Chapter 21

Tashi’s POV

Nahinto naman ang ilang nandito sa table. Agad silang napatikhim at agad na nagsikuhan bago nagsi-alis. Hindi ko naman na magawang ibigay pa ang atensiyon sa kanila dahil na kay Spring na ang tingin. Bahala na.

“Aba, gusto mo atang maagang mamatay,” ani ko nang kunin ang alak sa kaniyang mga kamay. And for the first time for the night, he smiled. Damn it. Bakit ang pogi pa rin ng hinayupak kahit pulang-pula na ang mukha sa kalasingan. Parang sira, kainis.

“So I’ll only get your attention if I died, huh?” wala sa sariling saad niya. I don’t know if he still knows me or whatever.

“Let’s go, uuwi na kita sa bahay mo,” ani ko. Hinawakan ko pa ang palapulsuhan nito subalit bago ko pa siya mahila, nahila na niya ako. Napatikhim naman ako nang mapaupo sa tabi niya.

“Damn, I miss you, Tala Shiobel…” bulong niya na tinitigan pa ako.

“Ano ba? Tigilan mo nga ‘yan, Spring. Uuwi na tayo,” ani ko. I know na hindi naman kami tinitignan ng mga taong nandito but some are looking. Alam n