Chapter Two: Embarassed

PASURAY-suray ako habang tinatalunton ang mahabang pasilyo papasok sa aming mansiyon. Halos hindi ko na rin maaninag ang aking nilalakaran lalo pa't nakapatay na ang lahat ng ilaw.

Paniguradong mahimbing ng natutulog ang aking ina, pati ni rin amg aming katulong na si Aling Bebang.

Nang sapitin ko ang pintuan ay dahan-dahan kong inilagay ang susi at maingat iyon na binuksan nang sa gayo'n ay hindi ako makalikha ng kahit na ano ma'ng ingay.

Nang tuluyan na nga akong makapasok ay dumiretso ako sa couch na naroon sa sala. Do'n ko na rin balak na matulog. Kahit nahihilo na ay pilit akong yumuko upang tanggalin ang aking sapatos. Muntik pa nga akong masubsob kaya't napilitan akong kumapit sa center table na naroon sa harap ko. At sa kasamaang palad ay nasagi ko pa ang paboritong flower vase ng aking ina at tuluyan itong bunagsak sa sahig.

"F***!"

Hindi ko maiwasan'g mapamura. Pagkatapos ay napakamot na lang ako sa aking ulo nang makita kong durog na durog iyon.

Balak ko sana'ng walisin at itapon kaagad iyon upang hindi na makita ng aking ina. Ngunit sadya nga'ng kay hirap ng labanan ng aking antok.

Matapos kong hubarin ang aking sapatos ay agad akong humilata sa couch at marahan'g ipinikit ang mga mata hanggang sa hindi ko na namalayan'gnakatulog na pala ako ng mahimbing.

Ilang minuto lang ang lumipas ay bigla akong nakaramdam na parang may yumuyugyog sa aking balikat. Wala sana akong balak na pansinin iyon dahil inisip kong dala lamang iyon ng aking kalasingan.

Nanatili akong nakapikit ngunit nang marinig ko na ang malakas na boses ng aking ina ay napilitan akong idilat ang aking mga mata.

"Lintik ka talaga Wesley! Wala ka ng ginawang mabuti! Puro na lang kamalasan ang ibinibigay mo sa'kin! Palagi ka na lang lasing sa tuwing uuwi ka rito!"

Nanggagalaiting singhal ng aking ina, dahilan upang mapabalikwas ako ng bangon.

Para bang biglang naglaho ang espiritu ng alak sa aking katawan matapos kong makita ang mala-tigre na awra ng aking minamahal na ina. Ngunit sa kabila no'n ay lihim akong napangiti nang biglang sumagi sa isip kong sermon lang pala ni mom ang makakatanggal sa labis kong kalasingan.

"Mom, relax. Ini-stress mo lang ang sarili mo sa walang kuwentang bagay eh. Ang isipin mo na lang ay sa kabila ng mga kamalasan na hatid ko sa'yo, biyaya naman na maituturing ang taglay kong kaguwapuhan bilang anak mo." Natatawang papuri ko sa aking sarili.

"See?Do'n pa lang sa part na 'yon ay ang suwerte mo na di'ba?" Pamimilosopo ko pa, dahilan upang mas lalo lang uminit ang ulo ni mom.

"Tss...tigilan mo ako sa mga kalokohan mo Wesley! Walang kuwenta ang pisikal na kaanyuan kung hindi mo naman ito kayang gamitin sa mga bagay na may kabuluhan." Anang aking ina ngunit imbes na masindak ay muli lamang akong napangiti.

"Mom, ang lalim naman ng hugot mo. For sure, antok lang 'yan. Mabuti pa, bumalik ka na lang sa kuwarto at matulog ka ulit." Pagtataboy ko sa kanya. ''Gusto ko na rin bumalik sa naudlot kong pagtulog eh.'' Reklamo ko.

"Tigilan mo ako huh! Huwag mong iniiba ang usapan natin! Tingnan mo nga ang flower vase na 'yan...alam mo naman'g regalo pa 'yan sa'kin ng daddy mo bago siya namatay tapos binasag mo lang!" Giit pa niya at bahagya pa nga'ng naging malungkot ang boses matapos banggitin ang aking ama.

"Sorry na mom! Nahihilo na-"

"Walang bago Wesley! Naku, kailan ka ba talaga titino? Trenta y' dos ka na, pero wala ka pa rin'g balak na ayusin man lang ang buhay mo!"

"Mommy naman! Araw-araw niyo na lang akong ginaganyan." Nakangusong reklamo kong muli.

"Ligpitin mo na nga 'yan!" Singhal niya habang nakangusong itinuturo ang mga bubog na nagkalat sa sahig.

Napipilitang tumayo ako at kahit medyo nahihilo pa ay hinagilap ko agad ang walis.

Kapagkuwa'y muli kong nilingon ang kinatatayuan ng aking ina at wala na nga ito roon. Wala man lang itong pasabi na tinalikuran niya na pala ako.

Isang malalim na buntong hininga na lamang ang aking pinakawalan bago ko sinimulan ang pagwawalis ng kalat.

KINABUKASAN ay halos mabiyak ang ulo ko dahil sa sobrang sakit nito. Dahan-dahan akong bumaba ng kama. At sa kabila ng sakit na kasalukuyan kong nararamdaman ay hindi ko maiwasan ang matulala. Iniisip ko kung paano nga ba ako nakapanhik sa aking silid gayon'g ang natatandaan ko ay sa couch ako natulog kagabi matapos kong walisin ang nabasag na flower vase.

Muli kong inalala ang mga nangyari kagabi. Muli rin akong napangiti nang sumagi sa isip ko ang mukha ni Kiera. Kaya't naisipan kong tawagan ito ngunit sa kasamaang palad ay hindi ko na mahagilap ang aking minamahal na cellphone.

Naiinis na naihilamos ko na lamang ang aking dalawang palad. Kapagkuwa'y halos takbuhin ko ang patungong banyo matapos mahagip ng aking tingin ang wall clock na nakasabit.

Kailangan ko pa'lang um-attend ngayon sa inauguration ng bagong branch ng Luxury Shopping Mall. At paniguradong sasabunin na naman ako ng aking ina kapag hindi ako sumipot do'n.

Dali-dali akong naligo at nagbihis.Pagkatapos ay eksaktong pababa na ako ng hagdan nang makasalubong niya si Aling Benang na halatang masama ang gising. Nakasimangot ito habang tangan ang sandok.

"Aling Bebang, ayos ka lang ba? Bakit ganyan ang mukha mo, halos-"

"Tigilan mo akong lintik ka! " Singhal ng matanda matapos akong pigilan sa pagsasalita.

Kagaya ng aking mommy ay kontrabida din ito sa mga kalokohan ko sa buhay. Nasanay na rin naman ako sa ugali at pakikitungo nito sa akin dahil simula ng ipinanganak ako ay ito na ang nag-alaga sa akin. Matandang dalaga ito kaya't palaging nagagalit sa akin tuwing mag-uuwi ako ng babae dito sa mansiyon.

"Ano na naman ba ang kasalanan ko Aling Bebang? At saka, tingnan mo nga 'yang kamay mo, may bitbit ka pang sandok oh!" pang-aasar ko sa matanda.

"Ihahampas ko sa ulo mo ang sandok na ito kapag hindi mo pa inayos ang buhay mo!" Nanggagalaiti'ng sambit niya dahilan upang maguluhan ako sa mga kilos at salita nito.

"Aling Bebang, parang awa mo na. Kagabi pa po akong sinisermunan ni mommy. Naririndi na ako eh!" reklamo kong muli.

"Bilisan mo na! Kanina ka pa hinihintay no'ng babae mo!" muling signhal niya saakin.

"Huh? Sinong babae?" kunot noong pinagmasdan ko ang matand. Hindi ko talaga maisip kung sino nga ba ang tinutukoy nito.

"Huwag mo na akong tanungin, dahil sa dinami-rami na ng ipinakilala mo sa'kin...ni-isa ay wala akong natandaan na pangalan at mukha nila."

Halos kaladkarin niya na ako pababa sa hagdanan. "Oh, ayan ang babae!" Aniya bago ako umalis.

"Kiera!" kaagad na naibulalas ko.

Dahan-dahan ko itong nilapitan habang prenteng nakaupo at nagbabasa ng magazine. Tila hindi nito naramdaman ang aking presensiya. Dahil, kahit mag-angat ng tingin ay hindi man lang nito magawa. Nanatiling nakatuon pa rin ang atensiyon niya sa kanyang binabasa.

"Anong ginagawa mo rito?" Masuyong tanong ko sa kanya nang tuluyan na akong makaupo sa kanyang tabi.

"Bakit, masama bang dalawin ka?" Sarkastikong tanong niya rin sa'kin habang naroon pa rin sa binabasa ang kanyang paningin.

"Tss... nagkita at nagkasama pa lang tayo kagabi. So, i think walang masama kung tanungin ko kung ano nga ba ang sadya mo ngayon saakin." Gilalas ko ps. Sa totoo lang ay hindi ko alaga inaasahan ang pagdalaw niya.

"At saka, akala ko ba galit ka sa'kin dahil do'n sa sinabi ko sa'yo kagabi." Dagdag ko pa.

Nginitian lang ako ni Kiera at kapagkuwa'y tumayo na ito.

Buong akala ko ay magpapaalam na siya. Subalit laking gulat ko ng umupo ito sa sahig... malapit sa aking paanan.

Masuyo nito'ng hinahaplos ang aking binti. Paakyat sa aking mga tuhod hanggang sa maramdaman kong gumagapang na ang kamay nito patungo sa aking mga hita.

Nang mga sandaling iyon, pakiramdam ko ay unti-unti na akong nawawala sa aking katinuan dahil sa kakaibang sensasyon na kasalukuyan kong nararamdaman.

"F***! Baby, I'm horny as a devil!"bulalas ko pa.

Tinawanan lang ako ni Kiera at laking gulat ko nang bigla itong huminto sa kanyang ginagawa.

"Really?" Aniya na mariing nakatitig saakin habang kagat ang pang-ibaba niyang labi. "So, let's go to your room?" Dagdag pa niya. Akmang magpapatiuna na ito sa paglalakad subalit agad ko itong pinigilan.

"Nasa kuwarto ko pa si Aling Bebang. For sure, nagsisimula pa lang siyang maglinis do'n." Halos pabulong kong sambit.

Bigla itong humagalpak ng tawa na siyang ipinagtaka ko.

"Why are you laughing? Are you out of your mind, huh?"bulalas ko.

Kunot noo'ng pinagmasdan ko ang dalaga. Sa totoo lang ay naguguluhan talaga ako sa mga ikinikilos nito ngayon.

"Ofcourse not! Tss...sex addict!" Singhal niya sa akin dahilan upang mas lalo akong maguluhan.

"Malala ka na Wesley! Manyak ka na talaga! Actually, sinubukan ko lang naman kung hanggang saan ang pagnanasa mo sa'kin, kaya't napilitan akong haplusin ang iyong mga binti at hita. Aba'y hindi ko akalain na kahit umagang-umaga ay nililibugan ka na kaagad." Natatawang sambit niya na sinundan pa ng pagtakip ng kanyang bibig.

"Gumaganti ka ba? Kagabi lang matapos natin'g mag-usap ay niyaya kitang sumama sa'kin pero hindi ka pumayag. Sa halip ay sinampal mo pa ako." Panunumbat ko sa kanya.

"Tapos? Iniisip mo kaagad na baka pinagsisihan ko na hindi ako sumama sa'yo kagabi, tama ba?"Nang-aasar na tanong niya saakin.

"Ye-yeah. Actually, naisip ko rin na baka nanghinayang ka at hindi ka pumayag na makipagtalik sa'kin kagabi kaya't sinusubukan mo akong akitin ngayon dahil-"

"Shut up! Kahit kailan ay hindi sumagi sa isip ko ang makipag-sex sa'yo. At huwag kang umasang mangyayari 'yon dahil hinding-hindi ko sasayangin ang pagkababae ko para lamang sa babaerong tulad mo!" Giit niya na sinabayan pa ng pangduduro sa aking mukha.

"Tss... eh bakit kasi nandito ka?"kalmadong tanong ko sa kanya.

''Pumunta lang ako dito para ibigay sa'yo ang pangit mong cellphone pati na rin ang bulok mong i.d."

"Oh, really?" Paniniyak ko na may halong pang-aasar sa aking tinig.

Kapagkuwa'y tumayo ako at kaagad ko siyang niyakap mula sa kanyang likuran. "Nabitin ako honey!" Pabulong na reklamo ko sa may puni ng kanyang tainga.

Sa halip na sumagot ay dali-dali nitong kinalas ang aking mga bisig at nakasimangot na kinuha ang kanyang bag.

"Oh, ayan na ang cellphone at i.d mo!" Ibinato niya iyon saakin. Mabuti na lang at mabilis ko itong nasalo.

Napakamot na lamang ako sa aking batok at huli na nang mapansin kong tinalikuran na pala niya ako.

"Hey! Where are you going?" Pahabol kong sigaw habang tinatanaw ko siya palabas ng mansiyon.

"Sa club!" Sigaw nito pabalik.

Napailing na lamang si ako matapos marinig ang sagot ni Kiera. Balak ko na sana'ng bumalik sa silid upang kunin ang susi ng aking kotse ngunit bigla akong natigilan nang maulinugan kong muli ang boses ni Kiera.

Nagtatakang nilingon ko ang pintuan kung saan ito'y kasalukuyan ng nakatayo roon habang magkakrus ang mga braso at mariing nakatitig saakin.

"May nakalimutan pala akong sabihin sa'yo Mr. Cordova." Tiim bagang niyang sambit.

"What is it?" Kunot noong tanong ko at malalaki ang hakbang na nilapitan ko siya.

"This is the last time na magkikita tayo. Huwag mo na rin akong hanapin sa club dahil hinding-hindi na kita lalapitan pa." Halos pabulong, subalit puno ng senseridad na wika niya.

"Huh? Why? Kung may-" Hindi ko na natapos pa ang gusto kong sabihin sa kanya dahil sa sunud-sunod na pag-iling na ginawa niya.

"Enough."Maikli nitong sambit.

Balak ko pa sana'ng magtanong sa kanya subalit napansin kong tila nag-iba na ang ekspresyon ng kanyang mukha.

"Aalis na 'ko." Muli nito'ng sambit. Tinanguan ko na lang ito at hinatid ng tingin.

Magkakasunod na buntong hininga ang aking pinakawalan bago ako muling pumanhik sa itaas. At nang makabalik na ako sa aking silid ay tuluyan na nga akong napaisip kung ano nga ba ang dapat kong gawin para lang mapaamo si Kiera.

.