CHAPTER 10KUMUNOT ang noo ni Bria at sinimulang maghanap. Natagpuan niya ang sarili sa malawak na bakuran malapit sa porch ng mansion. She saw the teen girl Del Rio - Jocson pointing a finger at Yesha while her other hand was on her waist.Pumintig ang ugat sa kaniyang noo. She was about to take large steps to reach Yesha but her footsteps took a pause.Nanlaki ang mga mata niya nang makita sa hallway si Sir Magnus. Kunot ang noo nito habang papalapit sa pamangkin at kay Yesha.“Y-Yesha po, Ma’am...” the meek young girl answered her rude boss.Daniella Jocson scoffed. “Yesha? They call you Yeye, right? You’re so cheap! Ang bobo mo pa! I told you to mop the floor of my room properly, right? Nakita tuloy ni Daddy yung cigarette case sa floor! It’s your fault that he nagged at me!”Bigla na lang nitong tinulak nang malakas si Yesha. Napaatras naman ang nakayukong kasambahay. Naalerto siya roon.Pero hindi niya magawang lumapit, lalo pa nang makalapit na si Sir Magnus sa dalawang dalagit
CHAPTER 11WALANG habas siyang pinompyang ni Lengleng pagkatapos. Napahawak si Bria sa kaniyang ulo. She winced her pain because of the strong impact.“Aray ko naman!” reklamo niya dahil konti na lang yata at papunta na siya sa internal bleeding! “Ate, ayos ka lang po ba?” nag-aalalang tanong naman sa kaniya ni Yesha sa gilid.Pinilit niyang ngumiti kahit gusto niyang isagot rito na: “bebe, hindi. Parang kagat lang naman ‘to ng dinosaur.”Pero syempre, hindi naman niya iyon puwedeng sabihin! May pinagdaanan itong mabigat kanina ’tapos gagatungan pa ba niya? “Buang ka talaga, Biyang!” tawa pa ni Lengleng na para bang hindi nito inalog ang buong mundo niya.Sarkastiko siyang tumawa. “Haha. Nakakatawa yung ginawa mo, ‘no? Gusto mo gawin ko rin sa ‘yo para mas masaya?”Akmang hahablutin niya rin ang ulo ni Lengleng nang mabilis itong nakaiwas sa kaniya. Hays! Sayang!“Ate, puwede po ba ’kong pumunta muna kila Ate Doris sa clubhouse po? Tutulong po muna 'ko sa kanila...” paalam ni Yesha
CHAPTER 12BRIA slowly pulled out her duffel bag that she hid under her bed.She was on a lower bunk of the double deck while Yesha was on the top. Himbing na ang tulog nito pati na rin sina Madonna at Lengleng na magkahati rin sa iisang double deck.Binuksan niya muna ang duffel bag at halos mapausal siya ng mura nang makitang mali pala ang nahila niya.“Che cazzo! Blythe!” Damn it! she whispered quietly in frustration.It was none other than the bag full of condoms! The one that Blythe used to prank her days ago!Punong-puno pa rin ito dahil ano pa nga ba? Wala naman siyang dilig dahil reserved na reserved ang sacred flower niya.Kung may modern day Maria Clara man, siya na ’yon. Mukha lang siyang baliw-baliw at loka-loka pero conservative pa rin naman si accla, ‘no.Nangingiwi niyang isinilid ulit sa ilalim ng kama ang makasalanang bag. Pero bago iyon, kumuha muna siya ng isang pakete ng condom at nilagay iyon sa wallet niya.Pampaswerte daw, eh! At oo, papatulan n’ya ang paniniwala
CHAPTER 13SINAKOP ni Sir Magnus ang labi ni Bria. His lips moved slowly and leisurely at first. But eventually, he began kissing her hungrily. He teased her lips with his tongue, licking it and trying to push inside. Mahina siyang napadaing. Bahagya nitong hinila ang kaniyang buhok dahilan para kusang nagparte ang kaniyang labi. “Hmm...” she moaned when his tongue entered her mouth.His tongue explored the corners of her mouth. Napapikit nang mariin si Bria. Her hand found the collar of his shirt and she crumpled it. Natagpuan na lang niya ang sariling sinusuklian ang maiinit nitong halik. Her tongue even battled with his.Pakiramdam niya, mapupugto ang hininga niya sa sobrang diin at bilis ng kanilang halikan. He bit her lower lip and it made her moan again. Humawak siya sa buhok nito at doon sumabunot. The way his other hand traced the outline of her waist sent shivers to her spine. Doon ito humaplos nang pabalik-balik.She could feel her sweat trickling her forehead. The heat was
CHAPTER 14“BEBE, p’wede pakiabot nito kay Sir?” pakikisuyo ni Bria kay Yesha habang hawak niya ang tray na may lamang plato ng strawberries at isang baso ng pineapple juice.Lumipat ang tingin niya kay Laurent na nasa pool side at kaharap ang laptop nito. For some reason, nandito ito sa main mansion nakatambay. Mas tumamlay ang pakiramdam niya nang makita niyang paminsan-minsang hinihilot nito ang sentido nito habang tuloy pa rin sa pagtatrabaho.Ayan kasi. Uminom-inom pa ito! She couldn’t help but assume that he drank because of her.Pero hindi! Ang kapal naman ng mukha niyang mag-assume, eh siya nga ang may atraso rito.Kumunot ang noo ni Yesha sa kaniya. “Bakit po, Ate? Inaway po ba kayo ni Sir?”Natigilan siya. Alam niyang hindi tamang term ang ‘inaway’ siya ni Laurent dahil karapatan naman nitong magalit sa kaniya.Hindi naman sinasadyang napabahing siya bigla. Nangangati ang ilong niya! Pa’no ba naman kasi, inuna niya ang style over comfort kagabi! Pumorma pa siya ng sleeveless
CHAPTER 15MAGNUS lit his cigarette when he left his laptop for a while. Nagtungo siya sa veranda ng kaniyang kuwarto upang lumanghap ng sariling hangin at makapag-isip.Sabria. That woman.Napapailing siyang humithit sa kaniyang sigarilyo. After all these years, he met her again. And after all that happened, she’s still acting like she owns the world.What a thick face, huh?Binunot niya ang cell phone sa kaniyang bulsa nang marinig niya iyong tumunog. He saw the name ‘Pistol’ registered on the screen. He breathed out harshly before pressing the answer button.“Hey,” he greeted lazily. “We need to track the next transaction as soon as possible. We can’t let them formulate some horrible medicine again and let alone allow it public consumption!” frustrated at sunod-sunod namang sinabi ng kaniyang kausap.He only closed his eyes and shook his head. He still had a lot to think and yet, there’s another one again.“I shouldn’t have come home here in this God forsaken country,” mapait na a
CHAPTER 16“WHY did you break up with me two days before our wedding?” mahinang tanong nito habang malamlam ang mga mata, “why Sabria?”Nanatiling nanlalaki ang mga mata ni Sabria. She couldn’t utter a response to him. Masiyado siyang nagulantang sa tanong nito.“I deserve to know,” dagdag nito sa mas mariing boses.His eyes were bloodshot. Pero nandoon pa rin ang namumuong sakit at galit. Those two superior emotions rendered her more speechless.Dumilim na ang mukha nito. “You have to tell me, so I can decide if I should just let you have your way or not.”Umawang nang kaunti ang kaniyang labi. She stared at him with serious eyes. Palihim niyang kinuyom ang kaniyang kamao.“Matagal ko nang sinabi sa ‘yo ang sagot ko,” pagdadahilan niya.Matunog na ngumisi nang mapait si Laurent. “Ah, that pathetic excuse. You didn’t really want to live with me abroad, then?” Hindi siya nagsalita.“That’s it?” nanunuya nitong tanong na para bang sobrang babaw niyang tao dahil sa gano’ng rason lang ay
CHAPTER 17WHY did Magnus have to see that?Kitang-kita niya sa mga mata ni Sabria ang isang bagay na alam niyang ikakabagsak niyang muli.Lie.Of all that things that he can see, why did he see it in her eyes that she was lying?He crumpled the paper in his hand. What the hell is wrong with him? He offered her a large sum of money. She doesn’t even deserve a penny from him.A whopping five million pesos. Just for her to leave their house — their estate.“Have I gone crazy?” tanong niya sa kaniyang sarili.Napatukod siya sa study table. He massaged his nape as he reflected on what just happened.Sinabi nitong nag-back out ito sa kasal nila dahil hindi siya nagustuhan nito kahit kailan. Na napilitan lang ito. Na ayaw nitong tuparin ang mga pangarap nila nang magkasama.Pero bakit kanina, sa tuwing titingnan niya ang mga mata nito, nakikita niya na nagsisinungaling lang ito? Those expressive eyes... had blatant deceit in them.He closed his eyes tightly. He’s long been fine by himself.
CHAPTER 44“ARE you okay?” maingat na tanong ni Magnus nang sa gitna ng yakap nila ay marahang umalis si Sabria at bumangon.She covered herself with the thick blanket as she tried to sit down. He saw her winced a bit. Bumangon na rin siya at tumayo para isuot ang kaniyang boxers.When he finished, he came back to sit on the bed. Pinalibot niya ang kaniyang braso sa bewang ni Sabria. He peeked at her when he rested his chin on her shoulder. She looked lost in her deep thoughts.“Hey...” untag niya.From the back, he held out his hand and touched her cheek. He carefully titlted her face so their eyes could meet.Then it dawned on him that her eyes didn’t just look lost. She also looked bothered by something.“Baby...” he called, “is there something wrong?”The worry in her eyes didn’t vanish. Sa katunayan ay mas tumindi pa yata iyon. She took a deep breath and tried to smile. “Wala...” her voice sounded soft and soothing, but he couldn’t be fooled by it.His heart thumped on his chest
CHAPTER 43“YOUR wound...” seryosong sinabi ni Laurent habang lasing ang mga matang nakatingin kay Bria.Meanwhile, she only gave him her sweetest smile. She then grinded her hips above him, biting her lower lip as she dry-humped him. Nakita niya naman ang pag-igting ng panga ng lalaki. She could feel him getting bigger in between her legs.Ilang saglit pa ay humigpit ang hawak ni Laurent sa kaniyang bewang. Napatigil siya sa paggalaw. Sumubsob ito sa kaniyang leeg. He groaned a bit. He panted heavily.“Baby, I’m serious...” ungot nito, “s-stop...”Pinigil ni ghorl ang pagtawa. “Really? I should stop?”Hindi muna siya gumiling gaya ng ginawa niya kanina. In fairness sa kaniya, ha. Na-maintain niya ang pag-balance sa sarili niya sa ibabaw nito. Masakit sa legs, pero let’s go for the gold na siya!Para sa Bataan! Chariz!She smirked and went near his ear to whisper, “okay lang ‘yan. Magdudugo rin naman ako mamaya...”Mali yata ang nasabi niya dahil kahit siya, nahiya sa pinagsasabi niya
CHAPTER 42“UWI na tayo...” Pumikit si Sabria at umusli ang kaniyang nguso. Sa ospital pa lang, feeling niya pagod na siya, eh. Nakakapagod naman kasi umupo-upo lang at walang gawin. Like, hindi na keri ng katawang lupa niya ang gano’ng lifestyle!Gusto niya naman nang gumalaw at magtrabaho! Grind kung grind! Para sa kayamanan! Chariz!“Where?” malambing nitong tanong.“Eh ‘di sa bahay n’yo. Uwi na tayo, ha? Okay naman na ‘ko...”Nagtaas-baba ang dibdib nito. “Can’t we stay here longer, baby? For your recovery.”Umiling siya. “Hindi. Time to work na. Tara na, ha?”Hindi ito nakaimik.“Ih, ayoko na kasi nang walang ginagawa...” pagmamaktol niya at medyo lumapit sa tenga nito para bumulong, “saka baka bugahan na ‘ko ng apoy ni Miss Minchin at Mr. Benson. Baka akalain nila vacation galore na lang ako.” “Miss Minchin?” kuryoso nitong tanong.Tumawa siya. “Ay, gagi. Si Ate Doris ‘yon.” “Ah...“ his deep voice resonated.Kumalat ang init sa pisngi niya. Heto na naman ang pag-iisip niyang
CHAPTER 41“UMALIS na sila...” saad ni Bria habang maingat na nililinisan ni Laurent ang nagdurugo niyang sugat.She’s very accustomed to pain so even if every touch of the cotton ball makes her wound ache, keri naman ni girlie na tiisin. Saka naagapan naman ng uncle mo ang gamutin ang sugat niya.Umigting ang panga ni Laurent. Masiyado itong serious at focused sa paglilinis ng sugat niya.Napangiwi siya dahil hindi siya nito kering tingnan. Actually, kumulo rin naman nang slight ang dugo niya sa pag-jombag sa kaniya ni Lorena Del Rio. Pero siyempre, wit na siya magkaroon ng pakels. Gano’n lang talaga ang ugali niyon. Hindi talaga ‘yon boto sa kaniya from the very beginning.Nang matapos na nitong malagyan ng gasa ang sugat niya, siya na ang nag-first move. Since he was seated on the couch in front of her, tumayo siya at kumandong dito. Pinalibot niya ang braso niya sa leeg ni Laurent na ikinagulat naman nito.She leaned her head on his temple. Pumikit siya at tipid na ngumiti. “Okay
CHAPTER 40“KUYA!” Mabilis na napamulat si Bria. Nagkatinginan sila ni Laurent. Lumayo muna siya rito at napatingin sa niluto niya. Dzai, akala niya hindi pa niya napatay ang kalan! Pinatay na nga pala niya ang apoy nang maluto na ang Sinigang!At hindi pa sila nananghalian dalawa!“Kuya! Kuya, it’s me!” shouted the familiar voice behind the door.Pinanood naman niya si Laurent na lumabas ng kusina. Sumunod naman siya at lumabas na rin sa pinto. They made their way to the small living room then Laurent opened the banging door.“Kuya!” Halos mapaatras siya nang mabungaran ang kapatid ni Laurent.Si Lorena!Lorena glared at her brother. Magkakrus ang mga braso nito habang kunot na kunot ang noo. Then suddenly, her eyes turned to her. Halos mabato siya sa kaniyang kinatatayuan nang makita siya nito.Shutanginabels.Trobol na ‘to.“So, totoo nga?” sarkastiko nitong tanong. Her angelic face not giving enough justice to the harshness of her tone, “you’re being head-over-heels and stupidly
CHAPTER 39“I WANT to spend every happy and sad moments with you,” anito habang maingat na hawak ang dalawang kamay ni Sabria at titig na titig ito sa mga mata niya, “I want to love you more and more each day... and share every bit of myself with you in this lifetime, Sabria...”Tears formed in her eyes. Mapait siyang napangiti. Her vision of him blurred because of her tears, but she could feel him with all of her heart.Her Laurent. The one and only Magnus Laurent Del Rio that she loved wholeheartedly and unregretfully. Bumitiw siya saglit para palisin ang dumausdos na luha. Then she used that free hand to cup his cheek. Binalot naman nito ang kaniyang kamay at hinalikan nang masuyo ang kaniyang palad.He wrapped an arm around her waist. Napadikit ang katawan niya rito. She only stood until his neck because of her height. Her other hand rested on his chiseled chest. Doon lang niya na-appreciate na ang guwapo rin pala nito kapag naka-plain white sando lang.“Please, be my wife. I onl
CHAPTER 38“I OWN a corporation based in New York. It has multiple subsidiary companies under it. But I chose to be the CEO of our tech company,” kuwento ni Laurent kay Sabria habang hinihintay niyang kumulo ang niluluto niyang Sinigang.She sat above the countertop while he’s leaning against it. Binabantayan nila ang pinapalambot niyang karne. “Then the other subsidiaries have their own different CEOs?” kuryosong tanong niya.He smiled a bit. “Yeah, but they still consult with me from time to time. The people I chose are those who can be trusted and are really passionate with what they do. So far, the businesses are doing fine so... they’re doing a great job.” Masuyo siyang ngumiti. She stared at Laurent fondly.Ang humble talaga ni mayor kahit kailan. Ito rin talaga ang nagpapalakas lalo ng appeal nito sa paningin niya, eh.A man his stature still recognizes the value of his manpower and their skills. Very good!“I also have a charity foundation. My team just recently founded an or
CHAPTER 37“CHE diavolo ti e ' successo, Sabria?!” What the heck happened to you, Sabria?! halos mabingi si Bria pagkasagot na pagakasagot pa lamang ng kaibigan niyang si Blythe sa telepono.Sandaling nagkulong muna siya sa banyo sa unang palapag ng rest house ni Laurent. Kasalukuyan itong may inaasikaso muna tungkol sa trabaho sa private office nito kaya nagpaalam muna siyang gagamit ng CR.Pero ang totoo, nag-eskapo lang si accla saglit para bigyan ng update ang beshywap niya.“Ma che diavolo! Ho cercato di contattarti!” What the hell! I’ve been trying to reach you! sunod-sunod na ang Italian words ni sissybells. Napangiwi siya. “Ang bruha mo naman, Blythe. Kumalma ka muna kaya? Ang taas mo agad—”“PAANO AKO KAKALMA, SIGE NGA!” Halos maalog yata ang ulo niya at mabasag ang pinakaiingatang eardrums dahil sa sigaw nito, “sei fuori portata da una settimana e mezza, strega!” You've been out of reach for a week and a half already, witch!“Mi dispiace, sorella,” I’m sorry, sissy, malamlam
CHAPTER 36“WE’LL stay in my island for a while, Dad,” imporma ni Laurent habang bitbit nito ang luggage na naglalaman ng mga gamit ni Sabria. Napayagan na siya ng doktor na ma-discharge kaya ready nang mag-fly away ang beauty niya.Bahagyang napangiwi si Bria. Napag-usapan na nila ni Laurent ang plano nito na magpahinga muna siya sa island raw nito pero bago sila nagkasundo, ‘katakot-takot’ na pagtatalo pa ang pinagdaanan nila.“Eh, kasi may trabaho ako,” she argued when Laurent told her to take a vacation for a while.He sighed deeply. Nakasandal siya sa barandilya ng veranda ng private room niya sa ospital. Nakakapit naman ang mga kamay ni Laurent roon kaya nakulong siya nito. “You need to rest,” kalmado namang saad nito, “You have work in our mansion. Then at the club? No way. It’ll tire you out. You’re not fully recovered yet.”The club matter again. Hindi naman talaga siya nagtatrabaho ro’n at nag-eme-eme lang, pero bahala na si wonder woman!“Madi-discharge na nga ako, eh.” Umi