CHAPTER 2
BRIA stood up from her seat. As a maid na ang ganap niya kaya ni-ready na niya ang utak niya para sa malalang bakbakan mamaya.
Pero syempre, eme-eme lang. Exaggeration niya lang ‘yon.
She flattened out the cloth on her torso and made sure that there were no creases on her uniform. Tiningnan niya rin kung malinis ba ang black shoes niyang kapares ng white and royal blue niyang uniporme. Tiningnan niya rin kung malinis ba ang lamesang pinag-senti-han niya kanina.
Thank God, squeaky clean and no spills.
Nakahinga siya nang maluwag nang makitang okay naman ang hitsura niya. Kinapa-kapa niya rin ang naka-bun niyang buhok para malaman kung may tikwas ba o kung magulo na ang kaniyang buhok. Wala naman siyang napansin na kakaiba kaya hinanda na niya ang kaniyang sarili.
Hindi naman ito protocol pero syempre, mas okay nang presentable siya tingnan. Mayamaya pa, naririnig na niya ang mga salitang Espanyol na papalapit na sa banda niya. Napalunok siya at niyuko na ang kaniyang ulo.
Mrs. Del Rio and her four best friends arrived. Sumulyap siya at nakitang todo paypay na ang kaniyang amo. She sighed inwardly and slowly walked towards her boss.
“Ma’am,” she called politely.
Naagaw naman niya ang atensiyon nito na tahimik lang na nakikinig sa mga kaibigan kanina pero nakangiti naman. As usual, her boss eyed her from head to foot. The Madame handed her the hand fan and she began fanning her. Nabura ang ngiti nito at nakahalukipkip na.
Napadasal siya sa kaniyang isip at napatawag sa mga santong kilala niya. She hoped the Madame wasn’t in a bad mood. As her direct servant, she already knows that the struggle is so real. As in R-E-A-L!
“Oh, Sabria. Is that you?” pag-agaw-pansin sa kaniya ni Mrs. Prado — isang matandang byuda at sobrang yamang casino owner na business partner din ng mga Del Rio.
Natigilan siya, pero awtomatikong nagpaypay pa rin ang kaniyang kamay. She blinked a few times before lifting up her head. She smiled at the woman who also gave her a warm smile.
The woman aged like fine wine. Her fine lines weren’t much defined and her face looked young and fresh. Perks of being single for how many years, she guessed. More on self-love siguro ito. Havey!
Sana all na lang talaga. If she’s to compare herself to Mrs. Prado, she’s probably the stressed, exhausted, and uglier version of the woman. Well, she used to look well put-together because of her weekly visits to the spa, salon, and beauty clinics before. Natamasa niya rin naman ang maging young-looking and fresh sa tanang buhay niya.
“Oh, Eleanor’s daughter. What a pity, she was a bright young girl but now... she’s working,” puna naman ni Mrs. Yu na hindi na lang siya pinrangkang sabihin na katulong siya.
Umasim nang bahagya ang mukha nito at napangiwi nang kaunti nang magtama ang kanilang tingin. She only kept her smile while her eyes dropped to the floor.
Tiis-tiis lang, Bria. Aalis na sila mamaya.
“She’s my personal shopper, too,” Mrs. Del Rio said briefly.
“Really? She has a good eye in fashion, Marjorie. That’s a wise choice,” pamumuri naman ni Mrs. Prado.
Ito lang yata ang medyo mabait pa sa kaniya. The other amigas, on the other hand, were looking at her as if she’s a lost case — like a spectacle in a pity party. Hindi na lang siya nagpaapekto.
Part ng job description niya ang art of dedma. Trabaho lang ito at ayaw niya namang mapahamak kung lalaban siya at ipagtatanggol ang sarili. She treasures her job dearly. Ito lang kasi ang source of income niya maliban sa isa pang side hustle. Kaya laban lang.
“But, sayang ‘no, Marjorie. She could’ve been your daughter-in-law,” muling nagsalita si Mrs. Yu.
Shutakels.
Eto na ng aba ang ine-expect niya. Hindi naman niya madalas nami-meet ang Titas of Manila pero kasi, kilala niya talaga ang hilatsa ni Mrs. Yu! Mukhang laging may dalang delubyo. Nakakaloloka!
Mabilis na nag-angat ng tingin si Mrs. Del Rio at nagtaas ng isang kilay. Seryoso na ang mukha nito.
Bria’s heart hammered. ‘Wag naman sana siya…
‘Wag naman sanang mag-aaway ang magkakaibigang ‘to dahil maid ang trabaho niya. Hindi referee!
“That’s an old event, Yolanda. Don’t bring it up now,” kalmado pa rin ang boses ng eleganteng si Mrs. Marjorie Del Rio.
Nagkibit-balikat lang naman si Mrs. Yu at hindi na umalma pa. For all she knows, takot din ito kay Mrs. Del Rio dahil marami talaga itong kayang gawin. Sa isang pitik lamang nito, bagsak ang kompanya ng asawa ni Mrs. Yu.
She felt proud of her boss. In fairness! Shala shala naman talaga ito at may karapatang maging entitled.
Tumikhim si Mrs. Prado na tila peacemaker talaga ng grupo. “Hmm. By the way, Marjorie. When will your children come home? I heard malapit na. I’m looking forward to the party you’ll gonna throw. I’m excited.”
Nag-isip pa muna ang amo niya. “Let me see. Mallory will board her flight tomorrow. McKenzie is next week and...”
Forda paypay ang eksena ni Bria pero sa totoo lang, para na siyang hihimatayin sa kaba.
Her anticipation could kill her. Ang tagal sumagot ng Madame niya. May dalawa pa kasi itong anak!
“Lorena will be back from Amanpulo two weeks from now. And my pride...”
Nanuyo ang lalamunan ni Bria sa huling binanggit ng kaniyang amo.
Ngumiti nang tipid si Mrs. Del Rio. “My pride and joy, Magnus. He’ll arrive today.”
Bria’s jaw fell. Aksidente niyang nabitiwan ang pamaypay ni Madame. Namilog ang mga mata niya.
Oh my God! He... He’s going home!
Nakita niya ang pagkunot ng noo ni Mrs. Del Rio kaya madalian niyang pinulot ang pamaypay. She smiled apologetically to each of the Madames. Wala sa sariling napapaypay siya sa sarili dahil naliligo na siya ng pawis bigla. May tumulo pa sa gilid ng kaniyang noo.
She just noticed her silly act when the eyes of the old women all narrowed at her. Napasinghap siya at nakitang pati ang amo niya, nakatitig na rin sa kaniya.
Kabado siyang tumawa. “Hehe. Sorry po...”
Napawi ang kaniyang ngiti. Yumuko siya habang nag-iinit ang pisngi. Parang slow motion na hinabaan niya ang kaniyang braso at nilipat niya agad ang pagpaypay ulit sa amo niya. Palihim niyang kinurot ang kaniyang sarili.
You’re too reactive and silly, Sabria!
Until a bodyguard approached her boss, parang tinakasan na talaga siya ng kaluluwa niya.
“Madame, the chopper has arrived. Sir Magnus is now here,” balita nito.
Agad nagliwanag ang mukha ng nonchalant na si Mrs. Del Rio. “Really? My dear son is here?”
Bria froze on her spot. Natulala siya at hindi makakilos. Her hand placement was still as if she was fanning her boss, but her hand was also unmoving.
The concerned Mrs. Prado went near her and waved her hand in front of her bulging eyes. But still, her mouth was parted a fly could enter and she seemed to be glued on her spot.
Hindi yata alam ng ginang kung ngingiti ba o mapapangiwi ito sa kalagayan niya.
CHAPTER 3“OH, Biyang. Sa’n ka galing?” bungad kay Bria ng ka-roommate niyang si Madonna pagkatapos niyang umilang-katok at tuluyan nang pumasok sa kuwarto nila sa maid’s quarters.She only glanced at her flatly.Wala siyang ibang marinig kundi ang paulit-ulit at malakas na dagundong sa kaniyang dibdib. Her heart was racing. Her heartbeats echoed and rang in her ears repeateadly. Her forehead, neck, and palms were sweating coldly.Madonna snapped her fingers in front of her. “Huy! Para ka namang lumaklak ng isang litrong suka d’yan. Ang putla-putla mo, teh!”Doon lang siya nagising. Para siyang nanaginip at noon lang ulit binalikan ng ulirat.“Ha?” lutang niyang usal.Sumimangot sa kaniya si Madonna. “Ewan ko sa ‘yo, teh. Magbihis ka daw sabi ni Ate Doris. Papunta na raw dito yung si Sir Magnus!”Parang mas lalo siyang pinagbagsakan ng langit at lupa. Her jaw fell.Nanlaki ang mata niya nang mapagtanto kung bakit nga ba gano’n na lang ang reaksiyon ng katawan niya at kung bakit nga ba
CHAPTER 4MABILIS lang na nagbihis sa CR ng kanilang kuwarto si Bria. She stared at herself in the mirror.She decided to simply tie her wavy brown hair. She has a gorgeous tan skin complexion so she maximized the warmer tone of her powder. Mukha ring maputla at chapped ang labi niyang hugis-puso kaya naman she gave it an extra boost using the lip gloss and a bit of her dark pinkish lip tint.“Oh, ‘di ba, sino ka d’yan.” Nagmaganda muna siya sa tapat ng salamin para masigurado kung okay na ang ayos niya.She already looked freshened up with only three pieces of cosmetics so that finished her whole look.Lumabas siya at agad na niyaya si Yesha. Baka kasi magalit pa si Ate Doris a.k.a Miss Minchin na mayordoma ng mansion at kasanggang-dikit ni Madonna sa pagiging marites at marisol.Not to mention na kampon rin ito ng kadiliman. Satana lang ang peg. Chariz!Nang makababa sila ni Yesha ay nakahilera na ang mga kasamahan nila sa front porch ng mansion.Tumabi siya kay Lalaine na tanging k
CHAPTER 5 AS usual, back to regular programming si Bria matapos siyang maging center of attraction kanina nang mag-inarte ang katawan niya. She knew the causes of that awkward nosebleed fiasco — stress and fatigue. Pa’no ba naman kasi. Ilang bansa nga ba ang napuntahan niya sa kaka-shopping? Japan, China, Hongkong, Italy, France... name it! She couldn’t imagine her hardships and mental exhaustion in those consecutive hellish days. Na-haggard nang bongga si watashi! Hindi niya rin talaga alam kung bakit siya pumayag na maging personal shopper ni Madame, eh. Maybe it’s safe to say that she didn’t know that she’s a lavish spender? Saka ‘wag na tayong lumayo pa. The salary is giving naman talaga! Her regular salary actually tripled when Mrs. Del Rio offered her to be her personal shopper. Sino pa nga ba ang aayaw kung ginto na ang lumalapit, ‘di ba? “Hay, buhay...” She inhaled miserably while mixing the food that she was cooking in a pot. Kahit gustuhin niyang mag-shut down muna a
CHAPTER 6 “WHAT'S the matter?” Sir Magnus asked while rolling up the sleeves of his white dress shirt to his elbows. The first three buttons of his dress shirt were open and it showed the thin silver chain necklace that draped on his neck. She could also see his toned chest with a faint matting of dark hair because it peeked through his unbuttoned shirt. Unconsciously, she licked her lower lip. Bigla yata siyang nagutom at gustong kumuha ng kanin. Harurut! Ang harot-harot niya, jusme. “You’re late,” Mrs. Del Rio said firmly when her son crouched down his head to kiss her forehead. “It’s only 7pm, Mom. Just the exact time for dinner,” tipid naman nitong pagkontra sa ina. “We’re glad you’re here to eat with us, son. Take a seat.” Nakangiting nilahad ni Mr. Del Rio ang bakanteng upuan sa kaliwa nito. Sir Magnus obliged and sat on the spot provided for him. He was basically facing his mother. Tipid na napailing ang ina nito at napainom ng tubig. “Shall we eat? Hon? Magnus?” Mr.
CHAPTER 7FLASHBACK“THERE are always layers to a person’s facade,” Bria mused while swaying her part of the swing. Naisipan niyang magmuni-muni kasama ito sa children’s playground rito sa Del Rio Estate. Hindi niya lubos maisip na hindi pa pala ito nakakapaglaro doon! Gaano ba ka-sheltered si uncle mo Magnus at hindi pa nito naranasang maglaro sa playground? Medyo na-bothered si accla.Meanwhile, Magnus stayed unmoving while seated on the other swing. His gaze at her felt palpable each passing second. Napangiti siya at binalingan ito. There was a certain spark in his eyes that urged her to continue speaking even if he’s not adding anything to the conversation.“It’s fascinating. At the same time, it teaches you not to judge someone on a face value. Kasi tayo nga — siguro ikaw rin — ayaw nating jina-judge tayo agad nang walang basehan. E ’di dapat lang na hindi natin ‘yon gawin sa iba, kung ayaw nating mangyari sa ‘tin, ‘di ba? Ang unfair lang kung magiging judgerist tayo agad.”Su
CHAPTER 8ANO pa nga bang ine-expect ni Bria na reaksiyon ni Laurent nang makita siya nito?Eh ’di siyempre, ang yakapin at hagkan siya nito!Pero ‘de, joke lang. Masiyado naman siyang desisyonavility.She just didn’t expect that he would simply turn his back on her and leave! Just like that!As in nag-fly away agad ang uncle mo! Tiningnan lang siya nito nang blangko bago nilayo ang flashlight sa mukha niya. At saka ito pumanhik paalis. Nang walang lingon-lingon.Feeling niya tuloy, inabandona siya. Pero siyempre, charot lang ulit dahil wala naman siyang K o karapatang makaramdam ng gano’n.She hissed. “Hay, Bria! Nakakahiya ka!” Ngumiwi siya sa kaniyang sarili at naghugas na ng kamay sa malapit na gripo sa playground.Matalas pa rin naman ang paningin niya at agad siyang nakakita ng gripo. Pakiramdam niya, ang dumi-dumi niya.Ang dumi-dumi ko! Pag-i-internalize niya sa kaniyang isip. Marahan niyang tinuyuan ang kaniyang mga kamay na pinahid lang niya sa kaniyang pants. Ang gusgusin
CHAPTER 9ANOTHER day, another maid momints na naman ang kaganapan sa buhay ni Sabria.So far, hindi pa naman naiisip ni Madame Del Rio na magpa-shop sa kaniya. Ayon dito ay ito na mismo ang gustong personal na mag-shopping abroad kaya nga ilang araw na rin itong wala sa mansion. Hay! Mabuti na lang talaga at hindi inatake ng pagiging demanding ang amo niya. Ang usual na ganap kasi, panay ang utos nito kapag nasi-stress o ‘di kaya, ‘pag galit na galit ito.Ang magandang balita, na-stress man ito sa anak na si Sir Magnus ay hindi naman siya nito pinagbuntungan.Ang sarap kiligin! ‘Di bale nang walang ka-bebe time, basta ba hindi siya nabibiktima ng mood changes ng amo niya. Ka-sakit sa bangs, ante!Currently, she was watering the plants in the garden while humming a soft song. Paminsan-minsan ay umaawit na rin siya ng mga kantang pangmalakasan niya sa videoke. Gamit niyang mic ay ang hose na dinadaluyan ng pandilig niya.“‘Gusto ko nang bumitaw’!” pag-emote niya with matching high not
CHAPTER 10KUMUNOT ang noo ni Bria at sinimulang maghanap. Natagpuan niya ang sarili sa malawak na bakuran malapit sa porch ng mansion. She saw the teen girl Del Rio - Jocson pointing a finger at Yesha while her other hand was on her waist.Pumintig ang ugat sa kaniyang noo. She was about to take large steps to reach Yesha but her footsteps took a pause.Nanlaki ang mga mata niya nang makita sa hallway si Sir Magnus. Kunot ang noo nito habang papalapit sa pamangkin at kay Yesha.“Y-Yesha po, Ma’am...” the meek young girl answered her rude boss.Daniella Jocson scoffed. “Yesha? They call you Yeye, right? You’re so cheap! Ang bobo mo pa! I told you to mop the floor of my room properly, right? Nakita tuloy ni Daddy yung cigarette case sa floor! It’s your fault that he nagged at me!”Bigla na lang nitong tinulak nang malakas si Yesha. Napaatras naman ang nakayukong kasambahay. Naalerto siya roon.Pero hindi niya magawang lumapit, lalo pa nang makalapit na si Sir Magnus sa dalawang dalagit
CHAPTER 44“ARE you okay?” maingat na tanong ni Magnus nang sa gitna ng yakap nila ay marahang umalis si Sabria at bumangon.She covered herself with the thick blanket as she tried to sit down. He saw her winced a bit. Bumangon na rin siya at tumayo para isuot ang kaniyang boxers.When he finished, he came back to sit on the bed. Pinalibot niya ang kaniyang braso sa bewang ni Sabria. He peeked at her when he rested his chin on her shoulder. She looked lost in her deep thoughts.“Hey...” untag niya.From the back, he held out his hand and touched her cheek. He carefully titlted her face so their eyes could meet.Then it dawned on him that her eyes didn’t just look lost. She also looked bothered by something.“Baby...” he called, “is there something wrong?”The worry in her eyes didn’t vanish. Sa katunayan ay mas tumindi pa yata iyon. She took a deep breath and tried to smile. “Wala...” her voice sounded soft and soothing, but he couldn’t be fooled by it.His heart thumped on his chest
CHAPTER 43“YOUR wound...” seryosong sinabi ni Laurent habang lasing ang mga matang nakatingin kay Bria.Meanwhile, she only gave him her sweetest smile. She then grinded her hips above him, biting her lower lip as she dry-humped him. Nakita niya naman ang pag-igting ng panga ng lalaki. She could feel him getting bigger in between her legs.Ilang saglit pa ay humigpit ang hawak ni Laurent sa kaniyang bewang. Napatigil siya sa paggalaw. Sumubsob ito sa kaniyang leeg. He groaned a bit. He panted heavily.“Baby, I’m serious...” ungot nito, “s-stop...”Pinigil ni ghorl ang pagtawa. “Really? I should stop?”Hindi muna siya gumiling gaya ng ginawa niya kanina. In fairness sa kaniya, ha. Na-maintain niya ang pag-balance sa sarili niya sa ibabaw nito. Masakit sa legs, pero let’s go for the gold na siya!Para sa Bataan! Chariz!She smirked and went near his ear to whisper, “okay lang ‘yan. Magdudugo rin naman ako mamaya...”Mali yata ang nasabi niya dahil kahit siya, nahiya sa pinagsasabi niya
CHAPTER 42“UWI na tayo...” Pumikit si Sabria at umusli ang kaniyang nguso. Sa ospital pa lang, feeling niya pagod na siya, eh. Nakakapagod naman kasi umupo-upo lang at walang gawin. Like, hindi na keri ng katawang lupa niya ang gano’ng lifestyle!Gusto niya naman nang gumalaw at magtrabaho! Grind kung grind! Para sa kayamanan! Chariz!“Where?” malambing nitong tanong.“Eh ‘di sa bahay n’yo. Uwi na tayo, ha? Okay naman na ‘ko...”Nagtaas-baba ang dibdib nito. “Can’t we stay here longer, baby? For your recovery.”Umiling siya. “Hindi. Time to work na. Tara na, ha?”Hindi ito nakaimik.“Ih, ayoko na kasi nang walang ginagawa...” pagmamaktol niya at medyo lumapit sa tenga nito para bumulong, “saka baka bugahan na ‘ko ng apoy ni Miss Minchin at Mr. Benson. Baka akalain nila vacation galore na lang ako.” “Miss Minchin?” kuryoso nitong tanong.Tumawa siya. “Ay, gagi. Si Ate Doris ‘yon.” “Ah...“ his deep voice resonated.Kumalat ang init sa pisngi niya. Heto na naman ang pag-iisip niyang
CHAPTER 41“UMALIS na sila...” saad ni Bria habang maingat na nililinisan ni Laurent ang nagdurugo niyang sugat.She’s very accustomed to pain so even if every touch of the cotton ball makes her wound ache, keri naman ni girlie na tiisin. Saka naagapan naman ng uncle mo ang gamutin ang sugat niya.Umigting ang panga ni Laurent. Masiyado itong serious at focused sa paglilinis ng sugat niya.Napangiwi siya dahil hindi siya nito kering tingnan. Actually, kumulo rin naman nang slight ang dugo niya sa pag-jombag sa kaniya ni Lorena Del Rio. Pero siyempre, wit na siya magkaroon ng pakels. Gano’n lang talaga ang ugali niyon. Hindi talaga ‘yon boto sa kaniya from the very beginning.Nang matapos na nitong malagyan ng gasa ang sugat niya, siya na ang nag-first move. Since he was seated on the couch in front of her, tumayo siya at kumandong dito. Pinalibot niya ang braso niya sa leeg ni Laurent na ikinagulat naman nito.She leaned her head on his temple. Pumikit siya at tipid na ngumiti. “Okay
CHAPTER 40“KUYA!” Mabilis na napamulat si Bria. Nagkatinginan sila ni Laurent. Lumayo muna siya rito at napatingin sa niluto niya. Dzai, akala niya hindi pa niya napatay ang kalan! Pinatay na nga pala niya ang apoy nang maluto na ang Sinigang!At hindi pa sila nananghalian dalawa!“Kuya! Kuya, it’s me!” shouted the familiar voice behind the door.Pinanood naman niya si Laurent na lumabas ng kusina. Sumunod naman siya at lumabas na rin sa pinto. They made their way to the small living room then Laurent opened the banging door.“Kuya!” Halos mapaatras siya nang mabungaran ang kapatid ni Laurent.Si Lorena!Lorena glared at her brother. Magkakrus ang mga braso nito habang kunot na kunot ang noo. Then suddenly, her eyes turned to her. Halos mabato siya sa kaniyang kinatatayuan nang makita siya nito.Shutanginabels.Trobol na ‘to.“So, totoo nga?” sarkastiko nitong tanong. Her angelic face not giving enough justice to the harshness of her tone, “you’re being head-over-heels and stupidly
CHAPTER 39“I WANT to spend every happy and sad moments with you,” anito habang maingat na hawak ang dalawang kamay ni Sabria at titig na titig ito sa mga mata niya, “I want to love you more and more each day... and share every bit of myself with you in this lifetime, Sabria...”Tears formed in her eyes. Mapait siyang napangiti. Her vision of him blurred because of her tears, but she could feel him with all of her heart.Her Laurent. The one and only Magnus Laurent Del Rio that she loved wholeheartedly and unregretfully. Bumitiw siya saglit para palisin ang dumausdos na luha. Then she used that free hand to cup his cheek. Binalot naman nito ang kaniyang kamay at hinalikan nang masuyo ang kaniyang palad.He wrapped an arm around her waist. Napadikit ang katawan niya rito. She only stood until his neck because of her height. Her other hand rested on his chiseled chest. Doon lang niya na-appreciate na ang guwapo rin pala nito kapag naka-plain white sando lang.“Please, be my wife. I onl
CHAPTER 38“I OWN a corporation based in New York. It has multiple subsidiary companies under it. But I chose to be the CEO of our tech company,” kuwento ni Laurent kay Sabria habang hinihintay niyang kumulo ang niluluto niyang Sinigang.She sat above the countertop while he’s leaning against it. Binabantayan nila ang pinapalambot niyang karne. “Then the other subsidiaries have their own different CEOs?” kuryosong tanong niya.He smiled a bit. “Yeah, but they still consult with me from time to time. The people I chose are those who can be trusted and are really passionate with what they do. So far, the businesses are doing fine so... they’re doing a great job.” Masuyo siyang ngumiti. She stared at Laurent fondly.Ang humble talaga ni mayor kahit kailan. Ito rin talaga ang nagpapalakas lalo ng appeal nito sa paningin niya, eh.A man his stature still recognizes the value of his manpower and their skills. Very good!“I also have a charity foundation. My team just recently founded an or
CHAPTER 37“CHE diavolo ti e ' successo, Sabria?!” What the heck happened to you, Sabria?! halos mabingi si Bria pagkasagot na pagakasagot pa lamang ng kaibigan niyang si Blythe sa telepono.Sandaling nagkulong muna siya sa banyo sa unang palapag ng rest house ni Laurent. Kasalukuyan itong may inaasikaso muna tungkol sa trabaho sa private office nito kaya nagpaalam muna siyang gagamit ng CR.Pero ang totoo, nag-eskapo lang si accla saglit para bigyan ng update ang beshywap niya.“Ma che diavolo! Ho cercato di contattarti!” What the hell! I’ve been trying to reach you! sunod-sunod na ang Italian words ni sissybells. Napangiwi siya. “Ang bruha mo naman, Blythe. Kumalma ka muna kaya? Ang taas mo agad—”“PAANO AKO KAKALMA, SIGE NGA!” Halos maalog yata ang ulo niya at mabasag ang pinakaiingatang eardrums dahil sa sigaw nito, “sei fuori portata da una settimana e mezza, strega!” You've been out of reach for a week and a half already, witch!“Mi dispiace, sorella,” I’m sorry, sissy, malamlam
CHAPTER 36“WE’LL stay in my island for a while, Dad,” imporma ni Laurent habang bitbit nito ang luggage na naglalaman ng mga gamit ni Sabria. Napayagan na siya ng doktor na ma-discharge kaya ready nang mag-fly away ang beauty niya.Bahagyang napangiwi si Bria. Napag-usapan na nila ni Laurent ang plano nito na magpahinga muna siya sa island raw nito pero bago sila nagkasundo, ‘katakot-takot’ na pagtatalo pa ang pinagdaanan nila.“Eh, kasi may trabaho ako,” she argued when Laurent told her to take a vacation for a while.He sighed deeply. Nakasandal siya sa barandilya ng veranda ng private room niya sa ospital. Nakakapit naman ang mga kamay ni Laurent roon kaya nakulong siya nito. “You need to rest,” kalmado namang saad nito, “You have work in our mansion. Then at the club? No way. It’ll tire you out. You’re not fully recovered yet.”The club matter again. Hindi naman talaga siya nagtatrabaho ro’n at nag-eme-eme lang, pero bahala na si wonder woman!“Madi-discharge na nga ako, eh.” Umi