Dinama ko ang hangin na humahampas sa buong katawan ko at hinayaan kong sumabog ang mahaba kong buhok. Napayuko ako at tinignan ang paa ko na hinahampas ng alon ng dagat. It was peaceful here and I want to stay here for long, pero alam kong hindi 'yon pwede.Sobrang daming nangyari sa buhay ko at hindi ko na 'yon maisa-isa pa. Ang mahalaga sa akin ngayon ay alam kong safe na kami ng anak ko. Wala ng tao ang gagawa nang hindi maganda sa amin dahil nakulong na si Anthony."Kali."Napaangat ang tingin ko nang marinig ko ang boses ni Roswell mula sa likuran ko kaya napabaling ako sa kaniya. He was wearing a black t-shirt and gray sweat short. Naka-suot din siya ng shades at inalis niya 'yon nang humarap ako sa kaniya."Nag-utos ako kay Manang at Kuya Lito na mag-grocery sa supermarket. May gusto ka bang ipabili?" tanong niya sa akin.Simula nang nalaman niyang buntis ako ay hindi siya pumayag na hindi ako sumama sa kaniya para sa safety ko. Nasa isang isla kami ngayon at iyon ang napili k
Isang linggo muli ang lumipas at gano'n pa rin kami sa dati. Mailap pa rin sa amin si Roswell at napapansin kong iniiwasan niya ako.Sobrang saya ko naman nang bisitahin kami ni Vera, Felix, Eunice, at Phil. Marami silang dala na gamit at mga pagkain at aaminin ko na na-miss ko sila. Tatlong araw lang sila roon at bukas ay uuwi na sila kaya naman nagba-barbecue kami sa labas."Kumusta ka naman dito? Hindi ka ba nabo-bored?" tanong sa akin ni Eunice.Nag-iinuman ang mga boys at mukhang nagkakasiyahan sila hindi kalayuan sa amin. Naka-upo lang kaming mga girls sa lounger habang nagkukwentuhan."Not really. I'm having fun with Roswell and Damian naman. Hindi nila hinahayaan na ma-bored ako rito," sagot ko pagkatapos ay nagkibit ng balikat."Do you think they're okay now? Hindi ba at may gusto sa'yo si Damian?" tanong naman ni Vera.Napangisi naman ako at nagkibit ng balikat."Gosh! Mag-bestfriend nga talaga silang dalawa. Lagi na lang silang nagkakagusto sa iisang babae. Gan'yan din ang
Kabado ako nang bumalik ako sa labas na para bang walang nangyari. Hindi sumunod sa akin kaagad si Roswell dahil mas nauna akong lumabas kaysa sa kaniya. Magkakasama ang mga boys at girls sa isang table at mukhang nakakarami na ng inom ang mga boys. Napansin ko rin na nakisali si Vera sa inuman nila kaya."Are you drinking with them, Vera?" tanong ko sa kaniya pagkatapos ay bahagya akong natawa."Yup! Perks of not being pregnant," sagot niya pagkatapos ay natawa para mang-asar.Napanguso naman ako dahil matagal kaming hindi makaka-inom ng alak ni Eunice, pero wala namang problema 'yon sa akin dahil hindi naman talaga ako mahilig uminom ng alak."Dapat ay magbuntis ka na rin, Vera. Kailan niyo ba balak ni Felix?" tanong naman ni Eunice.Napangisi naman ako at naupo sa isang upuan habang sinisimulan ko na ang pagkain ng nilutong salmon ni Roswell. Tinignan ko naman si Vera at hinintay ang magiging sagot niya dahil hanggang ngayon ay wala pa rin akong alam kung ano nga ba ang plano niya.
"I don't want you to cry, Kali. I'll be okay. I promise," sabi niya habang patuloy na pinapalis ang mga luha sa pisngi ko."I-I'm just worried," sagot ko sa kaniya pagkatapos ay napahikbi ako.Napatango naman niya sa akin."I know. Kaya nga nahirapan akong sabihin sa'yo dahil ayaw kong mag-alala ka," sabi niya sa akin."Are you crazy? You're important to me, Damian! Kaya mag-aalala talaga ako para sa'yo," inis na sabi ko sa kaniya.Bahagya naman siyang natawa at napatangong muli bago ako muling niyakap. Hindi ko alam kung ilang minuto kaming magkayakap doon at aaminin ko na mami-miss ko siya kapag umalis siya.Naupo kami sa dalampasigan habang tinatanaw ang nagbabadyang paglabas ng araw. Tahimik lang kami roon at walang nagsasalita kaya naman humugot ako nang malalim na hininga at tumingin sa kaniya."Can't you extend your days here? Kahit two days pa para naman makapag-prepare ako sa pag-alis mo," sabi ko sa kaniya pagkatapos ay napanguso ako.Bahagya naman siyang natawa at napailing
************ This is story is not affiliated with other Airline Companies. All the incidents are either the products of the author's imagination or used in a fictious manner. Hello, Everyone! English is not may native language so bare with me if there are likely to be some mistakes. Please, enjoy reading! ************ "On behalf of our flight deck crew and the rest of the team. We thank you for choosing SkyAsia, your airline of choice. Have a great day!" Nakatayo ako sa gilid at nginingitian ang bawat pasaherong bumababa na ng eroplano. Paminsan-minsan ay tumutulong ako kapag may nakikitang nahihirapan sa buhat nilang bagahe. "Do you have flight tomorrow?" Claire asked me, isa sa mga flight attendant na kaibigan ko. "Nope. This is my last flight for this week. Makakapagpahinga na rin ako," sagot ko naman. Hila-hila ko ang maliit na maleta ko habang palabas kami. Halos mag-ingay naman ang pagtapak namin sa sahig dahil sa suot naming heels. Ramdam ko ang sakit sa paa ko dahil ba
Pinagpatuloy ko ang trabaho ko roon at nag-take ng orders ng mga customers. Paminsan-minsan ay tumitingin ako sa table ng dalawang lalaki para tignan kung na-serve na ba si Annie ang orders nila. Gusto ko kasing makita kung ano ang mangyayari sa mayabang na lalaki na 'yon kapag nakakain siya ng spicy.Confident akong nag-trabaho roon at naging abala na rin ako dahil mas dumadami ang mga customers. Nawala nga sa isip ko na may ginagantihan nga pala ako sa araw na 'yon kaya naman agad akong napatingin sa table nila. Sakto naman na kaka-serve lang ni Annie ng orders niya kaya nang magkatinginan kami ay napangiti ako.Nanatili ako sa loob ng kitchen pero sumisilip ako sa labas para tignan kung nagsimula na ba silang kumain. Napangisi ako nang makita kong sabay pa silang kumagat sa pizza nila."Kali, sinong tinitignan mo d'yan?" tanong naman sa akin ni Jake.Isa sa mga crew si Jake at napaayos naman ako ng tayo nang magtanong siya sa akin. Nakita ko naman na may hawak siyang panglinis kaya
Sa sumunod na araw ay maaga akong umalis sa apartment para madala si Agatha kay Eunice. Maaga kasi ang flight ko papunta sa Singapore at Singapore to Tokyo. Mahabang byahe rin 'yon kaya siguradong nakakapagod na naman pero ayos lang naman sa akin.As usual ay si Claire na naman ang kasama ko buong byahe at ilan ko pang kakilala na cabin crew. Habang sa flight naman ay nag-alok ako ng pagkain sa mga pasahero pagkatapos ay bumalik ako galley para makapag-prepare rin ng mga order nilang foods. Gano'n lang naman ang routine ko sa trabaho at nag-eenjoy naman ako. Kapag long flight ay may crew compartment naman kami kung saan pwede kaming matulog, basta ay hindi kami naka-duty.Nang makarating kami sa Singapore ay nagtuloy din ang byahe namin papunta sa Tokyo. Mahabang flight 'yon at marami rin pasahero ang nag-order ng foods nila. Ako ang nag-serve at as usual ay hindi mawawala sa mga pasahero ang bumabati sa akin at pinupuri ako dahil maganda raw ako.Hindi din ako nakaiwas sa ilang forei
"Kalilah. Right, it's you!" sabi ni Anthony.Kita ko pa rin ang gulat sa mga mata niya, medyo namumula nga rin ito dahil siguro sa alak na nainom niya. Nakaawang ang labi niya habang tinitignan ako na parang manghang-mangha sa nakikita niya."Do you know him, Kali?" tanong sa akin ni Angelo.Hindi ako nakapagsalita kaagad dahil kahit ako ay gulat sa mga nangyayari ngayon. Alam kong magkakatagpo muli kami ni Anthony pero hindi ko expected na sa ganitong paraan at lugar.Anthony looked at me from head to toe as if he had seen something very alluring. Of course, he did. Ako na ang nasa harapan niya ngayon at alam kong maganda ako."Is that really you? You look better now," sabi niya gamit ang hindi makapaniwalang boses.Syempre mas better na ako ngayon dahil sobrang worst ng kalagayan ko noon nang kami pa lalo na nang iwan niya ako mag-isa habang buntis ako."Angelo, let's go," sabi ko kay Angelo.Wala akong balak na makipag-usap kay Anthony or mas humaba pa ang interaction namin doon ka
"I don't want you to cry, Kali. I'll be okay. I promise," sabi niya habang patuloy na pinapalis ang mga luha sa pisngi ko."I-I'm just worried," sagot ko sa kaniya pagkatapos ay napahikbi ako.Napatango naman niya sa akin."I know. Kaya nga nahirapan akong sabihin sa'yo dahil ayaw kong mag-alala ka," sabi niya sa akin."Are you crazy? You're important to me, Damian! Kaya mag-aalala talaga ako para sa'yo," inis na sabi ko sa kaniya.Bahagya naman siyang natawa at napatangong muli bago ako muling niyakap. Hindi ko alam kung ilang minuto kaming magkayakap doon at aaminin ko na mami-miss ko siya kapag umalis siya.Naupo kami sa dalampasigan habang tinatanaw ang nagbabadyang paglabas ng araw. Tahimik lang kami roon at walang nagsasalita kaya naman humugot ako nang malalim na hininga at tumingin sa kaniya."Can't you extend your days here? Kahit two days pa para naman makapag-prepare ako sa pag-alis mo," sabi ko sa kaniya pagkatapos ay napanguso ako.Bahagya naman siyang natawa at napailing
Kabado ako nang bumalik ako sa labas na para bang walang nangyari. Hindi sumunod sa akin kaagad si Roswell dahil mas nauna akong lumabas kaysa sa kaniya. Magkakasama ang mga boys at girls sa isang table at mukhang nakakarami na ng inom ang mga boys. Napansin ko rin na nakisali si Vera sa inuman nila kaya."Are you drinking with them, Vera?" tanong ko sa kaniya pagkatapos ay bahagya akong natawa."Yup! Perks of not being pregnant," sagot niya pagkatapos ay natawa para mang-asar.Napanguso naman ako dahil matagal kaming hindi makaka-inom ng alak ni Eunice, pero wala namang problema 'yon sa akin dahil hindi naman talaga ako mahilig uminom ng alak."Dapat ay magbuntis ka na rin, Vera. Kailan niyo ba balak ni Felix?" tanong naman ni Eunice.Napangisi naman ako at naupo sa isang upuan habang sinisimulan ko na ang pagkain ng nilutong salmon ni Roswell. Tinignan ko naman si Vera at hinintay ang magiging sagot niya dahil hanggang ngayon ay wala pa rin akong alam kung ano nga ba ang plano niya.
Isang linggo muli ang lumipas at gano'n pa rin kami sa dati. Mailap pa rin sa amin si Roswell at napapansin kong iniiwasan niya ako.Sobrang saya ko naman nang bisitahin kami ni Vera, Felix, Eunice, at Phil. Marami silang dala na gamit at mga pagkain at aaminin ko na na-miss ko sila. Tatlong araw lang sila roon at bukas ay uuwi na sila kaya naman nagba-barbecue kami sa labas."Kumusta ka naman dito? Hindi ka ba nabo-bored?" tanong sa akin ni Eunice.Nag-iinuman ang mga boys at mukhang nagkakasiyahan sila hindi kalayuan sa amin. Naka-upo lang kaming mga girls sa lounger habang nagkukwentuhan."Not really. I'm having fun with Roswell and Damian naman. Hindi nila hinahayaan na ma-bored ako rito," sagot ko pagkatapos ay nagkibit ng balikat."Do you think they're okay now? Hindi ba at may gusto sa'yo si Damian?" tanong naman ni Vera.Napangisi naman ako at nagkibit ng balikat."Gosh! Mag-bestfriend nga talaga silang dalawa. Lagi na lang silang nagkakagusto sa iisang babae. Gan'yan din ang
Dinama ko ang hangin na humahampas sa buong katawan ko at hinayaan kong sumabog ang mahaba kong buhok. Napayuko ako at tinignan ang paa ko na hinahampas ng alon ng dagat. It was peaceful here and I want to stay here for long, pero alam kong hindi 'yon pwede.Sobrang daming nangyari sa buhay ko at hindi ko na 'yon maisa-isa pa. Ang mahalaga sa akin ngayon ay alam kong safe na kami ng anak ko. Wala ng tao ang gagawa nang hindi maganda sa amin dahil nakulong na si Anthony."Kali."Napaangat ang tingin ko nang marinig ko ang boses ni Roswell mula sa likuran ko kaya napabaling ako sa kaniya. He was wearing a black t-shirt and gray sweat short. Naka-suot din siya ng shades at inalis niya 'yon nang humarap ako sa kaniya."Nag-utos ako kay Manang at Kuya Lito na mag-grocery sa supermarket. May gusto ka bang ipabili?" tanong niya sa akin.Simula nang nalaman niyang buntis ako ay hindi siya pumayag na hindi ako sumama sa kaniya para sa safety ko. Nasa isang isla kami ngayon at iyon ang napili k
Nagtatakbo lang kami ni Damian palayo roon at sinundan ko lang siya dahil hindi ko naman alam ang labas papunta sa labas. Siya ang nakapasok dito kaya sigurado akong alam niya rin kung paano makalabas. Hinihingal ako habang nakahawak sa tiyan ko at halos paimpit akong mapatili nang marinig ko ang sunod-sunod na putok ng baril. "Oh my gosh!" nag-aalalang sabi ko. "I think they're here," sabi ni Damian sa akin. Napakunot naman ang noo ko at pinagpatuloy ang pagsunod sa kaniya habang siya ay abala sa pagtingin sa paligid. Labis ang takot na nararamdaman ko lalo na nang hindi tumigil ang mga pagputok ng baril. "What do you mean? Sinong sila?" curious na tanong ko sa kaniya. Hindi siya nagsalita at agad akong hinila para magtago dahilan nang pagkagulat ko. "Stop asking and keep your mouth close," sabi niya sa akin. Hindi ko naman napigilan ang mapairap dahil sa pagsusuplado niya sa akin kaya nanahimik na lang ako. Sumenyas siya sa akin na 'wag akong maingay at naglakad kami nang d
"Alam mo? Kung tumawag ka na lang sana nang tuloy ay sana kanina pa tayo wala rito!" reklamo ko kay Damian.Imbis na matutulungan niya akong makaalis dito ay pati siya nadamay na kuhanin ni Anthony. Nawalan lang tuloy ako nang pag-asa na makakalabas pa rito!"Wow, Kali! Ngayon pa talaga tayo magsisisihan?" sarkastikong tanong niya kaya naman napairap ako.Hindi na ako nagsalita dahil nakakaramdam na ako ng pagod. Hindi kami nakatali, pero nakakulong kami roon kaya naman lumapit ako sa pintuan para tignan kung makakagawa ba kami ng paraan para makalabas doon habang si Damian ay nanatiling tahimik na naka-upo sa sahig.Napabuntong hininga ako at bumagsak ang dalawa kong palad nang ma-realize ko na wala talaga kaming magagawang ibang paraan para makalabas doon. Naka-lock ang pintuan mula sa labas at may rehas naman ang bintana kaya hindi kami makakalabas doon."Buntis ka pala. Bakit hindi mo sinabi sa amin?" tanong ni Damian mula sa likuran ko.Napairap akong muli at humarap sa kaniya ba
Sobrang saya namin ni Eunice kaya naman nagyakapan kaming dalawa. Masaya ako para sa amin dahil kahit na may nawala sa amin ay binigyan pa rin kami ng panibagong blessings."Congratulations to the both of you, but Eunice I still have something to discuss with you and your husband. I'll discuss the do's and don'ts," sabi ni ng OB ni Eunice."Oh, alright, Doc!" Excited na sabi naman ni Eunice pagkatapos ay napatingin siya sa akin.Napangiti at napatango naman ako sa kanila dahil kailangan nga 'yon ipaliwanag sa kanila ng Doctor."Take your time. I'll just use comfort room," sabi ko sa kanila.Agad naman tumango sa akin si Eunice kaya hinayaan ko muna silang makapasok sa loob ng room bago ako tuluyang umalis doon para pumunta sa comfort room.Nakasuot ako ng oversized sweater at maternity leggings. Kapag gano'n ang suot ko ay hindi halata ang baby bump ko. Iyon muna ang sinusuot ko kapag lumalabas ako dahil takot akong malaman nila na buntis ako. Ayaw kong mapahamak kami ng baby ko.Tahi
"Kali, hindi pwedeng laging ganito. Manghingi na tayo nang tulong kay Roswell," sabi sa akin ni Eunice.Napaangat naman ang tingin ko sa kaniya at mabilis akong napailing. Nakahiga lang ako sa kama ngayon habang nakayakap sa favorite stuff toy ni Agatha. Wala akong gana na bumangon at ang tanging ginagawa ko lang ay umiyak lalo na nang makabalik kami sa Manila.It's been a five weeks since Agatha passed away and I can't still accept it. Every night I sleep it haunts me. Alam kong hindi deserve ni Agatha ang mawala nang maaga. I still have a lot of dreams for her. Gusto ko pang makita kung paano siya maging teenager at kung paano siya magpapakilala sa akin ng boyfriend niya.After what happened, hindi na naging mapayapa ang isip at buhay ko. Lagi akong nakakatanggap ng death threats at alam kong si Anthony ang nasa likod nito. Hindi ko alam kung ano ba ang mapapala niya sa pananakot sa akin, pero hindi niya talaga ako tinitigilan.Simula nang makabalik ako sa Manila ay hindi ko na ulit
"Roswell, ano ba?! Don't touch me!" reklamong sabi ko sa kaniya para makaalis sa yakap niya.Hindi siya nagsalita at hindi rin niya inalis ang pagkakayakap sa akin kaya naman bumuhos ang mga luha ko. This all I need right now, his hug! But I know this is wrong because he has already a wife."Can't you see it? I'm not Kylie! I'm not your wife!" sunod-sunod na sabi ko sa kaniya pagkatapos ay pilit ko siyang tinulak palayo sa akin.I heard him sobbing while hugging me. Ramdam ko ang bigat na nararamdaman niya dahil sa pag-iyak niya."I-I know, and it hurts me so bad, Kali. I'm so sorry," sabi niya habang umiiyak.Napakagat ako sa labi ko at napapikit. Halos hindi ako makapagsalita dahil sa pag-iyak ko."Vera told me a long time a go that she discovered that you're not Kylie, pero hindi ako naniwala dahil akala ko ay gumagawa lang siya nang paraan para hindi ka na pabalikin sa buhay ko," pagsisimula niya sa pagkukwento."Naniwala ako na ikaw si Kylie dahil wala naman akong ibang idea na m