[Yeona's POV]"Hindi mo siya anak, Yakero," walang emosyon kong sabi sa lalaking kaharap ko ngayon. Imbes matakot dahil isa siyang Del Fiero, hindi ako nagdalawang-isip na sagutin siya. Walang sinuman sa pamilya nila ang kinakatakutan ko ngayon."I don't believe you. I know Yeona, Vluiz is my child. Anak ko siya. Anak natin siya," madiin niyang sabi. Natawa naman ako sa kadahilanang inaangkin niya na ngayon ang anak ko. "Have you forgotten to take your medicine, Mr. Del Fiero? As far as I know, our child is already dead. You made me to kill our child, at ginawa ko iyon dahil hindi mo kayang panagutan ang bata. At ngayon, sasabihin mong anak mo si Vluiz? Naririnig mo ba ang sarili mo Yakero?" "Did you really abort our child?" he asked. I saw how his tears fell from his eyes. Hindi ko alam pero parang naku-kunsensya ako sa mga sinasabi ko. Pero hindi, Ye! Hindi mo pwedeng sabihin sa gagong 'to na anak niya si Vluiz. Hindi niya pinagutan ang bata, pinabayaan niya ako at ang anak namin.
[YEONA'S POV]Bagsak ang balikat kong naglakad papunta sa kinaroroonan ni Mikee, kaibigan ko. Nasa isang fastfood restaurant kami ngayon, kumakain ng lunch namin. "Oh? Bakit ganyan ang mukha mo?" tanong niya na nakataas ang kilay. Inilapag ko ang dala kong tray sa table saka pabagsak na umupo sa isang silya na kaharap niya. "Hindi ako natanggap sa kumpanyang in-applyan ko," seryoso kong saad. Nakatingin lang ako sa ulam na nasa harapan namin habang iniisip kung saan naman ako mag-aapply. Hirap na hirap na ako. Highschool lang kasi ang natapos ko at may binubuhay akong pamilya sa probinsya kaya kailangan ko talagang kumayod para matustusan ang pangangailangan ng pamilya ko. "Alam mo, bes, may narinig akong kumpanya na nagha-hire ng trabaho. Mag-apply ka kaya doon? Malay mo matanggap ka," walang tigil na putak ni Mikee. Kaagad nabuhayan ang loob ko. "Anong kumpanya naman iyan?" seryoso kong tanong saka kinuha ang kutsara ko para magsimulang kumain. "Del Fiero Company... alam mo ba '
[YEONA'S POV]NAPAG-ISIPAN kong ituloy parin ang pag-apply sa Del Fiero Company. Kahit alam kong masungit ang magiging boss ko, hindi parin iyon sapat na dahilan para sumuko.Nasa tapat na ako ng opisina ng CEO hawak-hawak ang envelope kung saan nakalagay ang resume at ibang requirements. Hindi ko maiwasang manginig sa kaba dahil ilang minuto nalang ay tatawagin na ako.Inihanda ko ang sarili ko kung sakaling tatawagin na ako ng babae na sekratarya niya 'ata. Ilang sandali ay lumabas na 'yung babae na nauna sa akin. Mabilis akong umayos ng tayo nang lumabas na 'yung babae. Tinawag niya ako at saka sinenyasang pumasok na sa loob ng kuwarto.Malakas akong nagbitiw ng buntong-hininga at hinilot ang sentido ko. I can't stop but be amazed when I entered the room. Isang mapayapang kuwarto ang sumalubong sa akin pagkatapos kong sinarado ang pinto.Sa bandang gilid ay nakita ko doon ang lalaking pinagalitan kami kahapon. He is sitting on his swivel chair while massaging his head. Peke akong um
[YEONA'S POV]IKALAWANG araw ko na dito sa Del Fiero Company. Hindi ko lang talaga ma-explain kung anung klaseng tao ang nagta-trabaho dito. Mas lalo namang umiinit ang dugo ko kay Yakero at sa evil spirit niyang assistant. Naka-upo lang ako ngayon sa swivel chair ko habang binabasa ang mga nakasulat sa folder. Kanina pa hindi kumikibo sa 'kin si Yakero. Pinaglalaanan niya talaga ng pansin ang laptop niya. Tanging naririnig ko lamang ay ang malalim niyang buntong-hininga. Ibinalik ko nalang sa folder ang atensyon ko dahil kailangan kong pag-aralan ang mga nakasulat dito. "Hey, secretary! Can you make a coffee for me?" utos niya. Binalik ko ang tingin ko sa kanya na nanatiling nakatuon parin sa laptop ang mga mata. "Yes sir," I answered and immediately stood up. Hindi na ako nagpaalam at nagpatuloy nalang na lumabas sa opisina para magtimpla ng kape sa isang room kung saan pinagtitimplahan ng kape at pinaglulutuan ng pagkain. Ilang sandali ay natapos na ako sa pagtitimpla. Iningatan
[YEONA'S POV]Isang mapayapang araw lang dito sa opisina dahil hindi pumasok si Yakero. Maraming nagtataka kung bakit siya hindi pumasok. Naka-upo lang ako sa swivel chair ko habang nilalaro ang hawak kong ballpen. Hindi ko rin maiwasang isipin kung anung nangyari sa kanya. Kung tungkol man ito sa milagrong ginawa namin kahapon, lagot talaga ako! Hindi ko kayang libangin ang sarili ko kaya tumayo ako para lumabas sa opisina. Pipihitin ko na sana ang doorknob ng pinto para lumabas nang bigla itong bumukas. Napaatras ako at mas lalong napaatras patalikod ng pumasok si Yakero. Nakasuot ito ng simpleng plain t-shirt at pants. Amoy na amoy ko ang mentol shampoo na na nilagay niya sa buhok niya dahil basa parin ito. His scent is really admiring. Mas lalo siyang gumwapo ngayon dahil sa plain t-shirt na suot niya. Patuloy parin ako sa pag-atras dahil patuloy rin siyang papalapit sa akin. Huli na ng malaman kong wala na akong maaatrasan dahil pader na ang nasa likod ko. I saw him smirked an
[THIRD PERSON POV]Napanganga ang lahat ng employado sa Del Fiero Company ng pumasok sa loob ang isang sosyal at mala-anghel na babae. Nakasuot ito ng fitted kulay off-white na dress na halatang mamahalin dahil sa telang ginamit.Sa bawat pag-apak ng sandal na suot ng hindi kilalang babae ay katumbas nito ang malalakas na tunog. Nagsimula na ring magbulong-bulongan ang mga empleyado ng kumpanya. Her face brighten as her lips formed a smirk. “How I love attention…” natatawang sabi sa isip ng misteryosong babae.“Sino siya? Bakit siya nandito?” “Hindi ko inaakalang makakita ako ng artista dito sa loob ng kumpanya!”“Artista? Sa gandang ‘yan? Isa siyang anghel o diwata!”“Ano ba ang ginagawa niya rito? Si Mr. Del Fiero kaya ang hinahanap niya?” “Hindi niyo ba siya kilala?” pagsingit ng isang lalaking empleyado na nasa mataas na posisyon. “Siya si Amanda Villaforta,”“Amanda Villaforta!?” gulat na sigaw ng mga empleyado na hindi makapaniwala sa narinig.“Oo! Anak siya ng CEO ng Merit Co
[YEONA’S POV]Labis ang panginginig ng tuhod ko dahil sa nakita. I never expect that Yakero has a girlfriend already. I was embarassed. Bakit pa namin ginawa ang bagay na ‘yon kung may kasintahan naman pala siya? Bakit pa siya nagpadala sa sariling tukso? Bakit pa ako nagpadala sa kanya?Napa-upo ako sa isang bench na malapit sa kumpanya. Gusto ko na talagang umupo dahil hindi mawala ang panginginig ng mga tuhod ko. Even my hands are now shaking. Napasinghap ako sa hangin saka nagbitiw ng malalim na hininga.“Hindi ka talaga nag-iisip kahit kailan, Yeona” bulong ko sa sarili.“Tsk, are you talking to yourself?” natatawang tanong ng lalaki na nakatayo sa harapan ko ngayon. Nang itaas ko ang aking ulo para alamin kung sino ang lalaking nagsalita ay bigla akong nagulat sa mukhang nakatambad sa harap ko. Yakero Del Fiero?Ilang segundo akong nakatingin sa kanya, bakas sa mukha ko ang pagkabigla sa nakita. Bakit siya nandito? Napatingin naman si Yakero sa paligid, nawiwindang kung ano ang
[THIRD PERSON POV]Napanganga ang lahat ng employado sa Del Fiero Company ng pumasok sa loob ang isang sosyal at mala-anghel na babae. Nakasuot ito ng fitted kulay off-white na dress na halatang mamahalin dahil sa telang ginamit.Sa bawat pag-apak ng sandal na suot ng hindi kilalang babae ay katumbas nito ang malalakas na tunog. Nagsimula na ring magbulong-bulongan ang mga empleyado ng kumpanya. Her face brighten as her lips formed a smirk. “How I love attention…” natatawang sabi sa isip ng misteryosong babae.“Sino siya? Bakit siya nandito?” “Hindi ko inaakalang makakita ako ng artista dito sa loob ng kumpanya!”“Artista? Sa gandang ‘yan? Isa siyang anghel o diwata!”“Ano ba ang ginagawa niya rito? Si Mr. Del Fiero kaya ang hinahanap niya?” “Hindi niyo ba siya kilala?” pagsingit ng isang lalaking empleyado na nasa mataas na posisyon. “Siya si Amanda Villaforta,”“Amanda Villaforta!?” gulat na sigaw ng mga empleyado na hindi makapaniwala sa narinig.“Oo! Anak siya ng CEO ng Merit Co
[YEONA'S POV]Isang mapayapang araw lang dito sa opisina dahil hindi pumasok si Yakero. Maraming nagtataka kung bakit siya hindi pumasok. Naka-upo lang ako sa swivel chair ko habang nilalaro ang hawak kong ballpen. Hindi ko rin maiwasang isipin kung anung nangyari sa kanya. Kung tungkol man ito sa milagrong ginawa namin kahapon, lagot talaga ako! Hindi ko kayang libangin ang sarili ko kaya tumayo ako para lumabas sa opisina. Pipihitin ko na sana ang doorknob ng pinto para lumabas nang bigla itong bumukas. Napaatras ako at mas lalong napaatras patalikod ng pumasok si Yakero. Nakasuot ito ng simpleng plain t-shirt at pants. Amoy na amoy ko ang mentol shampoo na na nilagay niya sa buhok niya dahil basa parin ito. His scent is really admiring. Mas lalo siyang gumwapo ngayon dahil sa plain t-shirt na suot niya. Patuloy parin ako sa pag-atras dahil patuloy rin siyang papalapit sa akin. Huli na ng malaman kong wala na akong maaatrasan dahil pader na ang nasa likod ko. I saw him smirked an
[YEONA'S POV]IKALAWANG araw ko na dito sa Del Fiero Company. Hindi ko lang talaga ma-explain kung anung klaseng tao ang nagta-trabaho dito. Mas lalo namang umiinit ang dugo ko kay Yakero at sa evil spirit niyang assistant. Naka-upo lang ako ngayon sa swivel chair ko habang binabasa ang mga nakasulat sa folder. Kanina pa hindi kumikibo sa 'kin si Yakero. Pinaglalaanan niya talaga ng pansin ang laptop niya. Tanging naririnig ko lamang ay ang malalim niyang buntong-hininga. Ibinalik ko nalang sa folder ang atensyon ko dahil kailangan kong pag-aralan ang mga nakasulat dito. "Hey, secretary! Can you make a coffee for me?" utos niya. Binalik ko ang tingin ko sa kanya na nanatiling nakatuon parin sa laptop ang mga mata. "Yes sir," I answered and immediately stood up. Hindi na ako nagpaalam at nagpatuloy nalang na lumabas sa opisina para magtimpla ng kape sa isang room kung saan pinagtitimplahan ng kape at pinaglulutuan ng pagkain. Ilang sandali ay natapos na ako sa pagtitimpla. Iningatan
[YEONA'S POV]NAPAG-ISIPAN kong ituloy parin ang pag-apply sa Del Fiero Company. Kahit alam kong masungit ang magiging boss ko, hindi parin iyon sapat na dahilan para sumuko.Nasa tapat na ako ng opisina ng CEO hawak-hawak ang envelope kung saan nakalagay ang resume at ibang requirements. Hindi ko maiwasang manginig sa kaba dahil ilang minuto nalang ay tatawagin na ako.Inihanda ko ang sarili ko kung sakaling tatawagin na ako ng babae na sekratarya niya 'ata. Ilang sandali ay lumabas na 'yung babae na nauna sa akin. Mabilis akong umayos ng tayo nang lumabas na 'yung babae. Tinawag niya ako at saka sinenyasang pumasok na sa loob ng kuwarto.Malakas akong nagbitiw ng buntong-hininga at hinilot ang sentido ko. I can't stop but be amazed when I entered the room. Isang mapayapang kuwarto ang sumalubong sa akin pagkatapos kong sinarado ang pinto.Sa bandang gilid ay nakita ko doon ang lalaking pinagalitan kami kahapon. He is sitting on his swivel chair while massaging his head. Peke akong um
[YEONA'S POV]Bagsak ang balikat kong naglakad papunta sa kinaroroonan ni Mikee, kaibigan ko. Nasa isang fastfood restaurant kami ngayon, kumakain ng lunch namin. "Oh? Bakit ganyan ang mukha mo?" tanong niya na nakataas ang kilay. Inilapag ko ang dala kong tray sa table saka pabagsak na umupo sa isang silya na kaharap niya. "Hindi ako natanggap sa kumpanyang in-applyan ko," seryoso kong saad. Nakatingin lang ako sa ulam na nasa harapan namin habang iniisip kung saan naman ako mag-aapply. Hirap na hirap na ako. Highschool lang kasi ang natapos ko at may binubuhay akong pamilya sa probinsya kaya kailangan ko talagang kumayod para matustusan ang pangangailangan ng pamilya ko. "Alam mo, bes, may narinig akong kumpanya na nagha-hire ng trabaho. Mag-apply ka kaya doon? Malay mo matanggap ka," walang tigil na putak ni Mikee. Kaagad nabuhayan ang loob ko. "Anong kumpanya naman iyan?" seryoso kong tanong saka kinuha ang kutsara ko para magsimulang kumain. "Del Fiero Company... alam mo ba '
[Yeona's POV]"Hindi mo siya anak, Yakero," walang emosyon kong sabi sa lalaking kaharap ko ngayon. Imbes matakot dahil isa siyang Del Fiero, hindi ako nagdalawang-isip na sagutin siya. Walang sinuman sa pamilya nila ang kinakatakutan ko ngayon."I don't believe you. I know Yeona, Vluiz is my child. Anak ko siya. Anak natin siya," madiin niyang sabi. Natawa naman ako sa kadahilanang inaangkin niya na ngayon ang anak ko. "Have you forgotten to take your medicine, Mr. Del Fiero? As far as I know, our child is already dead. You made me to kill our child, at ginawa ko iyon dahil hindi mo kayang panagutan ang bata. At ngayon, sasabihin mong anak mo si Vluiz? Naririnig mo ba ang sarili mo Yakero?" "Did you really abort our child?" he asked. I saw how his tears fell from his eyes. Hindi ko alam pero parang naku-kunsensya ako sa mga sinasabi ko. Pero hindi, Ye! Hindi mo pwedeng sabihin sa gagong 'to na anak niya si Vluiz. Hindi niya pinagutan ang bata, pinabayaan niya ako at ang anak namin.