KABANATA 01

[YEONA'S POV]

Bagsak ang balikat kong naglakad papunta sa kinaroroonan ni Mikee, kaibigan ko. Nasa isang fastfood restaurant kami ngayon, kumakain ng lunch namin.

"Oh? Bakit ganyan ang mukha mo?" tanong niya na nakataas ang kilay. Inilapag ko ang dala kong tray sa table saka pabagsak na umupo sa isang silya na kaharap niya.

"Hindi ako natanggap sa kumpanyang in-applyan ko," seryoso kong saad. Nakatingin lang ako sa ulam na nasa harapan namin habang iniisip kung saan naman ako mag-aapply. Hirap na hirap na ako. Highschool lang kasi ang natapos ko at may binubuhay akong pamilya sa probinsya kaya kailangan ko talagang kumayod para matustusan ang pangangailangan ng pamilya ko.

"Alam mo, bes, may narinig akong kumpanya na nagha-hire ng trabaho. Mag-apply ka kaya doon? Malay mo matanggap ka," walang tigil na putak ni Mikee.

Kaagad nabuhayan ang loob ko. "Anong kumpanya naman iyan?" seryoso kong tanong saka kinuha ang kutsara ko para magsimulang kumain.

"Del Fiero Company... alam mo ba 'yon?"

Bigla akong natigilan sa sinabi ni Mikee. Ang Del Fiero Company ay hindi lang sikat kundi ang pinaka-sikat na kumpanya sa Pilipinas. The top running company worldwide. Naging sikat ito noong 1990's hanggang ngayon. Mas lalo naman itong tinatangkilik ng mga tao ngayon dahil sa gwapo at sikat na CEO na nakaupo sa kumpanya.

"Aasa pa ba ako diyan? Sikat ang Del Fiero Company... Hindi nga ako natanggap sa hindi sikat, ano na kaya sa sikat?" napatingin ako sa labas ng fast food restaurant saka natawa nang bahagya.

"Ano ka ba, bes! Hindi naman iyon ang basehan eh! Pa-swertehan nalang talaga ngayon," sagot ni Mikee saka kinuha ang tray niya. "Basta, kung gusto mong mag-apply, sabihan mo lang ako... Nagha-hire kasi sila ng secretary ngayon," dagdag niya pa saka nagsimulang kumain.

***

LABIS akong naguguluhan kong tatanggapin ko ba ang in-offer sa akin ni Mikee. Mas kailangan ko ang trabaho sa panahong 'to dahil magko-kolehiyo na ang kapatid ko. Ayaw ko rin namang makatulad siya sa akin na hanggang highschool lang ang natapos dahil sa labis na kahirapan.

Isang magsasaka lamang si papa habang si mama ay nagtitinda ng isda sa palengke. Apat kaming magkakapatid pero nasa ibang lugar ang dalawang nakakatanda kong kapatid dahil sa kanilang binubuong pamilya. Ako nalang ang inaasahan ng pamilya ko lalo na sa kapatid ko. Ayaw ko rin namang mag-trabaho pa sila mama at papa dahil hindi na kaya sa edad nila.

Gustong-gusto kong tulungan sila pero parang tinatakbuhan ako ng swerte. Parang lahat ay tinatakasan ako, kaya laging ako lang mag-isa. Simula nang lumuwas ako dito sa Maynila ay si Mikee na ang naging karamay at kaibigan ko. Siya lang ang tanging tao na nakakaintindi sa 'kin, na hindi ako hinuhusgahan, na pinapalakas ang loob ko.

Nasa isang burger shop kaming dalawa dahil isa siyang part-time worker dito. Kasalukuyan akong naka-upo sa isang silya habang siya ay nagluluto ng burger na ino-order ng mga customer.

"Sigurado na 'ko Mikee. Mag-aapply na ako sa Del Fiero Company," nakangiting saad ko.

Kaagad naman siyang natigilan sa pagluluto at napatingin sa 'kin. "Talaga!?" paninigurado niya. Tumango na lamang ako. "Hindi ako makapaniwala, Ye! Alam mo bang gusto ko ring mag-apply doon? Pero hindi talaga tayo magkapareho eh! Nakakainis! Elementarya lamang 'yung natapos ko at hindi din ako ganoon katalino gaya mo. Walang-wala rin ako sa ganda mo!" Naiinis na nay halong lungkot niyang saad.

Hindi ko na lamang siya sinagot dahil mas lalong mauubosan kami ng oras. Kung alam lang ni Mikee kung gaano ako nagdusa sa mga problema ko ngayon, hinding-hindi niya masasabi lahat ng iyon.

"Sino naman ang tutulong sa atin para makapag-apply ako sa Del Fiero?" tanong ko habang umiinom ng soft drinks.

"Si Jihad, kilala mo?" nakangisi niyang sagot. "Isa siyang office worker sa Del Fiero... Kaibigan at kaklase ko siya noong elementarya. Mamaya, kakausapin natin siya para matulungan niya tayo!" masayang sigaw ni Mikee.

Napangiti na lamang ako dahil sa labis na kasiyahan. Hindi ko hiniling ang ganitong klaseng kaibigan pero binigay siya ng Diyos sa akin... Kung tutuusin, isa rin siya sa naging swerte sa buhay ko.

***

NASA labas kami ngayon ng Del Fiero Company. Nakatayo kami sa labas ng entrance ng kumpanya habang hinihintay na lumabas ang kaibigan ni Mikee na si Jihad.

Dumating ang alas-singko nang hapon at lumabas na nga si Jihad. Kaagad kaming tumakbo sa kinaroroonan niya at lumapit naman agad si Mikee sa kanya.

"Huy, tagal mong hindi nagpakita ah?" gulat na tanong nong Jihad kay Mikee.

Ngumiti naman ang kaibigan ko. "Malamang, uma-asenso kana ngayon... Nagta-trabaho kana sa isang sikat na kumpanya worldwide!"

Natawa naman nang mahina si Jihad. "Magre-resign nga sana ako eh..."

Pareho kaming nagulat ni Mikee. "Huh!? Bakit?" naguguluhang tanong ng kaibigan ko. Maging ako ay naguguluhan kung bakit aalis si Jihad. Hindi ba magaan lang ang trabaho ng office worker? Bakit naman siya magle-leave? Ano kaya ang dahilan niya?

"Ayaw ko sa boss ko," tipid niyang sagot sa amin.

Kaagad namang nagsalubong ang dalawang kilay ko. Napatingin ako kay Mikee na ngayo'y nakatingin rin sa akin. Hindi ko alam kung itatanong ko pa ba kay Jihad na pwede pa bang mag-apply bilang sekretarya sa kumpanya ng mga Del Fiero. Hindi ko rin alam kung matutulungan niya pa ba kaya ako, lalo na at ayaw niya sa kumpanya na pinagta-trabahuan niya.

Itatanong ko na sana kay Jihad ang gusto kong itanong ng bigla kaming pinatabi ng guard. Nakaharang kasi kami sa harap ng pintuan ng kumpanya. Kaagad kaming tumabi nang biglang lumabas ang isang matipunong lalaki na nakasuot ng Corporate attire. Hapit sa kanyang katawan na naipapailaliman ng blue long sleeves. Ang kanyang tindig ay tila nagpapahiwatig ng kanyang mataas na posisyon sa kumpanya. Pormal na pormal ang suot niya na para bang siya ang CEO ng kumpanya ng Del Fiero.

I stepped back when he look at our direction. Binaba niya ng kaunti ang suot niyang black shades saka matalim na tumingin sa 'kin. Ramdam ko ang matinding kaba ng bigla niya kong tignan na para bang may malaki akong kasalanan sa kanya.

He swallowed hard and I could see his adams apple slightly moved. Hindi ko mapigilang manigas nang hindi niya parin inaalis ang tingin niya sa 'kin na para bang may atraso ako sa kanya.

"Next time, don't talk in front of my company... I don't want any trash tainting Del Fiero." He said as he started to walk, leaving us shivering and stunned to speak and move.