CarrineAng sumunod na mga linggo ay naging abala para kay Sir Helious dahil sa mga schedules niya sa kumpanya.Wala namang nagbago sa set-up namin at kagabi ko napatunayan na totoo ngang minsan pumapasok si Hunter sa kwarto ni Sir Helious at naglalambing na doon matulog.Sana nga gabi-gabi siyang ganito dahil sa totoo lang, nahihirapan akong matulog knowing na katabi ko si Sir Helious.Kaya naman noong panahon na busy siya at gabi na umuuwi, agad akong nahihiga para mauna akong makatulog. Nagagawa ko naman pero kapag dumarating siya, kusa namang nagmumulat ang mga mata ko para tanungin kung kumain na ba siya.Alam kong hindi ko dapat ginagawa ito dahil ang anak niya ang dahilan kung bakit ako nandito pero diba, magkaibigan naman kami?So I guess, okay lang naman yun!Matapos kong maglinis ng katawan ay nahiga na ako para makatulog. Alas-nuebe na ng gabi pero wala pa din si Helious kaya naisip ko na baka marami pa rin siyang kailangang gawin.Hunter misses his dad pero pinapaliwanag
CarrineNasamid ako sa iniinom ko noong marinig ko ang sinabi ni Hunter tungkol sa kapatid. Pakiramdam ko ba, yung iniinom kong kape, napunta lahat sa ilong ko. Hinagod naman ni Manang Lanie ang likod ko lalo pa at panay ang ubo ko.“Okay ka lang, Mommy?” inosenteng tanong ni Hunter sa akin and I nodded dahil hindi ako makapagsalitaSi Helious naman ay nakatingin lang sa akin na mukhang tuwang-tuwa pa sa sinabi ng anak niya kaya pinandilatan ko siya ng mata. “Ah buddy, ganito kasi yun, hindi muna kami gagawa ni Mommy ng kapatid mo kasi siyempre gusto naming makabawi sayo dahil matagal ka naming hindi nakasama!” saad ni Helious Nag-isip naman si Hunter saka siya tumingin sa Daddy niya.“Daddy, okay naman na po ako! Gusto ko lang po talaga na magkaroon ng baby brother or sister! Pero po, mas maganda po kung magpapakasal na kayo ni Mommy, diba Mommy?” sa akin naman bumaling ang mga mata ni Hunter kaya para akong pinagpapawisan ng malapotObviously, hinihintay ni Hunter ang sagot at i
HeliousTahimik lang si Carrine habang bumibyahe kami pauwi sa Manila at alam ko, dahil yun sa pinag-usapan namin kanina sa shed. Si Hunter naman ay nakatulog na sa likod dahil na rin sa pagod lalo pa at tuwang-tuwa ito sa pagsakay niya sa kabayo.Hindi ko din alam sa sarili ko kung bakit ko nasabi lay Carrine ang mga katagang iyon. Ang alam ko lang, hindi ko gusto na mawala pa siya sa buhay naming mag-ama. I know that we have a contract pero handa kong kalimutan iyon para manatili siya sapero amin.Sa loob ng isang buwan, nakita ko kung paano mahalin at alagaan ni Carrine ang anak ko and that care extends to me as well.She may be unconsciously doing it pero sobra akong natutuwa kapag inaasikaso din niya ako. Her simple way of asking me kung kumain na ba ako whenever I go home late is enough to make me smile.For years, wala akong naramdaman na ganito sa kahit na sinong babae na nakilala ko. Kaya naman naisip ko that maybe, love is never meant for me. I just bum around and bang any
HeliousNasa VIP room ako ngayon at dito ako dumiretso pagkagaling ko sa mansion bitbit ang galit at inis sa narinig kong pakikipag-usap ni Carrine sa telepono.Hindi ko maipaliwanag ang nararamdaman ko pero iisa lang ang alam ko, nasasaktan ako lalo at sa paraan ng pagsasalita niya, she resents me that much para sabihing ayaw na niya akong makita.Hinihintay ko si Josh dahil wala si Dylan at nasa Palawan ito ngayon para sa isang project. Nakakainis dahil kanina pa ako dito at napapangalahati ko na ang isang bote ng alak pero hanggang ngayon, wala pa rin siya.“Sorry Helious, napakatraffic!” sabi ni Josh nung makapasok na siya sa VIP room ng barTumango lang ako sa kanya dahil ayokong ipakitang galit ako. May topak din ang isang ito at baka mamaya iwan pa niya ako dito.Agad na nagsalin si Josh ng alak sa bakanteng baso at tinungga iyon sabay tingin sa akin.“Problema?” tanong niya sa akinSiguro kasi kilala na ako ng mga kababata ko at alam nila na kapag ako ang nag-ayang uminom,
CarrineNasa dining area na kami ni Hunter at ang mga magulang ni Helious pero hanggang ngayon hindi pa rin siya bumababa para mag-almusal.“Anong oras ba umuwi ang batang yan?” tanong sa akin ni Sir Hendrix dahil hindi siguro sila sanay na kate ng gumigising ang anak nila lalo at araw ng Lunes ngayon“Hindi ko na po namalayan.” sagot ko na lang at hindi ko na din binanggit ang tungkol sa nangyariAyokong banggitin na tila binabangungot si Helious lalo at nakaharap si Hunter.Tumango lang naman si Sir Hendrix at nagpatuloy siya pagkain hanggang sa dumating na din si Helious, Nakabihis na ito at bagong ligo na din and ganun din si Sir Hendrix kaya hula ko, pupunta ito ngayon sa kumpanya kaya siguro hinihintay niya si Helious.“Mag-almusal ka na anak!” sabi ni Ma’am Sophia dito matapos siyang batiin nito Nilapitan din niya si Hunter and greeted him at bago siya tumabi sa akin ay hinalikan niya din ako gaya ng lagi niyang ginagawa.“Where you up all night? Late ka yatang nagising?” tano
CarrineNaglalakad na ako palabas ng mall nung makita ko ang driver nang tila nakaramdam ng relief nung makita ako. Nagtaka pa ako dahil tila takot na takot pa ito nung lumapit ito sa akin.“Ma’am, saan ba kayo nagpunta!?” tanong niya sa akin kaya naman napakuno pa ang noo ko“Bakit? May problema ba?” tanong ko sa kanya at bigla naman akong kinabahan sa nakikita kong itsura niya“Si Hunter po kasi, nagdugo na naman po yung ilong niya at nilalagnat din po! Hinahanap daw po kayo kaya nataranta na si Ma’am Sophia at tinawagan na si Sir Helious!”Pakiramdam ko, binuhusan ako ng malamig na tubig sa narinig ko kaya naman patakbo na akong lumabas ng mall para marating ang parking lot ng kotse.Pagpasok ko sa kotse ay kinuha ko ang telepono ko at natutop ko ang bibig ko nung makita ko ang napakaraming tawag ni Helious na hindi ko nasagot. I turned the phone to silent mode noong nasa loob ako ng bangko at nakalimutan ko na itong ayusin at ibalik sa dati dahil na rin sa pagkikita namin ni Jay
HeliosNakatingin ako kay Hunter na ngayon ay nakatulog na dala ng pagod sa pag-iyak idagdag pang may lagnat ito. Kakaalis lang ng doktor at sinabi naman niya na simpleng lagnat lang ito at ang nosebleeding niya, tulad noong una ay wala namang kinalaman sa sakit niya.Tapos na ang board meeting namin nung tumawag si Mommy at sinabing nagdugong muli ang ilong ni Hunter at nilalaganat ito. Tinanong ko kung nasaan si Carrine at ang sabi ni Mommy ay wala pa ito sa mansion.I called Carrine pero ring lang ng ring ang phone nito kaya naman ang driver na ang tinawagan ko. Hindi ako kumportable na aalis si Carrine mag-isa kaya naman pinasamahan ko siya sa driver ng mansion. At lalong nag-init ang ulo ko nung sabihin niyang tatlong oras na buhat nung pumasok si Carrine sa mall at hanggang ngayon nga daw, hindi pa bumabalik.Gaano ba katagal ang kailangan niyang gawin para abutin siya ng ganung katagal?I called her again pero hindi pa rin niya ito sinasagot kaya naman minabuti ko ng umuwi p
CarrinePatakbo akong pumasok sa mansion nung tuluyan akong makababa sa kotse ni Helious. Hindi ko na nga iniisip na masama ang pakiramdam ko kanina dahil ang tanging gusto ko lang ay makita si Hunter.“Hunter….” naiiyak na sabi ko nung tuluyan akong makapasok sa kwarto ng bataNapalingon siya sa akin while he was sitting down on bed. Katabi niya si Ma’am Sophia at sa palagay ko, pinapakain niya ang kanyang apo.“Mommy…” narinig ko ang pagpiyok ng boses ni Hunter kaya tuluyan na akong napaluha habang papalapit ako sa kanyaTumayo naman si Ma’am Sophia at hinayaan niya akong makaupo sa atbi ni Hunter. Yumakap siya agad sa akin at ramdam na ramdam ko ang pangungulila sa akin nito at ganun din naman ang nararamdaman ko.Dalawang araw pa lang kaming hindi nagkikita pero pakiramdam ko, dalawang taon na dahil sobrang na-miss ko ang batang ito.“Kamusta ka na?” tanong ko dito habang hinahaplos ko ang gwapong mukha nito“Okay na po ako, Mommy! Sad lang po ako kasi two days po kitang hindi n
CarrineUnti-unti, nakapag adjust naman ako sa bagong mundong ginagalawan ko ngayon at dahil masaya ako sa trabahong ginagawa ko, parang hindi ako nakakaramdam ng pagod. Minsan nga, pinapaalala pa sa akin ni Chef Jigz na maghinay-hinay lalo at nagdadalang tao ako.Hindi nauubusan ng reservation ang restaurant kaya naman busy na ang kusina pagtuntong ng alas-diyes ng umaga. Marami na akong natutunan na bagong recipe buhat kay Chef Jigz at may ilang menu na din siyang ipinagkakatiwala sa akin. Ayon nga sa kanya, bilib siya sa akin dahil madali daw akong magkabisado ng gagawin at hindi ako mahirap turuan.Madalas naman akong tawagan ni Jayson at ni Eloisa at nalaman ko din sa kanila na hindi na daw nagpupunta sa kanila si Helious. Masaya naman ako dahil sa wakas, mukhang sumuko na din siya.Nami-miss ko si Hunter at palagi ko nga siyang naaalala kapag nagluluto ako ng spaghetti with meatballs na siyang paborito niya. Madalas kong isipin na sana, inaalagaan siya ng mabuti ni Simonne. San
HeliousHindi nga sumama si Simonne sa lakad namin kinabukasan dahil masama daw ang pakiramdam niya at para sa akin, okay lang yun. Hindi ko talaga maatim na makasama ang babaeng ito lalo at may hindi ako magandang kutob sa kanya.Pagkatapos naming magsimba ay kumain muna kami ng early lunch kasama ang parents ko pero hindi na sila sumama sa lakad namin ni Hunter dahil magkikita-kita daw sila ngayon ng mga elders sa mansion ng mga Monteverde.“Daddy, is Mommy okay po?” tanong sa akin ni Hunter habang bumibyahe kami papunta sa Ocean Park“I think so Hunter! Baka naman hindi talaga maganda ang pakiramdam niya.” sagot ko sa anak ko“Kasi po parang nagbago po siya!” sagot sa akin ni Hunter kaya hindi ko mapigilang magtanong sa kanya“What do you mean anak?” kinakabahang tanong ko sa kanya Alam ko na matalas si Hunter gaya ng palaging sinasabi sa akin ni Carrine. Nangamba ako na baka may nahalata ito kay Simonne.“Kasi po dati, Mommy loves to play with me po. Pero ngayon po, palagi lang
HeliousIsang linggo na ang nakakaraan magbuhat nung umalis sa mansion si Carrine at hanggang ngayon, hindi ko pa rin siya mahanap. Ilang beses akong nakiusap kay Eloisa pero siya man ay hindi alam kung nasaan ang kaibigan niya. At naniniwala naman ako dahil nakikita ko din ang pag-aalala sa mga mata niya.Bumalik din ako sa restaurant ni Jayson pero ganun din ang naging sagot niya sa akin. Hindi niya nakita si Carrine at hindi din ito tumawag sa kanya. Nasa opisina ako sa mga oras na ito at kung pwede nga lang na hindi ako umuwi sa mansion ay ginawa ko na dahil hindi ko gusto ang presensya ni Simonne. Pero dahil kay Hunter, nagagawa kong pakisamahan ang babae na yun. Alam ko na may kinikimkim na galit sa akin ang anak ko lalo na at pinalabas ni Simonne nung nakaraan na sinaktan ko siya at doon talaga nag-iinit ang ulo ko. Kaya naman bukod sa paghahanap kay Carrine ay pinaimbestigahan ko ulit si Simonne dahil kailangan kong makahanap ng bala na pwede kong gamitin sa kanya if the sit
CarrineMaaga kaming umalis ni Jayson sa Maynila papuntang Baguio and he has been attentive to me sa oras ng aming biyahe.Siguro kasi dahil buntis ako kaya naman panay ang tanong niya sa akin kung nangangawit daw ba ako o baka gusto kong magbanyo. Kaya naman malaki talaga ang pagpapasalamat ko sa kaibigan kong ito dahil hindi niya ako pinapabayaan sa oras ng pangangailangan.Bandang alas-otso ng umaga ay nakarating kami sa lugar kung saan nandoon ang restaurant ng kaibigan ni Jayson.Wala ito sa mismong bayan at medyo malayo sa sentro pero worth it naman dahil maganda ang location at wala naman traffic kapag nagpunta ka dito. Perfect ito sa mga taong ayaw sa congested areas at mas enjoy marahil ang dining experience dito dahil ramdam mo ang malamig na klima ng Baguio.Hindi ko mapigilang mamangha dahil ang ganda ng lugar at malinaw na matatanaw mo ang mga bundok kung saan nakatayo ang nagtatayugang puno ng mga pine trees.“Ang ganda dito Jayson!” nakangiting saad ko habang inililibo
Carrine“Hindi mo ba talaga kakausapin si Helious, Carrine?” tanong sa akin ni Jayson isang umaga habang nag-aalmusal kaming dalawaIsang linggo na ako dito sa unit niya at nalaman ko na nagpunta daw si Helious sa restaurant para kausapin si Jayson.Ang sabi ni Jayson, maaring ako ang dahilan kung bakit hinahanap siya ni Helious dahil wala namang ibang dahilan pero umiling na lang ako sa kaibigan ko.I don’t want to see him again. Nakaalis na ako doon at ayoko ng bumalik! Nandoon na si Simonne, bakit pa ba niya ako hinahanap?“Wala na kaming pag-uusapan Jayson!” matigas na pasya ko kaya napahinga naman siya ng malalim “Carrine, alam mong meron kayong pag-uusapan! Ayaw mo lang!” ani Jayson “Tama ka Jayson! Ayoko! Kaya hayaan mo na ako sa gusto ko!” sagot ko sa kanya“Well, nasa sayo yan, Carrine! You will decide on that pero alam mo naman na walang lihim ang hindi nabubunyag! Sooner or later, he will find out the truth kaya paghandaan mo yan!” payo sa akin ni Jayson at tumango na lan
HeliousPatakbo akong pumasok sa kusina para makita si Manang Lanie dahil natitiyak ko na alam niya ang tungkol sa pag-alis ni Carrine sa mansion.“Manang! Manang Lanie!” tawag ko sa kanya pero hindi ko siya makita sa kusina kaya naman sa pinuntahan ko siya sa servant’s quarter at doon ko nga siya natagpuan.“ Manang!” tawag ko sa kanya dahil nakaupo siya sa kama at nung mapalingon siya ay nagpahid pa siya ng kanyang luha“Manang, ano po bang nangyari? Bakit umalis si Carrine?” tanong ko sa kanya pero hindi naman siya nagsalita at tumingin lang sa akin “Manang…” untag ko sa kanya pero umiling lang siya“Hindi ko alam! Basta pagbaba ko dito, wala na siya! Nag-iwan lang siya ng sulat!” sagot nito sa akin at nakikita ko ang paraan ng pgtingin niya sa akin kaya alam ko na sinisisi niya ako sa nangyari“May iniwan din siyang sulat para sa iyo.” sabi pa ni Manang saka niya itinuro ang papel na nasa mesa bago niya ako iniwan sa kwartong ito na siyang ginamit ni Carrine noong paalisin ko siy
CarrineNung makaalis na si Helious at si Silver ay saka lang ako lumabas ng kwarto ni Hunter dahil naninikip talaga ang dibdib ko. Ang sakit! Ang sakit-sakit na ganito ang ginawa sa akin ni Helious.Pinahiran ko ang luha ko dahil ayoko ng umiyak! Nakakapagod na at nangako na ako sarili ko na hindi na ako luluha kung para lang sa kanya!Pagbaba ko ay narinig ko na may kausap si Manang Lanie sa sala at nanlaki na lang ang mga mata ko nung makita ko kung sino ang kausap niya.It was Simonne!Nakita ko din ang gulat sa mukha niya nung makita ako at nilapitan pa niya ako para mabistahang mabuti ang mukha ko.“Sino ka? Anong ginagawa mo dito?” tanong niya sa akin habang hindi naaalis ang mga mata sa mukha koAkma akong tatalikod pero pinigilan niya ako at galit na inabot ang buhok ko.“Walanghiya ka! Nagpapanggap ka bang ako? I will kill you! You impostor!” aniya saka niya ako hinila palabas ng pinto“Ay! Bitawan mo si Carrine! Wag mo siyang saktan!” pigil naman ni Manang pero hindi nama
HeliousMasama ang tingin sa akin ni Silver habang paalis kami ng mansion at buhat kanina ay tahimik siya at alam ko naman ang dahilan noon.Kanina, ganun na lang ang gulat niya when she heard Hunter called Carrine ‘Mommy’.At nakikita ko ang daan-daang tanong sa kanyang mga mata.Kaya naman napilitan akong ikwento sa kanya ang sitwasyon namin ni Carrine.“I can’t believe you, Helious! Ginawa mo yun sa kanya?” sa wakas ay nagsalita na din si Silver at alam ko na ang kasunod nitoIsang mahabang sermon!“Look, I am not justifying what I did, okay! I know I am wrong!” “Bloody hell, Helious! You are! And I can’t believe pinaabot mo yun ng ganung katagal! Do you think that she will just sit there and accept everything without hurting?!” sumbat pa sa akin ni Silver “Mukhang hindi naman siya naaapektuhan! Isa pa, iiwan niya rin kami kaya hinahanda ko na nag sarili ko!” katwiran ko pa kaya napailing si Silver“Kung ganyan ka mangatwiran, be ready then! Dahil kung ako si Carrine, hindi ako t
Carrine“Ayos ka lang ba anak?” tanong sa akin ni Manang Lanie nung makauwi na ako galing sa bangko Nagcheck kasi ako ng pera doon dahil kailangan ko na uling magpadala ng pera sa pamilya ko pati na rin ng panghulog sa mga de Silva. Alam ko na matatagalan pa ang pagbabayad namin sa kanila pero ang mahalaga, nakakapaghulog ako sa kanila.“Opo Manang, okay lang po ako!Medyo mainit po kasi kanina sa labas!” katwiran ko sa kanyaKumuha agad ako ng malamig na tubig sa ref dahil para akong nanginginig, dahilan para mabitawan ko ang baso.“Ay Diyos ko anak! Ano bang nangyayari?”nag-aalalang sabi ni Manang saka niya ako hinila palayo sa mga bubog na nagkalat sa sahig“Halika nga rito, maupo ka muna!” hindi ko na napigilan ang luha ko habang hawak naman ni Manang Lanie ang kamay ko“Anak, kausapin mo ako! Ilang buwan ka ng ganyan! Nandito ako at pwede kitang damayan! Hindi mo naman kailangang solohin nag lahat!” sabi sa akin ni Manang Alam ko naman na gusto akong damayan ni Manang pero mas p