Araw-araw, tinutulungan ng mga katulong ang matandang lalaki na magsindi ng sandalwood at ipag-abi ang buong silid-aklatan.Sisindihan ito sa oras na ito, at kapag pumasok ang matandang lalaki sa silid-aklatan, magkakaroon ng sapat na konsentrasyon ng insensong pampahinang.Habang inaangat ni Alana ang kanyang labi, isang boses ng lalaki ang narinig mula sa likod niya."Ito ay ang kakaibang Mandragora na insenso."Nagulat si Alana at agad siyang lumingon upang makita...Nakatayo si Albert sa pinto ng silid-aklatan.Dahan-dahan siyang naglakad papunta roon, kinuha ang herbal tea sa mesa, at diretsong ibinuhos ito sa insenso.May tunog na sizzle, at nawala ang insenso sa insenso burner.Tumingin si Alana kay Albert ng maguguluhing mata: "Anong nangyari?""Upang maging tumpak, isang pampalasa ito na gawa mula sa mga buto ng purple datura na matatagpuan lamang sa Western Regions. Ang pampalasa na ito ay maaaring magdulot ng hallucination kapag sinunog.Ang mataas na konsentrasyon ng insen
Tiningnan ni Alana si Albert na may matalim na tingin: "Ikaw nga ang pinakaangkop na tao upang makapasok sa Villamor's. Ngunit hindi ko maintindihan, Albert, ano ang gusto mo?""Sabi ko, gusto ko si Beatrice. Pag natapos na ang lahat, gusto ko ang klase ng insenso mo upang linisin ang lahat ng alaala ni Beatrice tungkol sa aking pangatlong tiyo, at gusto ko siyang kunin."Pumutok ang puso ni Alana, at tila hindi mahirap intindihin ang plano ni Albert."O sige, hindi ko yan maipapangako ngayon, kailangan ko munang tanungin si Gerald. Maghintay ka.""O sige."......Sa oras na ito, sa ospital, si Gilbert ay may hawak na basket ng prutas para bisitahin si Beatrice ngunit hindi niya ito nahanap.Paglingon niya, muntik niyang mabangga si Abby.Ngumiti si Abby at binati siya: "Sir Gilbert, nandito ka ba para hanapin ang ate ko?"Hindi alam ni Gilbert na tinapos na ng dalawang pamilya ang kanilang relasyon, kaya tumango siya.Lalo pang ngumiti si Abby: "Oh, nakalabas na po sa ospital ang ate
Pinatay ni Bryan ang kanyang cellphone na may nakabukas na screen at tanong ng walang emosyon: "Ilan sila?""Nandiyan silang lahat." Basang-basa ng malamig na pawis ang noo ni Conraf, "Lahat sila'y mga kaibigan ng iyong lolo.""Hehe~ Mahahabang buhay ng mga matandang ito."Hinagis ni Bryan ang maikling baso ng banyagang alak sa kanyang kamay, at ang yelo sa loob ay tumama sa dingding ng baso, lumilikha ng tunog na matinis at kaaya-aya.Itinaas niya ang kanyang mata at tinanong si Conrad ng walang pakialam: "Anong ginagawa ng mga matandang ito na malapit nang mamatay dito?""Ano pa nga ba ang magagawa nila!" Excited na sumenyas si Conrad, "Sabi nila, nandiyan sila para ipatupad ang mga patakaran ng pamilya! Noong panaho'y, ang iyong lolo at ang mga ito ay nagtatag ng prinsipyo ng mapayapang pamumuhay at hindi pakikialam sa limang distrito. Nang dumating ang pamilya Sarmiento mula sa kabilang lungsod, hindi ka lang hindi nagpakita ng mainit na pagtanggap, kundi binugbog mo pa si Mr. Jul
Ang batang babae ay maliit, may mahahabang buhok na bumabagsak hanggang sa kanyang maliit na puting damit. Tinutok niya ang mga mata, para bang nawawala, parang isang maliit na kuneho na hindi sinasadyang nakapasok sa isang patibong, may mga pulang mata, at mukhang malapit nang umiyak ngunit pilit pinipigilan.Medyo nabanggit ang mukha ni Bryanr, at mabilis na nilapitan ito.Nang makita ni Philip Sarmiento, ang ama ni Julius si Bryan, natakot siya at agad na nagtago sa likod ng ilang matandang lalaki at tinuturo si Bryan, "Siya yun. Siya yung hindi nagpakita ng respeto sa relasyon at kasunduan ng aming District 6 at pinatalsik ang pangalawang anak ko nang walang dahilan.""Oo." Sinabi ng matandang lalaki mula sa matandang pamilya nang may malabnaw na boses, habang tinitingnan si Bryan, "Anong gusto mong sabihin?"Ngumiti si Bryan ng may pang-iinsulto, "Anong relasyon meron ako sa inyo?""Anong lakas ng loob mo!" Sa isang kalabog, itinapon ng matandang lalaki ng pamilya Sarmiento ang c
Habang papatayo ang matandang Sarmiento na parang magagalit na, narinig niya si Bryan na magsalita."Kahapon ng gabi, nanaginip ako tungkol sa lolo ko."Biglang napatigil ang matandang Sarmiento.Ngumiti si Bryan at nagpatuloy na parang nagkukuwento lang: "Sabi niya, miss na miss daw niya kayo. Pinakiusapan niya akong magpasabi at itanong kung kailan kayo bababa para samahan siya.""Ikaw!" Galit na galit ang matandang Sarmiento at tumingala, ang mga balbas niya ay tila maghahagalit.Nang marinig ng mga matandang naroroon ang sinabi ni Bryan, agad ding lumamlam ang kanilang mga mukha.Pinakamalaking kamalasan para sa matandang ito ang makarinig ng ibang tao na isinusuong siya sa mga pagmumura.Ang lahat ay nagmukhang galit.Umungol ang matandang Sarmiento at tinapik ang armrest: "Pipili ka na ba o hindi? Ano? Ayaw mo bang magbigay galang sa amin, mga matatanda?""Pipili ako." Ang mga mata ni Bryan na kanina'y walang pakialam ay biglang naging malamig, at tinapik ang sigarilyo sa kanyan
Sa puntong iyon, si Bryan ay naglakad sa daang uling nang hindi nagbago ang ekspresyon, at ilang lalaki nakasuot ng itim ang agad siyang pinalibutan.Wala ni isa sa kanila ang nagtangkang kumilos.Dahil ang aura ni Bryan ay napakalakas na naramdaman nila ang lamig na tumagos sa kanilang mga puso at kalamnan."Natatakot ba kayo sa akin?" may malamig na ngiti sa mga labi ni Bryan.Sa ilalim ng liwanag ng buwan, ang kanyang mukha ay malamig at mabagsik, at ang kanyang mga kilay na may mga peklat ay bahagyang nagpakita ng poot na tanging ang mga demonyo mula sa impyerno lamang ang may ganitong anyo.Ang mga lalaking nakasuot ng itim ay biglang umatras.Hinawakan ni Bryan ang kwelyo ng isang lalaking nakasuot ng itim sa harapan at itinataas siya. Ang kanyang mga braso na may masalimuot na mga pattern ay puno ng lakas, at mabilis at tumpak niyang tinamaan ang ilong ng kalaban.Isang kalabit lang ang narinig.At sumunod ang isang sumisirit na sigaw: "Ah——"Dahil sa sakit, agad na tinakpan ng
Pagkalipas ng ilang hakbang, isang itim na payong ang maingat na inilagay sa kanyang ulo: "Nanalo ka ba?""Oo, pinatumba ko silang lahat." May kaunting pagmamalaki sa tono ni Bryan. Tumingala siya kay Marcus sa harapan niya at nagtanong ng may matinding ekspresyon, "Kailan ka dumating?"Seryosong tiningnan ni Marcus ang kanyang relo: "Dumating ako kalahating oras na ang nakalipas.""Pinapanood mo ba akong tinatadyakan?" Itinaas ni Bryan ang kanyang kilay nang hindi kuntento.Si Marcus ay magalang na itinulak ang kanyang salamin sa ilong: "Hindi ako pinapayagan ng asawa ko na makipaglaban."Bryan: ...Inabot ni Marcus at pinindot ang pasa sa gilid ng labi ni Bryan.Napaatras si Bryan sa sakit at tinignan siya ng masama.Ngumiti ng bahagya si Marcus, naglakad patungo sa matandang Sarmiento, at tinulungan siyang ayusin ang suit nito: "Matanda ka na, dapat sa bahay ka na lang at alagaan ang apo mo imbes na lumabas at makipag-away. Ang lipunan natin ay may batas, hindi ba?"Habang siya ay
"Ako?" Si Jennifer, na biglang tinawag, ay nakaramdam ng mabilis na tibok ng puso."Ayaw mo bang makita?" Tumawa si Bryan ng mahina, "Paano mo makikita kung hindi ka lalapit?""Hindi ko ginawa." Yumuko si Jennifer at kinagat ang mga labi.Kinuha ni Conrad ang kahon ng gamot at tiningnan si Bryan at Jennifer nang naguguluhan.Diyos ko, ang aking boss, nang-aakit ba siya ng mga babae?Pinili ni Bryan na sumimangot sa kanya: "Baka gusto mong magtumpla ng kape o kahit tsaa man lang, ano tayayo ka na lang dyn at panonoorin ang nangyayari?"Ang katawan ni Conrad ay nanginginig nang malakas, mabilis niyang inabot ang kahon ng gamot kay Jennifer at tumakbo palayo.Dahil may bagay na nakalgay sa kamay ni Jennifer , kinailangan niyang magpatuloy at maglakad nang dahan-dahan.Si Bryan ay sobrang galit kaya't natawa: "Mas mabilis pang maglakad ang kuhol kaysa sayo. Kapag nandiyan ka na, siguro'y masakit na ako."Nanginginig si Jennifer at mabilis na naglakad ng dalawang o tatlong hakbang, hanggan
Nagmumuni si Mr. Salazar: “Tama nga ang sinabi mo.”Pakiramdam ni Mrs. Salazar ay medyo malungkot, may hindi komportableng nararamdaman, at bumulong mag-isa: “Sabi mo, ang blood type ni Beatrice ay O. Sana kung ang batang ito ay mula sa aming pamilya. Lahat kami sa pamilya namin ay may blood type na O.”Muling kumibot ang mga talukap ng mata ni Marcus nang marinig ito.Napabuntong-hininga rin si Mr. Salazar: "Tama, sinabi ko noong huling pagkakataon na kapag buntis si Beatrice, para siyang ikaw."Malungkot na ngumiti si Mrs. Salazar.Pareho nilang alam na isang buntong-hininga ito.Sa huli, ang kanilang anak ay nawala na sa dagat ng apoy at naging sunog na katawan ng isang batang babae.Pagkalipas ng ilang sandali, tumingin si Stell, ang pinaka-makatarungan sa lahat, kay Marcus: "So, mayroon ka palang sariling mga plano. Bakit mo kami pinuntahan at sinabi ang lahat ng ito?"Uminom ng kaunting tsaa si Marcus at iniangat ang mga gilid ng kanyang matalim na labi."Hindi ko pa natutulung
Pagkatapos makita ang lahat na umiinom ng unang tasa ng tsaa, ipinaliwanag ni Marcus ang relasyon ni Abby at Aling Nora.Pagkarinig nito, sobrang nagalit si Mrs. Salazar : "Bakit kaya may kanitong kasamang babae! Naiinis. Marcus, anong balak mong gawin?""Ang plano ko sana ay hayaang si Beatrice ang mag-asikaso, pero isipin mo, baka mahirapan siya dahil sa kanyang katayuan," sagot ni Marcue.Bago pa makapagtapos si Marcus, nagtangkang sumagot si Mr. Salazar."Siya nga ang sangkot, paano siya magiging hindi angkop? Sa tingin ko, dapat gamitin natin ang birthday party ni Oscar Aragon para hayaang ipakita ni Beatrice ang tunay na kulay ng dalawang masasamang babaeng ito sa harap ng lahat sa entablado. Magiging maganda iyon!""Oo nga!" sang-ayon ni Mrs. Salazar.Tumango si Marcus: "Naisip ko na rin iyan, pero paano kung si Aling Nora ang magtapat kay Beatrice sa harap ng lahat sa entablado na hindi siya anak nina Oscar at Lucy?""Ano?"Lahat ng miyembro ng pamilya Salazar ay nagulat na pa
Hindi naintindihan ni Oscar kung bakit nilalagyan ni Aling Nora ng gamot ang kanyang pagkain, ang kasambahay na iyon.Pangit ba ang trato niya sa kanya?Anong galit ang mayroon si Aling Nora kay Bratrice?Bakit siya pinipigilan na makalapit sa anak na babae niyang ito?Ngunit sinabi sa kanya ni Marcus na kapag dumating ang tamang panahon, tatawag sila ng pulis para arestuhin siya, at ang mga propesyonal na imbestigador sa krimen ay tatanungin siya, at doon malalaman ang buong katotohanan.Iniisip ni Oscar na mag oorganisa ng Birthday Party si Marcus para sa kanya, kaya’t napangiti siya.Ilan kaya sa bansa ang makakakita ng ganitong klaseng pagtrato?Mukhang napansin ni Marcus ang mga pagsisikap na ginawa niya kamakailan para ayusin ang relasyon kay Beatrice at gusto niyang tulungan silang pagaanin ang kanilang relasyon.Magandang ideya! Kung ganun, mas mabuti pang gawin itong malaki!Mag-imbita ng mga prominenteng kaibigan sa birthday party, at pagkatapos ay gamitin ang pagkakataon p
Nang banggitin ang kondisyon, lalo pang naging nerbiyoso si Oscar.Pinalo ni Marcus ang kanyang balikat: "Huwag kang mag-alala, hindi naman malala. Sa pinaka-masamang senaryo, mangyayari ito ng isa o dalawang beses pa… mababasag ang mga bituka mo at mamamatay ka."Oscar: ...Dr. Jose: ..."Mr. Villamor, Dr... anong klaseng sakit meron ako! Ito ba ay isang Sakit na walang lunas?" Muling naospital si Oscar at nagiging mas mahina ang kanyang nerbiyos."Handa ka bang maniwala sa akin?" Tanong ni Marcus ng seryoso, "Kung handa kang maniwala, may pag-asa ka pang gumaling."Oscar: ...Dr. Jose: ...Parang isang kulto na organisasyon."Maniniwala! Maniniwala ako!" Desperadong tumango si Oscar.Tumingin si Marcus kay Doc Jose.Agad namang ipinaliwanag ni Doc Jose: "Nakita namin ang mga diluted na sangkap ng Gastroenteritis sa iyong tiyan."Ang ganitong klaseng highly corrosive na lason ay maaaring makasira sa iyong mga bituka kung paulit-ulit itong iniinom."Nakita namin mula sa CT scan na ang
Tumango si Marcus, sumipsip ng alak at itinataas ang mga mata para tingnan siya: "So, sigurado ka bang si Miss Jennifer ang makakapagbigay sa'yo ng ganung impulse?""Gusto ko siya." Nagpakita sa mga mata ni Bryan ang matibay at tiyak na liwanag."Okay, naiintindihan ko. Kalimutan mo na si Carlos. Pero ipakikilala kita sa isang tao, ang ikalimang tiyo ni Carlos. Malayo siyang kamag-anak ng pamilya Lopez."Pumangilid ang mga kilay ni Bryan: "Ganun kahirap?"Ngumiti si Marcus: "Kaya't ang taong ito ay pinagsama ang mga katangian nina Carlos at Gilbert."Si Bryan:"Pupunta ako at kakausapin siya para manatili siya sa'yo bilang assistant." Tumayo si Marcus, "Sige, aalis na ako. Kailangan kong bisitahin ang aking dating biyenan."Bahagyang gumalaw ang kilay ni Bryan, at talagang nag-alala siya para kay Oscar.Matagal na niyang hindi nakita si Marcus na may ganitong itsura, para siyang isang matandang fox.Paglabas mula sa Imperial Club, nagmaneho si Carlos at dinala si Marcus sa ospital kun
Tahimik si Gilbert.Pagkatapos ng mahabang katahimikan, saka siya nakapagsalita ng isang salita."Hindi.""Sa totoo lang, noong araw na iyon, hindi ako nag-react at talagang nagsabi ako ng mga bagay na ayokong sabihin.Akala ko si Lilibeth Israel, ang masamang babae. Pero nang makita kong si Shaira, parang medyo natuwa ako.Pagkatapos, dahil sa gabing iyon, hindi ko na kaya na makita siyang nagkakaroon ng blind date at palaging pakiramdam ko ay hindi komportable.Pero unti-unti, napansin ko na gusto ko na siya! Gusto ko lang sana gamitin ang kanyang sasakyan, ang kanyang pagkain, at lahat ng tungkol sa kanya."Si Marcus: ...Si Bryan: ..."Sa madaling salita, gusto ko lang sanang makasama siya palagi.""Lalo na noong nakita ko siyang nakikipag-usap kay Beatrice tungkol sa pamumuhunan sa isang education app, kumislap ang mga mata niya habang pinag-uusapan niya ang konsepto at ang return on investment, talagang naaantig ako.""May sarili siyang cram school, at iniisip niyang kumuha ng i
Kahit na malampasan niya ang pagsubok na iyon, hindi pa rin siya gusto ni Minda dahil sa kanyang ugali, kaya tiyak na itutulak siya ni Minda sa kama ng ibang tao."Kaya't nakisabay ako, tinulungan siyang mag-detox sa isang banda, at sinamantala ang pagkakataon sa kabila.Sa pamamagitan ng matagal na pagmamasid, alam ko na siya ay isang malambot ang puso at mabait na tao. Dahil matagal siyang pinipigil at binubully ng kanyang pamilya, may malasakit siya sa mga mahihina at sa mga hindi pinapahalagahan.Kaya't nagmungkahi ako na magparehistro kami para sa kasal kinabukasan, at paulit-ulit na binigyang-diin na ako ay isang walang silbing tao na walang pera at kapangyarihan, na nagpagising ng kanyang simpatya.Hindi sapat ang simpatya lang! Kailangan ko siyang itulak at pilitin siyang gumawa ng desisyon sa isang maikling panahon, at pagputol ng Gordian knot.Sa panahong ito, napakahalaga ng kooperasyon ng aking ama. Mukhang nasa panig siya ni Beatrice, pero sa katunayan, tinutulungan niya
Si Marcus ay masakit sa ulo, at ang dalawang lalaking ito ay parehong sugatang puso.Isa ay maingay, at ang isa naman ay tahimik na para bang gusto mong buksan ang bibig gamit ang pang-ipit.Pinisil ni Marcus ang kanyang mga kilay, inalis ang salamin sa kanyang ilong, at itinapon ito sa mesa.Sumulyap sa kanya si Bryan: "Hindi mo ba nakuha ang misis mo? Bakit ka pa nagsusuot ng salamin?"Tumingin si Marcus sa salamin at ngumiti: "Minsan, maaaring hindi ka agad sanay sa isang bagay, pero unti-unti, nagiging ugali na."Naalala niya ang taon nang pumunta si Beatrice para makita siya, noong una, talagang tumanggi siya.Pero unti-unti, naging ugali na.Mula sa inis hanggang sa pagiging maamo."Siguro ito ang tinatawag na pagmamahal, handang iwanan ang mga masamang ugali para sa ibang tao.Isinuot ko ang salaming ito paminsan-minsan, at paminsan-minsan hindi. Hindi na ito isang bagay na makakaapekto sa relasyon namin bilang mag-asawa.Pero kapag isinusuot ko ito, pinapaalala ko sa sarili ko
Punong-puno ng selos si Gilbert at lumapit na may kamay sa kanyang mga balakang.Nang si Shaira ay nakikipag usap sa kanyang monitor sa high school, nahagip ng mata ni Gilbert si Shaira at sinabi sa kanya, "Pasensya na, may nakita akong kakilala. Maghintay ka lang."Tumayo si Shaira at lumapit kay Gilbert.Bahagyang bumukas ang labi ni Gilbert.Pinagsabihan siya ni Shaira, "Tumahimik ka!"Hindi nakaimik si Gilbert."Ikaw, sumunod ka sa akin!" Inuna ni Shaira at naglakad patungo sa maliit na pasilyo sa harap.Sumunod si Gilbert ng maayos at sumulyap sa direksyon ng lalaking nasa booth.Pabulong na nagsalita si Shaira : "Huwag kang tumingin!"Nagmumukmok si Gilbert sa pagkakabigo: ...Pagdating nila sa kanto ng pasilyo, tinagilid ni Shaira ang mga braso at tumingin kay Gilbert "Anong ginagawa mo? Wala kang kailangang sabihin.""Hoy, Shaira, sobra ka na! Ikaw... ikaw, dinadala mo ang anak natin para makipagkita sa isang lalaki ng pribado." Sinabi ni Gilbert ang mga mata ay kumikislap ng