Chapter 35

Tashi’s POV

“Mama!” Kita ko agad ang pagtulo ng luha ni Sertio habang tumatakbo patungo sa akin. Hindi ko mapigilan ang pagtikhim ko. Hindi ko na rin napigilan pa ang hagulgol ko nang mayakap ang anak.

“Mama, let’s go home… I’ll go with you… I’m sorry…” Panay lang ang hingi ng tawad nito habang umiiling lang ako sa kaniya.

“No… Mama is sorry for leaving you… You’re going to come home with me now…” ani ko na sinubukan pang ngumiti sa kaniya kaya mas lalo lang siyang napahagulgol ng iyak at ayaw rin akong bitawan. Panay lang ang halik at paghahaplos ko sa likod nito.

“We’re going now, Tita. Thank you for taking care of Sertio while I’m gone po,” pagpapasalamat ko kay Tita who was just looking at us tenderly. Kita ko ang tipid na ngiti niya sa akin.

“Aalis na kayo, Hija?” ulit na tanong niya pa. Tumango lang ako at nagpasalamat.

“Tita! Spring will be mad kung ipamimigay lang si Sertio!” ani Kristine kaya hindi ko na napigilan pa ang pagtaas ng kilay ko roon. Ipinamimigay? Anong ibig n