Chapter 1

Lexi's PoV

Ako na yata ang pinakamagandang babae sa hapong ito, iyon ay dahil nakaharap ako sa salamin kung saan nagkakaroon ng interview at nandito ako sa loob ng comfort room.

Nanginginig ang aking mga kamay at hindi ko alam kung ako ba ang mapipiling asawa este--- assistant ni Ally Sandoval.

Inayos ko ang applicants ID ko na ibinigay ng receptionist kanina. Napansin ko na magaganda ang mga employee na babae rito sa company. Naisip ko tuloy kung sila rin ba ay kaagaw ko sa pagtingin ng aking si Ally.

Lumabas ako sa comfort room at muling bumalik sa upuan ko. Maraming mga aplikante na ang tanging gusto ay maging assistant ng isang bilyonaryo at brand endorser na si Ally.

"Miss De Asis!" tawag sa kaniya ng isang company representative.

Mabilis akong tumayo dala ang aking resume at certificate. Dinala ko pa ang good moral ko noong highschool.

"Ma'am," kinakabahang sambit ko nang makalapit.

Pinapasok niya ako sa loob ng office at humarap sa akin ang isang bakla na tinawag na Sir James.

Tumingin siya sa akin mula ulo hanggang paa. "You look gorgeous, Miss De Asis. Take a sit," nakangiting anito sa akin.

Ibinigay ko rito ang hawak kong envelope na kinalalagyan ng mga requirements ko.

Tinignan nito isa-isa ang mga iyon. "Graduate ka ng Business Management, sa University of East?" Tumango-tango pa ito. "May experience ka na ba bilang isang employee, Miss De Asis?"

"Wala pa po sir. Willing naman po ang matuto at gagawin ko po ang best ko sa trabaho ko. Masipag po ako at sobrang workaholic. Kung makukuha ko po ang position ay gagawin ko po ang best ko, at hindi po kayo mapapahiya sa akin," lakas-loob na sabi ko.

"Paano mo iyan nasabi kung wala ka pang experience?" nagtaas ng kilay ang HR secretary.

Matatag ko siyang tinignan. "Nagtrabaho po ako ng limang taon sa isang fastfood chain at the same time nag-aaral po ako kapag gabi. Iyon po siguro ang experience ko sa buhay bilang isang empleyado. Marami po akong mga pinagdaanan bago ako nakatapos at kung hindi po ako naging dedicated sa pagtratrabaho ko baka wala po ako sa inyong harapan ngayon."

Ngumiti ito sa akin at nakita kong pinirmahan nito ang resume ko. Sobrang tuwa ko dahil naiisip ko na baka pasado na ako.

"Pasado po ba ako?" masayang tanong ko.

"Tatawagan ka namin at ang HR head ang mismong makakapagsabi kung tanggap ka ba o hindi sa position bilang assistant secretary."

Nawala ang ngiti sa labi ko sa sinabi nitong iyon. Paano na ang pangarap ko na mapansin ng isang Ally Sandoval? Kung ngayon pa lamang ay hindi na ako makapasok sa buhay ng guwapo kong asawa.

Palabas na ako ng opisina ni Sir James nang tawagin niya muli ako.

"Miss De Asis, nakalimutan mo yata itong goodmoral mo." Iniabot nito sa kaniya ang isang kapirasong papel habang nakangiti. "Nakakatuwa ka, sa dinamirami ng mga aplikante sa iyo ako natawa." Humagalpak pa ito ng pagtawa.

Natawa na rin ako habang inaabot ang goodmoral character ko.

"Anting-anting ko kasi ito Sir James," sabi ko habang nakatingin sa papel.

"Ingatan mo Miss De Asis baka ikayaman mo iyan balang araw," sabi pa nito sa akin.

Lumabas ako ng pinto dala ang kapirasong papel. At itinupi ko iyon pagkatapos ilagay sa sling bag ko.

Paglabas ko ng company ng Sandoval Wirings ay bigla na lamang natanggal ang isang takong ng suot kong sandals. Napaupo na lamang ako sa may lobby habang inaalis ang nasira kong sandals.

Bumuga ako nang malalim at hindi ko alam ang gagawin ko. Iniisip ko kung maglalakad ba akong nakapaa o aalisin ko na rin ang isang takong ng sandals ko para magkapareha na sila. Wala pa man din akong kasama na nagpunta rito sa company. Nagugutom pa ako dahil sobrang tagal ng job interview. Hindi ko naisip na aabutin ako ng hapon.

Habang nakaupo ako mag-isa sa waiting area ay may humintong lalaki sa harapan ko. Tumingala ako sa lalaking iyon at nanlaki ang mga mata ko nang makita ko si Ally Sandoval na may kausap sa cellphone na hawak nito. Nakasuot ng formal attire at kumikinang ang black shoes na suot.

Mabilis akong tumayo hawak ang nasirang sandals ko. Sobrang saya ko na makita si Ally, pakiramdam ko busog na ako.

"My love?" iyon ang salitang ibinigkas ng labi ko pagkakita sa guwapong binata.

Nagkunot noo ito at saka tumingin sa akin. "Excuse me, miss?" blankong sabi nito sa akin na nagsalubong pa ang mga kilay.

"I mean... Sir Ally. Good afternoon Sir Ally," nahihiyang sabi ko at nagyuko ng ulo.

Hindi nito pinansin ang pagbati ko at tuluyan niya akong iniwan. Grabe ang sungit ng future husband ko. Paano naman ako makakapagpapansin sa kaniya kung unang araw pa lamang ay deadma na ang beauty ko.

Muli akong umupo sa silya at iniisip kung paano ako uuwi. Hanggang sa maisip kong tawagan ang aking kaibigan na si Kiko.

Halos kalahating oras akong nanatiling nakaupo sa may waiting area nang dumating si Kiko dala ang pares ng tsinelas na bagong bili.

"Ang suwerte ko talaga sa kaibigan na katulad mo Kiko," masayang sabi ko rito habang isinusuot ang tsinelas.

"Nandito ako sa lahat ng oras na kailangan mo ako, Lexi. Sinabi ko naman sa iyo na isang tawag mo lang." Kinindatan pa ako ni Kiko.

Kababata ko si Kiko at pareho kaming nagtrabho sa fastfood chain ngunit hindi nito ipinagpatuloy ang pag-aaral.

"Aysus, kikiligin sana ako kaso hindi ko magawa," malungkot na sabi ko rito. "Nakita ko na ng personal ang magiging asawa ko Kiko kaso deadma ang beauty ko sa kaniya. Hindi man lang siya naawa na makita akong nasiraan ng sandals."

Tumawa nang malakas si Kiko. "Maaga pa lamang pero nanaginip ka na Lexi. Ilang beses ko bang sasabihin sa iyo na ang katulad ni Ally ay hindi pumapatol sa mga mahihirap. Syempre, papatol lang iyon sa mga mayayaman at seksing babae."

Masama kong tinignan si Kiko. "Ang sama mo ha."

"Sinasabi ko lang ang totoo sa iyo, Lexi. Ayokong masaktan ka lang dahil sa kakailusyon mo kay Ally. Nandito naman ako at---"

"I heard my name," anang boses sa kanilang likuran ni Kiko.

"Iyong kumpare kong si Ally ang sinasabi ko Sir Ally hindi po kayo," pagsusinungaling ni Kiko habang kaharap si Ally.

"I see. By the way bawal ang tambay dito sa company ko. Kung nakikita naman ninyo walang mga pakalat-kalat dito sa lounge area," masungit na sabi pa nito. "At bawal din ang mga outsiders." Tumingin si Ally kay Kiko.

Hinawakan ko ang kamay ni Kiko at inaya na itong lumabas ng company ni Ally.

"Tignan mo napaka-bossy. Alam mo Lexi huwag mo nang ituloy ang pag-a-aaply mo sa company ng Ally na iyan. Hindi iyan bagay sa iyo baka pahirapan ka lang niya.

"Kiko, nangako ako sa mga magulang ko na babawi ako sa kanila. Hindi pa nga ako nakakapagsimula kinokontra mo na ako kaagad. At isa pa, magiging asawa ko naman si Ally iyan ang kapalaran ko. Ang magkaroon ng mayamang asawa, nakaguhit na iyon sa mga palad ko."

"Pinapaniwalaan mo pa rin iyong manghuhula na taga-Maynila? Niloloko ka lang ng matandang iyon."

Pinaikutan niya ng mga mata si Kiko. "Alam mo kung wala kang ibang masabi sa akin huwag mo na akong kakausapin," naiinis na sabi ko rito.

"Hahayaan na lang kitang mangarap ng gising!" malakas na sabi ni Kiko na sa inis ay iniwan ako sa labas ng building.

Sinundan ko ang aking kaibigan na alam ko naman na concern lang sa aking future.

PAGDATING ko sa bahay namin ay naabutan ko si nanay na nasa kusina at nagluluto ng hapunan namin. Ginataang gulay ang niluluto ni Nanay at napakabango ng amoy niyon.

"Kumusta ang interview mo anak, pasado ka ba?" masayang tanong ni nanay sa akin.

"Iyon ang hindi ko pa sigurado 'nay. Siguro habang naghihintay ako na makapasa ako at maghahanap pa ako ng ibang trabaho. Marami kaming mga aplikante kanina at mukhang malabo pa akong makuha. Syempre iisang posisyon lang iyon at sigurado ako na pipiliin nila iyong may experience na sa trabaho," malungkot na sabi ko at saka ako umupo sa silya. "Napakahirap humanap ng trabaho ngayon 'nay mabuti na lang talaga maganda ako." Hinawi ko ang mahaba kong buhok.

"Oo na, maganda ka na anak ko. Hayaan mo marami pa namang trabaho at makakahanap ka rin. Ang mabuti pa magpalit ka na ng damit at mamaya ay kakain na tayo."

Kailangan ko rin ipahinga ang mga paa ko dahil nangalay sa pagtayo nang matagal kanina sa company. Nagtungo nga ako sa kuwarto ko nang mapansin ko na hindi ko dala ang envelope na hawak ko kanina.

Nakagat ko ang aking ibang labi nang maalala na ibinaba ko iyon sa inupuan kong silya kanina.

"Ang anting-anting ko," malungkot na sabi ko habang hinububad ang aking damit.

Siguro nga talaga hindi para sa akin ang posisyon na iyon. Mas mabuti siguro na kalimutan ko na lang muna ang pagiging asawa ni Ally para makapag-concentrate ako sa paghahanap ng trabaho.