Bigla akong humarap sa kanya at hindi nakapagsalita sa tanong niya."Kesa sa iba ka maghanap ng work, eh di' sa akin ka na lang mag-work diba? para mas mababantayan kita. Mas alam ko kung ano ang ginagawa mo sa buong maghapon.""Pwede ko bang pag-isipan muna babe? I am flattered kasi alam kong inaalala mo lang ako kaya gusto mo na doon ako magtrabaho sa company ninyo. Pero gusto ko sanang mapag-isipan ng mabuti. Okay lang ba?" tugon ko sa kanya."Okay babe, pahinga ka muna. Good night..." Marahan akong hinalikan ni Tristan at sa sandaling maghiwalay ang aming mga labi ay siya naman nitong pagyakap sa akin ng mahigpit.***Pagkagising ko ay nakita kong mahimbing pa ding natutulog si Tristan sa aking tabi. Naramdaman kong medyo nanakit ang dalawa kong pupulsuhan. Nang aking tignan ay mayroon pala itong pasa dulot ng mahigpit na pagkakahawak sa akin ni Sir Apollo kagabi.Dahan-dahan akong bumangon at tumungo sa kusina para ipagluto si Tristan ng breakfast. Habang ako ay nagpri-prito ng s
Hindi ako mahilig mag-hike pero naisipan ko na i-set ang date na ito para subukan kung hanggang saan ba ang kaya kong gawin. Napagpasyahan ko pumunta sa Batangas kasi base sa research ko, isa sa bundok dito ay madali lang akyatin. Habang naglalakad ako sa trail ay napansin ko sa bandang gilid ko na parang may umuusok. Tinignan ko ito at tumambad sa akin ang isang pangyayari na ni' sa pakiwari ay hindi ko inaasahang masaksikan.F**k! may bumagsak! (bulalas ko)agad kong kinuha ang cellphone para makahingi sana nang tulong pero wala akong signal. Pinuntahan ko ang plane...May lalaking nakadapa! s**t talaga!Agad kong chineck yung lalake kung ito ay buhay pa kahit nanginginig ako sa kaba dahil first time kong makakita nang ganitong sitwasyon.sir?! sir?!*** umungol ang lalake(halatang iniinda ang mga sugat na natamo nito)"wait sir! wag ka munang kumilos baka kung mapaano ka pa lalo!"pagkaharap nito, tumambad sa akin ang makisig nitong katawan at napaka-gwapong mukha.in fairness k
It's been a hell week at the office but I am very excited for tonight. at last! after so many years, I'll be marrying the love of my life... Leiah.I know I've been an asshole before. Kayang kaya ko ikama kung sino man ang gustuhin ko.Model, artista, may lahi o wala makukuha ko ng isang gabi lang. I owned a bar, restaurants, at resort. Pati na rin ang family business namin na airline na ako na ang pinagmamanage nila Mom and Dad since dalawa lang kami magkapatid ni Bridge. Wala naman itong pakialam sa pagmamanage ng company namin dahil nasa Paris ito ngayon, busy sa kanyang exhibits.Sa totoo lang, hindi naman ako ganoon ka-loyal kay Leiah. I still f**k whoever I want in our entire relationship. Pero after I turned 30 last month, bigla ko na lang naisip na gusto ko na magsettle down. I want a marriage and it is with Leiah. She's been a very good girlfriend to me. Alam kong alam niya lahat ng kagaguhan ko pero she never gave up on our relationship. She deserves to be happy, she deserv
Nabigla si Leiah ng makita ako na nakasuot pa ng bathrobe. Leiah: "oh my God! mylove please let me explain!" nakatitig lang ako sa kanya habang umiiling ng marahan.Akmang lapit din ni Anton sa akin.Anton: "Bro, it's not what you think"Walang sabi-sabi ay sinuntok ko ito sa pisngi na ikinatumba nito."F**k you bro!" matalim na tingin ko kay Anton.Tristan: "and f**ck you too! pagtitig ko nang may pagkadismaya kay Leiah.""both of you can f**ck into hell!"Dali-dali akong lumabas ng kwarto na nakaduro pa kay Leiah na humahagulgol habang nilalapitan ako pero itinulak ko siya papalayo. Naitulak ko siya sa may gilid ng pintuan. Wala na akong pake kasi mas masakit ang nararamdaman ko, yun ang nasa isip ko.Napasandal pa ko sa gilid ng elevator at nang maanigan kong sinundan ako ni Leiah ay pinindot ko ang button at sumakay ng elevator na punong puno ng galit at pagkapoot.Habang nasa loob ako ng elevator ay hindi pa din ako makapaniwala sa nasaksihan ko. "Paano nagawa sa akin to ni Lei
Sumama ako sa rescue team hanggang pagdala sa lalaki sa pinakamalapit na hospital para agad itong matignan.Hindi ko kilala ang lalakeng ito, pero handa akong dumamay sa kanya. Para akong asawa na nakahawak pa sa kamay nito habang sakay kami ng ambulance.I hope makaligtas ka sir! (sambit ko sa aking sarili habang nakatitig sa kanya nang may pag-aalala)Nakarating na kami ng hospital. Agad akong tinanong ng attending nurse.Nurse: "Ma'am ka-ano ano niyo po ang patient?"Mikaela: "uhm... ako yung nakakita sa kanya sa crash site"Nurse: "Alam po ba nila ang pagkakakilanlan ng pasyente?"Mikaela: "hi-hindi... pasensya na..."Nurse: "ma'am please stay here po muna."habang sinasarado ng nurse ang kurtina sa emergency room.hindi ako aalis dito hanggat hindi ako nakakasigurado na nasa maayos siyang kalagayan... Hindi ko din alam kung anong meron sa lalaking ito at hindi ko maiwan iwan. Gwapo siya oo at handa ko din naman itong gawin kahit sino pa ang nadatnan ko sa lugar na iyon. Pero may
Pagkaalis ng doctor at mga nurse, dahan dahan akong pumasok sa room.Mikaela: "Ha-hi..."-"Hi" nakangiti niyang sagot sa akin.Mikaela: "Kamusta pakiramdam mo?"Tristan: "better than ever.""Ooh! By the way, I'm Mikaela"*sabay abot ng aking kamayTristan: "Tristan"magkahawak pa din ang aming mga kamay. Bahagya niyang pinisil ang aking kamay bago ako bumitaw sa pagkakahawak sa kanya.Tristan: "Hindi pa pala ako nakakapag-thank you sa iyo. Kung wala ka siguro doon, malamang wala..." Mikaela: "Don't mention it! Magpagaling ka, Tristan..."Tristan: "Yeah! Sabi ng doctor, kailangan ko pa mag-stay sa hospital ng 5 days para makarecover ako."Mikaela: "I see. Have you called your family? wife? alam na ba nila ang nangyari sa iyo?"***Wala akong nakitang singsing sa daliri niya pero itinanong ko pa din para makatiyak.Tristan: "Family? hindi pa. Wife?... wala pa." nakangiti nitong sagot sa akin."aah" - pagtugon ko habang nakangiti. Ramdam ko ang init sa pamumula ng aking pisngi dahil sa
Mikaela: "May tinapos lang ako para sa office kaya natagalan akong makabalik dito sa hospital. Okay ka naman?"seryoso ang mukha ni Tristan kanina pa nang pumasok ako ng kwarto pero agad naman din siyang ngumiti.Tristan: "Yeah, I'm fine. Na-miss kita."(Na-miss din kita. )Mikaela: "Kumain ka na ba?"Tristan: "Yup! dinalhan ako ng food dito. Ikaw?"Mikaela: "Hindi pa nga eh. Hindi bale, pupunta na lang ako ng cafeteria mamaya para kumain.""About nga pala sa family mo... Why aren't they here?"Tristan: "Well, my mom and dad is in the US right now. My sister is in Paris naman... pero bukas pupuntahan ako ng driver ko, si Mang Bert."Mikaela: "ahhh... that's good to hear. Atleast someone you really know will be with you tomorrow."Tristan: "I think okay naman ako kahit ikaw lang ang kasama ko..." sabay smile sa akin ni Tristan.Mikaela: "masaya din naman akong samahan ka..."Saglit muna akong lumabas ng room para kumain. Madalas talaga akong hindi nakakakain sa oras dahil nasanay na d
Magkatabi kaming magkayakap sa bed ni Tristan. Hindi pa din ako makapaniwala na ilang araw palang kami magkakilala ay nakuha niya na ako. Hindi ko naman pinagsisisihan ang lahat. Gusto ko ang nangyari sa amin dahil gustong gusto ko si Tristan...Napatingin ako sa bedside table at may nakita akong maliit na box na color bluegreen.Mikaela: "What's that?"agad naman inabot ni Tristan ang box at binigay sakin. Tristan: "open it."pagkabukas ko ay nakita ako ang diamond ring. Sure akong mahal ito sa laki ng bato nito sa gitna.Tristan: "suot mo nga, Mikaela"nakangisi naman akong sinuot ito at pabirong sabing..."Fit sa 'kin. Thank you."Tristan: "alam mo bang magpropropose na sana ako sa girlfriend ko noong araw na nakita mo ako?"Mikaela: "wait... what???""may girlfriend ka???"Tristan: "yes..."napabalikwas ako sa kama ng sinabi niya iyon. Sh*t! kaya siguro ngayon niya sinasabi ito dahil nakuha niya na ako... nakuha niya na ang gusto niya sa akin.natahimik ako bigla. Wala akong masa