Sa kabila ng nangingig na tuhod ay pinilit kumilos ni Amara upang suundin ang utos sa kanya ni Xavier, ngunit hindi pa man tuluyang nakaka bangon ay agad na siyang napa sigaw nang maramadamang muli ang kamay ni Xavier na marahang humahaplos sa kanyang pagkababae. Hell… This is never-ending but I love it so damn much… Bulong sa sarili ni Amara kasabay ng kusang pagkawala ng isang malakas na ungol sa kanyang lalamunan nang ilang sandali pa ay lalong bilisan ni Xavier ang pag kilos ng kamay nito sa kanyang kaselanan sinabayan pa ng marahan nitong pag kurot-kurot doon. “Do not stop on your track Amara… Do as your told.” Seryoso ang baritonong tinig na sabi nito sa kanya, dahil pakiramdam ni Amara na tila wala rin naman siyang lakas upang harapin ang binata ay pinilit niya na lamang ang sarili na huwag itong tapunan ng tingin. Instead, Amara acted like a good little servant and continued to do as she’s been told, with her legs shaking for what seemed like another mind blowing orgasm,
Nagising si Amara na may kung anong mabigat na bagay na naka pulupot sa kanyang baywang, dahan-dahan pa siyang kumilos upang bahagyang maka bangon mula sa pagkaka-unan sa isa pang matigas na bagay, sigurado siyang hindi iyon unan. Mariin niyang nakagat ang pang ibabang-labi upang pigilan ang pag silay ng isang matamis na ngiti sa kanyang mga labi nang bumungad sa kanya ang gwapong mukha ng kanyang boss, mahimbing ang tulog nito at sa itsura ng binata ay halatang pagod rin kagaya niya. Amara absentmindedly clutched her heart as it suddenly started hammering against her chest, damn right, it is absolutely not so sudden, she knew all the reasons why, sleeping beside her was her boss, the youngest billionaire in town- Mark Xavier Peralta. Shush now little heart, kapag hindi ka pa tumigil sa malakas na pag kabog riyan sa loob baka marinig ka niya at magising… Tila isang timang na kausap ni Amara sa sarili kasabay ang pag silay ng isang matamis na ngiti sa mga labi na mukhang lalo laman
Pag pasok pa lamang sa loob ng inuupahan nilang suit ay bumungad agad sa kanila ang nag aalalang mukha ni Yel, ang tila inis na inis na si Angelica habang masamang naka titig sa kanya at ang nag aalala ring si Lance. “Salamat naman at nakarating na kayo, kanina pa kaming nag hihintay saan ba kayo galing?” Agad na tanong ni Raquel na patakbong lumapit sa kanya. Pasimple pang tinapunan ni Amara ng tingin ang ngayon ay seryoso at wala nanamang reaksyon niyang boss, tila wala itong pakealam na basta pumasok habang bitbit ang kanilang mga gamit saka agad na dumiretso sa ref. “Our car broke down in the middle of the road, I called for help and took hours before they get there.” Wala pa ring reaksyong pag sisinungaling ni Xavier habang hindi na nag abala pang tapunan ng tingin ang mga taong nag hihintay sa kanila. Agad namang nag pilit ng ngiti si Amara nang tapunan siya ng tingin nina Yel na tila ba kinukumpirma ang sinabi ni Xavier. “Kung ganoon pala ang nangyari, you should have at
I have already damage enough by choosing to be with you, Amara… I have already damage enough by choosing to be with you… Damaged enough… Hah! So kasalanan ko pala talaga… Hindi alam ni Amara kung ilang ulit niya na nga bang sinabi ang huling salitang mula kay Xavier sa kanyang isipan bago ito walang sabing umalis kanina at basta na lamang siyang iniwan mag isa. Wait for my driver until he comes and pick you up. Malakas siyang napa buga ng hangin nang muling sumagi sa isipan ang bilin na iyon ng kanyang boss. “Malamang mag hihintay, ni hindi ko nga alam kung nasaan ako, isa pa wala rin akong ni siko sa bulsa para sumakay sa bus ng mag isa pa uwi…” Malakas ang tinig na kausap niya sa sarili saka hopeless na niyakap ang sariling mga hita bago inilipat ang tanaw sa karagatan. Hindi niya rin alam kung ilang oras na nga ba ang ginugol niya sa pag tambay sa tabing dagat, basta’t inabot na siya ng dilim at naroon pa rin siya, mag isa. “Ang saklap naman nito, little heart… Kung dati h
Hindi pa man tuluyang nakaka panhik sa ilang baitang na hagdan ng suite si Xavier ay agadd nang nangunot ang kanyang noo matapos marinig ang malakas na tawanan ng mga kalalakihan mula sa loob. Sandali pa siyang napa isip kung sakaling may umupa nang iba roon, ngunit inposible. Bago siya umalis ng resort ay nabayaran niya na ang lahat ngunit mahigpit ang bilin niya sa receptionist na hayaan muna roon si Amara ng ilang araw pa. Xavier paid for her stay and it was just impossible that somebody else already occupied the suite- not if Amara was still there. Unless… Agad rumagasa ang tila inis at pagaalala sa buong sistema ni Xavier nang sumagi sa isip na dahil sa katigasan ng ulo ng kanyang personal maid, malamang sa hindi ay umalis na rin ito doon. With that thought, Xavier couldn’t help but be pissed with himself. If ever Amara indeed decided to leave, it was entirely his fault. Inis na tinapunan ng tingin ni Xavier ang naka saradong pinto ng suite na iyon nang mayamaya pa ay mari
Amara curled herself up to the solo sofa made out of bamboo, she forced herself to act cool though for no reason, she just couldn’t bring herself to speak no matter how many questions the police tried to throw at her. She managed to whisper a simple ‘I don’t know’, ‘no’ and ‘yes’ yet she knew those aren’t enough help to everyone. Alam ni Amara na kailangan niya ring sabihin ang pinag simulan ng mga nangyari, pinilit niyang kumilos at umayos ng upo saka hinarap ang isang pulis na kausap ni Xavier. “I- I was out by the beach… I was alone here so I had a few shots of t-tequila, lumabas ako sana p-para magpahabgin,mag isip… Kaso pag balik ko, m-maingay sa loob, may naag tatawanan, a-akala ko bumalik ang mga kasama ko pe-pero… I-iba ang mga nandito, h-hindi ko sila kilala, I couldn’t run back outside and th-they started harassing me… T-They ruined my clothes, to-touched me, I couldn’t do anything ka-kasi hawak nila ako sa braso…” Hindi na tinuloy ni Amara ang sasabihin, muli kasing tu
Nagising si Amara na mag isa na lamang sa malaking kama ng bagong suite na kanilang tinutuluyan. Mukhang basta na lamang rin siyang naka tulog habang yakap ng kanyang boss kagabi. We are supposed to be mad at him, little heart… Agad napa nguso si Amara dahil sa isiping iyon. Kung bakit ba naman kasi sobrang pagod na pagod siya kagabi, sobrang takot at sobra ring nag aalala, tuloy ay nawala sa isip niyang yakap pa siya ni Xavier At kung bakit rin ba naman kasi pakiramdam niya ay safe na safe siya sa tuwing kasama niya ito, sa tuwing malapit ito. Malakas siyang napa buntong hininga bago tinatamad na bumangon, agad ring hinanap ng kanyang mga mata ang kanyang boss saka napa kunot ang noo nang makitang wala ito sa paligid. Where could he be? Masyado pang maaga ah? She whispered to herself as she continued to look around, she even stopped for a second to listen after thinking that maybe Xavier was just inside the bathroom, yet nothing. Nang mapagtantong mag isa lamang siya doon ay
“What’s on your mind?” Agad napa angat ng tingin si Amara nang basagin ni Xavier ang namumuong katahimikan sa silid. Nag pilit naman siya ng ngiti bago umiling bilang sagot. “W-wala naman…” “Wala? If there isn’t anything bothering you why are you so quite then, Amara?” Kunot-noong sabi pa nit0 habang mataman siyang tinititigan. “W-wala nga akong iniisip, I was just busy packing… Isa pa wala naman akong sasabihin… Just continue with what you are doing, hayaan mo lang ako…” Naka nguso niyang sabi nang tila lalo pang kumunot ang noo ng kanyang boss. Pasado alas tres ng hapon nang mag aya nang umuwi pabalik sa manila si Xavier kaya heto siya’t nag mamadali sa pag aayos ng kanyang mga gamit. “Don’t you wanna go back home yet?” Naka ngising tanong bigla sa kanya ng binata, napa ngiwi naman si Amara. “Hala siya! Ano nanaman iyang pauso mo boss?” “Hoy hindi pauso iyon ha! I just said what I can see.” “Well what can you see then?” Taas kilay niyang sabi saka lalong napa ngiwi na
“She looked a lot like me…”Halos pabulong na sabi ni Xavier sabay puno ng pagiingat na hinaplos ang munting pisngi ng natutulog na baby.Tinawanan naman ito ni Amara.“Oo na, you’ve been saying that for 3 weeks now…”Naiiling niyang sabi habang kalong ang sangol.“Hah! At 3 weeks mo na ring karga ang baby, ako naman…”Sabi ni Xavier sabay tinangkang kunin mula sa kanya ang sangol, mabilis namang inilayo ni Amara ang bata.“Few more minutes and she’s all yours…”Amara whispered careful not to wake their little Angel.“She’s 3 weeks today and look how much she’s grown…”Proud na sabi ni Amara sabay muling inilapit kay Xavier ang anak.“She’s pretty, hi Sofia, you are daddy’s little pumpkin, yes you are… When you grow up you will be as beautiful as your mom…”“Of course she will be, and you will get a lot of admirers, boyfriends…”Amara teased and laughed when Xavier glared at her.“What?”“Sofia is not allowed to date, not ‘till she’s 30…”Seryosong sabi ni Xavier, pigil ang tawang tin
Walang pag lagyan ang saya ni Amara pag gising pa lamang nang umagang iyon. Tuwang agad ring nawala nang sa kanyang pag mulat ay wala na si Xavier sa kanyang tabi. Balot ng makapat na kumot ang hubad na katawan at unti-unting bumangon sa pagkakahiga si Amara, mabilis niyang tinungo ang banyo upang maligo. Pasado alas said pa lamang ng umaga, masyado pang maaga kaya’t hindi niya maiwasang mag tanong kung saan nag punta and kanyang fiance. Fiance… Amara giggled with the thought. Mag i-isang oras lamang ang itinagal ni Amara sa banyo, matapos maligo ay agad rin siyang lumabas doon, agad pa siyang nagulat nang bumungad sa kanya ang ngiting-ngiting si- “Angelica???” Puno ng pag tatakang tawag niya rito. “Hi…” Excited at tila inipit ang sariling tinig na tawag nito sa kanya. “H-hi… W-what are you doing here?” “Xavier sent me, don’t ask anymore questions, I am here to help, wear this…” Pa kikay na sabi nito sabay inangat ang isang simple ngunit napakagandang white dress, sa tant
“That wasn’t so bad…” ang ngiting sabi ni Xavier pagka alis na pagka alis ng kanyang pamilya, agad namang napa irap dito si Amara. “Hmm… Sure…” Sagot ni Amara sabay nag pilit ng tawa. Mayamaya pa ay naramdaman niyang lumapit ito sa kanya saka siya niyakap mula sa likod. “You family likes me…” Xavier whispered as he kissed her ears. “Really?” Amara giggled. “Hell yeah! They really liked me, and I am sure that isn’t because I am Mark Xavier Peralta… Well…” He paused. “I don’t think your brother feels the same, the guy hates me, I can tell…” “No he doesn’t hate you at all, Xavier…. Trust me…” “Hah… Ang sama kaya ng tingin sa akin ng kapatid mo, nag uumpisa palang ang dinner kulang na lang ay tunawin ako sa sama ng tingin, but that’s okay… I know he had all the right to be mad after what I did to you, I got you pregnant, leave you alone for months. I think I will be more disappointed if your brother acted otherwise.” Mahabang litanya ni Xavier habang mas hinigpitan pa ang ya
“Sh*t!” Impit na pag mumura ni Amara bago wala sa sariling malakas na naitulak si Xavier, kaya lamang dahil sa laki ng katawan nito ay nag mukha lamang siyang maliit na kuting na nakipag tulakan sa pader. Amara instantly glared at him when he giggled. “Get off, Xavier… Nandito na sila… And mind you, they have no idea that you are here…” Natataranta niyang sabi sabay muling sinubukang itulak ang binata. “So what? You want me to leave or something?” Amara looked at him confused. “No… Why would I want you to leave when this is already the right time that you meet my family?” Amara asked and let a soft moan escape her lips when Xavier still managed to thrust deep inside of her. “You don’t seem ready, Amara… And honestly, you look like you were going to pee yourself dahil sa nerbyos… If you tell me now that you wanna skip this part of me meeting your family this way, I will understand, you know we can always reschedule…” Seryosong sabi ni Xavier habang tuloy pa rin sa pag kilos s
Pag pasok pa lamang sa loob ng kanyang silid ay nag mamadali niya nang isinara ang pinto, nakuha pa ni Amara na i-check ulit kung na i-lock niya nga ba iyon ng mayos o hindi dahilan upang tawanan nanaman siya ni Xavier. “You don’t need to do that, I don’t think Mary and Cally are coming in here.” Naiiling na sabi nito. “Mabuti na ang sigurado, even they are aren’t here right now, say if it’s just the two of us in this house, I will always lock the door… Now, are we talking about doors that actually locks or are we doing this now?” Amara said and rolled her eyes when he started laughing again. “You are so hot…” Amused na sabi nito habang dahan-dahang nag lalakad palapit sa kanya. Ang kaninang masayang mukha nito ay agad napalitan ng kaseryosohan, kung kanina ay bakas ang tuwa doon ngayon naman ay tila iyon nag babaga habang pinagmamasdan siya. Sandali pang napalunok dahil sa pananabik si Amara, ngunit sa kabila niyon ay nakuha niya pa rin naman ang umatras hangang tumama sa sem
“When I said court my family, I did not mean a business proposal, Xavier…” Agad niyang salubong sa lalaki hidi pa man ito tuluyang nakaka pasok sa kanyang pintoan. Sanali pa siyang napa nguso nang ngumisi pa ito bago siya hilahin palapit upang mahigpit na yakapin at gawaran ng malalim na halik sa labi. “I missed you too, BM…” Tumatawang sabi nito. “The hell is BM?” Amara asked confused as she looked at him. “BM- Baby Mama…” He said and shrugged. Mabilis namang kumilos nag kamay ni Amara upang paluin ito sa braso, lalo namang lumakas ang tawa ng binata sabay lalo ring humigpit ang yakap nito sa kanya. “I am not joking and this isn’t the right time for jokes, Xavier…. I am serious as hell, bakit ka nakipag business proposal kina lolo? Sila ba ang sinasabi mong ka meeting mo noong magkausap tayo sa phone kanina?” Sunod-sunod na tanong ni Amara. “They are… You told me to court them… And I did, and I promise you they love me.” Natutuwa pang sabi nito, napa irap naman sa kawala
Mag a-alas dos ng hapon nang maka rating sina Amara sa kanyang condo, kasama niya pa rin ang dalawang kasambahay ni Xavier, sina Cally at Mary na ngayon ay labis ang pag tataka sa mga mukha habang pilit niyang pinipindot ang code lock sa pinto ng kanyang unit. “Sh*t! Nakalimutan ko nanaman!” Inis niyang sabi habang pilit na inaalala ang anim na numberong siyang pass code niya para maka pasok. Kulang na lamang ay mapa mura ng malakas si Amara nang muling tumunog ang lock, indikasyon na kailangan niyang mag hintay ng tatlkong minuto upang muling subukan. “Ahh… Amara? B-baka nasa loob naman ang mga bago mong amo? Pwedeng katukin nalang natin, sigurado akong pag bubuksan ka naman, sabihin mo nalang na nakalimutan mo ang code…” Naka ngiwi at tila nahihiyang sabi ni Mary, tinapunan naman ito ng masamang tingin ni Amara. Gaya ni Cally ay bitbit nito ang ilang plastic bags ng mga gocery na pinamili nila kanina. “Wala akong amo…” Naka nguso niyang sabi. “Eh ‘di ba dito ka nag ta-traba
Nagising si Amara na wala na si Xavier sa kanyang tabi, hindi niya rin naman ito masisi, bukod kasi sa mataas na ang sikat ng araw dahil pasado alas nueve na rin ng umaga ay sobrang liit pa ng pag isahang kama sa dati niyang silid. Sandali siyang nag inat saka bumangon, agad pa siyang napa ngiti nang makita ang isang maliit at naka tuping papel sa ibabaw ng unan na ginamit ni Xavier kagabi. Amara sighed as she reached out to it and immediately unfolded the parer. Seconds later, she started giggling like an inspired teenage girl as she reads it. Morning beautiful, You look so peaceful when you’re sleeping, I didn’t wanna wake you. Plus ang liit na nga ng kama mo, ang tigas pa ng kuson, sumakit ang likod ko. Next time, refrain from being hardheaded and just come and sleep in my bedroom, it’ll soon be your bedroom too. P. S. You are so beautiful, you gave me a hard on the moment I opened my eyes. I love you… Xavier. Basa niya sa sulat nito saka napanguso nang mapag tantong ni
“B-baby… W-what?” Nanlalaki ang mga matang tanong ni Xavier habang hindi inaalis ang tingin sa kanya. Agad pang napa buga ng hangin si Amara dahil sa matinding kaba nang unti-unting kumilos si Xavier. Tumayo ito’t iniwan siyang naka upo sa maliit na kamang iyon. “W-what do you mean b-baby, Amara?” Halos mag salubong ang kilay na tanong nito sa kanya, pilit na iniintindi ang mga salitang sinabi niya. Ilang sandali pang nanatiling tahimik si Amara, pinag mamasdan ang naguguluhan si Xavier habang pilit na binabasa ang reaksyon ng mukha nito. Pinilit ni Amara ang sariling huwag mapa ngiti lalo nang makita kung paanong unti-unting mapa ngisi si Xavier. “Y-you’re pregnant? You are really pregnant, is that what you are trying to tell me?” Hindi malaman ni Amara kung natutuwa ba ang itsura nito o disappointment. Agad napa atras ng upo si Amara nang muli siyang nilapitan ni Xavier sabay masuyong hinila ang kanyng braso. “B-buntis ka? Tama ako kanina?” Tanong pa nito, wala sa saril