ang kanilang katawan. Gusto niya itong hapitin pabalik sa kaniya, amuyin ang kabanguhan ng kaniyang mapapangasawa. “Get out.” Feeling awkward na sabi ni Jemima sa kaniyang mapapangasawa na hindi pa kumikilos sa sahig. Pakiramdam niya’y namumula ang kaniyang pisngi dahil sa awkward feeling na nararamdaman niya ngayon. Kung puwede lang sana ay bumalik siya sa pagkakadikit sa katawang iyon. Lean but comforting, bagay na hindi niya inakalang taglay ni Harry. Maku-comfort pala siya ng kaniyang kaaway? Saglit na pinagmasdan ni Harry ang mukha ni Jemima. Deep inside of him ay gusto niyang makipagbati sa babae. Pero paano kung ayaw nitong makipagbati sa kaniya? Maingat na inayos ng babae ang kaniyang boda. Isusuot niya ito sa kanilang kasal kahit medyo nagusot na. Akala pa nama
Chapter Nine “Guys, don’t be surprised when you’d hear that Chester Singh,-" tinapik niya ang balikat ng pinsan, “my cousin, will get married soon.” Iyon ang naisip niyang gawin para maitaboy ang pinsan palayo sa kaniya. Alam niya kasing wala pa itong girlfriend. In fact, sa observation niya ay aloof ito sa mga babae. “Oh, I’m not,” mabilis na sagot ni Chester. “I’d rather enjoy being single than become…” binigyan niya ng half smile ang pinsan. Nagtagis ang bagang ni Harry. Pakiramdam niya’y sinadya ni Chester na ibitin ang kaniyang sinasabi. Siguro ay alam nito ang totoong situwasyon nilang mag-asawa. Hindi naman ito imposible. Dati nang magkakilala sina Jemima at Chester, nakasama kasi nila ito noon sa pagbabakasyon nila sa Pilipinas noong maliliit pa sila. Hinarap ni Harry ang ibang bisita. Kung dati ay mapagpatol siya kapag sa palagay niya’y pinariringgan siya, ngayon ay kailangan na niyang mag-in
Chapter Ten Nasa loob ng isang lumang garahe si Harry Sy. Nakaupo siya habang nakapiring ang mga mata at nakatali ang kaniyang mga kamay at paa. Basa na ang kaniyang damit ng pawis. Naririnig niya ang usapan ng kalalakihan sa paligid niya. “Contacting now, ready the camera,” narinig niyang sabi ng lalaking nasa harapan niya. Ilang saglit lang ay narinig niya ang boses ng kaniyang ama. “Harry!” Siguradong nakikita siya ng kaniyang ama. Lalo na nang inulit pa nito ang pagtawag sa pangalan niya. “Dad!” “Do not try to find us, or this man will be dead. Never ever provoke us. We will not hesitate to cut him. He will suffer and die of blood loss.” “How much do you want so he can go home?” Alam niyang boses iyon ng kaniyang ama. As usual, hindi mahilig magpaligoy-ligoy si Samuel Sy. At gaya ng inaasahan niya at ng kaniyang kidnappers, mas pinahahalagahan ni Samuel Sy ang buhay kesa pera
HABANG inihahanda ang delivery room ay magkasama sa isang sulok sina Harry at Jemima. Inilipat kasi doon ang kama niya. Si Harry lang ang pinayagang sumama sa loob. Napansin ni Harry na kinakabahan ang asawa. "Be strong, Jemima, pabulong niyang sabi rito. "I'm scared!" pabulong din nitong sagot. "No. You can do it. Be a strong mother. I won't be with you anymore." Natigilan naman si Jemima sa narinig sa asawa. "I will do as you said. I will find my own happiness. I will find someone who is afraid to lose me." Tumulo ang luha ni Jemima sa bigat ng naramdaman. Siya namang paglapit sa kanila ng doctor. "It's time." Lumabas na si Harry ng delivery room. Sabay ng paghilab ng kaniyang tiyan ay ang sakit na kaniyang nararamdaman sa dibdib. Humiyaw siya na may luha sa mga mata. "Aaaahhh!" Umiri siya ng malakas. Nataranta naman ang doctor na nag-aasikaso sa kaniya. "No, no, no! Hintayin mo ang instruction ko, misis." Naunawaan niya kung paano niya sinaktan ang asawa. Hindi kasi siya
HINDI mapalagay si Harry sa loob ng taxi. Katabi niya si Chester na naiinis na rin sa sobrang traffic sa highway ng Metro Manila. Halos hindi na umuusad ang sinasakyan nila. Bumper to bumper na ang itsura ng mga sasakyan sa kanilang lane. Magkasabay silang agad na sumakay ng eroplano nang malaman nila ang nangyari kay Jemima. Tiyempo naman kasing magkausap silang dalawa nang matanggap ni Harry ang text message ni Melinda na nagsasabing isinugod nila sa ospital si Jemima. "Oh, it's not moving anymore!" iritableng bigkas ni Chester nang hindi na umuusad ang trapiko. Gusto na niyang manghampas dahil sa kabugnutan. Dahil hindi rin talaga mapalagay si Harry, binuksan niya ang pinto ng taxi. Nang makita niyang mahaba ang mga hindi umuusad na sasakyan mula sa unahan nila ay nagpaalam siya sa pinsan. "See you there!" "Hey! It's too far!" Wala siyang nagawa kundi sundan na lang ng tingin si Harry na mabilis nang tumakbo. Halos naliligo na si Harry sa pawis sa katatakbo. Pinupunasan niya an
TINUNGO ng magkapatid ang isang bar hindi kalayuan sa condominium unit ni Harry. Pinili nila ito dahil hindi ito matao. Puro mamahaling alak ang pinagpilian nilang inumin. "What would you like?" tanong ni Daniel sa kanila. "I bet, bro would like to scream," ang sagot naman ni Cholo. Natatawang pinili ni Daniel ang Screaming Eagle Cabernet Sauvignon. Hindi ito ang madalas nilang iniinom, pero nagkasundo silang ito ang pagsaluhan nila ngayong gabi. Nanatili namang tahimik lang na nakaupo si Harry. Nagpatiayon lang siya sa gusto ng mga kapatid niya. Wala namang hinahanap na particular na lasa ng alak ang lalamunan niya kaya ayos lang sa kaniya kung alin ang mapili ng mga kapatid. Ang mahalaga ay kasama niya ang mga ito ngayon. Habang nagsasalin sila ng alak sa baso para sa pangatlong round ay siya namang pagdating ni Chester. "So, this is how you celebrate?" umiling-iling niyang bungad mula sa likuran ng tatlong pinsan. "Chester!" pinaupo ni Daniel ang pinsan sa tabi niya. "You'r
MAGKASUNOD na dumating sa harapan ng Shangri-la Hotel ang kotseng kinalululanan ni Harry at ng kaniyang pamilya. Kasama ni Harry ang buong pamilya sa pagdalo ng awarding night ng People's Choice Award, maliban kay Jemima. Tila mga modelo ng damit ang buong pamilya Sy sa suot nilang formal attire. Bagay na bagay sa kanila ang Hollywood Glamour themed nilang suot. Pawang naka black suit and black tie ang magkakapatid habang naka vintage suit ang kanilang ama at may metallic colored tie. Si Benita naman ay tila nabawasan ang kaniyang edad sa kaniyang suot na vivid yellow metallic color na full length gown. Accentuated pa ito ng emerald stones to match its golden color. Napaka elegante nilang tingnan sa kanilang pustura. Agad namang pinagkaguluhan ng mga reporter ang pamilya Sy, lalo na si Harry. Matapos nilang kuhanan ng larawan ang pamilya ay humakbang na sina Harry patungo ng entrance ng hotel. "Mr. Sy, we have a question for you!" Ngiti at kaway lang ang isinagot ni Harry sa report
MULA sa mahimbing na pagkakatulog ay nagising si Jemima. Napangiti siya nang pagmulat niya ng mga mata ay nakita niyang nakahiga sa kaniyang tabi si Harry. Magkaharap sila, at magkayakap.Naaamoy niya ang hininga ng natutulog niyang asawa. Guwapong-guwapo pa rin si Harry kahit na medyo na-haggard ang itsura nito. Stress na yata ang kinakain nito araw-araw.Madaling-araw pa lang, kaya maingat siyang kumilos. Ayaw man niyang gawin ito, pero naisip niyang baka kailangan niyang mag-usisa. Hindi namalayan ni Harry ang paglabas niya ng kuwarto dahil patingkayad siyang humakbang. Tinawagan niya ang taong inaasahan niyang hindi siya pagkakaitan ng impormasyon."Yes, he is badly needed here. They can't fix the problem."Ikinalungkot naman ni Jemima ang narinig mula sa kausap. Nalaman pa niya na may transaksyon itong nalagay sa alanganin dahil sa biglaang pagpunta ni Harry sa Pilipinas. Malalim na buntunghininga ang pinakawalan niya. Kailangan niyang tatagan ang sarili sa naisip na decision.Bi
Nakatanggap siya ng pasabi na tuloy ang video session nila para sa advertisement ng company ni Vince Schuck. May kaunting pagbabago nga lang sa naunang plano. Pumayag naman si Jemima. Si Harry ang sumama sa kaniya sa studio. Binati ni Jemima ang staff pagbungad nila ng pinto. “Hello! “Hello, Ma’am!” Pumalatak sa tuwa ang make-up artist nang makita nito si Harry. “Wow, ang guwapo naman ng partner mo, madam!” Agad itong lumapit kay Harry, nakangiti ito sa kasiyahan habang pinagmamasdan nito ang lalaki mula ulo hanggang paa. “One to ten, twelve ka!” saad nito sa lalaki. Pipindutin sana nito ang bisig ni Harry pero umiwas ang huli. “Silvestre,” pabagsak niyang sinabi ang pangalan ng make-up artist,-- “Aray naman po! Palagapak talaga! Sly lang po.” “Don’t touch my honey. Asawa ko ito!” pabiro niyang pinanlakihan ng mga mata ang make-up artist. Kinilig naman si Harry sa narinig sa asawa. Inakbayan niya ang babae. “Ay! Siya pala si Harry Sy?” Muli niyang tiningnan ang mukha ni Harry,
HINDI inaasahan ni Jemima ang pagdating ni Harry sa kaniyang harapan. Wala siyang photo shoot ngayong araw at natapos na niya ang mga dapat niyang i-email kaya nag lazy mode siya. “Hi!” bati ni Harry sa asawa nang pagbuksan siya nito ng pinto. Halata niya ang pagkagulat nito. “Can I come in?” “Y-yeah. Come in.” Nakasuot lang siya ng nighties. Hindi man lang siya nagsuot ng roba dahil inakala niyang si Melinda ang nag door bell. Nakita niya ang pagtiim ng mukha ni Harry habang nakatitig ito sa kaniya. “W-why… are you mad?” “You’re almost naked, lady! You opened the door wearing that. Were you waiting for somebody?” Agad namang nakuha ng babae ang ipinupunto ng asawa. Minabuti niyang magpaliwanag dito. Pagod pa naman ito at nagdududa. “I thought it was Melinda. I thought she forgot something so I fid not care to change clothes. Who else will I expect to come here?” Hindi na niya itinuloy ang pagpapaliwanag dahil nakatuon na ang pansin ng asawa sa kaniyang tiyan. “It’s bigger now.” N
KANINA pa silang dalawa nagtititigan sa isa’t isa. Halos hindi sila kumikilos, pero halata nila ang paghinga ng malalim ng bawat isa.Hindi nagawang iwasan ni Jemima ang tawag ni Harry dahil kaharap niya kanina si Melinda nang tumawag ito. Ayaw naman niyang kung ano pa ang isipin ng pinsan tungkol sa nararamdaman niya sa sitwasyon nila ngayon. Baka lalo lang siyang tuksuhin nito. Worse, baka mag-alala ito sa kaniya, at makarating pa sa mga magulang niya ang pag-iwas niya na kausapin ang asawa.Nagtago siya sa loob ng kaniyang kuwarto. Heto nga at nasa tatlong minuto nang walang salitang nanulas sa kanilang bibig mula nang mag “hi” at “hello” silang mag-asawa.Napalunok naman ng laway si Harry nang may maalala habang nakatitig siya sa kaniyang asawa. Naalala niya na noong nasa Malaysia siya ay nag video call din silang dalawa. Nasa honeymoon stage pa lang sila noon. It was a delightful experience for him dahil nauwi iyon sa steamy scenes. Ramdam nila ang kasabikan sa isa’t isa noon. Ib
KANINA pa tinititigan ni Harry ang cellphone niya. Nakailang missed calls na kasi siya sa asawa pero hindi man lang nito nagawang mag call back. ‘I thought you understood me, but it seems you don’t care.’ Inilapag na niya sa mesa ang phone nang tumunog ito. Si Melinda ang tumatawag. Agad niya itong sinagot. “Hello!” “Hello, Sir Harry,” hindi pa rin siya sanay na tawagin ito na walang ‘sir’, “it’s me, Mel.” “Yeah, I know. How’s life going there?” “We’re fine, sir.” Tiningnan niya ang pinsan na kasalukuyang inaasikaso ng wardrobe stylist. “Jemima’s phone is right here beside me, she’s currently busy.” “What is she doing?” “She just signed a modeling contract with Vince Schuck. Would you like to see her?” “Yes, please.” Ini-on nila ang camera at ipinakita ni Melinda ang pagsusukat ni Jemima ng mga damit para sa mga buntis. Hindi nakakibo si Harry sa paghanga sa asawa. Gandang-ganda siya rito. Lalo tuloy niya itong nami-miss, lalo na nang natuon ang kaniyang paningin sa umbok ng