“She looked a lot like me…”Halos pabulong na sabi ni Xavier sabay puno ng pagiingat na hinaplos ang munting pisngi ng natutulog na baby.Tinawanan naman ito ni Amara.“Oo na, you’ve been saying that for 3 weeks now…”Naiiling niyang sabi habang kalong ang sangol.“Hah! At 3 weeks mo na ring karga ang baby, ako naman…”Sabi ni Xavier sabay tinangkang kunin mula sa kanya ang sangol, mabilis namang inilayo ni Amara ang bata.“Few more minutes and she’s all yours…”Amara whispered careful not to wake their little Angel.“She’s 3 weeks today and look how much she’s grown…”Proud na sabi ni Amara sabay muling inilapit kay Xavier ang anak.“She’s pretty, hi Sofia, you are daddy’s little pumpkin, yes you are… When you grow up you will be as beautiful as your mom…”“Of course she will be, and you will get a lot of admirers, boyfriends…”Amara teased and laughed when Xavier glared at her.“What?”“Sofia is not allowed to date, not ‘till she’s 30…”Seryosong sabi ni Xavier, pigil ang tawang tin
Pakiramdam ni Amara ay tila siya agad nalunod sa noong una ay magaan lamang na halik ni Xavier na hindi rin nag tagal ay unti-unti ring lumalim.Amara couldn’t help but let out a soft moan the moment she felt his hands roamed around her neck down to her back, such small touch that sent shivers down her spine.“I was the one who kissed you first, ‘di ba dapat ako ang nauunang mang hipo sa iyo, Xavier?”Amara breathlessly whispered in between their kisses, she mean the words she just said yet her words only made him let out a soft laugh.“Why? Do you wanna do what I do, Amara? Can you do what I do?”Paos ang tinig na ganting bulong sa kanya nito, agad naman siyang napa ngiti bago mabilis na umiling.“No, hindi ko naman sinabing kaya ko… I know you are THE expert when it comes to this things while I am the one that is blind and to be honest, I don’t even have any idea what to do, where to touch you first. Pero hindi rin naman ibig sabihin niyon na hindi na ako pwedeng matuto… Don’t you a
Hindi alam ni Amara kung ilang minuto na nga ba ang nagugol niya sa pag tanga sa harap ni Xavier, basta’t naroon lamang siya sa tapat nito at halos manakit na rin ang kanyang tuhod sa pag luhod.“Hindi lalabas iyan kung tititigan mo lang mag hapon, Amara.”Natatawa man ay bakas pa rin naman ang pagkainip na sabi sa kanya ni Xavier.Malakas na lamang napa buga ng hangin si Amara saka inirapan ang lalaki.“Why can’t you just take off the damn pants yourself? Bakit kailangang ako pa?”“Hah! Akala ko ba gusto mong matuto kung paano ang mang romansa? This is your chance now, baby… You should be glad I am taking some time to teach you.”Malaki ang nakaka lokong ngisi sa mga labi na sabi ni Xavier.“Have it ever cross your mind that there could be a huge possibility that maybe I never really mean the words I said earlier?”Kagat-labi niyang sabi saka nag iwas ng tingin nang lalong umabante si Xavier dahilan upang mas matanaw niya ang tila lalo pang bumukol na pagkalalaki nito sa loob ng suot
Hindi na nagawa pang pigilan ni Amara ang mimpit na mapa sigaw nang walang sabi siyang buhatin bigla ni Xavier saka marahan siyang ibinato sa malambot na kamang naroon.“Remove your panties and your bra now, Amara. Leave the shirt on as I said.”Mapanganib ang tinig na sabi nito habang matamang naka titig sa kanya, wala sa sarikling napalunok naman si Amara sabay sinalubong ang tingin ng binata.Sa paraan ng pag titig nito sa kanya pakiramdam ni Amara ay tila nanunuyo ang kanyang lalamunan sinabayan pa ng labis na laba na unti-unting bumabalot sa kanyang dibdib.“Do it now baby…”Xavier once again ordered after a few moments and she continued to remain still, he managed to said those words with his husky voice which only sent an electrifying feelings to her senses down to her throbbing clit.He was looking at her so intently, the kind of stare that Amara thought is more than enough for her to do whatever the hell he wanted her to do.Ilang sandali pa ay namalayan niya na lamang na til
Sa kabila ng nangingig na tuhod ay pinilit kumilos ni Amara upang suundin ang utos sa kanya ni Xavier, ngunit hindi pa man tuluyang nakaka bangon ay agad na siyang napa sigaw nang maramadamang muli ang kamay ni Xavier na marahang humahaplos sa kanyang pagkababae. Hell… This is never-ending but I love it so damn much… Bulong sa sarili ni Amara kasabay ng kusang pagkawala ng isang malakas na ungol sa kanyang lalamunan nang ilang sandali pa ay lalong bilisan ni Xavier ang pag kilos ng kamay nito sa kanyang kaselanan sinabayan pa ng marahan nitong pag kurot-kurot doon. “Do not stop on your track Amara… Do as your told.” Seryoso ang baritonong tinig na sabi nito sa kanya, dahil pakiramdam ni Amara na tila wala rin naman siyang lakas upang harapin ang binata ay pinilit niya na lamang ang sarili na huwag itong tapunan ng tingin. Instead, Amara acted like a good little servant and continued to do as she’s been told, with her legs shaking for what seemed like another mind blowing orgasm,
Nagising si Amara na may kung anong mabigat na bagay na naka pulupot sa kanyang baywang, dahan-dahan pa siyang kumilos upang bahagyang maka bangon mula sa pagkaka-unan sa isa pang matigas na bagay, sigurado siyang hindi iyon unan. Mariin niyang nakagat ang pang ibabang-labi upang pigilan ang pag silay ng isang matamis na ngiti sa kanyang mga labi nang bumungad sa kanya ang gwapong mukha ng kanyang boss, mahimbing ang tulog nito at sa itsura ng binata ay halatang pagod rin kagaya niya. Amara absentmindedly clutched her heart as it suddenly started hammering against her chest, damn right, it is absolutely not so sudden, she knew all the reasons why, sleeping beside her was her boss, the youngest billionaire in town- Mark Xavier Peralta. Shush now little heart, kapag hindi ka pa tumigil sa malakas na pag kabog riyan sa loob baka marinig ka niya at magising… Tila isang timang na kausap ni Amara sa sarili kasabay ang pag silay ng isang matamis na ngiti sa mga labi na mukhang lalo laman
Pag pasok pa lamang sa loob ng inuupahan nilang suit ay bumungad agad sa kanila ang nag aalalang mukha ni Yel, ang tila inis na inis na si Angelica habang masamang naka titig sa kanya at ang nag aalala ring si Lance. “Salamat naman at nakarating na kayo, kanina pa kaming nag hihintay saan ba kayo galing?” Agad na tanong ni Raquel na patakbong lumapit sa kanya. Pasimple pang tinapunan ni Amara ng tingin ang ngayon ay seryoso at wala nanamang reaksyon niyang boss, tila wala itong pakealam na basta pumasok habang bitbit ang kanilang mga gamit saka agad na dumiretso sa ref. “Our car broke down in the middle of the road, I called for help and took hours before they get there.” Wala pa ring reaksyong pag sisinungaling ni Xavier habang hindi na nag abala pang tapunan ng tingin ang mga taong nag hihintay sa kanila. Agad namang nag pilit ng ngiti si Amara nang tapunan siya ng tingin nina Yel na tila ba kinukumpirma ang sinabi ni Xavier. “Kung ganoon pala ang nangyari, you should have at
I have already damage enough by choosing to be with you, Amara… I have already damage enough by choosing to be with you… Damaged enough… Hah! So kasalanan ko pala talaga… Hindi alam ni Amara kung ilang ulit niya na nga bang sinabi ang huling salitang mula kay Xavier sa kanyang isipan bago ito walang sabing umalis kanina at basta na lamang siyang iniwan mag isa. Wait for my driver until he comes and pick you up. Malakas siyang napa buga ng hangin nang muling sumagi sa isipan ang bilin na iyon ng kanyang boss. “Malamang mag hihintay, ni hindi ko nga alam kung nasaan ako, isa pa wala rin akong ni siko sa bulsa para sumakay sa bus ng mag isa pa uwi…” Malakas ang tinig na kausap niya sa sarili saka hopeless na niyakap ang sariling mga hita bago inilipat ang tanaw sa karagatan. Hindi niya rin alam kung ilang oras na nga ba ang ginugol niya sa pag tambay sa tabing dagat, basta’t inabot na siya ng dilim at naroon pa rin siya, mag isa. “Ang saklap naman nito, little heart… Kung dati h
Pasado alas otso na ng gabi at nasa biyahe pa lamang sila pabalik sa manila, napa simangot pa si Amara nang tawanan siya ng kanyang boss. “You seem to find my tiredness very funny, Boss…” Halos pabulong niyang sabi sa lalaki saka pabagsak na sumandal sa sasakyang minamneho nito. “Oh no, I don’t think it is funny at all, Amara… Namamali ka lang yata ng observations.” Naka ngisi pa ring sabi nito, kunwari naman itong inirapan ni Amara. “I doubt it… Alam kong pinag tatawanan mo ako, kung hindi naman sa tingin ko ay hindi ka tatawa ng ganyan sa tuwinang makikita akong ngingiwi sa bawat kilos na gawin ko. FYI, it’s not my fault that I am feeling so tired and I feel like my whole body is in pain.” Naka nguso niyang sabi saka umirap nang ngumisi lamang ito. “I am not making fun of you, I was only laughing because I couldn’t help it. I am sorry” “Hah! Hindi mo mapigilang pag tawanan ako? Eh di you find my situation really funny then! Ikaw ha! That is definitely not that kind of reacti
“What’s on your mind?” Agad napa angat ng tingin si Amara nang basagin ni Xavier ang namumuong katahimikan sa silid. Nag pilit naman siya ng ngiti bago umiling bilang sagot. “W-wala naman…” “Wala? If there isn’t anything bothering you why are you so quite then, Amara?” Kunot-noong sabi pa nit0 habang mataman siyang tinititigan. “W-wala nga akong iniisip, I was just busy packing… Isa pa wala naman akong sasabihin… Just continue with what you are doing, hayaan mo lang ako…” Naka nguso niyang sabi nang tila lalo pang kumunot ang noo ng kanyang boss. Pasado alas tres ng hapon nang mag aya nang umuwi pabalik sa manila si Xavier kaya heto siya’t nag mamadali sa pag aayos ng kanyang mga gamit. “Don’t you wanna go back home yet?” Naka ngising tanong bigla sa kanya ng binata, napa ngiwi naman si Amara. “Hala siya! Ano nanaman iyang pauso mo boss?” “Hoy hindi pauso iyon ha! I just said what I can see.” “Well what can you see then?” Taas kilay niyang sabi saka lalong napa ngiwi na
Nagising si Amara na mag isa na lamang sa malaking kama ng bagong suite na kanilang tinutuluyan. Mukhang basta na lamang rin siyang naka tulog habang yakap ng kanyang boss kagabi. We are supposed to be mad at him, little heart… Agad napa nguso si Amara dahil sa isiping iyon. Kung bakit ba naman kasi sobrang pagod na pagod siya kagabi, sobrang takot at sobra ring nag aalala, tuloy ay nawala sa isip niyang yakap pa siya ni Xavier At kung bakit rin ba naman kasi pakiramdam niya ay safe na safe siya sa tuwing kasama niya ito, sa tuwing malapit ito. Malakas siyang napa buntong hininga bago tinatamad na bumangon, agad ring hinanap ng kanyang mga mata ang kanyang boss saka napa kunot ang noo nang makitang wala ito sa paligid. Where could he be? Masyado pang maaga ah? She whispered to herself as she continued to look around, she even stopped for a second to listen after thinking that maybe Xavier was just inside the bathroom, yet nothing. Nang mapagtantong mag isa lamang siya doon ay
Amara curled herself up to the solo sofa made out of bamboo, she forced herself to act cool though for no reason, she just couldn’t bring herself to speak no matter how many questions the police tried to throw at her. She managed to whisper a simple ‘I don’t know’, ‘no’ and ‘yes’ yet she knew those aren’t enough help to everyone. Alam ni Amara na kailangan niya ring sabihin ang pinag simulan ng mga nangyari, pinilit niyang kumilos at umayos ng upo saka hinarap ang isang pulis na kausap ni Xavier. “I- I was out by the beach… I was alone here so I had a few shots of t-tequila, lumabas ako sana p-para magpahabgin,mag isip… Kaso pag balik ko, m-maingay sa loob, may naag tatawanan, a-akala ko bumalik ang mga kasama ko pe-pero… I-iba ang mga nandito, h-hindi ko sila kilala, I couldn’t run back outside and th-they started harassing me… T-They ruined my clothes, to-touched me, I couldn’t do anything ka-kasi hawak nila ako sa braso…” Hindi na tinuloy ni Amara ang sasabihin, muli kasing tu
Hindi pa man tuluyang nakaka panhik sa ilang baitang na hagdan ng suite si Xavier ay agadd nang nangunot ang kanyang noo matapos marinig ang malakas na tawanan ng mga kalalakihan mula sa loob. Sandali pa siyang napa isip kung sakaling may umupa nang iba roon, ngunit inposible. Bago siya umalis ng resort ay nabayaran niya na ang lahat ngunit mahigpit ang bilin niya sa receptionist na hayaan muna roon si Amara ng ilang araw pa. Xavier paid for her stay and it was just impossible that somebody else already occupied the suite- not if Amara was still there. Unless… Agad rumagasa ang tila inis at pagaalala sa buong sistema ni Xavier nang sumagi sa isip na dahil sa katigasan ng ulo ng kanyang personal maid, malamang sa hindi ay umalis na rin ito doon. With that thought, Xavier couldn’t help but be pissed with himself. If ever Amara indeed decided to leave, it was entirely his fault. Inis na tinapunan ng tingin ni Xavier ang naka saradong pinto ng suite na iyon nang mayamaya pa ay mari
I have already damage enough by choosing to be with you, Amara… I have already damage enough by choosing to be with you… Damaged enough… Hah! So kasalanan ko pala talaga… Hindi alam ni Amara kung ilang ulit niya na nga bang sinabi ang huling salitang mula kay Xavier sa kanyang isipan bago ito walang sabing umalis kanina at basta na lamang siyang iniwan mag isa. Wait for my driver until he comes and pick you up. Malakas siyang napa buga ng hangin nang muling sumagi sa isipan ang bilin na iyon ng kanyang boss. “Malamang mag hihintay, ni hindi ko nga alam kung nasaan ako, isa pa wala rin akong ni siko sa bulsa para sumakay sa bus ng mag isa pa uwi…” Malakas ang tinig na kausap niya sa sarili saka hopeless na niyakap ang sariling mga hita bago inilipat ang tanaw sa karagatan. Hindi niya rin alam kung ilang oras na nga ba ang ginugol niya sa pag tambay sa tabing dagat, basta’t inabot na siya ng dilim at naroon pa rin siya, mag isa. “Ang saklap naman nito, little heart… Kung dati h
Pag pasok pa lamang sa loob ng inuupahan nilang suit ay bumungad agad sa kanila ang nag aalalang mukha ni Yel, ang tila inis na inis na si Angelica habang masamang naka titig sa kanya at ang nag aalala ring si Lance. “Salamat naman at nakarating na kayo, kanina pa kaming nag hihintay saan ba kayo galing?” Agad na tanong ni Raquel na patakbong lumapit sa kanya. Pasimple pang tinapunan ni Amara ng tingin ang ngayon ay seryoso at wala nanamang reaksyon niyang boss, tila wala itong pakealam na basta pumasok habang bitbit ang kanilang mga gamit saka agad na dumiretso sa ref. “Our car broke down in the middle of the road, I called for help and took hours before they get there.” Wala pa ring reaksyong pag sisinungaling ni Xavier habang hindi na nag abala pang tapunan ng tingin ang mga taong nag hihintay sa kanila. Agad namang nag pilit ng ngiti si Amara nang tapunan siya ng tingin nina Yel na tila ba kinukumpirma ang sinabi ni Xavier. “Kung ganoon pala ang nangyari, you should have at
Nagising si Amara na may kung anong mabigat na bagay na naka pulupot sa kanyang baywang, dahan-dahan pa siyang kumilos upang bahagyang maka bangon mula sa pagkaka-unan sa isa pang matigas na bagay, sigurado siyang hindi iyon unan. Mariin niyang nakagat ang pang ibabang-labi upang pigilan ang pag silay ng isang matamis na ngiti sa kanyang mga labi nang bumungad sa kanya ang gwapong mukha ng kanyang boss, mahimbing ang tulog nito at sa itsura ng binata ay halatang pagod rin kagaya niya. Amara absentmindedly clutched her heart as it suddenly started hammering against her chest, damn right, it is absolutely not so sudden, she knew all the reasons why, sleeping beside her was her boss, the youngest billionaire in town- Mark Xavier Peralta. Shush now little heart, kapag hindi ka pa tumigil sa malakas na pag kabog riyan sa loob baka marinig ka niya at magising… Tila isang timang na kausap ni Amara sa sarili kasabay ang pag silay ng isang matamis na ngiti sa mga labi na mukhang lalo laman
Sa kabila ng nangingig na tuhod ay pinilit kumilos ni Amara upang suundin ang utos sa kanya ni Xavier, ngunit hindi pa man tuluyang nakaka bangon ay agad na siyang napa sigaw nang maramadamang muli ang kamay ni Xavier na marahang humahaplos sa kanyang pagkababae. Hell… This is never-ending but I love it so damn much… Bulong sa sarili ni Amara kasabay ng kusang pagkawala ng isang malakas na ungol sa kanyang lalamunan nang ilang sandali pa ay lalong bilisan ni Xavier ang pag kilos ng kamay nito sa kanyang kaselanan sinabayan pa ng marahan nitong pag kurot-kurot doon. “Do not stop on your track Amara… Do as your told.” Seryoso ang baritonong tinig na sabi nito sa kanya, dahil pakiramdam ni Amara na tila wala rin naman siyang lakas upang harapin ang binata ay pinilit niya na lamang ang sarili na huwag itong tapunan ng tingin. Instead, Amara acted like a good little servant and continued to do as she’s been told, with her legs shaking for what seemed like another mind blowing orgasm,