Madaling araw pa lang nang, nagising ako tulad ng dati. Pagkatapos maghilamos, nagsimula akong maghanda ng prutas at sabaw ng baboy para bisitahin ang aking kapatid na si Tim sa ospital. Abala ako sa kusina, at bawat galaw ay puno ng pag-aalala at pagmamahal para sa aking kapatid.Habang abala ako, napansin ko si Cheska na nakatayo sa pinto ng kusina, tahimik na pinagmamasdan ako. Naka-ngiti siya, ngunit may kakaibang pakiramdam sa paraan ng kanyang pagtayo, kaya't hindi ko maiwasang makaramdam ng kaba. Nagpatuloy ako sa aking ginagawa, ayokong makipag-ugnayan, pero siya'y tahimik na nagmamasid, para bang may kasiyahan sa pagtingin sa akin na abala. Kahit naba-bother ako hinayaan ko na lang siya.Nang tumingin ako at nakita siya, muntik ko nang matapon ang sabaw sa takot."Anong ginagawa mo dito? Bakit ka nakatayo lang diyan nang walang sinasabi?" tanong ko, at ang boses ko'y medyo matalim.Ngumiti siya ng maliwanag at sumagot, "Ang iyong kapatid ang may sakit." Ang mga salita niya ay
Bigla akong kinabahan.Ang tanging taong maaasahan ko ay wala na sa bansa.Alam kong may bigat ang salita ni Lolo Rosendo, pero nasa malayo siya at nagpapagaling pa. Wala akong laban sa kanya sa isyung ito, kaya ang tanging nagawa ko ay sumang-ayon."Ayos lang. Pakisabi na lang kay Lolo Rosendo na binabati ko siya."Pagkababa ko ng telepono, nanghina ako.Wala akong pera o kapangyarihan—parang isdang nakalatag sa hapag, handang paglaruan ng iba. Dalawa lang ang pagpipilian ko ngayon.Pwede akong maghintay hanggang sa engagement party sa Martes. Kung magpapakabait ako, baka makahanap ako ng pagkakataong hingin kay Daddy na tanggalin ang pagbabawal sa pagbisita. Pero pagdating ng araw na iyon, mas marami pang bagay ang ipapasa sa akin—tulad ng mga kasunduan sa engagement at paglipat ng mga ari-arian.Mukhang isang opsyon na lang ang natitira.Binuksan ko ang cellphone ko at tiningnan ang isang video sa album.Sa video, yakap-yakap ni Sherwin si Cheska sa kanilang kwarto. Paulit-ulit ko
“Dad, paki-check nito.”Medyo kumunot ang noo niya, pero kinuha niya pa rin at sinaksak sa computer niya.Pagka-play ng video, agad na bumungad ang mahihinang ungol at mabilis na paghinga.Naglaho ang ekspresyon niya, pero saglit lang.Sa screen, kita ang maseselang eksena ni Cheska at Sherwin—walang edit, walang putol.Pero ang reaksyon na inaasahan kong makita, hindi lumabasSaglit lang, may kumislap sa mga mata niya, pero agad din ‘yung nawala.Para bang… wala lang sa kanya.Para bang… alam na niya.Alam na niya at hinayaan lang niya.“Akala mo ba matatakot mo ‘ko sa ganito?” malamig niyang tanong.Nanginginig ang sikmura ko.“Daddy, ikaw…”Tumayo siya mula sa kinauupuan niya at dahan-dahang lumapit. Naramdaman ko ang bigat ng presensya niya, parang anino na bumalot sa buong katawan ko.“Huwag mong guluhin ang pamilya,” malamig niyang babala. “Ang trabaho mo lang ay ihanda ang sarili mo sa kasal mo kay Sherwin. Importante ‘yon sa pamilya natin. Kapag gumawa ka ng gulo, masasayang
Simula noong araw na iyon, ipinagbawal ako ng aking ama na lumabas nang malaya.Hindi nagtagal bago natuklasan ni Sherwin ang tangka kong magsampa ng reklamo. Tila natuwa pa siya nang malaman ito at dali-daling nagpunta sa aming bahay. Ngunit nang dumating siya, nakita niya akong nakakulong sa bahay, walang magawa. Isang mapanuyang ngiti ang lumitaw sa kanyang labi.“Hinding-hindi mo matanggap na may iba akong babae , hindi ba?”Bilang mahusay na artista, agad na nagpatay-malisya si Cheska. Lumingon siya sa akin na may kunwaring pag-aalala. “Ate, masama ba ang pakiramdam mo? Pwede mo namang sabihin sa akin.”Napailing ako sa eksenang nagaganap. “Alam mo ba kung ano ang ginagawa niya sa likod mo? At naawa ka pa rin sa kanya.”Tiningnan ko silang dalawa, nagtatanghal sa harapan ko, at hindi ko napigilang mapangiti ng mapait. “Hindi niyo na talaga ako niloloko, ano?”Kumisap si Cheska, ipinapakita ang kanyang pekeng kawalang-malay. “Ate, huwag ka namang ganyan…”“Okay lang, Cheska,” saba
Nang marinig ni Daddy ang ingay, agad siyang lumabas para pigilan si Cheska sa pagwawala. Pagkatapos, tumingin siya sa akin nang matalim."Ba’t hindi mo na lang intindihin ang kapatid mo? Malapit na ang engagement party. Huwag ka nang gumawa ng gulo, baka maging kahihiyan tayo," sermon niya.Napangisi ako nang lihim. Sa mata nila, ako pa rin ang tagalabas. Sila ang totoong pamilya.Tiningnan ko ang magulong eksena sa harapan ko, iniisip kung ano ang susunod kong gagawin. Alam kong nagsisimula pa lang ang laban ko laban sa pamilya Caparal, kay Sherwin at kay Cheska.Dahil sa iskandalo, sunod-sunod na nakansela ang maliliit na endorsements ni Cheska. Bumagsak nang husto ang career niya.Araw-araw siyang nakikipag-ugnayan sa agent niya, pilit naghahanap ng solusyon. Pero paulit-ulit lang ang sagot na natatanggap niya—puro kabiguan."Sa itsura mong ‘yan ngayon, walang gustong kumuha sa ‘yo. Mas mabuti pang maglaylow ka muna."Alam kong parang binuhusan siya ng malamig na tubig ng mga sali
Pagkabasa ko ng pangalan niya sa screen, napakagat-labi ako. Hindi na ako nagdalawang-isip sagutin ang tawag.“Pumunta ka sa bar. Ngayon din.”Walang paliwanag. Walang pasakalye. Diretso at puno ng utos ang boses niya. At bago pa ako makasagot, pinutol niya ang linya.Napasandal ako sa upuan ko. Naramdaman kong bumibigat ang dibdib ko. Hindi ko alam kung ano na naman ang iniisip niya, pero alam kong wala akong choice. Hindi ko siya pwedeng balewalain.Kanina, bago ako umalis at pababa ako ng hagdanan. Napatigil nang makita ko si Cheska at si Daddy sa sala, nagtatawanan. Pero nang makita nila ako, agad na nawala ang mga ngiti nila.Parang hindi ko kailanman naging pamilya ang mga ito.Napatingin si Daddy sa akin na para bang istorbo ako sa eksena nila. “Bakit ka bumababa?”“Lalabas lang ako sandali.”“Hindi pwede,” sagot niya agad, walang pag-aalinlangan. “Sinabi ko na sa iyong manatili sa bahay.” “Si Sherwin ang may sabi.”Biglang umangat ang ulo ni Cheska.“Ano?! Tinawagan ka ni Kuy
R•18 Sunshine's Point of View "Aaaaah... Shiiit..Harder baby..." Ungol ko habang patuloy na binabayo ng lalaking nasa ibabaw ko. "Aaahhhh..." Mahihinang halinghing niya sa gitna ng kaniyang mga hingal. Hindi ko alam kung ilang oras na naming pinapaligaya ang isa't isa. Ang mahalaga may nakakuha na sa virginity kong matagal na iningatan. "Ang sarap mo...." Papuri niya sa akin at inabot ang suso ko. Napaungol naman ako ng malakas dahil doon. Pabilis ng pabilis ang pagbayo niya sa ibabaw ko kaya naman nas ibinuka ko ang hita ko. Pumikit ako at ninamnam ang sarap ng bawat pag-ulos niya. Hindi ko alam saan ko ibabaling ang ulo ko habang ang dalawang kamay ko ay nilalamas ang dalawang hinaharap ko. Sarap na sarap ako sa ginagawa niya hanggang sa nag-double ang bilis niya. "Aaaaaah....ahhh.." "Cummiiing...." Isang malakas at biglaang pag-ulos ang ginawa niya bago bumagsak sa ibabaw ko. Ilang sandali ay tumabi siya sa akin nang nakatihaya. Hingal kaming pareho pero satisfied
Sa sobrang inis ko sa paghila sa akin ni Sherwin ay naisipan ko na lang na umuwi. Agad akong tumawag ng taxi na dumadaan. Nang pasakay na ako at nabuksan ang sasakyan saka ko lang naalala na hindi ko pa pala nabibili ang kailangan ko. "Bwisit talaga!!" Nang makarating ako sa mansyon. Iniisip ko kung sino ang pwedeng utusan. Kailangan ko talagang makabili agad para maiwasan ang hindi magandang kalalabasan. Hindi sa hindi ako handang maging ina, sadyang ayoko lang na mabuntis ng lalaki iyon. Mahirap na kung siya ang magiging ama ng dinadala ko. Hindi maipinta ang mukha ko habang papasok. Pero hindi pa ako tuluyang nakakatungtong sa sala nang marinig ko ang nakakairitang boses mula sa seond floor ng aming mansyon. "Sa tingin ko napagalitan ka na naman. Ang tanda mo na kasi wala ka pa ding kinatandaan. Well, deserve mo naman ang araw-araw na sermunan dahil sa pagiging pasaway mo." Siya si Cheska. Ang paboritong anak sa labas ni Dad at ang babaeng umaahas sa fiance ko. Walang oras na
Pagkabasa ko ng pangalan niya sa screen, napakagat-labi ako. Hindi na ako nagdalawang-isip sagutin ang tawag.“Pumunta ka sa bar. Ngayon din.”Walang paliwanag. Walang pasakalye. Diretso at puno ng utos ang boses niya. At bago pa ako makasagot, pinutol niya ang linya.Napasandal ako sa upuan ko. Naramdaman kong bumibigat ang dibdib ko. Hindi ko alam kung ano na naman ang iniisip niya, pero alam kong wala akong choice. Hindi ko siya pwedeng balewalain.Kanina, bago ako umalis at pababa ako ng hagdanan. Napatigil nang makita ko si Cheska at si Daddy sa sala, nagtatawanan. Pero nang makita nila ako, agad na nawala ang mga ngiti nila.Parang hindi ko kailanman naging pamilya ang mga ito.Napatingin si Daddy sa akin na para bang istorbo ako sa eksena nila. “Bakit ka bumababa?”“Lalabas lang ako sandali.”“Hindi pwede,” sagot niya agad, walang pag-aalinlangan. “Sinabi ko na sa iyong manatili sa bahay.” “Si Sherwin ang may sabi.”Biglang umangat ang ulo ni Cheska.“Ano?! Tinawagan ka ni Kuy
Nang marinig ni Daddy ang ingay, agad siyang lumabas para pigilan si Cheska sa pagwawala. Pagkatapos, tumingin siya sa akin nang matalim."Ba’t hindi mo na lang intindihin ang kapatid mo? Malapit na ang engagement party. Huwag ka nang gumawa ng gulo, baka maging kahihiyan tayo," sermon niya.Napangisi ako nang lihim. Sa mata nila, ako pa rin ang tagalabas. Sila ang totoong pamilya.Tiningnan ko ang magulong eksena sa harapan ko, iniisip kung ano ang susunod kong gagawin. Alam kong nagsisimula pa lang ang laban ko laban sa pamilya Caparal, kay Sherwin at kay Cheska.Dahil sa iskandalo, sunod-sunod na nakansela ang maliliit na endorsements ni Cheska. Bumagsak nang husto ang career niya.Araw-araw siyang nakikipag-ugnayan sa agent niya, pilit naghahanap ng solusyon. Pero paulit-ulit lang ang sagot na natatanggap niya—puro kabiguan."Sa itsura mong ‘yan ngayon, walang gustong kumuha sa ‘yo. Mas mabuti pang maglaylow ka muna."Alam kong parang binuhusan siya ng malamig na tubig ng mga sali
Simula noong araw na iyon, ipinagbawal ako ng aking ama na lumabas nang malaya.Hindi nagtagal bago natuklasan ni Sherwin ang tangka kong magsampa ng reklamo. Tila natuwa pa siya nang malaman ito at dali-daling nagpunta sa aming bahay. Ngunit nang dumating siya, nakita niya akong nakakulong sa bahay, walang magawa. Isang mapanuyang ngiti ang lumitaw sa kanyang labi.“Hinding-hindi mo matanggap na may iba akong babae , hindi ba?”Bilang mahusay na artista, agad na nagpatay-malisya si Cheska. Lumingon siya sa akin na may kunwaring pag-aalala. “Ate, masama ba ang pakiramdam mo? Pwede mo namang sabihin sa akin.”Napailing ako sa eksenang nagaganap. “Alam mo ba kung ano ang ginagawa niya sa likod mo? At naawa ka pa rin sa kanya.”Tiningnan ko silang dalawa, nagtatanghal sa harapan ko, at hindi ko napigilang mapangiti ng mapait. “Hindi niyo na talaga ako niloloko, ano?”Kumisap si Cheska, ipinapakita ang kanyang pekeng kawalang-malay. “Ate, huwag ka namang ganyan…”“Okay lang, Cheska,” saba
“Dad, paki-check nito.”Medyo kumunot ang noo niya, pero kinuha niya pa rin at sinaksak sa computer niya.Pagka-play ng video, agad na bumungad ang mahihinang ungol at mabilis na paghinga.Naglaho ang ekspresyon niya, pero saglit lang.Sa screen, kita ang maseselang eksena ni Cheska at Sherwin—walang edit, walang putol.Pero ang reaksyon na inaasahan kong makita, hindi lumabasSaglit lang, may kumislap sa mga mata niya, pero agad din ‘yung nawala.Para bang… wala lang sa kanya.Para bang… alam na niya.Alam na niya at hinayaan lang niya.“Akala mo ba matatakot mo ‘ko sa ganito?” malamig niyang tanong.Nanginginig ang sikmura ko.“Daddy, ikaw…”Tumayo siya mula sa kinauupuan niya at dahan-dahang lumapit. Naramdaman ko ang bigat ng presensya niya, parang anino na bumalot sa buong katawan ko.“Huwag mong guluhin ang pamilya,” malamig niyang babala. “Ang trabaho mo lang ay ihanda ang sarili mo sa kasal mo kay Sherwin. Importante ‘yon sa pamilya natin. Kapag gumawa ka ng gulo, masasayang
Bigla akong kinabahan.Ang tanging taong maaasahan ko ay wala na sa bansa.Alam kong may bigat ang salita ni Lolo Rosendo, pero nasa malayo siya at nagpapagaling pa. Wala akong laban sa kanya sa isyung ito, kaya ang tanging nagawa ko ay sumang-ayon."Ayos lang. Pakisabi na lang kay Lolo Rosendo na binabati ko siya."Pagkababa ko ng telepono, nanghina ako.Wala akong pera o kapangyarihan—parang isdang nakalatag sa hapag, handang paglaruan ng iba. Dalawa lang ang pagpipilian ko ngayon.Pwede akong maghintay hanggang sa engagement party sa Martes. Kung magpapakabait ako, baka makahanap ako ng pagkakataong hingin kay Daddy na tanggalin ang pagbabawal sa pagbisita. Pero pagdating ng araw na iyon, mas marami pang bagay ang ipapasa sa akin—tulad ng mga kasunduan sa engagement at paglipat ng mga ari-arian.Mukhang isang opsyon na lang ang natitira.Binuksan ko ang cellphone ko at tiningnan ang isang video sa album.Sa video, yakap-yakap ni Sherwin si Cheska sa kanilang kwarto. Paulit-ulit ko
Madaling araw pa lang nang, nagising ako tulad ng dati. Pagkatapos maghilamos, nagsimula akong maghanda ng prutas at sabaw ng baboy para bisitahin ang aking kapatid na si Tim sa ospital. Abala ako sa kusina, at bawat galaw ay puno ng pag-aalala at pagmamahal para sa aking kapatid.Habang abala ako, napansin ko si Cheska na nakatayo sa pinto ng kusina, tahimik na pinagmamasdan ako. Naka-ngiti siya, ngunit may kakaibang pakiramdam sa paraan ng kanyang pagtayo, kaya't hindi ko maiwasang makaramdam ng kaba. Nagpatuloy ako sa aking ginagawa, ayokong makipag-ugnayan, pero siya'y tahimik na nagmamasid, para bang may kasiyahan sa pagtingin sa akin na abala. Kahit naba-bother ako hinayaan ko na lang siya.Nang tumingin ako at nakita siya, muntik ko nang matapon ang sabaw sa takot."Anong ginagawa mo dito? Bakit ka nakatayo lang diyan nang walang sinasabi?" tanong ko, at ang boses ko'y medyo matalim.Ngumiti siya ng maliwanag at sumagot, "Ang iyong kapatid ang may sakit." Ang mga salita niya ay
Pagbalik ko sa aking silid, hindi ko na kinaya ang bigat sa aking puso. Ang sakit, ang frustration—napakahirap dalhin. Bumagsak ako sa kama, ibinaon ang mukha sa unan, pilit pinipigilan ang emosyon na bumabaha sa loob ko.Nanginig ang aking balikat habang tahimik akong humikbi. Hindi ko alam kung gaano ako katagal na ganoon, pero sa kalaunan, pinilit kong iangat ang aking ulo. Namamaga ang aking mga mata, mahapdi mula sa pagluha, at ramdam ko pa rin ang basa sa aking pisngi.Ngunit pilit akong ngumiti—mahina, mapait—at bumulong sa sarili, "Ayos lang..."Palagi ko itong ginagawa, ang i-comfort ang sarili ko dahil no one did it for me. Wala akong ibang kakampi kundi ang sarili ko lang. Iiyak lang ako sandali tapos magiging ayos na din ang lahat.Dahan-dahan kong kinuha ang aking cellphone, nanginginig ang aking mga daliri habang hinanap ang contact ni Benedict. Pinindot ko ang keyboard at nagtipa ng mensahe:[Salamat sa gabi na ito. Ibabalik ko sa'yo ang kwintas.]Mabilis siyang sumagot
Sherwin’s Point of ViewGalit na galit ako kay Sunshine, pero nang makita ko ang ngiti niyang iyon, bigla akong natigilan.Parang may magnet na humila sa paningin ko, hindi ko na matanggal ang mata ko sa kanya. Kung si Cheska ay parang isang maputing epiphyllum na mabango at marupok, si Sunshine ngayon ay isang pulang rosas—mainit, matapang, at kaakit-akit.Dati, akala ko ang boring at luma ng dating niya. Hindi ko akalain na ang isang simpleng ngiti niya lang pala ay kayang magpabago ng lahat.Nagulat ako, pero hindi ko pa natutunan kung paano iproseso ang nararamdaman ko, nang biglang naputol ang iniisip ko dahil kay Cheska."Sherwin, sorry. Napahiya kita kanina. Pasensya na talaga..." Tanggal niya sa bracelet, mukhang maiiyak na siya. "Dapat naman talaga sa kanya ito. Ako lang naman ang umasang akin ito."Hindi ko na siya pinansin. Tumingin ako kay Sunshine, sabay kunot noo. "Ang tanda mo na, hindi mo ba kayang magparaya sa kapatid mo?"Ngumiti lang siya kay Cheska, pero may halong
“Totoo ba ang tsismis?”“Karaniwan na ang ganitong bagay sa mayayamang pamilya...”“Tsk, tsk, magkapatid na babae na nag-aagawan sa iisang lalaki?”Para akong nagliyab sa inis habang pinakikinggan ang bulung-bulungan sa paligid. Pakiramdam ko, ako ang ginagawang clown na pinagtatawanan ng lahat. Ngunit bago pa ako tuluyang lamunin ng kahihiyan, may ginawa si Benedict.Sa isang napakakalmadong kilos, binili niya ang isang napakamahal na kuwintas at opisyal na inanunsyo, sa pangalan ng pamilya Sanmiego, na ibibigay niya ito sa kanyang magiging asawa—ako.Nagulat ang lahat sa sinabi niya. Mabilis na napuno ng sorpresa at inggit ang mga mata ng mga tao habang nakatingin sila sa akin. Ngunit higit sa lahat, mas lalong tumindi ang interes nila sa kumplikadong relasyon ng pamilya SanmiegoLumingon ako kay Benedict, hindi sigurado kung ano ang dapat kong maramdaman. Ginawa ba niya ito dahil naaawa siya sa akin? O gusto lang niyang protektahan ang pangalan ng pamilya Sanmiego upang hindi sila